เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 639-640

บทที่ 639 เวินเฉิงตกใจ

เนื่องจากเวินเฉิงและไช่ชิงเยว่ก็อยู่ในห้องนั่งเล่นด้วย ท่านผู้เฒ่าจํายจึงไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้โดยละเอียด

ในทางกลับกัน เขาตัดสินใจเชิญปู่เจี่ยนไปพบกันที่โรงน้ําชาในวันอื่น

หลังจากท่านผู้เฒ่าจํายออกไป เงินเฉิงพยายามเกลี้ยกล่อมปู่เจี่ยนและย่าเจี่ยน “ลุงเจี่ยน ป้าเจี่ยน โปรดคิดให้รอบคอบเกี่ยวกับเรื่องนี้ อีหลิงยังเด็กมาก นี่ไม่ใช่เวลาที่ดีสําหรับเธอที่จะมีความสัมพันธ์หรือการหมั้นหมาย นอกจากนี้ เท่าที่ผมรู้นะ อีหลิงมีความสัมพันธ์กับผู้ชายคนอื่นเป็นอย่างดี เราควรพิจารณาเรื่องนี้ใหม่ดีไหม?”

บุคคลที่เวินเฉิงกล่าวถึงคือจ่ายหวินเชิง

ในความเห็นของเวินเฉิง จํายหวินเจ๋งไม่เหมาะกับหลานสาวเขา คนนั้นอันตรายเกินไป แต่ว่าคนนี้ยิ่งดูไม่เหมาะสมและไม่น่าเชื่อถือกว่า ปู่ของคนๆนี้ถึงต้องพยายามอย่างหนักเหลือเกินเพื่อที่จะได้รับความชอบพอจากตระกูลเจี่ยน

เงินเฉิงและไปชิงเยว่คิดในเรื่องที่คล้ายกันอยู่บ้าง พวกเขาไม่ได้เชื่อมโยงท่านผู้เฒ่าคนเมื่อกี้นี้กับท่านผู้เฒ่าจํายในใจ ท่านผู้เฒ่าจํายนั้นเป็นที่รู้กันว่าน่ากลัวมาก

ย่าเจี่ยนส่ายหน้าและถอนหายใจ “อาา… ในเมื่ออีหลิงตัดสินใจแล้ว เราก็ต้องเคารพการตัดสินใจของเธอ”

“ผมต้องคุยกับอีหลิง” เวินเฉิงตอบ เขาปฏิเสธที่จะเห็นด้วยกับเรื่องนี้

หลานสาวเขาสามารถแต่งงานกับคนที่ดีที่สุดเท่านั้น เธอจะแต่งงานกับผู้ชายทั่วไปได้ยังไง?

ไปชิงเยว่พยายามเกลี้ยกล่อมสามี “อีหลิงเป็นคนมีความคิดริเริ่ม ในเมื่อเธอได้ตัดสินใจไปแล้ว คุณก็ควรปล่อยให้เธอเป็นไปตามนั้น ในฐานะป้าและลุง เราไม่ควรเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการตัดสินใจของเธอในเรื่องดังกล่าว”

ไปชิงเยว่ค่อนข้างขบขัน

เธอแปลกใจที่เจี่ยนอีหลิงยอมละเว้นนายท่านเชิงแล้ว

แต่ไม่ว่ายังไงเธอก็รู้ว่าไม่น่าจะเป็นไปได้มากนักที่นายท่านเชิงจะหมั้นกับเจี่ยนอีหลิง สถานะทางสังคมของพวกเขามีความแตกต่างกันมาก

แต่ถึงกระนั้น ไปชิงเยว่ก็ยังคงแปลกใจที่เจี่ยนอีหลิงยอมปล่อยนายท่านเพิ่งเร็วถึงเพียงนั้น

เงินเฉิงไม่สนใจคําพูดของภรรยา เขายังคงตั้งใจที่จะพูดคุยกับเจี่ยนอีหลิง

เวินเฉิงและเจี่ยนอีหลิงตกลงพบกันที่ร้านของหวาน

เงินเฉิงไม่ได้พูดอ้อมค้อม ในทางตรงกันข้าม เขาถามเจี่ยนอหลิงตรงๆ

“อีหลิง เรื่องที่ผู้เฒ่าเมื่อวานมาติดต่อเป็นยังไงบ้าง? ตกลงหลานคบกันจริงเหรอ? เธอไม่ควรรีบร้อนแต่งงานเกินไปนะ”

“ฉันไม่ได้รีบ” เจี่ยนอีหลิงตอบ

“อีหลิง ลุงไม่ได้ต่อต้านการออกเดทของเธอนะ แต่ว่า ลุงหวังว่าเธอจะสามารถทบทวนการตัดสินใจอีกครั้ง โลกนั้นกว้างใหญ่ คนดีมีเยอะ เธอสมควรได้รับสิ่งที่ดีที่สุด” เวินเฉิงกล่าวอย่างอ่อนโยน ในขณะที่พูด เขาก็มีสีหน้ากังวล

“ไม่ต้องกังวล ฉันได้คิดจนปรุโปร่งแล้ว”

เจี่ยนอีหลิงพยายามสร้างความมั่นใจให้กับเวินเฉิง

เธอรู้ว่าเวินเฉิงห่วงใยเธอ

“อืม เธอยังควรมองไปรอบๆให้มากกว่านี้ ผู้ชายดีๆมีอยู่มากมายในโลกนี้เธอยังมีโอกาสเจอคนดีๆอีกมาก ลุงก็พอจะแนะนําได้บ้างเช่นเดียวกัน” เวินเฉิงกล่าว

เจี่ยนอีหลิงส่ายหน้า จากนั้นเธอก็พูดด้วยสีหน้าหนักแน่นว่า “ไม่จําเป็น เขาเป็นคนดี”

“อาา…” เวินเฉิงถอนหายใจ “เอางี้ไหม? ให้ลงไปเจอคนนั้นไหม”

เงินเฉิงไม่มีความประทับใจที่ดีต่อท่านผู้เฒ่า

ชายชราคนนั้นดูเหมือนจะสิ้นหวังเหลือเกิน

“ลุงเคยเจอเขามาก่อน

“หือ ลุงพบเขาเมื่อไหร่กัน” เวินเฉิงตอบด้วยความสับสน

“ลงไปที่สํานักงานเขาเมื่อครั้งล่าสุด”

สํานักงานเขางั้นเหรอ?

ทันใดนั้น ภาพหนึ่งก็แวบเข้ามาในสมองของเวินเฉิง

จากนั้นเขาก็ตกตะลึง

“เดี๋ยวก่อน… นั่น นั่นไม่ใช่…นั่นไม่ใช่นายท่านเชิงใช่ไหม”

เจี่ยนอีหลิงพยักหน้า

“ไม่มีทาง ถ้าเป็นนายท่านเชิง… ถ้าอย่างนั้น… งั้นปู่ของเขา…”

ไม่ใช่ว่าปู่ของนายท่านเชิงก็คือท่านผู้เฒ่าจ่ายเหรอ

ท่านผู้เฒ่าที่ยิ้มแย้มและเป็นมิตรนั้นเป็นท่านผู้เฒ่าจํายเหรอ

เวินเฉิงกลืนน้ําลายก่อนจะถามว่า “แล้ว… ท่านผู้เฒ่า… ที่มาบ้านเมื่อวาน… เขาคือท่านผู้เฒ่าจํายเหรอ?”

เจี่ยนอีหลิงพยักหน้าอีกครั้ง

เมื่อได้ยินดังนั้น หัวหูของเวินเฉิงก็เริ่มมีนดื้อส่งเสียงนิ่งๆ

ท่านผู้เฒ่าจํายมาเยี่ยมบ้าน

ท่านผู้เฒ่าจํายมาเยี่ยมบ้านจริงๆ

บทที่ 640 ข้อโต้แย้งของตระกูลเป็น

“แล้ว… เมื่อ

นลงได้คยกับท่านผู้เฒ่าจ่ายเหรอ” เวินเฉิงกล่าว เขาสับสนเหลือเกิน

เจี่ยนอีหลิงพยักหน้าอีกครั้ง

เมื่อเห็นเช่นนี้เวินเฉิงก็ตกใจ

แม้กระทั่งในฝันอันป่าเถื่อนที่สุดของเขาก็ยังไม่เคยจินตนาการว่าท่านผู้เฒ่าจํายมาที่บ้านเขาเลย ที่จริงแล้ว พวกเขายังคุยกันอย่างเท่าเทียม อีกฝ่ายถึงกับเรียกเขาว่า “ลุงเวิน”

เงินเฉิงใช้เวลาสักพักใหญ่เพื่อย่อยสลายความเข้าใจในเรื่องนี้

หลังจากผ่านไปนาน เวินเฉิงก็ยืนยันสถานการณ์กับหลานสาวอีกครั้ง “งั้น… หลานแน่ใจเหรอว่าต้องการอยู่กับนายท่านเชิง?”

เจี่ยนอีหลิงพยักหน้าอีกครั้ง

เมื่อเวินเฉิงเห็นสีหน้าที่แน่วแน่มั่นคงบนใบหน้าของหลานสาว เขาก็รู้ว่าไม่มีทางเลือก

“อีหลิง ถ้าหลานเกิดความรู้สึกผิด โปรดอย่าลืมบอกลุง ลุงไม่มีความสามารถมากเท่าไหร่ แต่ว่าถ้ามีใครรังแกเธอ ฉันจะสู้ตาย”

“ตกลง”

หลังจากที่เวินเฉิงออกจากร้านของหวาน เขาก็กลับบ้านเพื่อคุยกับไช่ชิงเยว่ เขาต้องการเลือกของขวัญสําหรับงานหมั้นของเจี่ยนอีหลิง

เงินเฉิงกล่าวว่าเขาต้องการมอบ [ภูเขาแม่น้ําหมื่นสาย] ให้กับเจี่ยนอหลิงเป็นของขวัญงานหมั้น ของขวัญชิ้นนี้เป็นสิ่งประดิษฐ์หยกอันล้ําค่า

เมื่อได้ยินแบบนั้น ไปชิงเยว่ก็เบิกตากว้างอย่างไม่เชื่อ

หยกชิ้นนี้มีค่ามหาศาล

มันเป็นหนึ่งในชิ้นที่มีค่าที่สุดในบรรดาของสะสมทั้งหมด

และเวินเฉิงก็ต้องการมอบสิ่งนี้ให้เจี่ยนอหลิงเป็นของขวัญงานหมั้นงั้นเหรอ?

“เวินเฉิง คุณต้องการบ้าอะไร [ภูเขาแม่น้ําหมื่นสาย] คือสิ่งที่ฉันตั้งใจจะทิ้งไว้ให้เป็นรั่ว และตอนนี้คุณกําลังคิดที่จะมอบสิ่งนั้นให้กับเจี่ยนอหลิงงั้นเหรอ ใครเป็นลูกสาวคุณกันแน่? เจี่ยนอหลิงหรือเป็นรั่ว?”

“เธอกําลังพูดถึงเรื่องอะไร? เวินรั่วเป็นลูกสาวฉันแน่นอน ฉันรักเธอที่สุด”

“ฉันพูดเรื่องไร้สาระจริงๆเหรอ? ของขวัญที่คุณให้อีหลิงสําหรับวันเกิดนั้นแพงกว่าของขวัญที่คุณให้เป็นรั่วครบรอบ 18 ปีเสียอีก นอกจากนี้คุณยังเป็นคนเริ่มเชิญอีหลิงไปที่ไฉ่หนิงชวนด้วย แต่ว่าคุณไม่เคยคิดที่จะชวนเว้นรั่วและฉันไปด้วยเลย คุณพาเราไปที่นั่นเพราะฉันขอเท่านั้น”

“เธอหมายถึงอะไร? เธอไม่ทราบสาเหตุที่ให้ของขวัญเหรอ? ถ้าไม่ใช่เพราะเวินน่วน ตระกูลเวินก็คงไม่มาถึงตรงจุดนี้หรอก เวินน่วนช่วยปกป้องทั้งหมดนี้ไว้ ดังนั้นจึงไม่มีอะไรผิดเลยที่ฉันจะให้อะไรไปมากกว่าปกตินิดหน่อย”

ตอนนั้นเวินน่วนยังไม่ได้แต่งงาน ตระกูลเป็นได้เผชิญกับเหตุการณ์ที่เป็นอันตรายต่อทั้งตระกูล

เนื่องจากความขัดแย้งทางธุรกิจบางอย่าง เงินเฉิงได้ไปล่วงเกินคนใหญ่คนโตในวงการ

ด้วยเหตุนี้ตระกูลเวินจึงตกอยู่ในอันตรายจากการตอบโต้ของคนใหญ่คนโตนั้น

ในขณะนั้น เวินน่วนก็ได้ออกหน้ามาเจรจาต่อรองกับคนใหญ่คนโต ในท้ายที่สุด เธอก็ประสบความสําเร็จในการเจรจาข้อตกลงที่สําคัญมากสําหรับคนใหญ่คนโตนั้น

เวินน่วนอ่อนแอและอ่อนโยนอยู่เสมอ ตั้งแต่เล็กเธอชอบร้องไห้

แต่ถึงกระนั้นครั้งนี้ เธอได้ทําในแบบที่ทั้งตระกูลคาดไม่ถึง

ไม่มีใครคาดหวังว่าเธอจะยืนหยัดเพื่อตระกูลท่ามกลางวิกฤตครั้งนี้

แต่ถึงกระนั้นเธอก็สามารถช่วยพวกเขาไว้ได้

เวินน่วนรักษาชื่อเสียงและธุรกิจของตระกูลเงินไว้ได้ อันที่จริง เธอช่วยไว้ทั้งตระกูล

และด้วยเหตุนี้ เวินเฉิงจึงนึกถึงความดีของน้องสาว เขาต้องการตอบแทนบุญคุณนี้ในทุกวิถีทางที่เป็นไปได้

ในสายตาของเขา หากปราศจากความช่วยเหลือของน้องสาวในเวลานั้น ธุรกิจตระกูลเวินก็คงไม่เหลืออยู่อีก โบราณวัตถุที่มีอยู่นี้ก็คงไม่ใช่ของเขามาตั้งแต่ครั้งนั้น

ดังนั้นจึงมีเหตุผลที่เขาจะมอบโบราณวัตถุเหล่านี้ให้กับเจี่ยนอีหลิง

ไปชิงเยว่ทราบเรื่องนี้อยู่แล้ว ในเมื่อเวินเฉิงพูดถึงเรื่องนี้ให้เธอฟังมากกว่าหนึ่งครั้ง

“เวินน่วนมาจากตระกูลเวิน เป็นเรื่องปกติไม่ใช่เหรอที่เธอจะช่วยเหลือตระกูลของตนเอง ยิ่งกว่านั้น แม่ของเราก็ให้สินสอดทองหมั้นแก่เธอมากมายเมื่อตอนที่เธอแต่งงาน ทําไมคุณถึงไม่ตอบแทนด้วยวิธีอื่น? เธอไม่ได้สร้างบุญคุณนั้นเพื่อคุณคนเดียว”

ไช่ชิงเยว่ไม่พอใจเรื่องนี้มานานแล้ว