Astral Pet Store ร้านขายอสูรดวงดาว - ตอนที่ 427

ซูผิงสะพายเป้ และขึ้นรถไฟ

ห้องโดยสารกว้างขวาง มีห้องนอนเดี่ยว แต่ละห้องมีแผ่นประตูเชื่อม

ซูผิงเจอห้องของเขา

เขาได้ยินเสียงกรีดร้องอย่างประหลาดใจของใครบางคนเมื่อเขากำลังจะผลักประตู  หลังจากนั้นซูผิงก็ได้กลิ่นที่หอมหวานเหมือนขนม

ซูผิงหันกลับไป เจอกับสุนัขที่มีขนาดใหญ่เท่าช้าง สุนัขตัวนี้มีขนสีแดง และมันกำลังจ้องมองซูผิง แยกเขี้ยวของมัน มีแสงแวววาวในดวงตาของสุนัข

มันคือ สุนัขภูตแดง อสูรที่มีสายเลือดระดับเจ็ด

สุนัขภูตแดง ตัวนี้น่าจะเพิ่งเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ และอยู่ในระดับ 5

ถึงกระนั้น สุนัขภูตแดง ก็เริ่มแสดงความดุร้ายแล้ว

ซูผิงมองไปที่สุนัขด้วยความประหลาดใจ เขาสังเกตเห็นว่าคนที่ยืนอยู่ข้างหลังสุนัขคือผู้หญิงที่แต่งตัวสวยงาม เธอกำลังปิดปากเธออยู่ ไม่รู้ว่าจะทำยังไง ซูผิงถึงตระหนักว่ามันเป็นอสูรของเธอ

แต่ สุนัขภูตแดง กำลังสูญเสียการควบคุม

ผู้โดยสารคนอื่นข้างๆซูผิงต่างหวาดกลัวสุนัขภูตแดงที่ดุร้าย ผู้โดยสารบางคนแต่งตัวดูดีและซูผิงบอกได้เลยว่าพวกเขาร่ำรวย พวกเขากลัวอย่างเห็นได้ชัด คนเหล่านั้นรีบหลบไปด้านข้าง

พวกเขาเป็นเพียงคนธรรมดา และไม่มีที่พึ่งเมื่อต้องมาเผชิญหน้ากับ สุนัขภูตแดง ระดับห้า

คนในห้องโดยสารอื่นต่างพากันตกใจ มีคนออกมาดู “ สุนัขภูตแดง กำลังสูญเสียการควบคุม!”

“ ใครเป็นเจ้าของ? ปล่อยออกมาได้ยังไง!”

“ ฉันคิดว่าน่าจะเป็นของผู้หญิงคนนั้น”

คนแสดงความคิดเห็นกันซ้ายขวา

เมื่อมีคนชี้ให้เห็นว่าใครคือเจ้าของอสูร ทุกคนจึงหันไปหาผู้หญิงที่ยืนอยู่ด้านหลังสุนัขภูตแดง นักรบอสูรหลายคนที่มีพลังมากกว่าเริ่มดุหญิงสาว เด็กสาวเพียงแค่ปิดปาก ยืนอยู่ที่นั่นด้วยความงุนงง และตื่นตระหนก

ซูผิงพูดไม่ออก

เหตุใดเธอจึงนำอสูรที่เธอไม่สามารถเชื่อมต่อได้โดยสิ้นเชิงออกมา แทนที่จะปล่อยให้สุนัขอยู่ในพื้นที่สัญญาของเธอ? สุนัขสูญเสียการควบคุม และดูเหมือนว่าเธอจะไม่สามารถควบคุมมันได้ ไร้สาระชะมัด!

เมื่อเขากำลังจะสอนบทเรียนให้สุนัข ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงหวานดังขึ้น “ ห้ามใครขยับตัว!”

ทุกคนหันไปมอง

เป็นเสียงของหญิงสาวหุ่นดี ผมของเธอพริ้วสะบัดอยู่ที่ไหล่ เธอมีใบหน้าที่ดูบอบบาง แต่ความเย็นชาทำให้เธอดูแตกต่างออกไป

เธอพูดราวกับว่ากำลังออกคำสั่ง

“ อย่าประหม่า อสูรของคุณอารมณ์ไม่มั่นคง อย่าวิ่งและอย่าหันหลังให้มัน ฉันเป็นผู้ฝึกสอนและฉันจะปกป้องคุณเอง!” หญิงสาวกล่าวกับซูผิงอย่างเคร่งขรึม แม้ว่าน้ำเสียงของเธอจะดูเย็นชาพอ ๆ กับใบหน้าของเธอ แต่คำพูดของเธอก็ดูอบอุ่น

ซูผิง: ??

เขาหันไปมองและเห็นดวงตาของเธอ

หญิงสาวรู้สึกประหลาดใจที่ซูผิงยังคงอยู่ในอารมณ์ที่จะมองไปรอบ ๆ ในเวลานี้ เธอรีบเดินไปหาเขา

ในระหว่างนั้น สุนัขภูตแดง ก็ลงมือ มันเหมือนกับว่าสุนัขรู้สึกว่ามันถูกทำให้อับอาย สุนัขแยกเขี้ยวที่แหลมคม เห่าและเดินไปหาซูผิง

โอ้!

ทุกคนตื่นตระหนก

ไอหนุ่มนี่ซวยจริงๆ!

นั่นคือสิ่งที่หลายคนคิด ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านหน้า สุนัขภูตแดง ถือกระเป๋าเป้ธรรมดา และแต่งตัวบ้านๆ นักรบอสูรบางคนสังเกตเห็นว่ามีพลังดวงดาวในตัวซูผิง แต่พวกเขาคิดว่าเขาเป็นเพียงนักรบอสูรขั้นต่ำ “หยุด!” หญิงสาวตะโกนใส่ซูผิง เธอยกมือขึ้น บนข้อมือบางของเธอมีสร้อยข้อมือคริสตัล ลำแสงจาง ๆ พุ่งออกมาจากฝ่ามือของเธอ หญิงสาวตบใส่หน้าผากของ สุนัขภูตแดง

ซูผิงตกใจกับการกระทำที่กล้าหาญของหญิงสาว

เธอพยายามเป็นฮีโร่หรอ? เขาสามารถบอกได้ว่าหญิงสาวอยู่ในระดับสี่เท่านั้น

เธอสามารถถูก สุนัขภูตแดงระดับห้าทำลายได้ในพริบตา อะไรทำให้เธอกล้าที่จะปกป้องคนอื่น?

ในขณะที่ซูผิงยังตกตะลึง ลำแสงสีเขียวก็พุ่งออกมาจากมือของหญิงสาวซึ่งตกลงบนหัวของ สุนัขภูตแดง

วินาทีต่อมา สุนัขภูตแดงก็หยุดนิ่งตรงจุดนั้น

จากนั้นความรุนแรงในดวงตาของ สุนัขภูตแดง ก็จางหายไป ดวงตาของมันกลับมาเป็นสีแดงอ่อนตามปกติ

“ โฮ่ง?”

สุนัขภูตแดงหยุดอยู่ตรงหน้าซูผิง มันเห่าด้วยความสับสน และมองไปรอบ ๆ

สุนัขภูตแดง เห็นเจ้าของของมันและวิ่งไปหาเธออย่างมีความสุข สุนัขหมอบลงข้างหญิงสาว และเอาหัวถูกับชุดของเธอ

ผู้โดยสารโล่งใจ

มีคนกล่าวชื่นชมหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างซูผิง”ทำได้ดีมาก!”

“ น่าประทับใจ!”

“ นั่นเป็นทักษะของผู้ฝึกสอน? สุดยอดไปเลย!”

คนอื่น ๆ รอบข้างปรบมือแสดงความยินดีกับเธอ

ซูผิงยังคงงุนงง เขาไม่คิดว่าเธอจะสามารถใช้ทักษะของผู้ฝึกสอนได้ และดูเหมือนเธอจะทำได้ดีทีเดียว

“ ทำไมนายไม่ฟังฉัน?”จี้ฉิวเยว่รีบเหลือบไปที่ สุนัขภูตแดง จากนั้นก็หันกลับมามองซูผิง”เอ่อ…”

ซูผิงอ้าปาก แต่ไม่รู้จะพูดอะไร

เนื่องจากเธอพยายามช่วยเขา ซูผิงจึงหาคำพูดได้ “ขอบคุณ”

จี้ฉิวเยว่แค่นเสียง เธอไม่สนใจซูผิงอีกต่อไป และก้าวไปหาเจ้าของสุนัขภูตแดง

เด็กสาวได้สติ เธอก้มลงกอดอสูรของเธอ

“ เธอเป็นเจ้าของแบบไหนกัน? ไม่รู้หรือว่า สุนัขภูตแดงกินขนมไม่ได้? ครูของเธอไม่ได้สอนอย่างนั้นเหรอ? สุนัขภูตแดงจะคลุ้มคลั่งได้ง่ายๆถ้าเธอให้มันกินลูกอม!”

จี้ฉิวเยว่ก้มมองเด็กสาว“ นอกจากนี้ทำไมเธอไม่ใช้อำนาจสัญญาเพื่อขังสุนัขไว้ล่ะ? จะเกิดอะไรขึ้นถ้าผู้บริสุทธิ์ได้รับบาดเจ็บ”

หญิงสาวไม่คาดคิดว่าจะมีคนดุเธอ ด้วยความงุนงง เธอเงยหน้าขึ้นมอง พบเห็นสาวสวยที่อายุพอๆกับเธอ ด้วยความไม่เต็มใจที่จะแสดงความอ่อนแอ เด็กสาวลุกขึ้นยืนเช็ดน้ำตาที่เธอร่ำไห้ออกมาด้วยความกลัว และพูดว่า“ เธอเป็นใคร? อะไรทำให้เธอคิดว่าสามารถตะโกนใส่ฉันได้? เธอทำอะไรกับเจ้าแดงของฉัน? เธอจะไม่สามารถจ่ายค่าชดเชยได้ หากมีอะไรเกิดขึ้นกับเจ้าแดงของฉัน!”

คนอื่น ๆ จับจ้องไปที่เด็กสาว ไร้เหตุผลชะมัด

จี้ฉิวเยว่หน้าตึง “ ฉันแค่ใช้ทักษะของผู้ฝึกสอนเพื่อระงับความรุนแรงของมัน หากเธอสงสัยว่ามีอะไรเกิดขึ้นกับสุนัขของเธอก็ให้ไปตรวจดู อย่าปล่อยให้อสูรอยู่ข้างนอกหากเธอไร้ความสามารถ เธอจะลำบากแน่ถ้าสุนัขของเธอทำร้ายคนอื่น!”