A Stay-at-home Dad’s Restaurant In An Alternate World - ตอนที่ 420

Chapter 420 : ได้โปรดยั้งมือด้วย!

“แกบอกว่าแกจะปล่อยผ่านไปงั้นเหรอ? เหอะ แต่ฉันไม่ต้องการแบบนั้น”อูเรียนยิ้มเยาะและอุณหภูมิของอากาศโดยรอบก็ลดลงอีกครั้งน้ําแข็งเริ่มปกคลุมพื้นดินราวกับว่ามันได้กลายเป็นฤดูหนาวอย่างกะทันหัน

“อูเรี่ยน นี่เป็นแค่ความเข้าใจผิด ฉันเคารพคุณในฐานะผู้อาวุโสและคุณเองก็มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเผ่ามังกรน้ําแข็งของเราเช่นกันดังนั้นฉันหวังว่าเราจะแก้ไขปัญหานี้กันได้อย่างสงบสุขฉันมาที่นี่ในฐานะตัวแทนของเผ่ามังกรเพื่อเข้าร่วมการประชุมในวันนี้และฉันไม่ได้ตั้งใจที่จะต่อสู้กับคุณที่นี่” สีหน้าของฟ็อกซ์ยังคงสงบแต่มือที่อยู่ภายใต้แขนเสื้อของเขากลับกําลังสั่นเขามีท่าทีระมัดระวังอย่างมากหลังของเขาโค้งลงเล็กน้อยราวกับว่าเขาเตรียมพร้อมที่จะกระโดดหนีไปได้ทุกเมื่อ

ในขณะเดียวกัน แดรกคูล่าและคนอื่น ๆก็ก้าวถอยไปข้างหลังสองก้าวและมองดูอเรียนอย่างระมัดระวังพวกเขาเคยได้ยินตํานานมามากเกี่ยวกับนายเหนือแห่งน้ําแข็งคนนี้และพวกเขารู้ดีว่าตํานานเหล่านั้นไม่ใช่แค่นิทานก่อนนอน

เขาไล่ล่าโอเกอร์ไปทั่วทั้งทวีปจนพวกมันสูญพันธุ์และแม้กระทั่งทุกวันนี้ก็ยังไม่มีรายงานว่ามีการพบเจอโอเกอร์พวกนั้นอีกเลย

โอเกอร์เป็นเผ่าที่ทรงพลังมากและมีพลังอยู่ใน 10 อันดับแรกของเผ่าพันธุ์ปีศาจ อย่างไรก็ตามชายคนนี้กลับฆ่าคนในเผ่านี้ไปเป็นจํานวนมากและกวาดล้างพวกเขาไปจนหมด

แน่นอนว่าครัสซูเองก็มีส่วนร่วมด้วย

มันเป็นการการสังหารหมู่

อย่างไรก็ตามโอเกอร์ทั้งหมดนั้นต่างก็ตายไปแล้วและอเรี่ยนก็ไม่เคยพูดถึงเหตุการณ์นั้นอีก ดังนั้นจึงไม่มี ใครรู้ว่าความจริงเป็นอย่างไร

แต่สิ่งหนึ่งที่แน่นอนนั่นก็คือพวกเขาทั้งสองคนไม่ใช่ชายชราที่ใจดี พวกเขาอาจจะกลายเป็นฆาตกรที่เลือดเย็นที่สุดในทวีปได้ในทันทีที่พวกเขาต้องการ

แม้แต่อดีตผู้นําของเผ่ามังกรน้ําแข็ง แรงค์สเตอร์ก็ยอมรับว่าเวทมนตร์น้ําแข็งของอเรี่ยนนั้นเหนือกว่าเขา

ฟ็อกซ์เป็นตัวแทนของเผ่ามังกรที่กําลังจะมีส่วนร่วมในการประชุมที่กําลังจะมาถึง แต่อเรียนจะสนใจเหตุผลของเขามั้ย?

ทุกคนต่างก็มองไปที่อเรี่ยนด้วยความไม่สบายใจ

เมื่อก่อนอเรี่ยนไม่มีอะไรจะเสียแต่ตอนนี้เขามีลูกศิษย์ซึ่งกลายเป็นจุดอ่อนเดียวของเขา เพราะงั้นมันคงไม่ใช่เรื่องดีถ้าเขาจะหาเรื่องเผ่ามังกร

“แล้วยังไง? ไอ้แก่พวกนั้นจะรวมกลุ่มกันมาเสี่ยงชีวิตฆ่าฉันเพื่อแกมั้ย?”

อเรี่ยนมองฟอกซ์ด้วยรอยยิ้มเยาะเย้ยก่อนที่จะกระแทกเขาลงกับพื้นด้วยฝ่ามือเดียว จากนั้นเขาก็ใช้หลังมือตบหน้าฟือกซ์ซ้ําไปซ้ํามาในขณะที่เขาพูด“ขนาดแรงค์สเตอร์ยังสุภาพกับฉันมากกว่าแกซะอีกเจ้านั่นรู้ถึงขีดจํากัดของตัวเองและหลังจากที่ฉันบดขยี้เขาไปครั้งนึ่งเขาก็ไม่เคยกล้าที่จะต่อต้านฉันอีกเลยดูเหมือนว่าแกจะไม่ได้เรียนรู้อะไรมาจากหมอนั่นเลยนะ”

ร่างกายของฟ็อกซ์ถูกทําให้ขยับไม่ได้โดยสมบูรณ์และเต็มไปด้วยความรู้สึกมึนงง หลังจากที่พูดจบอเรี่ยนก็ยกมือขึ้นและทําให้ฟื้อกซ์ลอยขึ้นมาฟ็อกซ์พยายามที่จะต่อต้านแต่ก่อนที่เขาจะได้ลงมือทําอะไรร่างกายของเขาก็กลายเป็นน้ําแข็ง

พลังของอเรียนอยู่ในขอบเขตที่สูงกว่าเขาและเขาไม่สามารถทําอะไรได้เลยราวกับว่าเขาได้กลับกลายเป็น เด็กทารกที่ไร้ที่พึ่งและใครๆก็สามารถฆ่าได้อย่างง่ายดาย

“อาจารย์อเรี่ยนสุดยอดไปเลย!” เอมปรบมือด้วยความชื่นชมด้วยชัยชนะที่สมบูรณ์แบบของอเรียนทําให้เธอรู้สึกว่าเธอเองก็ได้รับชัยชนะเช่นกัน!เขาแข็งแกร่งมาก!โลกนี้มีระดับที่สูงกว่าระดับ 10มั้ย? นี่ไม่น่าใช่พลังของนักเวทระดับ 10 แล้วยังไงซะฟ็อกซ์ก็ใกล้จะกลายเป็นระดับ 10 แล้วแต่เขากลับถูกครอบงําโดยสมบูรณ์ฮาวิดถอยออกไปอีกเล็กน้อยเปลวไฟรอบๆร่างกายของเขาที่ถูกดับไปในที่สุดก็แสดงให้เห็นถึงสัญญาณของการถูกจุดขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

แม้แต่เวทมิติของฉันก็ไม่สามารถหนีไปจากการรับรู้ของเขาได้ไม่น่าแปลกใจเลยที่สัตว์ประหลาดเฒ่าทั้งหลายบอกเราว่าอย่าไปยุ่งกับอูเรียนและครัสซูตาแก่สองคนนี้ไม่ใช่นักเวทธรรมดาไม่แปลกใจเลยที่พวกโอเกอร์ทั้งหมดถูกพวกเขากําจัดไปกุสตาฟมองอุเรียนด้วยสีหน้าหวาดกลัวและถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัวเขาพยายามที่จะเว้นระยะห่างระหว่างเขากับอเรียนให้ได้มากที่สุด

อย่างที่คิดเอาไว้เลยการเป็นสุภาพบุรุษเป็นหนทางที่ดีที่สุดโดยเฉพาะกับเด็กผู้หญิงที่น่ารักแดรกคูล่าเก็บไม้เท้าสีดําของเขาไปและพยักหน้าให้กับตัวเอง

ในโลกนี้พลังเป็นสิ่งที่สําคัญที่สุดพลังเป็นรากฐานของเสรีภาพและความปลอดภัยดังนั้นฉันจะต้องมีพลังให้มากขึ้นโดยเร็วที่สุดแม็กซ์คิดในขณะที่เขามองไปที่อเรี่ยนยังมีอีกหลายอย่างที่เขาต้องทํานอกเหนือไปจากการบริหารร้านอาหาร

ตอนนี้ในใจของฟ็อกซ์เต็มไปด้วยความโกรธเขาถูกสยบในฝ่ามือเดียวก่อนที่จะถูกตบซ้ํา ๆ แล้วถูกขังเอาไว้และไม่สามารถขยับนิ้วได้แม้แต่นิ้วเดียวนอกจากความโกรธแล้วตอนนี้เขาก็ค่อนข้างหวาดกลัวด้วยเหตุนี้ใน ดวงตาของเขาจึงผสมปนเประหว่างความโกรธและความหวาดกลัวเมื่อเขามองไปที่อเรียน

“ตลอดชีวิตฉันยอมรับลูกศิษย์เพียงแค่คนเดียวและถ้าใครกล้าที่จะลองดีและทําร้ายเธอนั่นก็เท่ากับว่าพวก มันต้องการที่จะทําร้ายฉันและไม่ว่าใครที่พยายามจะทําร้ายฉันพวกมันต่างก็ตายไปหมดแล้ว”อูเรียนพูดอย่างเรียนเรื่อยราวกับว่าเขากําลังพูดถึงอะไรบางอย่างที่ธรรมดามากอย่างไรก็ตามแววตาของเขานั้นเย็นชาราวกับปี ศาจที่เพิ่งจะคลานออกมาจากขุมนรก

ใบมีดที่ทํามาจากน้ําแข็งค่อย ๆปรากฏขึ้นในมือของอเรี่ยนใบมีดนี้โปร่งแสงและบางราวกับปีกของจักจั่นมันเป็นใบมีดน้ําแข็งที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเขา

อูเรียนมักจะใช้ใบมีดนี้ฆ่าศัตรูที่เขาเห็นว่าคู่ควรในศตวรรษที่ผ่านมามีคนน้อยกว่า 10 คนซะอีกที่ถูกจัดการด้วยใบมีดเล่มนี้

มันไม่ได้หมายความว่าในช่วง 100 ปีที่ผ่านมาอเรี่ยนแทบจะไม่ได้ฆ่าคนแต่เป็นเพราะว่ามันแทบจะไม่มีใครในหมู่พวกเขาที่มีค่าในสายตาของอูเรี่ยนอย่างไรก็ตามตอนนี้เขากลับเรียกใบมีดนี้ออกมาแล้วมันค่อนข้างชัดเจนว่าเขาจริงจังมากกับการฆ่าฟือกซ์

แม็กซ์มองไปที่ใบมีดน้ําแข็งในมือของอเรียนและไม่ได้พยายามเกลี้ยกล่อมอเรี่ยนไม่ให้ฆ่าฟอกซ์ในความเป็นจริงถ้าเขาเป็นคนที่ควบคุมใบมีดนั้นเอาไว้เขาจะใช้มันฟันใส่คอของฟ็อกซ์อย่างไม่ลังเลเขารู้ว่าฟอกซ์ต้องการฆ่าเขาและเอมีจริง ๆ เพราะงั้นถ้ามันขึ้นอยู่กับเขาเขาจะไม่ปล่อยให้ฟื้อกซ์รอดไปจากที่นี่อย่างแน่นอน

ใกลับกันร่องรอยของความกังวลกลับปรากฏขึ้นในแววตาของแซลลี่เธอรู้ว่าฟอกซ์เป็นตัวแทนของเผ่ามังกรและการฆ่าเขาอาจจะส่งผลให้เกิดความหายนะ

ถึงแม้นกับครัสซจะทรงพลังและรับมือกับมังกรได้เป็นจํานวนมากในครั้งเดียวแต่คนแค่สองคนไม่สามารถเทียบกับมังกรทั้งหมดได้

“ทะ-ท่านอูเรียน ผมคิดว่าอาจจะมีความเข้าใจผิดบางอย่าง ผมแค่อยากทําให้สาวน้อยคนนั้นกลัวไม่ได้อยากจะฆ่าพวกเขาจริง ๆ ผมไม่ใช่คนโง่ดังนั้นผมจะฆ่าพยายามคนในเมืองเคออสได้ยังไง?” ฟอกซ์สัมผัสได้ถึงเจตนาฆ่าที่แผ่ออกมาจากใบมีดน้ําแข็งนั้นทันใดนั้นความโกรธทั้งหมดของเขาก็ถูกแทนที่ด้วยความหวาดกลัวเขานึกย้อนไปถึงตํานานทั้งหมดที่เขาเคยได้ยินมาเกี่ยวกับอเรียนและแม้แต่เสียงของเขาก็เริ่มสั่นโดยไม่ ได้ตั้งใจ

“ฉันดูเหมือนคนโง่ที่จะเชื่อเรื่องโกหกแบบนี้งั้นเหรอ?”อูเรียนขมวดคิ้วในขณะที่เขาเริ่มขยับใบมีดน้ําแข็ง

“ได้โปรดยั้งมือด้วย!”

ในขณะนั้นเองเสียงตะโกนก็ดังขึ้น!