Am I a God – ฉันเป็นพระเจ้า - ตอนที่ 136
Chapter 136 ทำหมัน
จาวเหยานึกขึ้นได้อีกคนหนึ่ง – ไป๋ช้วน
พอเขาจะส่งซองแดงไปให้ทางวีแชทก็ออกจากแอพลิเคชันก่อน
‘จำได้ว่าไป๋ช้วนมีช่องสตรีมของตัวเองนี่นา ถ้าเทียบกับส่งซองแดงให้ทางวีแชท โดเนทเงินให้สตรีมของเขาน่าจะดีใจมากกว่า’ จาวเหยาคิด
ทันใดจาวเหยากดโหลดแอพสตรีมมิ่งและเสิร์ชหาช่องของไป๋ช้วน แต่เขาไม่รู้ว่าไป๋ช้วนใช้ชื่อช่องว่าอะไร
“โห เนื้อหาแบบนี้ก็สตรีมได้ด้วยเหรอ? ฉันว่าน่าจะมีการตักเตือนหรือป้องกันพวกโชว์ของลับหน่อยนะ”
“ต้องไปฝึกทเวิร์คมาเพิ่มนะคนนี้”
“หืม คนนี้ไม่เห็นเหมือนในภาพตัวอย่างเลย”
จาวเหยาเริ่มเสิร์ชหาช่องของไป๋ช้วนโดยการเลื่อนหาไปเรื่อยๆ เป็นเวลากว่าชั่วโมงกว่าจะหาเจอ
ไป๋ช้วนกำลังทำการแสดงมายากลอยู่ เขาวางเหรียญบนกล่องเล็กๆ ที่ด้านในกล่องไม่มีอะไรเลย
“ไป๋ช้วนใช้พลังล่องหนในการโชว์มายากลนี่เอง ทำได้ดีเลยแฮะ” จาวเหยาลูบคางก่อนจะซื้อเหรียญจากเว็ปไซต์ แต่เขาก็พบว่าเขาต้องได้เลื่อนขั้นก่อนจึงจะซื้อเหรียญได้
“จะเลื่อนขั้นนี่ฉันต้องจ่าย 5,000 หยวนเลยเหรอ?”
“หรือว่าควรจ่ายเพื่อที่จะได้สนับสนุนช่องของไป๋ช้วนบ่อยๆ ดีนะ?”
“ฉันต้องเปลี่ยนชื่อยูสเซอร์ก่อน ไป๋ช้วนจะได้จำได้ว่าเป็นฉัน”
ทันใดนั้นเขาเปลี่ยนชื่อยูสเซอร์ของตัวเองเป็น ‘คริสจาว คาเฟ่แมว’ และซื้อเหรียญเป็นจำนวน 5,000 หยวน และตัดสินใจโดเนทไปให้ไป๋ช้วน 200 หยวน
“อืม 200 หยวนน่าจะพอ”
พอเขากำลังจะกดส่ง แผ่นดินไหวก็เกิดขึ้นอีกครั้ง
โทรศัพท์ของจาวเหยาหลุดมือร่วงลงพื้นเพราะแผ่นดินไหว
จาวเหยาส่ายหน้าและหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหลังจากแผ่นดินไหวหยุดลง
เขาแทบกรีดร้องเมื่อเห็นหน้าจอก่อนจะเอนหลังพิงพนักน้ำตารื้น
เพราะแผ่นดินไหวทำให้มือของจาวเหยาปัดเลื่อนตัวเลขเป็นจำนวน 5,000 หยวนตอนโทรศัพท์ตก
เงินทั้งหมด 5,000 หยวนของจาวเหยาถูกโดเนทให้ไป๋ช้วนในทันที
จาวเหยาฟุบหน้าลงกับแขน ในใจรู้สึกเจ็บปวด เขาคิดว่าตัวเองกำลังใจสลาย
“ไอ้แมวแผ่นดินไหวโง่ แกทำให้ฉันเสียไป 5,000” จาวเหยาทั้งโกรธแมวทั้งผิดหวังในตัวเองที่เลินเล่อ ขณะที่ไป๋ช้วนกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจกับยอดโดเนทที่เพิ่งได้รับ
“ขอบคุณคริสจาวคาเฟ่แมวสำหรับโดเนท 5,000 หยวนนะครับ”
“เอ่อ บอสเหรอครับ? ขอบคุณสำหรบโดเนทนะครับ ขอบคุณที่สนับสนุนช่องของผม”
จาวเหยาย่นหน้าผากขณะที่กดออกแอพลิเคชัน เขาจิ้มรายชื่อไป๋ช้วนในวีแชท
“ก็มันเป็นข้อผิดพลาดนี่นา ไป๋ช้วนอาจจะเข้าใจและคืนเงินมาก็ได้ถ้าฉันอธิบาย”
จาวเหยากำลังจะอธิบาย ไป๋ช้วนก็ปิดสตรีมก่อนและทักมาหาเขา
“บอส คุณคือคนที่โดเนทเงินให้ผม 5,000 หยวน?”
“ใช่…” จาวเหยาตอบ
“ขอบคุณสำหรับน้ำใจของบอสมากเลยครับ!”
พอจาวเหยาจะอธิบายว่ามันเป็นความผิดพลาด ไป๋ช้วนก็ส่งข้อความตัดหน้ามาก่อน “บอสครับ ผมรับรู้ความจิตใจดีของบอสแล้ว ตอนแรกผมเข้าใจบอสเป็นคนเห็นแก่เงินเสียอีก ผมขอโทษที่เข้าใจคุณผิดไปนะครับ
บอกตามตรงเมื่อเดือนที่แล้วผมรู้สึกหลงทางมาก แต่ตอนนี้ผมรู้เป้าหมายของตัวเองแล้วครับ ผมจะอุทิศพลังทั้งหมดเพื่อเป็นแนวหน้าของนรกครับ”
มุมปากของจาวเหยาตกลงขณะลบข้อความ และส่งข้อความใหม่กลับไปว่า “เอาที่นายสบายใจ”
จาวเหยาวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะและมองระเบียงอย่างไร้จุดหมาย
“รู้สึกเจ็บหัวใจเหลือเกิน”
…
จาวเหยาลากตัวเองออกมาจากที่นอนในเช้าวันถัดมา เขาเตะมัจฉะเบาๆ เป็นการปลุก “ตื่นได้แล้ว ไปทำงานกัน”
เมื่อเดือนที่แล้วเขานำแมวจรจัดไปทำหมันกันหมดแล้วเหลือแต่แมงโก้
หลังผ่านช่วงฮีทก็เป็นเวลาที่สมควรพาไปทำหมันเสียที
และคาเฟ่แมวไม่ใช่สถานที่ดีสำหรับพักฟื้นนัก เขาจึงให้แมวนอนพักอยู่ที่โรงพยาบาลโดยมีคนดูแลดีกว่า
และวันนี้เป็นคิวของแมงโก้
มัจฉะ อลิซาเบธ โรลี่โพลี่ และลูกฝุ่นยืนอยู่รอบๆ มันมองทุกตัวอย่างไม่รู้อิโหน่อิเหน่ว่ากำลังจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับตัวเอง แมงโก้ต้องทำการอดอาหารก่อนผ่าตัด ดังนั้นสิ่งเดียวที่มันรู้สึกคือความหิวโหย แม้จะไปห้องน้ำก็ไปไม่ได้เพราะแมวทั้งสี่ตัวล้อมมันอยู่
มันฉะแตะไหล่ของมันพร้อมน้ำตาซึม “น้องชาย ไม่ต้องกังวลไปนะ หลังจากนี้จะไม่มีอะไรมาล่อลวงนายได้อีกต่อไป” มัจฉะกระซิบ “เจ้านี้น่าสงสารจริงๆ มันจะไม่มีไข่เป็นของตัวเองอีกต่อไปแล้ว”
“ฉันหมายถึงแมงโก้ไม่เหมือนพวกเราทั้ง 4 ตัว มันจะรู้สึกเจ็บปวดในช่วงที่เป็นสัด” อลิซาเบธตอบ
โรลี่โพลี่พยักหน้าก่อนว่าต่อ “นายยังเด็กเกินกว่าจะเข้าใจ ในฐานะที่ผ่านเรื่องนี้มาก่อนฉันจะอธิบายให้นายเข้าใจเอง ในช่วงที่เป็นสัดนายจะรู้สึกไม่สบายตัวอย่างมาก นายจะกระสับกระส่ายถ้าหาคู่ไม่ได้ หรือแม้แต่หาคู่ได้ก็ยังคงรู้สึกไม่สบายตัวอยู่ดี”
“นายทำอะไร?” มัจฉะบ่น “เคยทำหมันหรือไง? นายไม่เข้าใจความกลัวตอนที่จะทำหมันด้วยซ้ำ” มันตบไปที่พุงโรลี่โพลี่ “ดูนายสิ! อ้วนออกอย่างนี้ ฉันมั่นใจเลยว่านายไม่เคยเห็นไข่ตัวเองด้วยซ้ำ”
โรลี่โพลี่อึ้งจนพูดไม่ออก มันมองลูกฝุ่นอย่างขอความช่วยเหลือ “นี่ เธอว่าไง? การทำหมันมีประโยชน์กับแมวที่ไม่มีพลังวิเศษไหม?”
ลูกฝุ่นยกขาขึ้นเกาตัวเอง หลังจากครุ่นคิดสักพักมันก็ตอบ “ถ้าแมงโก้ทำหมันก็ดีกว่าแหละ ถ้าไม่งั้นที่นี่ก็จะเต็มไปด้วยฉี่ของมัน”
“เธอรู้ได้ไง?” มัจฉะบ่นอีกครั้ง “ไข่เป็นของสำคัญของแมวตัวผู้นะ มันเป็นความหวังของแมวรุ่นถัดไป” มัจฉะเริ่มกอดแมงโก้ก่อนร่ำไห้ “นายจะไม่มีไข่อีกแล้วนับจากนี้ นายจะไม่ได้เป็นทั้งตัวผู้และตัวเมีย นายจะเป็นแมวไม่มีเพศ”
ทันใดมันก็ยืนขึ้น เลียอุ้งมือของตัวเอง และแปะไปที่ลูกอัณฑะของแมงโก้ “ฉันจะไม่ยอมให้นายได้ทำหมันหรอกถ้ายังไม่ได้ลิ้มรสความเป็นผู้ชาย!”
“เจ้าโง่! แกทำอะไร?” อลิซาเบธตกใจกับภาพที่คาดไม่ถึง
มัจฉะหันมามองพร้อมรอยยิ้มชั่วร้าย “ฉันจะทำให้แมงโก้เข้าใจความเป็นผู้ชายไง ในฐานะพี่ชายฉันก็ต้องทำให้อยู่แล้ว”
“เจ้าบื้อ!” ประกายสีแดงส่องวาบในดวงตาของอลิซาเบธ มันควบคุมร่างกายของมัจฉะ และใช้อุ้งเท้าของตัวเองตบหัวมัจฉะซ้ำ
มัจฉะใช้พลังหยุดเวลาเพื่อคลายพลังของอลิซาเบธก่อนพุ่งไปหาเธอ
แมวทั้งสองตัวฟัดกันนัวเนีย อลิซาเบธใช้พลังควบคุมมัจฉะ ขณะที่มัจฉะก็ใช้พลังของตัวเองโต้กลับเหมือนกัน
อลิซาเบธใช้แต้มต่อที่ตัวใหญ่และหนักกว่า มันกัดลงที่คอของมัจฉะก่อนเริ่มสั่งสอน “แกมันไอ้แมวโง่! นึกให้ดีว่าก่อนที่พลังจะตื่นนายเป็นยังไง แล้วมองแมวพวกนี้ซะ มันไม่จำเป็นต้องมีประสบการณ์ในการผสมพันธุ์ มันผสมพันธุ์เพราะไม่สบายตัวและเป็นกลไกทางธรรมชาติ ถ้าไม่ได้ทำหมันมันก็จะเซื่องซึมและเสี่ยงต่อโรค ฉันเห็นมามากแล้วตอนที่อยู่ในคอกแร็กดอลล์”