เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 735-736
บทที่ 735 การดื่มน้ําส้มสายชู 4
จากนั้นฉันหยุฝานก็แนะนําว่า “ฉันขอเสนอให้พวกเราร่วมมือกันเพื่อหาว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดนี้”
“ฉันไม่เห็นด้วย มันเป็นเรื่องของเธอหากเธอเลือกที่จะสงสัยฉัน ฉันไม่มีหน้าที่ต้องพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง”
พูดเสร็จ จํายหวินเชิงก็หันไปมองเจียนอีหลิง
แต่เขากลับพบกับสีหน้าที่ผิดหวังของเธอ
ถ้าจํายหวินเชิงปฏิเสธเรื่องนี้ เธอก็พูดอะไรไม่ได้ เพราะทั้งหมดนี้คือตัวเลือกของเขาเอง
แต่เห็นได้ชัดว่าเธออยากให้ความสัมพันธ์ของจํายหวินเชิงและฉันชวนดีขึ้น
ประคับประคองกันไปด้วยนะครับ ผู้แปลจะได้อยู่จนจบเรื่อง
จํายหวินเชิงรู้สึกกังวลเมื่อเห็นแบบนี้
เขาไม่รู้ว่าทําไมเธอถึงอยากให้เขาตอบตกลง แต่เมื่อเขาเห็นท่าทางไม่พอใจบนใบหน้าเล็กๆของเธอ เขาก็รู้สึกหงุดหงิดและขัดเคืองขึ้นมาเช่นกัน
“ตกลง ตกลง ฉันเห็นด้วยก็ได้ ไม่เป็นไรแล้วนะ? อย่าขมวดคิ้ว”
เจียนอหลิงเงยหน้าขึ้นมองจํายหวินเซึ่งเธอพูดเบาๆว่า “ถ้าอย่างนั้น อย่าทําหน้าทิ้งเลยนะ ตกลงไหม?”
“ฉันไม่ได้หน้าบึง”
น้ําเสียงของจํายหวินเชิงไม่น่าเชื่อถือเลย
เมื่อได้ยินดังนั้น เจียนอีหลิงก็ก้มหน้าลงอีกครั้ง ก็เห็นชัดอยู่ว่าเขาอารมณ์เสีย
เจียนอีหลิงพยายามคิดหาวิธีแก้ไขสถานการณ์ในตอนนี้ในใจ
แต่เหมือนหัวสมองของเธอว่างเปล่า คิดวิธีแก้ไขไม่ออกเลย
“ฉันขอโทษ” เจียนอีหลงกล่าวหลังจากเงียบไปนาน เธอขอโทษจํายหวินเชิง
คําขอโทษนี้ทําให้จํายหวินเชิงใจสั่น
“เธอขอโทษทําไม?”
“ฉันทําให้นายอารมณ์เสีย”
“เธอไม่จําเป็นต้องขอโทษฉัน ฉันหยุฝานพูดถูกแล้ว ฉันหึง”
เพื่อให้เจียนอหลิงไม่โทษตัวเอง จํายหวินเชิงจึงต้องยอมรับความรู้สึกของตัวเอง
จํายหวินเชิงรู้ตัวว่าเขาทิ้งจริงๆ นั่นก็เพราะเจี่ยนอีหลิงไม่จําเป็นต้องรักเขาเสมอไป
เธอเชื่อใจเขาและรู้สึกว่าเธอเป็นหนี้เขา ดังนั้น เมื่อเขาขอให้เธอหมั้นกับเขา เธอก็ตอบตกลง ทันที
เขาใช้วิธีที่น่ารังเกียจเพื่อผูกเธอเอาไว้กับตัวเอง แต่เขาก็ยังกังวลอยู่เสมอว่าผู้ชายคนอื่นๆที่มาอยู่ใกล้ๆเธอจะสอนให้เธอรู้จักว่าความรักคืออะไร
“หือ?” เจียนอีหลิงสงสัย เธอไม่เข้าใจคําพูดทั้งหมดของเขา
“หึงก็คือ..ฉันเป็นคนขี้หวง! ไม่มีอะไรแล้ว! มันไม่ใช่ความผิดของเธอ อย่าอารมณ์เสียเลย” จํายหวินเชิงกล่าว
“จริงเหรอ?”
“ใช่!”
หลังจากได้รับค่าตอบที่แน่วแน่ คิ้วของเจียนอหลิงที่ขมวดอยู่ก็คลายลงในที่สุด
จากนั้นเธอก็ขยับมือไปคว้าฝ่ามือใหญ่ของจํายหวินเชิงและจับอย่างระมัดระวัง
จํายหวินเชิงใจสั่นสะท้านไปครู่หนึ่งก่อนจะพลิกมือไปจับมือของเจียนอหลิงเช่นกัน
ความตั้งใจของเจียนอีหลิงคือต้องการทําให้จํายหวินเชิงใจเย็นลง แต่เธอไม่คิดว่าเขาจะจับมือเธอ
อาา… เธออายสุดๆเลย เพราะฉินหยุฝานและฉันชวนนั่งอยู่ตรงข้ามกัน
ในตอนนี้ ความรู้สึกของฉันหยุฝานและฉันชวนค่อนข้างซับซ้อน
เฉินหยุฝานรู้สึกดีใจที่เธอเลิกรักผู้ชายตรงหน้าแล้ว
ไม่เช่นนั้น การได้เห็นฉากนี้อาจจะทําให้หัวใจเธอเหมือนถูกแทงด้วยมีดหลายเล่ม
ไม่ใช่ว่าจ่ายหวินเชิงไม่ชอบผู้หญิง แต่กลับกันเขาแค่ยังไม่เจอคนที่ใช่เท่านั้น
เมื่อเขาเจอผู้หญิงที่ใช่ เขาก็ลดอีโก้ลงทั้งหมด
เขาจะเป็นกังวลทันทีเมื่อเห็นเธอขมวดคิ้ว
ฉันชวนทําได้เพียงเก็บซ่อนความขมขึ้นไว้ข้างใน และโชคดีที่เขาซ่อนมันไว้ได้
ความรักของเขาจบลง ก่อนที่มันจะเริ่มต้นด้วยซ้ํา
ดังนั้น มันจึงไม่ได้เจ็บปวดสําหรับเขาขนาดนั้น เขาแค่เสียใจนิดหน่อย
จากนั้นฉันหยุฝานกล่าวว่า “ทั้งสองจัดการกับความขัดแย้งภายในเสร็จแล้วใช่ไหม? ถ้าใช่ ก็มาดูความขัดแย้งภายนอกกัน”
ตามที่จํายหวินเจ๋งได้สัญญากับเจียนอหลิง เขาจึงตัดสินใจร่วมมือกับพี่น้องฉันในเรื่องนี้
ทั้งสี่คนนั่งลงและพูดคุยกันถึงเรื่องนั้นตลอดมื้ออาหาร
แทนที่จะอยู่เฉยๆ มันคงดีกว่ามากที่จะเน้นเชิงรุก
บทที่ 736 หลังจากปฏิบัติการนี้ มาเป็นเพื่อนกันเถอะ 1
ฉินหยฝานพบคฤหาสน์ที่ไม่ได้ใช้งานของตระกูลฉิน
จากนั้นเธอก็เรียกลูกน้องที่เธอไว้ใจได้
เดิมที เธอไม่คาดคิดว่าเจียนอีหลิงจะพาใครมาช่วยได้
เจียนอีหลิงมีความสามารถเป็นอย่างมากในด้านการแพทย์ แต่เธอคงไม่สามารถช่วยได้มาก เมื่อพูดถึงเรื่องนี้
ทั้งฉินชวนและฉินหยฝานคิดว่าเพื่อนของเจียนอีหลิงส่วนใหญ่จะเป็นคนในวงการแพทย์
แค่ลูกน้องและคนจากตระกูลฉินและตระกูลจํายก็เพียงพอแล้ว
เนื่องจากเจียนอีหลิงหมั้นกับจํายหวินเชิง จึงถือได้ว่าเธอเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลจํายไปแล้ว
เมื่อทั้งสี่มาถึงคฤหาสน์ พวกเขานําคอมพิวเตอร์อัจฉริยะ บอดี้การ์ดและแม้แต่นักสืบเอกชนชื่อดังมาด้วย
เจียนอหลิงมาถึงเป็นคนสุดท้าย
ก่อนมา เธอบอกจํายหวินเชิงว่าเธอมีธุระที่ต้องไปจัดการ ดังนั้น เธอจะไปที่นั้นด้วยตนเอง
เมื่อเจียนอหลิงเข้าไปในคฤหาสน์ ก็มีชายคนหนึ่งที่มีลักษณะท่าทางสง่าผ่าเผยตามมา
ทุกคนรู้จักผู้ชายคนนั้น
เขาเป็นหัวหน้าทีมปฏิบัติการพิเศษ หัวหน้าทีมหร่วน
ก่อนหน้านี้ ในกรณีของการลักพาตัวของฉันหยุฝาน เขาได้ช่วยตามหาที่อยู่ของฉันหยุฝาน และเจียนอี้เฉิน
แต่เนื่องจาก คดีลักพาตัวไม่ถือเป็นคดีพิเศษ จึงโอนคดีให้แผนกทั่วไปสอบสวน
หัวหน้าทีมหร่วนและทีมปฏิบัติการพิเศษขึ้นชื่อในเรื่องความสมบูรณ์และความมีประสิทธิภาพ
เงินและอานาจไม่ได้มีอิทธิพลต่อพวกเขา
ในกรณีลักพาตัวของฉันหยุฝาน ฉินหงจื้อหวังว่าจะได้ทีมปฏิบัติการพิเศษดําเนินการสอบสวนคดีต่อไป แต่เขากลับถูกหัวหน้าทีมหร่วนปฏิเสธ
หัวหน้าทีมหร่วนบอกว่าที่ช่วยตามหาตัวประกันภายใน 24 ชั่วโมงหลังถูกลักพาตัวนั้น เนื่องจากเป็นกรณีฉุกเฉิน ที่ทีมงานต้องเข้าไปเกี่ยวข้องเพราะเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับชีวิตมนุษย์
แต่หลังจากนั้นทุกอย่างก็จัดเป็นกรณีปกติทั่วไป ทรัพยากรในทีมของพวกเขาหายากและมีจํากัด ดังนั้น ควรใช้ในสถานการณ์อื่นที่จําเป็นมากกว่านี้
หัวหน้าทีมหร่วนไม่สนใจเงื่อนไขที่ฉินหงจื๊อเสนอแม้แต่น้อย
และสุดท้าย ฉินหงจื้อก็ทําอะไรไม่ได้
สถานะของหัวหน้าทีมหร่วนนั้นมีความพิเศษ แม้ว่าเขาจะเป็นเพียงเจ้าหน้าที่ตํารวจ แต่เขาก็ยังเป็นคนที่ตระกูลฉันไม่กล้าที่จะรุกราน
พี่น้องฉันรู้สึกประทับใจมากเกี่ยวกับเหตุการณ์นี้
“หัวหน้าทีมหร่วน มาทําไม?” ฉันหยุฝานอดไม่ได้ที่จะถาม
“ฉันมาช่วยเรื่องนี้ เป็นการส่วนตัวน่ะ” หัวหน้าทีมหร่วนตอบ
ความจริงเขาไม่ควรเกี่ยวข้องกับคดีนี้อีก
แต่เขาสามารถใช้เวลาว่างเพื่อช่วยในการสืบสวนได้
“นอกจากฉันแล้ว ยังมีสมาชิกในทีมอีกสองคนมาด้วย ทั้งคู่อาสาที่จะใช้เวลาว่างเพื่อช่วยพวกเรา”
ฉันชวนและฉินหยฝานต่างก็ประหลาดใจกับสิ่งนี้
“อะไรทําให้คุณเปลี่ยนใจกะทันหันงั้นเหรอ?” ฉันชวนถาม
“ฉันไม่ได้เปลี่ยนใจ ก่อนหน้านี้พ่อของเธอเป็นคนเข้าหาฉัน ฉันไม่มีเหตุผลที่จะตกลง แต่ตอนนี้ฉันเลือกจะช่วยเจียนอหลิง” หัวหน้าทีมหร่วนอธิบาย
เลือกที่จะช่วยเจียนอีหลิงงั้นเหรอ?
ฉันชวนและฉินหยฝานมองเจียนอีหลิงด้วยสายตาประหลาดใจและสงสัย
“อีหลิง ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับหัวหน้าทีมหร่วนคืออะไร?” ฉินหยุฝานถามด้วยความสงสัย
“เพื่อนน่ะ” เจี่ยนอีหลิงตอบ
เพื่อนเหรอ?
จากนั้นฉันหยุฝานมองคนสองคนที่อยู่ตรงหน้า หาความเชื่อมโยงระหว่างสองคนนี้ว่าเข้ากันได้อย่างไร?
ยิ่งไปกว่านั้น หัวหน้าทีมหร่วนไม่สนใจอย่างอื่นนอกจากแก้คดีไม่ใช่เหรอ?
แล้วเขามาเป็นเพื่อนกับเจียนอหลิงได้ยังไง? เจียนอหลิงที่เป็นหนอนหนังสือขนาดนั้น!
ท่ามกลางความประหลาดใจของฉันชวนและฉินหยฝาน หัวหน้าทีมหร่วนได้ส่งสัญญาณให้สมาชิกในทีมอีกสองคนเริ่มทํางาน