เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 731-732

เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ บทที่ 731 ไม่อยากให้ เขาถูกกล่าวหาอย่างผิดๆ

หรือบางที จํายหวินเซึ่งอาจจะเห็นเงาของตัวเองในร่างที่กําลังจะตายของเจียนอหลิง

ดังนั้น เขารู้สึกสะเทือนใจกับการจัดการกับงานศพของเจียนอีหลัง

ในขณะนั้น สิ่งแรกที่เข้ามาในความคิดของเจียนอีหลิงคือความฝันของเธอ มันคือฉากที่เธอเห็นจํายหวินเชิงกลายเป็นศพ

เธอบีบโทรศัพท์แน่น

เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถปล่อยให้สิ่งต่างๆเป็นไปตามเนื้อเรื่องของนวนิยายต้นฉบับได้

เธอไม่อยากให้จํายหวินเชิงถูกกล่าวหาอย่างผิดๆ

และด้วยเหตุนี้ เจียนอหลิงจึงส่งข้อความไปหาแม่ของฉันชวน เธอหาโอกาสที่จะไปเยี่ยมฉินชวน

เธอไม่ต้องการให้จํายหวินเชิงกลายเป็นผู้ต้องสงสัย เธอจึงต้องสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมจากฉันชวน

แม่ของฉันชวนตกลงทันทีและจากนั้นก็ไม่พูดอะไรอีกเลย

ยิ่งไปกว่านั้น เธอยังจัดการให้คนมารับเจียนอีหลิงอีกด้วย

เดิมทีคนขับรถของเธอเคยเป็นคนขับรถให้กับฉินหงจื้อมาก่อน

แม่ของฉันชวนไม่ได้ปฏิเสธน้ําใจจากฉินหงจื้อ

ยังไงก็ตาม เขาก็เป็นหนี้เธอเพราะสิ่งนี้

เธอดูแลลูกชายมายี่สิบปี! อย่างน้อยเขาก็ต้องตอบแทนที่เธอเลี้ยงดูลูกมาขนาดนี้!

แต่ทว่า สิ่งที่เธออยากได้เป็นสิ่งตอบแทนคือเงินเท่านั้น เธอไม่ได้สนใจความรักความสัมพันธ์ของเขาอีกต่อไป

เจียนอหลิงถึงโรงพยาบาลแล้ว

ภายในห้องวีไอพี ฉันชวนอยู่ในห้อง IV ฉินหงจื้อ แม่ของฉันชวนและฉินหยฝานทั้งหมดอยู่ในห้อง

ห้องนี้ยังได้รับการปกป้องโดยบอดี้การ์ดของตระกูลฉินอีกด้วย

เนื่องจากแม่ของฉันชวนแจ้งกับพวกเขาไว้ล่วงหน้าแล้วว่าเจียนอหลังจะมา บอดี้การ์ดจึงไม่ได้พยายามหยุดเจี่ยนอีหลิงเมื่อเธอเข้าไป

เมื่อพวกเขาเห็นเจี่ยนอีหลิง สามคนในห้องก็ยิ้มออกมา

มีเพียงฉินหงจื้อคนเดียวเท่านั้นที่ขมวดคิ้ว

“เธอมาที่นี่ได้ยังไง?” ฉันชวนถามเสียงเบา น้ําเสียงของเขาดูมีความสุขอย่างเห็นได้ชัด

“คุณป้าเล่าให้ฟังนะ” เจียนอหลิงตอบ

แม่ของฉันชวนอธิบายเหตุผลที่เธอทําเช่นนี้ “ตอนแรก แม่ไม่รู้ว่าลูกบาดเจ็บมากขนาดไหน สิ่งแรกที่แม่คิดได้คือส่งข้อความไปหาอีหลิง”

เห็นได้ชัดว่าเจียนอีหลิงเป็นคนพิเศษในใจของแม่ฉันชวน

จากนั้น ฉันชวนก็พูดกับเจียนอหลิงว่า “ฉันไม่เป็นไร แค่บาดเจ็บนิดหน่อย ขอโทษที่ทําให้เธอต้องมาที่นี่”

“เธอจับคนร้ายได้แล้วงั้นเหรอ?” เจียนอีหลิงถาม

“ใช่ ตอนนี้ตํารวจก่าลังสอบปากค่าอยู่”

เมื่อฉันชวนพูดจบ ก็มีใครบางคนเข้ามาในวอร์ด คนนั้นได้รายงานข้อมูลที่ได้มาให้ตระกูลฉินทราบ

ผู้ร้ายสารภาพว่าเขาได้รับคําสั่งจากนายน้อยแห่งตระกูลย เหตุผลเพราะจํายหวินเชิงรู้สึกว่าการปรากฏตัวครั้งล่าสุดของฉันชวนแย่งชิงความน่าสนใจไปจากเขา เรื่องนี้ทําให้จํายหวินเชิงไม่พอใจเป็นอย่างมาก

ในนวนิยายต้นฉบับ ก็มีฉากนี้เกิดขึ้น

แม้แต่คําพูดก็ยังเหมือนกัน

แต่ในนวนิยายต้นฉบับ เจียนอีหลิงและแม่ของฉันชวนไม่ได้อยู่ในวอร์ดในขณะนี้ เพราะในช่วงเวลานั้น แม่ของฉันชวนได้เสียชีวิตไปแล้ว

และยิ่งไปกว่านั้น ในนวนิยายต้นฉบับ เมื่อฉันหยุฝานได้ยินค่าพูดเหล่านี้ เธอจะต้องรีบบอกทันทีว่าเป็นไปไม่ได้

อันที่จริง เธอถึงกับสงสัยว่าฉันชวนจะไปบอกให้คนร้ายพูดแบบนี้ก็ได้

แต่ในตอนนี้ ปฏิกิริยาของฉันหยุฝานค่อนข้างนิ่ง เธอไม่ได้แสดงความคิดเห็นของเธอออกมาทันที

ไม่ใช่แค่เพราะเธอไม่ชอบจ่ายหวินเชิงในเชิงรักใครอีกแล้ว แต่ยังเป็นเพราะยังไม่ถึงตาเธอที่จะพูดเช่นกัน

คู่หมั้นของจํายหวินเชิงก็อยู่ในที่เกิดเหตุ ถ้าจะมีคนปฏิเสธคําให้การนี้ ก็น่าจะเป็นเจียนอีหลิงไม่ใช่เธอ

เจียนอีหลิงมองไปที่ฉันชวนก่อนที่เธอจะพูดเบาๆว่า “ถ้าฉันบอกว่าเขาไม่ทําแบบนั้น นายจะเชื่อฉันไหม?”

“ฉันเชื่อ” ฉันชวนตอบเจี่ยนอีหลิงทันที เขาไม่ลังเลเลยแม้แต่วินาทีเดียว

เจียนอหลังค่อนข้างแปลกใจที่ได้ยินแบบนี้ เธอไม่คิดว่าฉันชวนจะเชื่อเธอง่ายขนาดนี้

“ทําไมล่ะ?” เจี่ยนอีหลิงถาม

“สัญชาตญาณน่ะ นอกจากนี้ ฉันไม่เข้าใจเลยว่าทําไมเขาต้องทิ้งเธอกับฉันด้วยนะ” ฉันชวนตอบ

ด้วยเหตุผลบางอย่าง รอยยิ้มของเขาเจือไปด้วยความขมขื่น

บทที่ 732 การดื่มน้ําส้มสายชู 1

ในตอนนี้ มีเพียงฉันหยุฝานเท่านั้นที่เข้าใจความขมขึ้นในรอยยิ้มของฉันชวน

“เขาจะไม่ทําเรื่องแบบนั้นโดยไม่มีเหตุผล” เจียนอีหลิงอธิบายแทนจํายหวินเชิง

เจียนอีหลิงเป็นคนไม่ชอบอธิบาย

แม้ว่าเธอจะถูกกล่าวหาอย่างผิดๆ แต่เธอก็ไม่เคยพยายามอธิบายให้คนเหล่านั้นฟัง

แต่ครั้งนี้ เธอพยายามอย่างหนักเพื่ออธิบายแทนจํายหวินเชิง เธอไม่อยากให้ตระกูลฉันเข้าใจจํายหวินเชิงผิดไป

“ฉันเชื่อเธอ” ฉันชวนตอบอย่างหนักแน่น

ในขณะที่แม่ของฉันชวนเห็นสิ่งนี้ เธอก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อย

ตอนนั้นเองที่ฉินหยฝานแสดงความคิดเห็นของเธอ “ฉันรู้สึกว่าเหตุการณ์นี้คล้ายกับการลักพาตัว ฉันรู้สึกเหมือนผู้บงการที่อยู่เบื้องหลังเหตุการณ์ทั้งหมดนี้กําลังพยายามทําให้พวกเราเข้าใจผิดบางอย่าง”

ตอนแรก พวกเขาพยายามทําให้ฉันหยุฝานสันนิษฐานว่าฉันชวนเป็นคนขอให้คนมาลักพาตัวเธอ ซึ่งอาจทําให้เกิดความขัดแย้งภายในตระกูลฉินได้

จากนั้น พวกเขาพยายามทําให้ฉันชวนสงสัยจํายหวินเชิง ซึ่งจะทําให้ตระกูลฉินขัดแย้งกับศัตรูที่แข็งแกร่งนั่นคือตระกูลจําย

ผลที่ตามมาทั้งสองนี้ล้วนเป็นอันตรายต่อตระกูลฉินทั้งสิ้น

ขณะที่เธอพูด ฉันหยุฝานก็นึกถึงใครบางคน ความคิดนี้ทําให้ใจเธอเต้นไม่เป็นจังหวะ

เธอนึกถึงคนที่ไม่เคยปิดบังความเกลียดชังที่มีต่อตระกูลฉิน
เจี่ยนอี้เฉิน!

แต่ฉันหยุฝานก็พยายามหาเหตุผลที่จะโน้มน้าวใจตัวเองได้อย่างรวดเร็ว

ยังไงซะ เขาก็ถูกลักพาตัวไปพร้อมกับเธอ เขายังบอกชัดเจนว่านี่ไม่ใช่การกระทําของฉันชวนถ้าเขาทําอย่างนั้น เขาอาจจะทําให้เธอเข้าใจผิด…

แต่…ถึงแม้ว่าเขาจะชี้แจงอย่างชัดเจนแล้ว เธอก็ยังเลือกที่จะเชื่อเขา เธอเลือกฟังความปรารถนาของเขาและแข่งขันกับฉันชวน…

ทันใดนั้น ความมั่นใจของฉันหยฝานก็เริ่มสั่นคลอนอีกครั้ง

ฉันชวนพูดกับเจียนอหลิงว่า “อย่ากังวลไปเลย ฉันจะหาให้ได้ว่าใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ ฉันจะไม่กล่าวหานายท่านเชิงอย่างผิดๆแน่นอน”

“ขอบคุณ” เจียนอหลิงกล่าวกับฉันชวนอย่างจริงใจ

เมื่อได้ยินดังนั้นฉันชวนก็ยิ้มอีกครั้ง “เธอไม่จําเป็นต้องขอบคุณฉัน ฉันเป็นหนี้เธอ ฉันเป็นหนี้เธอมากกว่านี้ด้วยซ้ํา”

“ยังไงฉันก็ต้องขอบคุณ สิ่งเหล่านั้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เลย” เจี่ยนอีหลิงตอบ

“เธออย่าคิดแบบนั้น” ฉันชวนตอบ

“นายท่านเชิง…เข้าไม่ได้ครับ…นายท่านเชิง…”

มีเสียงดังมาจากนอกประตู

เสียงดังขึ้นเรื่อยๆ

“อกอาจเกินไปแล้ว! เรายังไม่ได้ไปจัดการเรื่องนี้กับเขาเลย แต่เขากลับมาถึงหน้าประตูด้วยตัวเอง!” ฉินหงจื้อพูดด้วยความโกรธ

ฉินหงจื้อรู้สึกว่าพฤติกรรมของจํายหวินเชิงนั้นก้าวร้าวเหลือเกิน ราวกับว่าเขาไม่ได้สนใจตระกูลฉินเลยแม้แต่น้อย

เมื่อจํายหวินเชิงบุกเข้าไปในวอร์ด เขาพูดกับตระกูลฉินว่า “ถ้านายสงสัยว่าฉันทํานายควรจะคุยกับฉัน เรื่องนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับอีหลิง”

ฉันชวนพยายามอธิบายสถานการณ์อย่างรวดเร็ว “นายเข้าใจผิด เราไม่ได้ขอให้อีหลิงมาเพราะสงสัยเธอ อีหลังคือเพื่อนของฉัน เธอเพิ่งจะมาเยี่ยมฉันเท่านั้น”

เจียนอีหลิงพยักหน้า “คือ ใช่ ฉันมาเยี่ยมเขา”

ฉันชวนและเจียนอหลิงพูดแบบเดียวกันกับจํายหวินเชิง ทั้งคู่หวังว่าจะเคลียร์ความเข้าใจผิดของจ่ายหวินเซึ่งได้

“มิสเตอร์ฉินชวน นายไม่ได้เกี่ยวข้องกับคู่หมั้นของฉัน ไม่จําเป็นต้องเรียกเธออย่างสนิทสนมจริงไหม? นายไม่คิดว่านายควรเรียกเธอว่าคุณหนูอหลิงหรอกเหรอ ที่จริงแล้ว ถ้านายจะเรียก ก็เรียกเธอว่านายหญิงจํายก็ได้”
แววตาของจ่ายหวินเชิงดุร้าย คําพูดเขายังแสดงความเกลียดชังอีกด้วย

แม้แต่เจี่ยนอีหลิงก็ยังสัมผัสได้ถึงความเกลียดชัง นั่นก็หมายความว่าทุกคนในห้องก็รับรู้เช่นเดียวกัน

นี่ไม่ดีเลย เจียนอหลิงเพิ่งจะอธิบายให้ตระกูลฉันฟังว่าจํายหวินเชิงไม่มีเหตุผลที่จะทําแบบนั้น

แต่ตอนนี้ยหวินเจ๋งกลับแสดงความเกลียดชังต่อฉันชวนอย่างมาก นี่เขากําลังหาเหตุผลให้ตัวเองเพื่อก่ออาชญากรรมไม่ใช่เหรอ?

เจียนอีหลิงดึงมือของจํายหวินเชิงก่อนพูดว่า “อย่าพูดแบบนั้น”

เมื่อได้ยินดังนั้น จยหวินเชิงก็ก้มหน้ามองเจียนอีหลิง