Almighty Coach – โค้ชอหังการ - ตอนที่ 257

ตอนที่ 257 แคมป์บาส

กลุ่มคนที่เข้ามาเยี่ยมชมนั้นเอาแต่อิจฉาอุปกรณ์ใหม่ๆที่มีอยู่ในศูนย์ฝึกAP แต่ถึงอย่างนั้น ทุกคนก็รู้ตัวดีว่าทีมฝึกในระดับเขตนั้นคงไม่มีปัญญาซื้ออุปกรณ์พวกนี้หรอก หรือถึงจะซื้อได้ที่ไม่มีตั้งบํารุงรักษามันอยู่ดี

ก็เหมือนกับรถนั้นละ ยิ่งรถแพงเท่าไรค่าดูแลมันก็ยิ่งแพงมาขึ้นเท่านั้น ถ้าคุณซื้อรถหรูมา คุณก็ต้องซื้อน้ํามันที่ดีที่สุดมาเติมเท่านั้น

ไกด์ที่เดินนําทัวร์แนะนําอุปกรณ์ล้ําสมัยต่างๆให้กับกลุ่มอย่างมั่นใจเหมือนกับว่ากําลังอวดของๆตัวเองมี จากนั้นทุกคนก็ได้ถูกพาไปที่ห้องต้อนรับ และในห้องนั้นพวกเขาก็ได้เจอกับเดวิดมิล หัวหน้าศูนย์ฝึกAPแห่งนี้

“พวกคุณคงจะได้เห็นอุปกรณ์ในศูนย์ฝึกของไปเรียบร้อยแล้วนะครับแล้วผมก็รู้ว่าพวกคุณคงอยากเห็นการฝึกกันแล้ว แต่ผมเกรงว่าพวกคุณคงจะเข้าไปดูไม่ได้”เดวิดมิลยิ้มแล้วพูดต่อ “คุณคงจะรู้ว่าศูนย์ฝึกนี้มีนักกีฬาชื่อดังมาฝึกอยู่ ซึ่งผมก็ต้องขอให้มันเป็นความลับไว้ เพื่อความเป็นส่วนตัวของนักกีฬาด้วย”

พอได้ยินอย่างนั้นทั้งกลุ่มก็ผิดหวัง

ในอเมริกา ผู้คนมักจะแคร์ในเรื่องของความเป็นส่วนตัวมากกว่าคนในจีน ถึงแม้ว่าพวกเขาจะไม่ใช่นักกีฬาดัง แต่พวกเขาก็ไม่ชอบถูกรบกวนจากคนภายนอกอยู่ดี

เดวิดมลพูดต่อ “แต่ไม่ต้องเศร้าไปนะครับ เพราะว่าแคมป์บาสเก็ตบอลของอดิดาสครั้งล่าสุดเราเป็นคนจัดขึ้นเอง ที่แคมป์นั้นจะเป็นการรวบรวมนักบาสโรงเรียนระดับท็อปรวมทั้งเปิดโอกาสให้กับทุกๆคนไม่ว่าจะเป็นโค้ชจากมหาลัย แมวมองจากทีมบาสมืออาชีพนักข่าว รวมไปถึงพวกคุณด้วย”มันมีแคมป์แบบนี้อยู่ค่อนข้างเยอะใน อเมริกา โค้ชบางคนหรือแม้กระทั้งนักกีฬาบางคนสามารถเป็นเจ้าภาพจัดตั้งแคมป์ขึ้นมาเองได้ และก็ไม่น่าแปลกใจเลยที่แคมป์บาสของอดิดาสจะเป็น1ในแคมป์ที่มีคนสนใจอย่างมหาศาล และก็แน่นอนอีกว่านักกีฬาที่มา เข้าร่วมในแคมป์นี้ล้วนแต่เป็นนักบาสระดับท็อปจากทุกโรงเรียนทั่วประเทศ

ดังนั้น มันจึงเป็นที่ดึงดูดความสนใจของสื่อ โค้ชคนอื่นๆ แมวมองของNBA ที่พยายามจะหาดาวรุ่งในวงการบาสต่อไป

นักกีฬาวัยรุ่นที่เข้ามานั้นไม่ใช่แค่จะมาเพื่อพัฒนาทักษะอย่างเดียว แต่รวมไปถึงมาเพื่อเรียกร้องความสนใจด้วย ยิ่งคนมาดูเยอะเท่าไรชื่อเสียงของพวกเขาก็ได้มากขึ้นเท่านั้น

ในวันแรกของแคมป์ หลี่ไต้ก็ได้เจอกับผู้หญิงวัยกลางคนผิวสีคนเดิมอีกครั้ง ครั้งนี้เธอกําลังพยายามเดินตามหัวหน้าโค้ชของแคมป์ฝึกบาสนี้ที่ชื่อไฮด์ ที่เป็นชายแก่อายุประมาณ50ปี

“คุณไฮด์คะ ได้โปรดให้โอกาสอัลเลนอีกครั้งด้วยเถอะคะ นะคะ!”หญิงผิวสีอ้อนวอน

“คุณแฮมป์ตั้นครับ ผมอธิบายคุณไปหลายรอบละนะครับ เราได้เคยส่งจดหมายเชิญไปให้ลูกคุณแล้ว แต่เขาไม่ตอบรับกลับมาเองว่าเขาจะมาแคมป์นี้”

ก็ตอนนั้นเขาติดคุมประพฤติอยู่นี้คะ”ผู้หญิงพูด

คุณไฮด์หัวเสีย “คุณแฮมป์ตั้นครับ ผมหวังว่าคุณจะเข้าใจนะครับ เรามีกฎของเรา เราต้องยุติธรรมกับทุกฝ่าย ใช่ไหมละครับ ถ้าทุกคนเข้ามาแล้วมาขอสิทธิพิเศษอย่างที่คุณขอแคมป์เราคงอยู่ไม่สุขกันหรอกครับ”

พอโดนพูดอย่างนั้น ผู้หญิงคนนั้นก็จากไปอย่างผิดหวัง

ต่อมาหลีใต้นั่งตรงที่นั่งพลางมองนักกีฬาและกรีดร้องในใจนี้ไอ้พวกนี้เป็นนักเรียนม.ปลายจริงๆเหรอ

ไม่ใช่แค่หลีได้ แต่โค้ชทุกคนที่มาล้วนแต่ตกใจกันทั้งนั้น

“นักเรียนม.ปลายพวกนั้นเทียบได้กับนักกีฬามืออาชีพของทีมเราได้เลยนะนั้น”

“ในมุมมองของผม พวกเขาสามารถไปเล่นในลีกย่อยๆของประเทศเราได้เลย”

“มีมากกว่านั้นอีกนะ ดูการ์ดคนนั้นซิ ทะลุไปแล้ว แล้วตั้งตรงๆเลยด้วย หมอนั้นไปเล่นในลีคCBAได้เลยนะ”

แต่ถึงอย่างนั้นคนดูชาวอเมริกันแท้ๆกลับไม่ค่อยตื่นเต้นอะไร ก็แหงซิ คงจะชินกันแล้วละ

นักข่าวข้างๆหลีไต้ที่อายุใกล้เคียงกับเขาแนะนําผู้เล่นในสนามให้หลี่ได้รู้จัก

“เห็นพ่อหนุ่มที่ดั้งเมื่อกี้ไหม เขามาจากนิวยอร์ค มีฉายาว่าบุตรแห่งNYC ตอนที่เขาเรียนประถม เขาก็ไปแข่งบาสกับผู้ใหญ่แล้ว และในบรรดานักเรียนม.ปลายด้วยกันในปีนี้ เขาติดอยู่ในท้อป3 แล้วก็อาจจะได้MVPในแคมป์นี้ด้วย”

“เด็กน้อยไปแข่งกับผู้ใหญ่เนี่ยนะ!”หลี่ไต้ตกใจ แล้วเขาก็ตรวจสอบนักกีฬาหนุ่มคนนั้นทันที แล้วพบว่าคนๆนั้นมีพรสวรรค์ระดับA

“ระดับเอก็มากพอแล้ว เขาเป็นนักบาสที่แกร่งในอเมริกาได้แน่ๆ แต่ฉันไม่รู้ว่าจะเอาไปเปรียบกับนักบาสชาติเราได้ไง”

นักข่าวหนุ่มคนนั้นแนะนําต่อ “แล้วคนที่พึ่งรู้ต3แต้มไปเป็นตัวทําแต้มของโรงเรียนเมาท์เท้นท็อปในเซาเทินแคริฟอเนีย เขาช่วยให้โรงเรียนเขาครองแชมป์ในปีนี้ไปได้ ถึงแม้เขาจะอายุแค่19ปี แต่เขาก็เป็นพ่อคนแล้ว เพราะงันเขาเลยพยายามหามหาลัยที่มีทุนบาสเก็ตบอลให้กับเขา”

หลี่ได้ตรวจสอบเขาอีกครั้ง

“เขาก็มีพรสวรรค์ระดับA+เหมือนกัน เขาเก่งชู้ต3แต้มมาก เป็นตัวทําแต้มชั้นยอดเลย”

นักข่าวชี้ไปที่ชายตัวเบิ้มที่อยู่ใต้แป้นบาส “เขาคนนั้นสูง6ฟุต 9นิ้วอาจจะสูงลากไปยัน/ฟิตเลยด้วย เขาผอมแต่ก็ตัวกว้าง สกิลในการเลี้ยงลูกก็ธรรมดาแต่เขารีบาวน์กับบล็อกได้เก่งมาก ถ้าเกิดเขาเพิ่มน้ําหนักได้อีกหน่อย เขาจะเป็นเซนเตอร์ที่ป้องกันได้อย่างดีเยี่ยม”

“ไอ้คนนั้นก็มีพรสวรรค์ระดับA-อีกเหรอ นับว่าเป็นระดับตัวท็อปในอเมริกาเหมือนกันนะเนี่ย แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ไม่ได้เก่งอย่างที่ฉันวาดฝันไว้เท่าไร ฉันคิดว่าจะมีรพรสวรรค์มากกว่านี้ในประเทศที่บาสเก็ตบอลโด่งดังอย่างอเมริกาซะอีก”

หลี่ไต้หายใจเข้าลึกๆแล้วคิดอีกรอบ ถ้าเขาโตมาในอเมริกา ที่ๆกีฬาอยู่รอบๆตัวเรา บางทีเราอาจจะเก่งได้แบบนั้นก็ได้

และอีกครั้ง นักข่าวคนนั้นพูด “คนที่ฉันพูดถึงทั้งหลายนั้นได้เข้าไปเล่นในNBAแน่ๆ แต่มีอยู่คนนึงที่วันนี้ไม่ได้มาด้วย น่าเสียดายจริงๆ”

“ใครละ มีใครที่พลาดโอกาสดีๆแบบนี้ด้วยเหรอ?”หลี่ได้ถามด้วยอังกฤษห่วยๆของเขา

แต่นักข่าวคนนั้นก็พยายามทําความเข้าใจที่หลี่ไต้พูด แล้วตอบกลับ “บางทีอาจจะเพราะอุบัติเหตุหรืออะไรซักอย่างก็ได้ เขาชื่ออัลเลน แฮมป์ตั้น เขามาจากโรงเรียนโฮแลนด์ เขาไม่ได้เก่งแค่บาสนะ แต่รวมไปถึงเป็นนักฟุตบอลที่ยอดเยี่ยมด้วย เขาช่วยให้โรงเรียนของเขาคว้าแชมป์ทั้งบาสและบอลเลย ฤดูกาลที่แล้วเขาทําแต้มเฉลี่ยไป 31.6แต้ม ช่วยเหลืออีก9.2 และรีบาวน์อีก8.7ครั้งต่อเกมเลยนะ อัจฉริยะชัดๆ”

ในอเมริกา ฟุตบอลที่ว่าหมายถึงอเมริกันฟุตบอล

นักข่าวพูดต่อ “แต่อัจฉริยะนั้นดันเป็นเด็กเลวซะงั้นเลย เขาโดนจับข้อหาเดินยาตั้งแต่15 จากนั้นเขาก็ดันไปแหกกฏของการคุมประพฤติทําให้เขาติดคุกต่อไปอีก หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ไปพาพวกยกตีกันจนต้องเขาคุกอีกรอบ แต่ถึงแม้เขาจะชนะคดีมาได้ แต่โค้ชจากมหาลัยดังๆก็ยังไม่ชอบเด็กเลวอยู่ดีแหล่ะมีอนยฉันพูดถึงทั้งห ลายนั้นได้เข้าไปเล่นในอยู่รอบๆตัวเรา บางทีเราอาจจะเก่งได้แมากกว่านี้ในประเทศที่บาสเก็ตบอลโด่งดังอย่างอเมริกา