A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World - ตอนที่ 410

Chapter 410 : พี่สาวโปรยเสน่ห์ใส่ผม!

นี่เป็นโชว์โกคุราคุ โจโดที่ดีที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาเลย แม็กซ์เองก็เพลิดเพลินไปกับการแสดงที่ยอดเยี่ยมของทั้งสามคน

เขาเฝ้าดูพวกเธอเรียนรู้การเต้นทีละขั้นตอนตั้งแต่แรกเริ่มมาจนถึงการแสดงที่สมบูรณ์แบบในตอนนี้แม้แต่ยาเบะมิยะที่การเคลื่อนไหวในตอนแรกค่อนข้างเงอะงะก็สามารถหาสไตล์และจังหวะของตัวเองได้

เพลงอะไรกันเนี่ย ทําไมมันถึงเพราะขนาดนี้ เครื่องดนตรีแบบไหนกันที่สร้างเสียงพวกนี้ขึ้นมาดูเหมือนว่า จะมีกลองและโมโนคอร์ด (ต้นกําเนิดเปียโน) อยู่ด้วย การเต้นเองก็น่าพึ่งเช่นกันฉีฉีตบเท้าไปตามจังหวะของ ดนตรีที่กระฉับกระเฉง เธอมองไปที่นักเต้นทั้งสามคนด้วยความประหลาดใจและความอยากรู้อยากเห็น

ใครจะไปคิดว่าเธอจะดูดีขนาดนี้ในตอนที่เต้น…. ตาของพาเมอร์เบิกกว้างด้วยความไม่อยากเชื่อนี่เป็นครั้ง แรกที่เขาได้เห็นเด็กผู้หญิงที่มีอายุประมาณนี้เต้นและรู้สึกประหลาดใจมากที่เธอเต้นได้ดีขนาดนี้มันเป็นเรื่อง ยากพอสมควรที่จะเชื่อมโยงเธอกับเด็กผู้หญิงที่สวมเสื้อผ้าสกปรกในสมัยก่อน

“ดนตรีและท่าเต้นนั้นดูดีมาก ฉันเองก็อยากจะเต้นเหมือนกัน”

“ท่าเต้นของพวกเธอสวยและหุ่นของพวกเธอก็ดีมาก ครั้งหนึ่งเอวของฉันก็เคยผอมเพรียวแบบนี้สมัยสาว ๆ ฉันเองก็เป็นนักเต้นเหมือนกันนะ” มิแรนด้าเท้าคางและมองดูโชว์อย่างคิดถึงความหลัง

“ใช่เลยล่ะ คุณเป็นรักแรกพบของผม ตอนที่ผมเห็นคุณครั้งแรกในงานสันติภาพอันยิ่งใหญ่ของเมืองเคออสคุณเป็นนักเต้นที่เก่งที่สุดในคณะและผมก็ไม่สามารถละสายตาไปจากคุณได้เลย” จอร์จพยักหน้าด้วยรอยยิ้มเขาเองก็ระลึกความทรงจําในตอนที่เขากับกับมิแรนด้าเช่นกัน

“ตอนนั้นคุณสูงและหล่อมาก ถึงแม้ว่าคุณจะอยู่ที่ด้านล่างของเวทีแต่ฉันก็มองเห็นคุณได้ในทันทีในตอนนั้น มันมีเสียงตะโกนดังขึ้นในหัวของฉันว่า ต้องเป็นคนนี้เท่านั้น!” หลังจากนั้นฉันก็ตกหลุมพรางของคุณ” มิแรนด้าบีบแก้มของจอร์จและถอนหายใจ “เวลาเป็นสิ่งที่ทุกคนมีเท่าเทียมกันจริง ๆ”

“อับบ…” แม็กซ์เกือบจะหลุดออกมาเมื่อได้ยินบทสนทนาของพวกเขา

ความอึดอัดใจปรากฏขึ้นบนใบหน้าของจอร์จ เขารีบอธิบายในทันที “อะแฮ่ม…แม็กซ์ ถึงแม้ว่าตอนนี้ฉันจะเป็นแบบนี้แต่สมัยหนุ่ม ๆ ฉันเป็นหนุ่มหล่อที่ร่ํารวยเลยนะ ในความเป็นจริงฉันเป็นที่รู้จักกันในฐานะหนึ่งในสี่สุภาพบุรุษเอเดน”

“ให้ฉันเดานะว่าแฮร์ริสันเองก็เป็นหนึ่งในนั้นด้วยใช่มั้ย?” แม็กซ์เลิกคิ้วด้วยท่าทางสงสัย

“เอ๊ะ? นายเองก็รู้จักพวกเราสี่สุภาพบุรุษเอเดนด้วยเหรอ?” จอร์จหันมามองแม็กซ์ด้วยสีหน้าไม่อยากเชื่อ

“ไม่หรอก นี่เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ยินเลยล่ะ” แม็กซ์ส่ายหัวและพยายามกลั้นเสียงหัวเราะเอาไว้ดูเหมือนว่าสี่สุภาพบุรุษเอเดนจะไม่ได้ถูกจัดอันดับตามรูปลักษณ์ภายนอกนี่น่าจะเป็นชื่อที่พวกเขาตั้งให้กับตัวเองและเป็นไปได้สูงว่าสุภาพบุรุษอีกสองคนจะเป็นคนอ้วนด้วย

ทันใดนั้นฉีฉีก็หันไปถามลูลู่ “พวกเธอสวยมั้ย?”

“สวยสิ” ลูลู่พยักหน้าด้วยรอยยิ้มอาย ๆ

“ลูลู่ นายเปลี่ยนแล้ว” ฉีฉีทําปากยื่นและมองลูลู่ด้วยสีหน้าเศร้า ๆ

“อะไรนะ? ยังไง? ฉันทําอะไรผิดเหรอ?” ลูลู่หันมามองฉีฉีด้วยสีหน้าตื่นตระหนก

“เมื่อก่อนนายมักจะบอกฉันว่าฉันสวยที่สุด แต่ตอนนี้นายกําลังมองผู้หญิงคนอื่นอยู่ นายเปลี่ยนไปแล้วฉันไม่ได้เป็นคนเดียวในใจของนายอีกต่อไป” ฉีฉีถอนหายใจราวกับว่าลู่ลู่กําลังนอกใจเธอ

“เธอยังเป็นคนเดียวในใจของฉัน มีสิ่งสวยงามมากมายในโลกนี้แต่ในใจของฉันเธอจะสวยที่สุดเสมอนั่นคือความแตกต่างระหว่างเธอกับคนอื่น ๆ” ลู่ลู่ลูบหัวฉีฉีมือใหญ่ ๆ ของเขาในขณะที่เขามองดูเธอด้วยท่าที่อ่อนโยน

“หึหึ นายนี่ปากหวานจังนะ” ฉีจีทุบหมัดเล็ก ๆ ของเธอลงบนหน้าอกของลูลู่เบา ๆ เธอหันไปมองเอมี่แล้วพูดว่า“ลูลู่เรามามีลูกที่น่ารักอย่างเอมีกันนะ ไม่สิ เรามามีลูกที่น่ารักกันหลายๆคนเลยนะ”

“ได้สิ เรามีลูกได้มากเท่าที่เธอต้องการเลย” ลู่ลู่พยักหน้าด้วยรอยยิ้มในขณะที่เขาโอบแขนของเขาโอบไหล่ฉีฉี

เมื่อเพลงใกล้จะจบเอมี่ก็ค่อย ๆ เอนตัวไปข้างหน้าและกระพริบตาสีน้ําเงินสดใสของเธอพร้อมกับชี้นิ้วชี้ไปข้างหน้าและยักไหล่

อ้าาา! ฉันทนไม่ไหวแล้ว! หัวใจของฉันเต้นแรงจนจะกระโดดออกมาแล้ว! เอมี่ นี่มันโกงกันชัดๆเลย!แดฟเน่กุมมือไว้ที่บริเวณหัวใจของเธอและมองไปที่เอมีด้วยแก้มที่กลายเป็นสีแดง

“แม่ครับ พี่สาวกําลังพยายามโปรยเสน่ห์ใส่ผมล่ะ!” พาเบอร์ที่กําลังเลียชามหันไปตะโกนบอกมิแรนด้าทําให้ทุกคนหลุดจําในทันที

มันมีเสน่ห์ใช้ได้เลย แม็กซ์กําลังมองไปที่ยาเบะมิยะ ถึงแม้ว่าเธอจะยังอายอยู่เล็กน้อยแต่เขาก็ต้องยอมรับ ว่าเธอดูมีเสน่ห์มากในขณะที่เธอเต้น

เมื่อเพลงจบทั้งสามคนก็หยุดอย่างพร้อมเพรียงกัน พวกเธอแต่ละคนยืนอยู่ในท่าจบที่ดูสวยงามของตัวเอง

“น่าทึ่งมาก!”

“เป็นการเต้นที่สวยมากเลยเอมี! เธอสอนฉันด้วยได้มั้ย?”

“ทั้งสามคนสุดยอดมากเลย!”

เสียงปรบมือดังขึ้นพร้อมกับเสียงเชียร์ หลังจากที่ได้ดูการเต้นที่สวยงามแบบนี้ทุกคนต่างก็ร่าเริงและยิ้มแย้มบรรยากาศเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวาหลังจากที่การแสดงจบลง

“ขอบคุณทุกคนนะคะ” เอมยิ้มและพยักหน้าให้กับทุกคนด้วยรอยยิ้ม นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเต้นต่อหน้าผู้คนจํานวนมากดังนั้นเธอจึงรู้สึกกังวลอยู่เล็กน้อย อย่างไรก็ตามเธอรู้สึกได้ว่าพี่มิยะรู้สึกประหม่ายิ่งกว่าเธอดังนั้นเธอจึงพยายามให้ดีที่สุดที่จะไม่แสดงความกังวลออกมา

“เราทําได้!” ยาเบะมิยะยังคงกังวลอยู่เล็กน้อย เธอรู้สึกราวกับว่าเลือดทั้งหมดของเธอได้พุ่งขึ้นไปที่สมองของเธอและเมื่อเธอได้ฟังคําชมและเสียงปรบมือของทุกคนเธอก็รู้สึกราวกับว่าโลกใบนี้นั้นช่างวิเศษเหลือเกิน

แซลลี่เป็นคนที่สงบและเก็บอาการได้มากที่สุดในบรรดาทั้งสามคนแต่เธอก็ยิ้มด้วยความยินดี มันเป็นการเต้นครั้งแรกต่อหน้าคนจํานวนมากที่ไม่ใช่พี่น้องของเธอและมันเป็นความรู้สึกที่พิเศษมาก

แม็กซ์ลุกขึ้นยืนด้วยรอยยิ้มและประกาศ “นี่เป็นการเต้นที่ยอดเยี่ยมมาก นั่งพักกันก่อนเถอะ เดี๋ยวฉันไปเอา ของหวานเมนูใหม่ออกมาให้ ชื่อของมันคือไอศกรีม”

“ไอศกรีม? มันคืออะไรเหรอคะพ่อ? เป็นของที่ทํามาจากน้ําแข็งรึเปล่า?”ดวงตาของเอมเป็นประกายขึ้นมาด้วยความอยากรู้ในขณะที่เธอมองมาที่แม็กซ์

คนอื่น ๆ เองก็หันมาสนใจแม็กซ์เช่นกัน หลังจากที่เพลิดเพลินกับอาหารแสนอร่อยมามากมายพวกเขาต่างก็ตั้งตารอสิ่งที่แม็กซ์จะนําเสนอต่อไปนี้

แม็กซ์พยักหน้าและถามด้วยรอยยิ้ม”ใช่แล้วล่ะ มันมีบางอย่างที่คล้ายกับน้ําแข็งอยู่ในนั้นและมีสี่รสชาติได้แก่วานิลลา มอคค่า บลูเบอร์รี่และช็อคโกแลต แต่ละคนอยากได้แบบไหน?”