เธอเปลี่ยนไปเป็นเจ้าพ่อ - ตอนที่ 1249-1250
บทที่ 1249 นายท่านเชิ่งยังมีวันกลายเป็นเครื่องประดับของผู้หญิง
หลังจากนั้นไม่นาน ฉินชวนก็หันหลังกลับอย่างเฉยเมย และไม่ตอบรับคําพูดของเจี่ยนอีหลิง การกระทําของเขาทําให้ผู้คนสับสน
หลังจากสถานการณ์สั้นๆ งานเลี้ยงวันเกิดก็ยังดําเนินต่อไป
ฉินชวนเตรียมเค้กวันเกิดเก้าชั้นชิ้นใหญ่ไว้ให้ไม่ชื่ออวิ๋น
ท่ามกลางค่าอวยพรของทุกคน วันเกิดของโม่มีออวิ้นก็ครบรอบยี่สิบสอง
โม่ ออวิ๋นประสานมือ ขอพรวันเกิดของตัวเองอย่างเงียบๆ
จ่ายหวินเชิ่งก้มหน้าลงกระซิบข้างหูเจี่ยนอีหลิง “ครั้งต่อไปถ้าเป็นวันเกิดเธออยากให้ฉันทําแบบยิ่งใหญ่ไปเลยไหม? เอาให้ครึกครื้นมากกว่านี้อีก”
“ไม่ต้อง” เจี่ยนอีหลิงปฏิเสธ
จ่ายหวินเชิ่งยิ้มแล้วพูดด้วยน้ําเสียงคลุมเครือ “ถ้าอย่างนั้น ในวันเกิดของเธอเราก็อยู่ด้วยกันสองต่อสอง ไม่ต้องมีใครมา”
“ไม่เอา” เจี่ยนอีหลิงนึกถึงความทรงจําที่ทําให้หัวใจเธอเต้นแรงจนหน้าแดง
“ไม่ได้จริงๆ เหรอ? ไม่ใช่ว่าเธออยากมีลูกเหรอ? ถ้าอยู่คนเดียวมีลูกไม่ได้หรอกนะ”
จ่ายหวินเชิ่งจับจุดอ่อนของเจี่ยนอีหลิงได้แล้ว
เจี่ยนอีหลิงลังเลอยู่ครู่หนึ่ง “งั้นก็ไม่ต้องป้องกัน”
“อือ ไม่แล้ว”
ใครจะคิดว่านี่คือสิ่งที่คนสูงส่งสง่างามทั้งสองคุยกระซิบในงานเลี้ยงด้วยสีหน้าจริงจัง
หลังจากนั้น จ่ายหวินเชิ่งก็ดึงเจี่ยนอีหลิงไปเต้นรําที่ฟลอร์เต้นรํา แล้วพาเธอไปกินของหวานที่ชอบ ทั้งสองคนไม่สนใจว่าสายตาของคนอื่นมองมาอย่างไร
ท่ามกลางสายตาของผู้คนมากมายที่จับจ้องสองคนนี้ หนึ่งในนั้นกลับมีแววตาที่แปลกกว่าใครเขาแสดงออกอย่างลึกลับ แต่บางครั้งคอยจับตามองเป็นครั้งคราว
โม่ชื่ออวิ๋นอยู่เคียงข้างฉินชวนอย่างระมัดระวัง และไม่ได้สังเกตเห็นสายตาของฉินชวน ในงานเลี้ยงมีผู้หญิงหลายคนที่จ้องมองฉินชวนอย่างคลุมเครือ แต่ละคนมีหน้าตาที่สวยงามและฐานะที่สูงส่ง
โม่ชื่ออวิ๋นรู้สึกประหม่า เธอจึงอยู่กับฉินชวนไม่ห่าง
เจี่ยนอีหลิงไม่ได้สร้างความกลัวให้เธอมากนัก เพราะเจี่ยนอีหลิงกับจ่ายหวินเชิ่งนั้น ความสัมพันธ์ของพวกเขามั่นคงมาก เจี่ยนอีหลิงไม่มีวันโลภแล้วกลับมาหาฉินชวนแน่นอน
หลังจากที่จ่ายหวินเชิ่งและเจี่ยนอีหลิงก้าวเดินอยู่สักพัก ก็มีคนมาทักทายทั้งสองคนพวกเขายิ้มให้ แต่ความสนใจหลักไม่ได้อยู่ที่จ่ายหวินเชิ่ง แต่อยู่ที่เจี่ยนอีหลิง สาวน้อยที่ดูน่ารักคนนี้เป็นผู้หญิงที่ควรถูกปกป้องไว้ใต้ปีกเป็นอย่างดี
แต่เธอเป็นผู้อํานวยการของลั่วไห่เซิน ทุกคนจึงไม่สามารถมองเธอด้วยสายตาทั่วไปได้หลายคนรวมตัวกันล้อมรอบเจี่ยนอีหลิง แล้วทําตัวสุภาพมากเกินไปหน่อย
“ผู้อํานวยการเจี่ยน เป็นเกียรติมากที่ได้พบคุณที่นี่ ผมขออวยพรให้คุณหนึ่งแก้ว” “ขอบคุณ แต่ฉันไม่ดื่ม” เจี่ยนอีหลิงตอบ
“ใช่ ใช่ ใช่ ผมผิดเอง”
สาวน้อยคนนี้ดูแล้วไม่น่าจะดื่มเหล้า ดื่มนมและน้ําผลไม้น่าจะเหมาะกว่า
“ผู้อ่านวยการเจี่ยนอายุยังน้อยมีอนาคตไกล ทั้งยังมีความสามารถมาก”
“ใช่แล้ว ถูกต้องที่สุด ผู้อํานวยการเจี่ยนเป็นคนที่ประสบความสําเร็จมากที่สุดเท่าที่ฉันเคยเห็นมาเลย”
“อีกอย่าง ผู้อํานวยการเจี่ยนไม่ใช่แค่เก่งอย่างเดียว หน้าตาก็สวยมากอีกด้วย พวกที่เรียกกันว่าดารายังห่างชั้นกับผู้อํานวยการเจี่ยนอยู่มาก
“ผู้อํานวยการเจี่ยนจะเปิดสาขาที่อื่นเมื่อไหร่ ถ้าต้องการอะไรเพิ่มเติม นึกถึงพวเราก็ได้” หลายคนรีบยกย่องเจี่ยนอีหลิงอย่างรวดเร็ว
ในทางกลับกัน จ่ายหวินเชิ่งก็ถูกทิ้งไว้กับความหนาวเย็น
จ่ายหวินเชิ่งไม่โกรธ ใบหน้าของเขายังคงมีรอยยิ้มขี้เล่นอยู่
หากเป็นเมื่อหลายปีก่อน คงไม่มีใครคิดว่าจ่ายหวินเชิ่งจะกลายเป็นเครื่องประดับของผู้หญิงความรู้สึกนี้ ดูเหมือนจะไม่เลวเลย
บทที่ 1250 คนของฉุนอวี้มาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?
เมื่องานเลี้ยงดําเนินไปครึ่งทาง กลุ่มแขกพิเศษก็มาถึงสถานที่ดงาน
พวกเขาสวมสูทและรองเท้าหนัง ท่าทางไม่เหมือนนักธุรกิจทั่วไป แต่เหมือนกับทหารที่ได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีมากกว่า
พวกเขาไม่ใช่พันธมิตรทางธุรกิจธรรมดาของตระกูลฉิน
คนเหล่านี้มาจากองค์กรวิจัยวิทยาศาสตร์ธรรมชาติฉินอวี้
เสื้อผ้าที่ใส่มีตราสัญลักษณ์พิเศษ
คนตาดีสามารถมองตัวตนของพวกเขาออกได้อย่างรวดเร็ว
คนที่นําหน้ามาคือชายอายุราวสี่สิบห้าสิบปี โครงร่างกว้างใหญ่ พร้อมกับท่าทางที่มั่นคง ดูแล้วน่าจะมีวุฒิภาวะค่อนข้างมากเลยทีเดียว
การปรากฏตัวของคนจากองค์กรฉุนอวี้ดึงดูดความสนใจและการคาดเดาของทุกคนที่งานเลี้ยง
“คนจากองค์กรฉุนอวี้มาได้ยังไง?”
หลายคนเคยได้ยินชื่อองค์กรฉุนอวี้ มันเป็นองค์กรขนาดใหญ่และลึกลับ
คนที่สามารถเป็นผู้บริหารระดับสูงได้ แน่นอนว่าไม่ใช่คนธรรมดา
“ฉันได้ยินมาว่าการเป็นสมาชิกองค์กรฉุนอวี้จะต้องมีบางอย่างที่พิเศษไม่เหมือนใคร แต่การที่คนองค์กรฉุนอวี้มาฉลองงานวันเกิดที่เขาจัด จะต้องไม่ใช่แค่สมาชิกทั่วไปแน่นอน”
“ฉันขอเดาว่าสถานะของมิสเตอร์ฉินในองค์กรฉุนอวี้จะต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน”
“มิสเตอร์ฉินเป็นคนที่มีฐานะเบื้องหน้าดีมาก แม้แต่คนขององค์กรฉุนอวี้ก็ยังมาร่วมฉลองวันเกิดด้วย”
“ที่สําคัญไม่ใช่แค่ฉลองวันเกิด แต่แฟนสาวของเขาต่างหากที่เป็นเจ้าของวันเกิด นี่เห็นได้ชัดถึงสถานะของฉินชวนในองค์กรฉุนอวี้”
“นั่นคือองค์กรฉุนอวี้ องค์กรแข็งแกร่งที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังองค์กรสําคัญของโลก”
“มิสเตอร์ฉินเป็นมังกรหงส์จริงๆ ตอนนี้เขาเป็นคนแรกในเป่ยจิงที่คู่ควรแล้ว”
การมาถึงขององค์กรฉุนอวี้ ทําให้ทุกคนในงานเลี้ยงรับรู้ได้ถึงอํานาจของฉินชวน
ตัวแทนองค์กรฉุนอวี้มาถึงด้านหน้าของฉินชวน ชายที่เป็นผู้นํากล่าวทักทาย “ต้องขอโทษมิสเตอร์ฉินด้วย พวกเรามาช้าไปหน่อย หวังว่าคุณจะไม่ถือสา”
“ไม่เป็นไร เป็นเกียรติมากที่คุณมาพบผมกับชื่ออวิ๋น” ฉินชวนยิ้ม และจับมือกับอีกฝ่าย
ทั้งสองคนดูคุ้นเคยกันดี
แน่นอนว่าการคาดเดาของแขกในงานนั้นถูกต้อง ฉินชวนและองค์กรฉุนอวี้มีความสัมพันธ์แน่นแฟ้นต่อกันมาก
ชายจากองค์กรฉุนอวี้ถามว่า “นี่คือมิสชื่ออวิ๋น ดาวเด่นของวันเกิดในวันนี้ใช่ไหม? สวยมากจริงๆ เธอเหมาะสมกับคุณมาก”นอวี้
โม่ ออวิ๋นที่ได้รับการยกย่องก้มหน้าลงอย่างเขินอาย
วันนี้เธอเป็นจุดสนใจของทุกคน
ไม่ว่าจะเป็นยักษ์ใหญ่ในด้านธุรกิจ หรือเจ้าพ่อทางการเมือง และองค์กรพิเศษอย่างองค์กรฉุโม่ชื่ออวิ๋นหันไปหาฉินชวนที่อยู่ด้านข้างอย่างมีความสุข
เธอรู้ว่าทั้งหมดนี้เพื่อให้ธอ
ฉินหยูผ่านอดไม่ได้ที่จะกลอกตาในใจ
ยัยคนขี้อาย ขี้อายจริงๆ
หลังจากที่ท่าเรื่องน่ารังเกียจมามากมาย หมัดหนาๆ ก็ใช่ว่าจะอัดเข้าไปได้
ตอนนี้ถูกคนชมว่าสวยแค่สองสามประโยคก็เขินแล้ว จะไปตอบใครล่ะ?
ฉินชวนไม่ได้มองไปที่โม่ชื่ออวิ๋น “ขอบคุณสําหรับคําชม พวกคุณเดินทางมาไกล ลําาบากแล้ว”
“ไม่ลําบาก ไม่ล่ามากเลย ค่าเชิญของคนอื่นเราคงไม่ไป แต่ค่าเชิญของน้องชายฉิน พวกเราจะไม่มาได้ยังไง?”
แน่นอนว่าคําพูดของคนจากองค์กรฉุนอวี้ยืนยันการคาดเดาของทุกคนอีกครั้ง
ความสัมพันธ์ระหว่างฉินชวนกับองค์กรฉุนอวี้ไม่ธรรมดาจริงๆ
ฉินชวนเชิญคนจากองค์กรฉุนอวี้ไปที่ห้องทํางานของเขา หลังจากนั้นก็ออกจากห้องจัดเลี้ยงไปก่อน และกําชับฉินหยูฝานให้ช่วยทักทายแขก
ฉินหยูฝานไม่เต็มใจ แต่ก็เลี่ยงไม่ได้
โม่ชื่ออวิ้นไม่สามารถทักทายแขกสําคัญมากมายที่ทําธุรกิจกับตระกูลฉินได้
เธอพูดเรียกทุกคนไม่ได้ด้วยซ้ํา
เจี่ยนอีหลิงเงยหน้ามองจ่ายหวินเชิง
บนใบหน้าของจ่ายหวินเชิ่งยังมคงรอยยิ้มไว้ เขายกแก้วไวน์ขึ้นอย่างสง่างาม แล้วลิ้มรสอย่างเกียจคร้าน
แก้วสูงในมือเข้าเต็มไปด้วยฟอง ให้ความรู้สึกเหมือนจ่ายหวินเชิ่งดื่มไวน์คุณภาพดี