Almighty Coach – โค้ชอหังการ - ตอนที่ 246

ตอนที่ 246 การแข่งกีฬาชาติ

หลังจากการแข่งนั้นหลีใต้ได้ทําในสิ่งที่ถูกต้องครั้งเดียวจบก็อย่างที่เขาบอกนักกีฬานั้นบ่นกันเพราะว่าพวกเขาคิดว่าตัวเองเก่งกว่าสมาชิกทีมวิ่งผลัดและคิดว่าตัวเองคงทําได้ดีกว่าแน่ๆถ้าไปวิ่งแทนแต่สําหรับทางกีฬาเราใช้ความสามรถพูดแทน มันเป็นเรื่องปรกติที่นักกีฬาจะเห็นนักกีฬาบ่นว่าไม่แฟร์ทันทีที่พวกเขาเจอใครซักคนที่กากกว่าแต่ดันได้โอกาสดีกว่า

แต่ในการแข่งนั้น ทั้งเฉินกุน ซูหยูอี้หยางและเชนตั้งฉานต่างก็พลาดท่ากันทั้งนั้น ต่อหน้าประชาชีเลยว่าที่มสิ่งผลัดนั้นไม่ใช่พวกที่จะมาต่อกรได้ง่ายๆ แล้วพวกเขาต่างก็เป็นนักกีฬาที่ยอดเยี่ยมเก่งกว่านักกีฬาตัวท็อปของทีมกรีฑาเขตแน่ๆ

คนหลายๆคนอยากที่จะเข้าทีมกรีฑาหลังจากความสําเร็จของพวกเขา แต่ฝันของพวกเขาต้องสลายเมื่อเจอกับความสามารถที่แท้จริงของทั้งเฉียนตงและหรูหยีฮาว มันคงน่าตลกน่าดูถ้าพวกนั้นยังจะอยากเข้าทีมวิ่งผลัดอีกหลังจากที่เจอแบบนั้น

มีคนหลายๆคนตกใจกับความสามารถที่เฉียนตงและหรูหยีฮาวทําได้แบบนั้น แต่หลังจากที่รู้ว่าทั้ง2คนนั้นคงชนะการแข่งวิ่งผลัดที่มีทีมเข้าแข่งมากกว่า20ทีม พวกเขาไม่ได้ชนะมาเพราะโชคช่วย

การโค้ชของหลี่ได้ทําให้ทุกคนประทับใจ หลี่ได้ถือตําแหน่งโค้ชของทีมชาติก็จริง แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีหลายๆคนที่คิดว่าหลี่ไต้ยังเด็กไปที่จะมาเป็นโค้ช แล้วก็ไม่ได้เคารพเขาเท่าที่ควรแต่หลังจากผลการแข่งนั้นไม่มีใครดูถูกหลีใต้อีกเลย

ในเวลาไม่ถึง3เดือนหลี่ได้ช่วยให้เฉียนตงกับหรูหยีฮาวประสบความสําเร็จได้ขนาดนั้น หลี่ได้รับเครดิตไปเต็มๆ เพราะถ้าเป็นโค้ชคนอื่นคงทําแบบนั้นไม่ได้แน่ๆ

ในโลกกีฬา ความสามารถเป็นอย่างเดียวที่จะเอาไว้พูดได้ ในวงการนี้ การแข่งขันมันเป็นรูปธรรมมาก ถ้าคุณชนะการแข่ง คุณก็จะได้ทั้งคําชื่นชมและความเคารพ แต่ถ้าแพ้ คุณก็จะไม่ได้อะไรเลยกฎนี้ใช้ร่วมกับวงการโค้ชได้ด้วย ถ้าเปรียบเทียบโค้ชหนุ่มที่ชนะได้ที่1กับโค้ชแก่ๆที่ยังไม่มีผลงานอะไรเลย แน่นอนว่าโค้ชหนุ่มจะดัง กว่าแน่นอนถึงแม้ว่าวงการนี้จะนับเรื่องประสบการณ์มากๆก็เถอะแต่ถึงมีประสบการณ์แล้วไม่ชนะจะเอาอะไรกิน

เอาNBAเป็นตัวอย่างก็ได้ ถ้าโค้ชคนหนึ่งได้แชมป์มา3-4ครั้งติดต่อกัน ถึงแม้ว่าเขาจะยังหนุ่มแต่ก็คงไม่มีใครมองว่าเขาไม่มีประสบการณ์หรอก เขาคงถูกยกชื่อขึ้นมาอยู่จุดเดียวกับพวกโค้ชเก่งๆทั้งหลาย

หลี่ไต้ก็เป็นอีกตัวอย่างหนึ่งเหมือนกัน เขาเป็นคนที่มีพรสวรรค์และเก่งปนโกง แน่นอนว่าเขาต้องได้ความเคารพจากสาธารณะแน่ๆ คนอย่างฉาเป่าจุน กับหลี่ถั่วตง ที่เคยแข่งกับหลีไต้ก่อนหน้านี้ยังยอมแพ้

แต่หลี่ไต้ก็ไม่ได้เหลิงอะไร และตั้งใจฝึกซ้อมต่อไป

ปลายๆเดือนสิงหามาถึงอย่างว่องไว การแข่งกีฬาชาติจริงๆกําลังจะเริ่มขึ้น

เอาจริงๆแล้ว สาธารณะชนก็ไม่ค่อยได้ให้ความสําคัญอะไรกับการแข่งในกีฬาชาติหรอกเพราะว่าหลายๆประเภทกีฬาในนั้นเป็นเหมือนที่รวมตัวมาเล่นของนักกีฬาอ่อนๆ

การดูกีฬานั้นมันจําเป็นที่จะต้องใช้ความสนใจจากสาธารณะ แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีแฟนกีฬาหลายๆคนโดนการแข่งระดับสูงบังตาจนพวกเขาไม่ค่อยพอใจกับการแข่งระดับกลางๆแล้ว เหมือนกับว่าพอได้กินเนื้อโกเบแล้ว กินเนื้อธรรมดาไม่อร่อยเลย

มันก็เป็นแบบเดียวกันกับการแข่งกีฬาชาติแหล่ะ หลายๆประเภทการแข่งไม่น่าสนใจเลยซักนิดเลยไม่ได้ถึงดูดคนดูตัวอย่างเช่นการแข่งกรีฑานักกีฬาก็ห่วยแล้วเลยไม่มีใครอยากจะมาดูพวกเขาแข่ง

แต่บาสเก็ตบอลไม่ตกอยู่ในประเภทกีฬาพวกนั้น เพราะว่าไม่มีการอนุญาตให้ยืมตัวนักกีฬาจากต่างชาติได้ทําให้การแข่งคาดเดาได้ยากมากขึ้น คิดดูซิว่าถ้าซักทีมนึงดึงนักกีฬาเก่งๆจากNBAมาซักคนนึง พวกเขาคง ชนะใสๆเลย เวลาดูแข่งพวกนี้เลยค่อนข้างสนุกและเล่นกันอย่างตื่นเต้นแต่ถึงอย่างนั้นการแข่งมันก็ไม่ได้หรือ หวาขนาดนั้น มันอาจจะทําให้คนดูไม่อินตามไปด้วยได้

แต่มันก็ยังมีกีฬาบางประเภทที่ดึงดูดคนดูได้อย่างอยู่หมัด อย่างเช่น ปิงปอง เป็นการแข่งที่เหมือนรวมตัวนักกีฬาตัวท็อปมารวมกันมันสนุกตรงที่ว่าการได้เห็นนักกีฬาตัวเป้งๆของทีมจีนมาตีกันเองในการแข่งกีฬาชาติการแข่งแบบมันดุเดือดยิ่งกว่าการแข่งชิงแชมป์ชาติอีก

ในทีมเจียงตง โค้ชกั่วกวงฉีเป็นคนที่คุมทีม เขาถือรายชื่อผู้เข้าแข่งอยู่ “ทีมที่เข้ามาแข่งในรอบแข่งจริงของกีฬาชาติไม่ใช่ทีมที่จะโค่นได้ง่ายๆ ถึงแม้เราก็มีฮาวหยูอี้ แชมป์เอเชี่ยนเกมอยู่ตรงนี้ก็ตาม เราก็จะไม่ประมาทโดยเด็ดขาดถ้ามองจากโครงสร้างกลุ่มการแข่งแล้ว เรามีทีมที่เก่งๆอยู่2ทีม คือทีมฮั่วจึงแล้วเต๋กังที่อยู่ กลุ่มBกันทั้งคู่ เราจะได้แข่งกับพวกเขาอย่างน้อยๆเลยก็คือรอบชิงส่วนทีมในกลุ่มของเรามีฉือจนในที่มหนานหลิงและเหว่ยซื้อเต่ในทีมฉางชวนพวกนั้นเป็นนักกีฬาตัวท็อปในทีมชาติทั้งนั้น”

“โค้ชครับ ทีมฮั่นเบอยู่กับกลุ่มเราด้วยใช่ไหมครับ”ฮาวหยูอี้ถาม

“ดูก่อนนะ ใช่! เราอยู่กลุ่มเดียวกับทีมฮั่นเบด้วย ดูเหมือนพวกเขาจะฟลุคผ่านเข้ามาจากรอบคัดเลือกแหะไม่ต้องเป็นห่วงหรอกพวกเขาไม่เท่าไรหรอก”กั่วกวงฉีพูด

“โค้ชครับ ผมว่าทีมฮั่นเบก็แข็งเอาเรื่องอยู่ครับ”ฮาวหยูอี้พูด

“อ้อเหรอ?”กั่วกวงฉลองดูรายชื่อนักกีฬาของทีมฮั่นเบอีกรอบ

“เฉียนตง หวูหยฮาว ฉางเจียเหลียง พวกนี้มันใครกันเนี่ย ไม่เคยได้ยินเชื่อเลย เคยมีใครได้แข่งกับพวกเขาในระหว่างการวิ่งไหม”กั่วกวงฉีถาม

นักกีฬาทุกคนส่ายหัว

“โค้ชครับ ผมจําได้ว่าทีมฮั่นเบไม่ได้ลงแข่งในกีฬาวิ่ง100หรือ200เมตรครับ”ใครบางคนพูด

“อ้าวไม่ผ่านรอบคัดเลือกเหรอ”กั่วกวงฉีเม้มปาก “อย่าไปมองว่าพวกที่ไม่ผ่านรอบคัดเลือกมาจะเก่งเลยแต่นักกีฬาคนที่4ของทีมฮั่นเบฉันรู้จักเขานะ ชื่อเฉินเค่อหนาน”

“โค้ช เฉินเค่อหนานคนนั้นหรอครับ คนที่ได้ที่2ในการแข่งกีฬาชาติครั้งที่แล้วใช่ไหมครับ?”ใครบางคนพูด

“ใช่แล้ว คนนั้นหล่ะ เขาไม่ใช่คนชื่อโหล คงมีแค่เขาคนเดียวแหละ”กั่วกวงฉีพูด

“ถ้าเป็นเฉินเค่อหนานจริงๆตอนนี้เขาน่าจะอายุ30+แล้วละครับ ผมจําได้ว่าเขาก็แก่งแล้วตอนที่มาเข้าแข่งกีฬาชาตอรอบที่แล้ว ผมนึกว่าเขาจะเกษียรไปแล้วซะอีก ไม่เห็นมีข่าวอะไรเลย”30กว่าแล้วยังจะวิ่งอีกหรอน่าประทับใจจริงๆ แต่เราไม่ต้องกังวลหรอก เขาแก่แล้ว“นักกีฬาคนนึงหันไปพูดกับฮาวหยู”ฮาวหยูอี้นายพูดก็ไม่ถูกนะ นักกีฬาของทีมฮั่นเบก็งั้นๆนี้ ทั้งแก่ทั้งโนเนมจะไปแกร่งได้ไง”เพราะโค้ชของพวกเขาคือโค้ชหลี่ไงละ!“ฮาวหยูอี้พูดด้วยสีหน้าจริงจัง โค้ชหลี่ หลี่ไหนละ จากทีมชาติเหรอ?”กั่วกวงฉีถาม”โค้ชหลี่ไต้ครับ”ฮาวหยูอี้พูด”อ้ออโค้ชได้ แล้วจะไปกลัวอะไรเนี่ย จริงจังเพื่อ“ถั่วกวงฉีหัวเราะแล้วดูผ่อนคลาย”ไม่ใช่โค้ชได้ครับ“ฮาวหยูอี้รู้ว่าถั่วกวงฉีอาจจะคิดว่าโค้ชคนนี้จะเป็นโค้ชผู้ช่วย เขาเลยอธิบาย”นามสกุลของเขาคือหลี่ชื่อของเขาคือหลี่ไต้”หลี่ไต้หรอฉันเคยได้ยินจากไหนนะ”กั่วกวงฉีพยายามนึก

ฮาวหยูอี้แนะนําต่อ”โค้ชหลี่เป็นโค้ชที่ฝึกผมตอนที่ผมอยู่ในทีมชาติ ผมคงไม่ได้ที่1ในเอเชี่ยนเกมถ้าไม่ได้การฝึกจากเขา

กั่วกวงฉีเริ่มทําหน้าจริงจัง มันต้องเป็นคนที่มีพรสวรรค์มากแน่ๆถึงจะฝึกแชมป์เอเชียนเกมได้ เขาต้องจริงจังแล้ว

ฮาวหยูอี้พูดต่อ “แล้วก็ตอนแข่งวิ่งผลัดในเอเชี่ยนเกม ฉือจี้จุนกับเหว่ยซื้อเต่บาดเจ็บ เลยต้องขอนักกีฬากระโดดไกลอย่างฝางไฮควานให้มาช่วย ผมเป็นนักวิ่งขาที่3ตอนนั้นแล้วฝางไฮควานเป็นขาที่4 โค้ชหลี่ใช้เวลาเพียงวันเดียวทําให้การวิ่งส่งไม้ของพวกเราเป็นไปได้อย่างดี”

“ฉันดูการแข่งนั้นแล้ว นายกับฝางไฮควานเข้ากันได้ดีมาก”กั่วกวงฉีส่ายหัวแล้วพูด “มันเป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ํานายไปเข้ากันกับฝางไฮควานได้ภายในวันเดียวได้ยังไง”

“ผมก็ไม่เชื่อเหมือนกันครับ แต่มันเป็นไปแล้ว ตอนที่ผมคิดถึงเรื่องนี้ ยังคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้อยู่เลยครับ”ฝางไฮควานพูด

“ก็ไม่ได้บอกว่าไม่เชื่อ ฉันแค่คิดว่าการทํางานเป็นทีมของนายมันไม่เหมือนกับคนที่พึ่งเจอกันเลย”กั่วกวงนี้อธิบาย

“โค้ชหลื่อธิบายไว้ทีหลังว่าเพราะว่าเขาฝึกทั้ง4คนด้วยตัวเองให้ทํางานร่วมกันได้ ฝางไฮควานเองก็มาจากที่มฮั่นเบแล้วได้ยินมาว่าก่อนหน้านี้หลีไต้ก็เป็นโค้ชของฝางไฮควานด้วย”

“โค้ชของแชมป์เอเชี่ยนเกม2คนเลยเหรอ! กลัวละจ้า!”กั่วกวงฉีหัวเราะ

ในฐานะโค้ช ถั่วกวงฉีไม่สามารถแสดงความรู้สึกจริงๆต่อหน้าคนอื่นๆได้ เสียงหัวเราะของเขาทําได้แค่กลบอาการปลอบใจคนอื่นๆเท่านั้น

ฮาวหยูอี้ก็หัวเราะแปลกๆ เขาเดือนถั่วกวงฉีด้วยเสียงเบาๆ “โค้ชครับ หยางฉือจี้ก็เคยเป็นนักกีฬาของหลี่ได้เหมือนกันในกีฬาเอเชี่ยนเกม แล้วหยางฉือจี้ก็ชนะผมได้แล้วเข้าเป็นที่1ในตอนโน้น”

“อะไรนะ แชมป์3คนเลยเหรอ?”ถั่วกวงฉัตกใจจบแทบจะตะโกน

การเป็นแชมป์เอเชี่ยนเกมนั้นไม่ใช่ผักไม่ใช่ปลาที่ซื้อในตลาดได้ อีกอย่าง ยิ่งเหรียญทองแล้วจีนได้ในกีฬากรีฑาน่อยมาก

แล้วด้วยความที่หลีไต้ได้3เหรียญทองในกีฬาเอเชี่ยนเกม ทําให้รัศมีของถั่วกวงฉีถูกบดบังไปอย่างสิ้นเชิงแล้วรอบนี้กั่วกวงฉีก็หัวเราะไม่ออก

ชูเหล็นฮาวกับซูหลี่ยืนข้างๆกันบนอัฒจันทร์

“ถึงแม้นักกีฬาบางคนจะทําได้ดีในกีฬาวิ่งเร็วในการแข่งกีฬาชาติ แต่ผลที่ออกมามันก็ไม่ได้ดีเท่าที่เราตั้งเป้าไว้ เราไม่ได้เห็นคนที่ชนะแบบม้ามืดเท่าไร กลับกันเลยคือการแข่งมันเดาง่ายมากง่ายจนเดาได้เลยว่าใครแพ้ใครชนะบ้าง”ชูเหล็นฮาวพูดสรุป

“ส่วนตัวฉันหวังว่าจะเจอแบบพวกม้ามืดบ้าง แต่น่าเสียดายที่ไม่มีซักคน”ซูหลี่พูด “แผนต่อไปในการฝึกหยางฉือจี้คือการฝึกให้เขาไปหาประสบการณ์แข่งเพิ่ม”

ชูเหล็นฮาวพยักหน้าเห็นได้ “ถ้ามีการแข่งนานาชาติที่ไหนก็ส่งเขาไปเลย ไม่ต้องกลัวแพ้ การแพ้มันก็เป็นประสบการณ์ถ้าเขาแพ้ตอนนี้ต่อไปเขาจะไม่แพ้!”

ตอนที่เขาพูดกันนั้นเอง เสียงปืนก็ดังขึ้น รอบแรกของการแข่งวิ่งผลัดเริ่มขึ้น ทันใดนั้น ชูเหล็นฮาวก็หยุดพูดแล้วมองไปที่ลู่วิ่ง

“เอ๋?”ชูเหล็นฮาวส่งเสียงออกมาแล้วจ้องไปที่อู่ ช่องว่างระหว่างนักกีฬาเกิดขึ้นอย่างชัดเจนทันทีที่นักกีฬาส่งไม้

และในตอนนั้นเองที่ชูเหล็นฮาวพูด “ทําไมขานี้มันเร็วหล่ะ แค่ขาเดียวช่องว่างก็ห่างกันแล้ว”

“มันคุ้นๆไหมละ?”ซูหลี่พูด แล้วยิ้ม

ในลู่วิ่งขาที่3รับไม่แล้วเริ่มวิ่ง ชูเหล็นฮาวพูด “ทีมไทยเหรอ!”

“ตาแหลมนี้” ซูหลี่ยกนิ้วให้แล้วพูดต่อ “ใช่แล้ว พวกนั้นใช้เทคนิคของทีมไทย เอาจริงแล้วนักกีฬาพวกนั้นวิ่งไม่ได้เร็วเลยช้าด้วยซ้ําแต่พวกเขาประหยัดเวลาในช่วงเปลี่ยนไม่ได้อย่างคล่องตัว”

“ทีมไหนเนี่ย?”ชูเหล็นฮาวถามทันที

“ทีมฮั่นเบนั้นละ”ซูหลี่พูด “มันต้องเป็นทีมที่หลไต่โค้ชอยู่แล้ว ทีมอื่นคงทําแบบนี้ไม่ได้หรอก”

“เด็กคนโปรดของนายอะนะ”

ซุหลี่เอนหลังพิง แล้วมองเฉียนตงวิ่งเข้าเส้นชัยไปเป็นที่1 เขาพูด “หลี่ได้มันเก่งจริงๆนะแค่ไม่กี่เดือนแต่เขาก็เรียนรู้เทคนิคของทีมไทยแล้วเอามาปรับใช้กับทีมตัวเองได้อย่างมีประสิทธิภาพแล้ว”

ไอ้เด็กนี้มันเก่งเกินครูซักวันแน่ๆ ซูหลี่ยิ้มอย่างพอใจ

ในรอบแรกของกลุ่มเองทีมวิ่งผลัดฮั่นเบเข้ารอบชิงเป็นที่1 แล้วก็ได้รับความสนใจจากผู้คนด้วย

มันเป็นเรื่องปรกติของทีมแกร่งที่จะได้ความสนใจ ยกเอาทีมฮั่วจึงเป็นตัวอย่าง ทั้งทีมมีนักกีฬาตัวท็อปถึง3คน รวมไปถึงหยางฉือจี้ หยางฉือจี้เป็นแชมป์เอเชี่ยนเกมวิ่ง100เมตร ทีมไหนมีเขาก็ต้องเก่งขึ้นอยู่แล้วนั้นเป็นเหตุผลที่ทีมฮั่วจึงเป็นตัวเต็งตั้งแต่ก่อนเข้าแข่งแล้ว

ส่วนทีมเต่กังนั้นเคยไปแข่งในระดับนานาชาติหลายครั้งด้วยพื้นที่ทางภูมิศาสตร์ที่ได้เปรียบทําให้พวกเขามีประสบการณ์มากแถมยังมีความเป็นมืออาชีพสูง บางครั้งสถิติที่ดีที่สุดของพวกเขาอาจจะดีกว่าของทีมชาติในบางการแข่งด้วยซ้ํา

และสําหรับทีมฮั่นเบ ไม่มีคนดัง ไม่มีชื่อเสียง ไม่มีใครสนใจว่าทีมฮั่นเบคืออะไรก่อนที่จะมาแข่งนี้

และทุกอย่างก็เปลี่ยนไปทันทีที่จบรอบแรก ทีมที่เขารอบชิงได้ ไม่มีพวกกระจอกแล้ว ต้องเก่งเท่านั้นถึงจะรอดมากกว่าครึ่งของนักกีฬาที่ยืนอยู่บนลู่ตอนนี้เป็นคนจากทีมชาติทั้งนั้นรวมไปถึงหยางฉือจี้กับฮาวหยูอี้ด้วยถ้าเทียบๆกันแล้วทีมฮั่นเบมันจะโหวงๆหน่อย

ก่อนการแข่งนักกีฬาแต่ละทีมจะมาทักทายกันพอเป็นพิธี คนที่ไม่ได้มาจากทีมชาติ ก็จะเริ่มสนิทกับคนอื่นๆเพราะว่าพวกเขาผ่านการแข่งใหญ่ๆมาด้วยกันหลายๆครั้ง

ส่วนนักกีฬาทีมฮั่นเบนั้น ไม่มีใครรู้จักซักคนเดียว พวกเขาไม่ได้มีโอกาสได้ไปแข่งที่อื่นมากนัก อย่าว่าแต่จะไปเจอนักกีฬาเก่งๆเลย การโดนห้อมล้อมโดยนักกีฬาเก่งๆแต่เป็นคนแปลกหน้าหมดเลยทําให้พวกเขายืนโหวงๆเหมือนคนเพื่อนไม่คบ

หลี่ได้ก็ได้เจอเพื่อนร่วมงานที่มาในพื้นที่การแข่งด้วย

ซูหลิ่มองดูการแข่งนี้อย่างสนใจ

ต้องสนุกแน่ๆเลย ทีมฮั่นเบก็ไม่ใช่นักกีฬาที่เก่งอะไรด้วย แต่พวกเขาอาศัยการทํางานเป็นทีมรอดูกันว่าความเร็วกับทีมเวิร์คอะไรจะสําคัญกว่ากัน

ทันทีที่ซูหลี่คิดเสร็จ เสียงปืนเริ่มการแข่งก็ดังขึ้น