Astral Pet Store ร้านขายอสูรดวงดาว - ตอนที่ 405
ดูเหมือนว่าผู้อาวุโสตระกูลถังทั้งสามจะไม่ได้แกล้งทำ “ แน่ใจนะว่าไม่ต้องการเธอ?”
ถังหมิงชิงหายใจเข้าลึก และพยักหน้า “ เราแน่ใจ!”
ซูผิงยื่นข้อเสนออีกครั้ง “ ถ้าห้ามากไป งั้นสีล่ะ”
ผู้อาวุโสทั้งสามมองหน้ากัน แต่ในที่สุดก็ส่ายหัว
แม้แต่สี่ชิ้นก็แพงเกินไป นอกจากนี้เนื่องจากพวกเขาพูดไปแล้วจึงเป็นเพียงเรื่องของเวลาที่การปกปิดของถังยู่หรานจะถูกเปิดเผย เธอสูญเสียคุณค่าไปแล้ว แม้แต่ของสี่ชิ้นที่จะแลกกับตัวเธอกลับมาก็ยังมากเกินไป!
“สาม?”
พวกเขาส่ายหัว
“สอง?”
หญิงสาวหน้าซีด
“ ไม่แม้แต่สักชิ้น?”
ซูผิงหน้านิ่งในทันที
ผู้อาวุโสตระกูลถังทั้งสามตัวสั่นด้วยความกลัว เมื่อพวกเขาสังเกตเห็นความโกรธในน้ำเสียงของซูผิง ถังหมิงชิงจึงยิ้มอย่างเชื่อฟัง “ ถ้าคุณว่าอย่างนั้นเราสามารถแลกเปลี่ยนเธอกับอย่างอื่นได้เช่นเงินหรืออสูรระดับเก้า คุณคิดยังไง?”
ในที่สุดซูผิงก็ตระหนักได้ว่ามีอะไรแปลกๆเกี่ยวกับพวกเขา
“ เธอไม่ใช่ว่าที่ผู้นำตระกูลตัวจริงของพวกแกใช่ไหม?” ซูผิงถาม
ถังหมิงชิงหน้าชา เขารวบรวมความกล้าและตอบว่า“ เธอไม่ใช่”
เขาต้องยอมรับความจริง การปฏิเสธจะไม่ได้ผลเพราะเซี่ยกังและปรมาจารย์ดาบอยู่ที่นี่ด้วยว พวกเขาไม่ใช่คนโง่ พวกเขาทำได้แค่ยอมรับมัน
ซูผิงไม่รู้จะพูดอะไร นี่มันอะไร? ปรากฎว่าถังยู่หรานเป็นตัวปลอม
เธอเป็นตัวปลอม แต่ตระกูลถังกลับทำเรื่องใหญ่เช่นนี้ สำหรับผู้ที่ไม่รู้ พวกเขาคงเชื่อว่าถังยู่หรานเป็นว่าที่ผู้นำตระกูลตัวจริง
“ แกกำลังบอกว่าชีวิตของเธอมีค่าน้อยกว่าชีวิตพวกแก?”
“ …พูดอย่างนั้นก็ได้”
ซูผิงถอนหายใจกับคำตอบนี้ เขามองหญิงสาวที่ซีดไปทั้งตัว เขาส่ายหัวและพูดกับถังหมิงชิงว่า“ ในเมื่อเธอไม่ใช่ตัวจริง มันก็เป็นความผิดของพวกแกที่ทำให้ฉันจับตัวมาผิดคน ตอนนี้บอกฉันมา แกจะรับผิดชอบยังไง?”
ฮะ?
ผู้อาวุโสตระกูลถังทั้งสามคนยังคงตกตะลึง
พวกเขามองซูผิงด้วยสายตาไม่เชื่อ ช่างเป็นข้อกล่าวหาที่น่าเหลือเชื่อ
การจับผู้หญิงมาผิดเป็นความผิดของเราด้วยหรอ?
ช่างเป็นสิ่งที่น่าทึ่งมาก! แต่ซูผิงนั่งเหนือกว่าพวกเขา คนที่เหนือกว่าอยู่มีสิทธิในการพูด ดังนั้นพวกเขาจึงไม่พูดกลับไป
พวกเขาทราบดีว่าซูผิงจงใจที่จะจับผิดพวกเขา แต่พวกเขาทำอะไรไม่ได้ “ โปรดบอกเราว่าคุณต้องการค่าตอบแทนแบบไหน?”ถังหมิงชิงยิ้มฝืน ๆ
“ เนื่องจากแกไม่เต็มใจที่จะมอบสมบัติให้ฉัน ฉันเลยอยากได้ห้าชิ้น” ซูผิงพูดอย่างไม่เป็นทางการ
ถังหมิงชิงรู้สึกว่าใบหน้าของเขากระตุก เขาจะไม่ยอมปล่อยเราง่ายๆสินะ?
พวกเขาต้องมอบสมบัติทั้งห้าชิ้นไม่ว่าพวกเขาจะต้องการถังยู่หรานกลับไปหรือไม่ ซูผิงเป็นโจร! “ นั่นเท่ากับสมบัติทั้งหมดสิบเอ็ดชิ้น นั่นมันมากเกินไป…”ถังหมิงชิงพึมพำ นอกจากนี้ตามข้อเรียกร้องสามข้อของซูผิงเขาได้ร้องขอไปแล้วสามชิ้น และนั่นหมายความว่าซูผิงกำลังขอให้ตระกูลถังจัดหาสมบัติทั้งหมด 14 ชิ้น แถมเขายังจะเลือกของที่ดีสุด!
แน่นอนว่าพวกเขาสามารถปลอมข้อมูลและซ่อนสมบัติที่แท้จริงได้ อย่างไรก็ตามซูผิงไม่ใช่คนโง่ นอกจากนี้เขายังชี้ให้เห็นว่าเขารู้เกี่ยวกับตระกูลถังจากถังยู่หราน พวกเขาเชื่อว่าซูผิงรู้ถึงสมบัติทั้งหมดของพวกเขา และจะไม่มีทางหลอกเขาได้
“ ฉันจะปัดเศษให้ สิบชิ้น หรือไม่พวกแกทุกคนจะไม่มีใครได้กลับไป!”
ซูผิงยื่นข้อเสนออย่างตรงไปตรงมา เขาไม่ได้ต้องการสมบัติมากมาย เขาแค่อยากสอนบทเรียนให้กับตระกูลถัง หากพวกเขาไม่สามารถตอบสนองความต้องการของเขาได้ เขาก็ไม่สนใจถ้าจะต้องฆ่าตัวประกัน
“แต่…”
ถังหมิงชิงไม่รู้ว่าจะพูดอะไรกับชายหนุ่มที่ไร้เหตุผลคนนี้
ความเย็นชาปรากฏขึ้นในดวงตาของซูผิง
ทันใดนั้นโครงกระดูกน้อยได้สะบัดดาบมัน เล็งไปที่หน้าผากของถังหมิงชิง ปลายดาบได้ทิ้งรอยไว้บนหน้าผากเขาและเลือดก็ไหลซึม
“ ตอบตกลงไม่งั้นตาย!”ซูผิงเตือนเขา
ถังหมิงชิงและผู้อาวุโสตระกูลถังอีกสองคนหน้าซีดด้วยความตกใจ ถังหมิงชิงตอบด้วยเสียงสั่นเครือ“ ผม ผมอยากตอบตกลง แต่ผมไม่รู้ว่าผู้นำตระกูลของเราจะเห็นด้วยกับสิ่งนั้นหรือไม่?”
“ โทรหาเขาเดี๋ยวนี้” ซูผิงสั่ง
โครงกระดูกน้อยรีบกลับไปที่จุดที่ซูผิงอยู่ และนั่งลงบนโซฟาข้างๆเขา
ถังหมิงชิงเป็นอิสระจากความตายที่กำลังจะมาถึง สังเกตเห็นว่าเหงื่อเย็นชุ่มหลังของเขา เขายิ้มแห้งและหยิบโทรศัพท์ออกมาทันที ไม่นานก็มีคนรับสาย
“ ท่าน”
ถังหมิงชิงพบว่ามันยากที่จะพูด
“เกิดอะไรขึ้น?”
ชายคนนั้นสามารถบอกได้อย่างชัดเจนว่ามีบางอย่างผิดปกติกับน้ำเสียงของถังหมิงชิง ถังหมิงชิงเหลือบมองซูผิงก่อนที่เขาจะเล่าถึงสิ่งที่เกิดขึ้นตั้งแต่ต้นจนจบ
เมื่อชายที่อยู่อีกด้านหนึ่งของสายได้ยินว่ากองทัพขนนกและกองทัพกลยุทธ์ถูกกำจัด และมีนักรบอสูรในตำนานอยู่ในร้าน เขาก็ไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้อีกต่อไป มีเสียงของบางอย่างถูกกระแทก
ครู่ต่อมาถังหมิงชิงก็พูดจบ
ความเงียบคือคำตอบ
หลังจากผ่านไปหนึ่งนาที ในที่สุดชายคนนั้นก็บอกให้ถังหมิงชิงยื่นโทรศัพท์ให้กับซูผิง เขาต้องการเจรจากับซูผิงโดยตรง
ถังหมิงชิงส่งข้อความ เขาไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้นเพราะทุกคนในร้านมีการได้ยินที่ดีพอจะได้ยินการพูดคุยของพวกเขา
“ ฉันต้องการคำตอบ เขาไม่จำเป็นต้องคุยกับฉัน ถามเขาว่าจะตกลงหรือไม่!” ซูผิงกล่าว เขาไม่ได้อยู่ในอารมณ์ที่จะเสียเวลา
มันทำให้ถังหมิงชิงรู้สึกอับอายที่ต้องพูดซ้ำคำพูดของซูผิง
ชายที่อยู่อีกด้านหนึ่งสายสามารถได้ยินเสียงของซูผิง หลังจากเงียบไปครู่หนึ่งชายคนนั้นก็ตอบว่า “ตกลง”
ถังหมิงชิงหายใจด้วยความโล่งอก ผู้อาวุโสสองคนที่ยืนอยู่ข้างๆเขาก็เช่นกัน พวกเขาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกดีใจ
“ เขาตอบตกลงครับ”
“ดี บอกให้เขาส่งรายการสมบัติมา และฉันจะต้องได้ในวันพรุ่งนี้”
“แน่นอน ผมจะบอกเขา”
ไม่กี่นาทีต่อมา
รายละเอียดทั้งหมดได้รับการตัดสินใจแล้ว ผู้อาวุโสจากตระกูลถังทั้งสามถูกกักตัวไว้ในร้านของซูผิงเพื่อเป็นตัวประกันและพวกเขาจะกลับไปได้ก็ต่อเมื่อส่งมอบสมบัติให้เขาแล้ว
โดยไม่ต้องกังวลใจอีกต่อไป ซูผิงส่งปรมาจารย์ดาบกลับออกไป สำหรับเซี่ยกังเขาก็ขอตัวกลับออกไปเช่นกัน ซูผิงไม่ได้รั้งตัวผู้อาวุโสคนอื่นๆไว้ ยกเว้นสองคนจากตระกูลหลิว เขาบอกให้ไปหาคนเพื่อมาทำความสะอาดถนนในทันที
ความยุ่งเหยิงทั้งหมดบนถนนต้องถูกจัดการโดยตระกูลหลิว และความเสียหายทั้งหมดจะต้องได้รับการซ่อมแซมโดยพวกเขา
ผู้อาวุโสทั้งสองจากตระกูลหลิวยอมรับงานในทันที โดยหวังว่าการช่วยเหลือครั้งนี้จะทำให้ซูผิงไม่โกรธตระกูลหลิว
มีเพียงผู้อาวุโสสองคนของตระกูลหลิว สามคนจากตระกูลถัง ถังยู่หราน และหยานปิงเยว่ที่ยังคงอยู่ในร้านของซูผิง
ทั้งสองคนจากตระกูลหลิวรออยู่ข้างนอกเพื่อให้คนในตระกูลมาถึง และทำความสะอาดทั้งถนน
ทั้งสามคนจากตระกูลถังอยู่ข้างใน และพวกเขาก็ประพฤติตัวดี
ซูผิงยังคงหน้าบึ้งเมื่ออยู่กับทั้งสามคน เขาส่งพวกเขาไปที่ห้องทดสอบ และใช้สถานที่นั้นเป็นห้องขังชั่วคราว หลังจากผู้อาวุโสทั้งสามจากไป ถังยู่หรานก็พูดกับซูผิงด้วยใบหน้าไร้สีเลือดว่า “ตอนนี้ฉันไม่มีค่า นายจัดการกับฉันได้เลย”
ซูผิงเหลือบมองเธอ “ ทำไมเธอไม่บอกฉันว่าเธอเป็นตัวปลอม? ฉันจะได้ปล่อยเธอไป”
ถังยู่หรานเม้มริมฝีปากของเธอ เธอจะพูดอย่างนั้นได้ยังไง? นอกจากนี้เธอจำได้ว่าเธอพูดอย่างนั้น แต่ซูผิงไม่เคยเชื่อมัน เขาคิดว่าเธอแค่พยายามหนี
“ไม่เป็นไร เนื่องจากเธอรู้ว่าตัวเองไร้ค่าก็จงทำงานของเธอให้ดี และสร้างคุณค่าขึ้นมา ตอนนี้ตระกูลถังไม่ต้องการเธอ งั้นเธอก็อยู่ที่นี่ทำงานให้ฉัน”
ซูผิงส่ายหัวและถอนหายใจ
ถังยู่หรานรู้สึกประหลาดใจ
“ นาย…จะไม่ฆ่าฉันเหรอ?”
ซูผิงพูดไม่ออก “ ฉันจะทำไปทำไม?? เห็นฉันเป็นคนบ้าชอบฆ่าคนหรือไง?”
“ แต่ฉันไม่มีประโยชน์สำหรับนาย”
“ใครบอก? เธอให้บริการลูกค้าแทนฉันได้ไง?”
ถังยู่หรานตอบด้วยความเงียบ
ให้บริการลูกค้า?
ด้วยความมั่งคั่งของซูผิง เขาสามารถจ้างคนหลายหมื่นคนมาทำงานให้เขาได้อย่างง่ายดาย เขาไม่ต้องการเธอ
“ เธอสามารถอยู่ที่นี่ ช่วงนี้โจแอนนาอาจยุ่งเกินไป เธอทำหน้าที่บางอย่างได้ เมื่อฉันเจอพนักงานที่เหมาะสมเธอก็มีอิสระที่จะไป” ซูผิงหัวเราะเบา ๆ
ถังยู่หรานเม้มริมฝีปากของเธอเข้าด้วยกัน เธอไม่สามารถบรรยายความรู้สึกของเธอได้ เธอหายใจเข้าลึก และมองเข้าไปในดวงตาของซูผิง “ ถ้านายไม่ว่าอะไรฉันจะทำงานให้นายถาวร!”
หยานปิงเยว่ผงะ ความจริงที่ว่าถังยู่หรานเต็มใจที่จะอยู่ที่นี่นั้นเหนือความคาดหมาย
แต่เธอก็เข้าใจเธอ
เธอไม่มีประโยชน์กับตระกูลของเธอ ตระกูลของเธอไม่เต็มใจที่จะแลกเปลี่ยนเธอกับสมบัติแม้แต่ชิ้นเดียว ทั้งๆที่ผู้อาวุโสของตระกูลคนหนึ่งมีค่าเท่ากับสมบัติสองชิ้น
การวัดคุณค่าของคนด้วยสมบัตินั้นเป็นการดูหมิ่น แต่เธอไม่สามารถสู้ได้แม้แต่กับสมบัติชิ้นเดียว
หยานปิงเยว่รู้สึกว่าเธอเข้าใจทางเลือกของถังยู่หราน
“อะไรนะ?”
ซูผิงมองไปที่ถังยู่หราน เขาเลิกคิ้ว“ เธอคงเข้าใจฉันผิด เธอมีคุณสมบัติไม่เพียงพอที่จะทำงานให้ฉันในตอนนี้ ฉันเข้าใจว่าเธออารมณ์เสีย แต่อย่าปล่อยให้อารมณ์มาครอบงำ ฉันใจดีพอที่จะให้เธอทำงานให้ฉันชั่วคราวเท่านั้น”
อะไร?
หยานปิงเยว่ตกตะลึงนิ่ง
ถังยู่หรานก็เช่นกัน
ความรู้สึกอบอุ่นที่เติมเต็มหัวใจของเธอถูกดับลงเมื่อความเป็นจริงสอนบทเรียนให้กับเธอ เธอสับสนเหลือเกิน
หยานปิงเยว่จ้องมองไปที่ซูผิง เขาเป็นผู้ชายที่ไร้ความรู้สึกแบบไหนกันนะ?
“ ตอนนี้ หากเธอไม่มีอะไรจะทำ ออกไปช่วยเก็บกวาดและจับตาดูคนตระกูลหลิวซะ” ซูผิงกล่าวและ เปิดม้วนภาพ
หยานปิงเยว่:“ …” ภายใต้การจ้องมองของซูผิง เธอค่อยๆกลับเข้าไปในม้วนภาพ
ถังยู่หรานยังคงยืนอยู่ด้วยความงุนงง ซูผิงเข้าไปในห้องอสูร ปัญหาได้รับการแก้ไขแล้ว ถึงเวลาแล้วที่เขาจะต้องใช้วัตถุดิบสุดท้ายของกายแสงอาทิตย์