ลูกเขยยอดนักฆ่า - ตอนที่ 54
ตอนที่ 54 คุกเข่าเรียกพ่อ
“กลับงั้นเหรอ? ผมเกรงว่าคุณจะยังกลับไม่ได้น่ะสิ!” ถังจินซ่งตอบกลับอย่างนุ่มนวล
“ทำไม? นี่คุณคิดว่าจะห้ามฉันได้งั้นเหรอ?” เย่เข่อเอ๋อขมวดคิ้วในขณะที่ย้อนถามกลับไป
“ผมจะทำแบบนั้นได้ยังไงล่ะครับ? ใครจะกล้าห้ามคุณหนูเย่ได้..” ถังจินซ่งตอบกลับยิ้มๆ
“นี่คุณคิดจะทำอะไรกันแน่?!!”
เย่เข่อเอ๋อถามขึ้นด้วยสีหน้าหงุดหงิดไม่พอใจ เธอไม่ชอบขี้หน้าถังจินซ่งเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว และเมื่อเขาเข้ามาห้ามเธอไว้เช่นนี้ เธอก็ยิ่งเดือดดาลมากขึ้นไปอีก
แม้คนอื่นๆจะค่อนข้างหวาดกลัวอำนาจบารมีของตระกูลถัง แต่เย่เข่อเอ๋อกลับไม่แม้แต่จะสนใจ
หลินหวังยู่เห็นสีหน้าท่าทางที่ไม่ค่อยดีของเย่เข่อเอ๋อ จึงรีบพูดขึ้นว่า “เข่อเอ๋อ.. ถ้าเธอรีบกลับไปก่อนแบบนี้ ฉันเกรงว่าคนอื่นๆจะพลอยหมดสนุกไปด้วยน่ะสิ!”
“นั่นน่ะสิ! กว่าพวกเราจะมาสนุกด้วยกันแบบนี้ได้ ไม่ใช่ง่ายๆเลยนะ! อีกอย่าง.. ฉันเหลือฉันเป็นผู้หญิงคนเดียวในกลุ่ม ฉันก็หมดสนุกแย่เลย!” หวังอันฉีรีบพูดสมทบขึ้น
และภายใต้การคะยั้นคะยอของเพื่อนๆทั้งสองคน เย่เข่อเอ๋อจึงจำเป็นต้องนั่งลงต่อ เพราะหากเธอหนีกลับไปก่อนเช่นนี้ คงจะทำให้เพื่อนๆของเธอหมดสนุกไปด้วย ฉะนั้นแล้ว ต่อให้เธอจะไม่ชอบเกมการต่อสู้แบบนี้มากเพียงใด เธอก็คงต้องอดทนดูให้จบๆไปก่อน
“เข่อเอ๋อ.. เธอเป็นอะไรไปเหรอ?!” หวังอันฉีกระซิบถามเสียงเบาหลังจากที่เย่เข่อเอ๋อนั่งลง
“ไม่มีอะไร.. แค่รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวนิดหน่อย”
เย่เข่อเอ๋อดูเหมือนจะไม่สนใจการต่อสู้บนเวทีอีก เธอรีบคว้าแก้วน้ำผลไม้ขึ้นมาดื่มเข้าไปอึกใหญ่ และหลังจากได้ดื่มน้ำผลไม้เข้าไป ความรุ่มร้อนปั่นป่วนภายในร่างกายก็ดูเหมือนจะดีขึ้นเล็กน้อย
หลังจากที่ได้เห็นท่าทางของเย่เข่อเอ๋อแล้ว ถังจินซ่งและหวังชางหยางถึงกับหันไปยิ้มให้กันอย่างชั่วร้าย..
ยาออกฤทธิ์แล้ว!
……
ในการต่อสู้ยกที่สองนั้น หลินหนานได้เงินรางวัลจำนวนสี่แสนสามหมื่นหยวน และในยกที่สองได้ไปถึงหกแสนหกหมื่นหยวน ส่วนในยกสุดท้ายนั้น เขาได้ไปมากถึงหนึ่งล้านห้าหมื่นหยวน
และในเวลานี้ หลินหนานสามารถทำเงินจากหนึ่งแสนหยวน ให้งอกเป็นหนึ่งล้านหกแสนเจ็ดหมื่นหยวนได้อย่างรวดเร็ว เรียกได้ว่ามากกว่าเดิมถึงสิบหกเท่า!!
เหวินลี่ซึ่งอยู่ในห้องคอยบริการหลินหนานนั้น ได้แต่ตกตะลึง..
ในยกแรกนั้น เธอยังคิดว่าหลินหนานอาจจะเพียงแค่โชคดี แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะสามารถเดิมพันได้ถูกทั้งสี่ยกแบบนี้ และเงินจำนวนหนึ่งล้านหกแสนกว่าหยวนนี้ ก็สามารถนำไปซื้อบ้านสามห้องนอนในเมืองเจียงไฮวได้อย่างสบายๆ
หลังจากที่หลินหนานนั่งเล่นเดิมพันอยู่ในห้องร่วมสองชั่วโมงกว่า ก็ดูเหมือนว่าเขาจะเริ่มหมดความสนใจเสียแล้ว แม้พิธีกรสาวจะประกาศกึกก้องด้วยเสียงระทึกน่าติดตามเพียงใด แต่ดูเหมือนจะไม่สามารถดึงดูดความสนใจของหลินหนานได้ เขาหยิบบัตรเงินสดของตนเองกลับเข้าไปในกระเป๋าเงินทันที
“คุณชายไม่เล่นต่อเหรอคะ?” เหวินลี่รีบถามขึ้นทันที
“ไม่แล้วล่ะ.. วันนี้พอแค่นี้ก่อน!” หลินหนานตอบกลับพร้อมกับยิ้มกว้าง
“ทำไมล่ะคะ?”
เหวินลี่ถามต่อด้วยสีหน้าประหลาดใจ เพราะด้วยความสามารถของหลินหนาน เธอเชื่อว่าเขาจะสามารถชนะเดิมพันต่อได้อีกเป็นแน่ จึงไม่คิดว่าเขาจะหยุดเล่นไปดื้อๆแบบนี้!
“คนเราควรหัดพอใจในสิ่งที่ได้มา และต้องรู้วิธีหยุดเมื่อไปถึงหน้าผา..” หลินหนานตอบยิ้มๆ
เหวินลี่ถึงกับตาโตเมื่อได้ฟังคำพูดของหลินหนาน เพราะเท่าที่เธอเห็นมาตลอดนั้น นักพนันที่มาที่นี่ส่วนใหญ่ มักจะเล่นจนหมดตัวกลับไปแทบทั้งนั้น และหากนักพนันรู้ว่าควรจะหยุดเมื่อถึงหน้าผาแล้วล่ะก็ คงจะไม่ใช่นักพนันอย่างแน่นอน!
ในระหว่างที่หลินหนานกำลังเดินออกจากประตูไปนั้น จู่ๆเขาก็หยุดชะงักและหันกลับมา แล้วล้วงธนบัตรสีแดงออกมาปึกหนึ่งยื่นให้กับเหวินลี่
“นี่เป็นทิปสำหรับคุณ..”
หลินหนานพูดเพียงเท่านั้น ก็เดินหายออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว!
……
หลิวหยิงหยิงซึ่งนั่งเอนกายอยู่บนโซฟาหรูหราในห้องลับสวนตัวนั้น กำลังจ้องมองหน้าจอคอมพิวเตอร์ซึ่งประมวลผลการเดิมพันของห้องส่วนตัวแต่ละห้อง ด้วยแววตาเป็นประกาย
“ชนะเดิมพันรวดเดียวทั้งสี่ยก? น่าสนใจมากทีเดียว..” หลิงหยิงหยิงพึมพำพร้อมกับยิ้มออกมา
ตลอดระยะเวลาที่อยู่ในห้อง สายตาของหลิวหยิงหยิงแทบไม่ละจากห้องส่วนตัวที่หลินหนานนั่งอยุ่เลย
“คุณชายหลินเป็นยอดฝีมืออย่างแท้จริง เขาสามารถเดาเกมออกได้อย่างถูกต้องแม่นยำทุกครั้ง!” เหยาไห่เอ่ยขึ้นด้วยความรู้สึกชื่นชมหลินหนานที่เพิ่มขึ้นจากเดิมมาก
“ไม่ใช่เดา.. แต่เห็นต่างหาก!”
หลิวหยิงหยิงพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ด้วยข้อมูลพื้นฐานของนักสู้แต่ละคน กับสถานภาพของนักสู้บนเวทีในเวลานั้นๆ เขาสามารถมองออกว่านักสู้คนไหนแข็งแกร่ง และนักสู้คนไหนอ่อนแอ..”
“ไม่แปลก.. ที่ยอดฝีมือระดับปรมาจารย์อย่างคุณชายหลิน จะมีสายตาที่แหลมคมกว่าคนธรรมดาทั่วไป!” เหยาไห่พยักหน้าพร้อมกับเอ่ยตอบ
หลิวหยิงหยิงนั่งเล่นแหวนหยกในนิ้วของตนเอง พร้อมกับหลับตาลงทำสมาธิเงียบๆ แหวนหยกวงนี้เป็นของขวัญที่เธอได้รับจากเสิ่นวู๋เตา
เมื่อครั้งที่เสิ่นวู๋เตามีชีวิตอยู่นั้น ทุกครั้งที่พบเจอปัญหา เขามักจะนั่งลูบไล้แหวนบนนิ้ว พร้อมกับหลับตาครุ่นคิดหาทางออก
และเวลานี้ หลิวหยิงหยิงก็กำลังทำเช่นเดียวกับที่เสิ่นวู๋เตาเคยทำ..
“เถ้าแก่หลิวครับ.. จะให้ผมไปคุยกับคุณชายหลินว่า..”
ยังไม่ทันที่เหยาไห่จะพูดจบ หลิวหยิงหยิงก็รีบค้านขึ้นมาทันที “ไม่ต้อง!”
“ในเมื่อเราทำธุรกิจ สิ่งสำคัญคือความซื่อสัตย์! ในเมื่อคุณชายหลินชนะเดิมพันด้วยฝีมือ ไม่ใช่กลโกง อีกอย่าง.. ฉันเองก็เป็นคนตั้งวงเงินการเดิมพันไว้ที่หนึ่งล้าน!”
“หากไม่ยอมที่จะเป็นฝ่ายสูญเสียแม้เล็กน้อย ก็ไม่ควรคิดทำธุรกิจตั้งแต่แรก..”
โกลเดนพาเลซคลับมีเงินไหลเข้าทุกคืน และแต่ละคืนก็ไม่ต่ำกว่ายี่สิบล้านหยวน แม้จะหักต้นทุนไปแล้ว กำไรในแต่ละคืนยังตั้งหลายล้าน หลินหนานชนะเดิมพันเพียงแค่นี้ ไม่ถึงกับทำให้โกลเดนพาเลซล้มละลายได้แน่..
เหยาไห่พยักหน้าเห็นด้วย และในระหว่างนั้นโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น หลังจากได้ยินปลายสายรายงาน เขาก็ถึงกับพ่นลมออกมาด้วยความโล่งใจ
จากนั้นเหยาไห่ก็หันไปบอกหลิวหยิงหยิงด้วยสีหน้าประหลาดใจ “เถ้าแก่หลิว พนักงานที่รับผิดชอบดูแลห้องคุณชายหลิน โทรมารายงานว่าเขากลับไปแล้ว..”
“กลับไปแล้ว? ทำไมเขาถึงไม่เดิมพันยกที่ห้าต่อ?” หลิวหยิงหยิงร้องถามขึ้นมาด้วยความประหลาดใจ และแทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน
ด้วยความสามารถที่เก่งกาจของหลินหนาน หลิวหยิงหยิงเชื่อว่าเขาจะสามารถชนะเดิมพันได้จนถึงคู่สุดท้าย และจะสามารถกวาดเงินรางวัลไปได้อย่างมากมาย
“พนักงานที่ดูแลคุณชายหลินยังบอกด้วยว่า คุณชายหลินบอกกับเธอก่อนจากไปว่า – คนเราควรหัดพอใจในสิ่งที่ได้มา และต้องรู้วิธีหยุดเมื่อไปถึงหน้าผา” เหยาไห่รายงานต่อ
หลิวหยิงหยิงถึงกับนิ่งอึ้งไปอีกครั้ง แต่แล้วจู่ๆ เธอก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา และหัวเราะจนตัวโยกคลอนกลับไปกลับมาอยู่นาน
แต่เหยาไห่กลับไม่รู้สึกตกอกตกใจนัก เพราะเขาคุ้นเคยกับท่าทางการแสดงออกเช่นนี้ของหลิวหยิงหยิงแล้ว..
หลังจากที่หัวเราะจนพออกพอใจแล้ว หลิวหยิงหยิงก็พูดขึ้นว่า “เยี่ยม! ฉันไม่เคยพบเจอใครที่น่าสนใจเหมือนกับคุณชายหลินมานานมากแล้ว! ฉันคงต้องออกไปส่งเขาด้วยตัวเองสินะ..”
เหยาไห่ได้แต่ยืนงง แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยถามออกไป..
……
หลินหนานเดินออกมาด้วยความดีอกดีใจ เมื่อนึกถึงเงินที่สะพรัดอยู่ในบัญชีของตนเองเวลานี้
คนเฉลียวฉลาดอย่างฉันเท่านั้น ที่จะสามารถหาเงินล้านภายในคืนเดียวได้!
ในโลกนี้ยังจะมีใครฉลาดเท่าฉันอีกนะ?!!
แต่หลินหนานไม่ทันสังเกตเห็นว่า ภายในที่จอดรถนั้นมีคนสี่คนแอบซ่อนตัวอยู่ และพวกมันก็คือจางผิงกับหมาป่าและลูกน้องทั้งสองคน
ก่อนหน้านี้พวกมันทั้งสี่คนถูกหลินหนานทำให้ได้รับความอับอายอย่างมาก มีหรือที่จะยอมจบเรื่องนี้อย่างง่ายๆ พวกมันจึงได้ไปเรียกพวกพ้องของตนเองมา และดักรอหลินหนานอยู่ที่นี่!
“เสือดาว.. ทุกคนมาพร้อมหรือยัง?” หมาป่าเอ่ยถามเสียงเย็น
“ไม่ต้องห่วงพี่หมาป่า! เจ้าหัวโล้นบอกว่าลูกน้องของมันทั้งห้าสิบคน จะมาถึงที่นี่ภายในอีกสองนาที!”
จากนั้นเสือดาวก็ร้องคำรามออกมาอย่างดุดัน “ไอ้สารเลว! ครั้งนี้แกได้คุกเข่าร้องขอความเมตตาจากฉันแน่!”
“ให้มันคุกเข่าขอร้องอย่างเดียวไม่พอนะพี่ ต้องให้มันเรียกพวกเราว่าพ่อด้วย!” จางผิงตะโกนบอกด้วยสีหน้าเหี้ยมโหด
******
ฝากนิยายของทีมงานด้วยนะคะ
เรื่อง : เทพปีศาจผงาดฟ้า
เขาฟื้นสติตื่นขึ้นมาในร่างและผืนพิภพแห่งใหม่ หลังจากที่ล่วงลับตายจากไปในโลกก่อนหน้า
หลงเฉินเริ่มออกเดินทางครั้งใหม่ในผืนพิภพที่เต็มไปด้วยเทพเซียนและมารปีศาจ สิ่งมีชีวิตลึกลับมากมายหลายหลาก และมนุษย์ที่สามารถบ่มเพาะพลังจนขึ้นกลายเป็นยอดฝีมือผู้ไร้เทียมทาน พร้อมผงาดขึ้นสู่จุดสูงสุดแห่งผืนพิภพทั้งมวล
หนทางเบื้องหน้าของเขามิได้เรียบง่ายอย่างที่คิด จำต้องฝ่าฟันอุปสรรคมากมายเกินคณานับ สังหารทุกคนที่เข้าขัดขวาง ยอดผู้ฝึกยุทธ์พเนจรท่องโลกาท้ายุทธภพสุดขอบฟ้า จนกลายเป็นที่รู้จักในนามเทพปีศาจแห่งจักรวาล ปกครองความเป็นและความตาย
แม้กระทั้งสรวงสวรรค์ยังต้องก้มกราบต่อหน้าเขา!
—————–
เรื่อง : จักรพรรดิ์เทพมังกร
ความเป็นอมตะของหลิงหยุนได้มลายหายไป.. ทำให้เขาตกลงมาสู่โลกมนุษย์ ในยุคที่เต็มไปด้วยความเสื่อมทรามอย่างที่สุด
จากนั้น.. หลิงหยุนจะค่อยๆ บ่มเพาะพลังในตัวเองทีละขั้น ทีละขั้น และไต่ลำดับขึ้นไปต่อกรกับสวรรค์ได้อย่างไร..
******
YOU MAY ALSO LIKE
Tips: Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aulores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt. Neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum quia dolor sit ame