A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World - ตอนที่ 411
Chapter 411 : อ้าาา…
“แม็กซ์ วานิลลาคืออะไร? มอคค่าคืออะไร? แล้วช็อคโกแลตคืออะไร?” ฉีจี้รู้สึกสับสนมากเมื่อเธอมองไปที่แม็กซ์เธอรู้แค่ว่าบลูเบอร์รี่เป็นผลไม้สีน้ําเงินลูกเล็ก ๆ แต่เธอไม่รู้ว่าอีกสามรสชาติคืออะไร
“วานิลลาคือหญ้าที่มีกลิ่นหอมใช่มั้ยคะ? เรากินหญ้าได้ด้วยเหรอคะ?” แดฟเน่ค่อนข้างอยากรู้อยากเห็น (วานิลลาในภาษาจีนแปลว่าหญ้าที่มีกลิ่นหอม)
แม็กซ์ยิ้มและอธิบาย “ใช่แล้วล่ะ วานิลลาเป็นสมุนไพรชนิดหนึ่งที่มีกลิ่นหอมเป็นพิเศษแต่เราไม่ได้เอามันมากินโดยตรงแต่เอามาบดให้เป็นผงเพื่อผสมลงไปส่วนมอคค่าเป็นส่วนผสมพิเศษที่ทํามาจากใบชาเขียวบดมันมีรสชาติที่สดชื่นสุดท้ายช็อคโกแลตเป็นอาหารที่มีความมันและหวานฉันแน่ใจว่าพวกเราทุกคนรู้จักบลูเบอร์รี่ดังนั้นฉันจะไม่พูดถึงมันนะยังไงก็ตามรสชาติทั้งสี่นั้นมีเอกลักษณ์เปียของตัวเองและพวกคุณสามารถทดลองชิมได้ตามต้องการ
แค่พุดดิ้งเต้าหูสองแบบก็ทําให้คนแยกกันออกเป็นสองฝ่ายจนเกือบจะมีสงครามแล้ว แต่ไอศกรีมนี่กลับมีถึงสี่รสชาติแบบนี้แถวหน้าร้านจะกลายเป็นสี่แถวมั้ยเนี่ย? จอร์จคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่เขาจะยกมือขึ้นขณะที่เขาพูด“ฉันขอไอศกรีมช็อคโกแลต”
มิแรนด้ใช้เวลานานกว่านั้นในการตัดสินใจและในที่สุดเธอก็ตัดสินใจได้ “ฉันอยากกินอะไรเปรี้ยว ๆ งั้นฉันขอไอศกรีมบลูเบอร์รี่แล้วกันนะ”
“ผมอยากได้รสมอคค่า” พาเมอร์ยกมือขึ้น ถึงแม้ว่าสีหน้าของเขาจะค่อนข้างสงบแต่มันก็มีความคาดหวังอยู่ในแววตาของเขา
“ผมอยากได้อันที่มีกลิ่นหอม”
“หวาน…หวาน…” แองกัสยกมือเล็กๆของเขาขึ้นและโหร้องด้วยความดีใจ เขาเพิ่งกินพุดดิ้งเต้าหูหวานไป และรู้สึกมีพลังมาก
“ไม่ ไม่ ลูกยังกินอาหารที่เย็นมาก ๆ ไม่ได้นะแองกัส” มิแรนด้าจับมือเล็ก ๆ ของเขาลงแล้วส่ายหัว
“อ๊าาา…” แองกัสร้องไห้ออกมาเมื่อได้ยินแบบนั้น
“ว่าว หนูลองกินทั้งสี่รสชาติเลยได้มั้ยคะ?” ตาของเอมเป็นประกายขึ้นมาด้วยความตื่นเต้นเมื่อเธอมองไปที่แม็กซ์
“ได้แน่นอน หนูกินได้มากเท่าที่หนูต้องการเลย” แม็กซ์พยักหน้าด้วยรอยยิ้ม สําหรับนักชิมมันไม่มีปัญหาเลยเพราะว่าพวกเขาสามารถสั่งได้ทุกรสชาติ
ไอศกรีม? แม็กซ์ทําอาหารน่าสนใจและมีชื่อแปลก ๆ ออกมาอีกแล้ว นี่คือของหวานที่เขาคิดขึ้นมาเองใช่มั้ย?เขาเป็นพ่อครัวที่มีพรสวรรค์จริง ๆ ลูน่าประทับใจมากเมื่อเธอมองไปที่แม็กซ์ผ่านทางหน้าต่างห้องครัว
ทุกคนนั่งรอและมองไปที่ห้องครัวด้วยสายตาที่คาดหวัง พวกเขาสงสัยว่าแม็กซ์จะเอาของแบบไหนออกมาเสิร์ฟ
ไม่นานแม็กซ์ก็เดินกลับมาจากครัวพร้อมถาดที่มีรูที่เว้นระยะห่างเอาไว้เท่า ๆ กัน ด้านบนของแต่ละรูมีไอศกรีมสี่สีที่แตกต่างกันวางอยู่ในโคนกรวย
มีไอศกรีมวนิลาสีเหลืองอ่อน ไอศกรีมมอคค่าสีเขียวอ่อน ไอศกรีมบลูเบอร์รี่สีน้ําเงินอมม่วงและไอศกรีมช็อคโกแลตสีน้ําตาล
ไอเย็นลอยออกมาจากไอศกรีมและโคนที่มีไอศกรีมอยู่สองลูกก็ดูเหมอื่นดอกไม้ที่กําลังเบ่งบานท่ามกลางหมอกสีขาวทําให้เกิดภาพที่สวยงาม
“นี่คือไอศกรีมมอคค่าของพาเมอร์ ไอศกรีมบลูเบอร์รี่ของมิแรนด้า…และไอศกรีมช็อคโกแลตของลูลู่ นี่คือเมนูใหม่ของร้านอาหารของเรา ไอศกรีม กินให้อร่อยนะครับ โอ้ อีกอย่างนึงนะ ผมแนะนําให้พวกคุณเลี้ยไอศกรีมแทนที่จะกัด” แม็กซ์ส่งไอศกรีมโคนให้แต่ละคนด้วยรอยยิ้ม เอมเองก็ถือไอศกรีมบลูเบอร์รี่สีน้ําเงินอมม่วงเอาไว้ในมือ
มันทํามาจากน้ําแข็งเหรอ? มันดูเหมือนของแข็งเลย จอร์จสํารวจไอศกรีมในมือของเขาด้วยความสงสัย
มันดูน่าอร่อยจริง ๆ มิแรนด้ามองไปที่ไอศกรีมในมือของเธอด้วยความคาดหวัง
“มันเป็นน้ําแข็งจริง ๆ และมันก็สีม่วงด้วย! หนูรักมัน!” เอมมองไอศกรีมบลูเบอร์รี่ในมือของเธออย่างมีความสุขลูกบอลสีน้ําเงินอมม่วงสองลูกวางอยู่ในโคนเวเฟอร์รูปกรวยและห่อเอาไว้ด้วยกระดาษอีกชั้นหนึ่งเธอสัมผัสได้ถึงกลิ่นหอมจาง ๆ ของบลูเบอร์รี่และไอเย็นที่เย็นจัด
ฉันควรจะเลียมันสินะ เอมถือไอศกรีมไว้ข้างหน้าเธอด้วยมือทั้งสองก่อนที่จะเลียมันเบา ๆ ด้วยลิ้นสีชมพูเล็ก ๆ ของเธอ
เธอสัมผัสได้ถึงรสหวานอมเปรี้ยวของบลูเบอร์รี่ควบคู่ไปกับรสนมที่เข้มข้นจากปลายลิ้นของเธอ เนื้อน้ําแข็งที่เนียนนุ่มของไอศกรีมทําให้เอมีรู้สึกราวกับว่าเธอกําลังอยู่ในทุ่งหิมะสีม่วงอันกว้างใหญ่ไพศาลเกล็ดหิมะสีม่วงตกลงมาจากท้องฟ้า เธอแลบลิ้นออกมากินมันและพบว่ามันมีรสหวานอมเปรี้ยวและแฝงเอาไว้ด้วยน้ํานม
“มันอร่อยมาก! หนูชอบไอศกรีมบลูเบอร์รี่!” เอมี่เลี้ยไอศกรีมต่อด้วยสีหน้ามีความสุข
นี่คือไอศกรีมมอคค่าเหรอ? ใบชาควรถูกต้มในน้ําร้อนและดื่มเป็นเครื่องดื่ม แต่แม็กซ์กลับบอกว่าเขาบดใบชาให้กลายเป็นผงก่อนที่จะนําไปทําเป็นไอศกรีมแล้วไอศกรีมจะไม่ขมเหรอ? ลูน่าสํารวจดูไอศกรีมมอคค่าในมือของเธอด้วยสีหน้าแปลก ๆ
ปู่ของเธอชอบดื่มชามาก ชาเขียวที่ปลูกอยู่บนภูเขาวิคเป็นความสุขของขุนนางทุกคนในเมืองโรดูเพราะว่ามันทําให้ตื่นตัวและย่อยอาหาร
อย่างไรก็ตามจํานวนใบชาที่ผลิตจากภูเขาวิคได้ต่อปีนั้นค่อนข้างต่ําดังนั้นราคาของมันจึงสูงมากหลังจากการเก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ผลิใบชาจะถูกขายจนหมดในทันที นักเรียนของปู่ของเธอรู้ว่าเขาชอบดื่มชามากดังนั้นพวกเขาจึงมักจะซื้อใบชามาให้เขาหนึ่งกิโลกรัมหรือมากกว่านั้นในทุก ๆ ปีและเขามักจะเก็บชาพวกนั้นไว้สําหรับโอกาสพิเศษเสมอ
นอกจากนี้ยังมีใบชาที่ผลิตมาจากที่อื่นอีกแต่ใบชาพวกนั้นมีความแตกต่างที่ชัดเจนในด้านคุณภาพเมื่อเทียบกับใบชาจากภูเขาวิค
เมื่อก่อนลูน่ามักจะอยู่กับปู่ของเธอดังนั้นเธอจึงมีความเชี่ยวชาญในการชงชารวมถึงมีความรู้ที่กว้างขวางเกี่ยวกับใบชาเธอรู้วิธีแยกแยะใบชาที่ดีเมื่อเทียบจากคุณภาพเฉลี่ย
ลูน่ายื่นจมูกเข้าไปใกล้ไอศกรีมก่อนที่จะหายใจเข้าเบา ๆ กลิ่นหอมของชาเขียวควบคู่ไปกับกลิ่นหอมของนมที่เข้มข้นลอยเข้าไปในจมูกของเธอทันทีและทําให้เธอหลับตาเคลิ้มไปโดยไม่ได้ตั้งใจ
กลิ่นหอมสดชื่นของชาเป็นกลิ่นของฝนฤดูใบไม้ผลิและเธอรู้สึกราวกับว่าเธอถูกส่งไปยังพื้นที่ที่เต็มไปด้วยต้นชาเขียวใบชาส่ายไปส่ายมาเบา ๆ ในสายลมฤดูใบไม้ผลิและเมื่อเธอสูดกลิ่นหอมจาง ๆ ของชาเธอก็รู้สึกราวกับว่าร่างกายทั้งหมดของเธอกําลังได้รับการชําระล้าง
นี่มันใบชาอะไรกันเนี่ย? ทําไมกลิ่นของมันถึงเข้มข้นขนาดนี้? กลิ่นหอมของมันดีกว่าชาฤดูใบไม้ผลิที่ดีที่สุดจากภูเขาวิคซะอีกและกลิ่นนี้ยังมาจากการบดใบชาให้เป็นผงเท่านั้น ไม่ต้องพูดถึงการเอามันไปต้มน้ําร้อนเลย!ลูน่าลืมตาขึ้นมาและมองไปที่ไอศกรีมตรงหน้าเธอด้วยความไม่อยากเชื่อ
ชาฤดูใบไม้ผลิตจากภูเขาวิคได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นชาที่ดีที่สุดในทวีปนอร์แลนด์แต่กลิ่นหอมของชาที่ลอยออกมาจากไอศกรีมนี้มีความเหนือกว่าอย่างชัดเจน เธอลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะเลียไอศกรีม
ไอศกรีมละลายอย่างช้า ๆ เมื่อมันสัมผัสกับปลายลิ้นของเธอ รสชาติที่เข้มข้นของนมผสมกับรสชาติที่ยอดเยี่ยมของชาไหลลงคอของเธอไป
มันเป็นความรู้สึกที่อธิบายไม่ได้ ราวกับว่ามีนิ้วก้อยเล็ก ๆ นับไม่ถ้วนนวดอยู่ที่ริมฝีปาก คางและลําคอของเธอทําให้เธอรู้สึกดีและครางออกมาอย่างมีความสุข