Astral Pet Store ร้านขายอสูรดวงดาว - ตอนที่ 397
ผู้อาวุโสทั้งสองของตระกูลหลิวรู้สึกเหมือนกำลังจะร้องไห้
เมื่อพิจารณาจากโครงกระดูกน่ากลัวที่ซูผิงมี ก็ไม่น่าเป็นไปได้ที่องค์กรดวงดาวจะเลือกต่อสู้กับซูผิง ตระกูลหลิวจะต้องเผชิญกับผลของการกระทำก่อนหน้านี้เนื่องจากองค์กรดวงดาวไม่สามารถเอาชนะเขาได้
ชีวิตของผู้อาวุโสสองคนจากตระกูลหลิวอยู่บนเส้นด้าย ในขณะเดียวกันไม่มีผู้อาวุโสคนใดอยู่ในอารมณ์ที่เสียใจหรือหัวเราะเยาะตระกูลหลิว เพราะพวกเขาทั้งหมดเต็มไปความรู้สึกซับซ้อน หากซูผิงอยากจะรวมตระกูลใหญ่ทั้งหมดและเปลี่ยนพวกเขาให้เป็นกองกำลังส่วนตัวของเขาก็ย่อมได้! ในตอนนั้นจะมีผู้ปกครองเพียงหนึ่งเดียวในเมืองฐานหลงเจียง ซึ่งก็คือซูผิง!
นั่นอาจไม่ใช่เรื่องดีสำหรับตระกูลใหญ่
อย่างไรก็ตาม ไม่มีอะไรที่พวกเขาจะทำได้ ความหวังเดียวของพวกเขาคือเซี่ยกังซึ่งจบลงด้วยการพ่ายแพ้ภายในกระบวนท่าเดียว องค์กรดวงดาวไม่ได้โง่ พวกเขาจะไม่ทำให้ซูผิงขุ่นเคืองเพราะผู้หญิงคนเดียว แน่นอนว่าพวกเขาต้องการรักษาหน้า แต่… พวกเขาต้องพิจารณาความเสียหายก่อน
“ ทำไมทุกคนถึงยืนอยู่? นั่งลงสิ” ซูผิงพูดกับผู้อวุโส
ผู้อาวุโสสะดุ้ง พวกเขาไม่อยากจะเชื่อเลยว่าซูผิงไม่รู้ว่าทำไมพวกเขาถึงยืนหัวโด่อยู่ ก่อนที่พวกเขาจะไปห้องทดสอบพวกเขามีความมั่นใจในการนั่งเสมอกับเขา ตอนนั้นพวกเขาเชื่อว่าซูผิงและพวกเขาเหมือนกัน เหนือสิ่งอื่นใด พวกเขาทุกคนอยู่ในระดับกิตติมศักดิ์ เป็นนักรบอสูรที่สร้างชื่อเสียงมาหลายปี
แต่มันปรากฏว่าเด็กอัจฉริยะนี่คือสัตว์ประหลาด!
เขาทรงพลังมากว่า พวกเขากลัวที่จะนั่งเสมอกันกับเขา!
เซี่ยกังไม่สนใจที่จะชักชวนผู้อาวุโสในตระกูลเหล่านั้น เพราะเขาอยู่ในอารมณ์ที่ซับซ้อน เขาทำงานสำเร็จแล้วซึ่งก็คือการหาข้อมูลเกี่ยวกับร้านค้าและชายหนุ่ม ซึ่งผลลัพธ์ที่ได้คือสิ่งเลวร้ายสุดที่เขาสามารถจินตนาการได้
เซี่ยกังหายใจเข้าลึก เขาเดินไปคว้าเก้าอี้ตัวเองเพื่อนั่งลง “คุณซูเรามาพูดถึงตัวเลือกแรกกันดีกว่า”
ซูผิงพูดไม่ออกหลังจากเห็นว่าผู้อาวุโสของตระกูลปฏิเสธที่จะนั่งลง แต่เขาก็ไม่พูดซ้ำ นอกเหนือจากตระกูลหลิวแล้วตระกูลอื่นๆ ต่างทำตัวเหมาะสม นั่นทำให้เขายินดีจะไว้หน้าพวกเขา ถ้าสมาชิกตระกูลหลิวมาแค่ในฐานะผู้มาเยือน เขาก็ไม่คิดบอกอีกฝ่ายให้นั่ง
“ บอกผมก่อนว่าคุณจะเสนออะไร?”ซูผิงพูดกับเซี่ยกัง
เซี่ยกังตอบคำถาม “คุณซูต้องการอะไร? ผมคิดว่าคุณน่าจะไม่สนใจเงิน คุณต้องการสมบัติ หรืออสูร?”
“ ผมไม่ต้องการอสูร อย่างที่คุณเห็นผมเปิดร้านขายอสูร” ซูผิงชี้ให้ดู
เซี่ยกังพยักหน้า นั่นไม่น่าแปลกใจ อสูรที่ซูผิงต้องการคงจะเป็นอสูรหายากที่น่าทะนุถนอมมากกว่ามังกรเพลิงนรก อสูรเหล่านั้นยังหาได้ยากในองค์กรดวงดาวเช่นกัน และพวกเขาก็ต้องการที่จะเก็บอสูรเหล่านั้นไว้ด้วย เมื่อได้รับการฝึกฝนเป็นอย่างดีอสูรเหล่านั้นสามารถเติบโตถึงระดับเก้าขั้นสูงสุด และยังก้าวไปสู่ระดับตำนานได้อีกด้วย!
“ สำหรับสมบัติ…”
เซี่ยกังครุ่นคิด สิ่งเหล่านั้นมูลค่าประเมินไม่ได้ ซูผิงจะไม่รับสมบัติธรรมดาแน่ “ ผมไม่ได้ต้องการสมบัติมากมาย” ซูผิงตอบ เขาไม่ได้สนใจจำนวนเพราะเขาได้รับสมบัติจำนวนมากในอาณาจักรลับ หลายอย่างเป็นประเภทเดียวกันเช่นอาวุธ และเขาไม่ต้องการพวกมัน เขายังลำบากในการหาที่ขายพวกมันด้วยซ้ำ
เนื่องจากเซี่ยกังไม่รู้ว่าจะเสนออะไร ซูผิงจึงพูดว่า“ ผมมีข้อเรียกร้องเพียงสามข้อ ลองนึกดู ก่อนอื่นผมจะให้รายการแก่คุณองค์กรดวงดาวจะต้องค้นหาพวกมันทั้งหมดให้ได้ภายในครึ่งปี!
“ อย่างที่สอง ขอรายชื่อสมบัติทั้งหมดที่องค์กรดวงดาวมีมาให้ผม ผมจะเลือกรายการที่ผมอาจสนใจ”
“ ประการที่สามในอนาคตเมื่อเกิดความจำเป็น ผมจะต้องสามารถระดมคนบางส่วนขององค์กรดวงดาวมาทำงานให้ผมได้”
เขาอธิบายความต้องการของเขาทันที
เซี่ยกังรู้สึกหนักใจ ซูผิงไม่ได้ขออะไรมาก แต่เขากำลังสั่ง
“ สำหรับข้อแรกเราจะพยายามอย่างเต็มที่ แต่โปรดยกโทษหากเราไม่สามารถทำงานนั้นให้สำเร็จได้ ”เซี่ยกังกล่าว คนอย่างซูผิงจะไม่ถามหาวัตถุดิบทั่วไป สิ่งที่เขามองหาต้องหาได้ยากหรือถึงขั้นไม่มีอีกแล้ว เซี่ยกังไม่สามารถให้คำมั่นสัญญาได้
ซูผิงจ้องมองเซี่ยกังสักครู่ก่อนที่เขาจะพยักหน้า อันที่จริงนั่นเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล
เซี่ยกังถอนหายใจด้วยความโล่งอก “ เราจะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อตอบสนองความต้องการที่สองของคุณ แต่คุณสามารถจำกัดจำนวนสมบัติที่คุณวางแผนจะเลือกให้เราได้หรือไม่? สามหรือเลขอื่น ๆ ?”
“ ไม่มีปัญหา งั้นสามชิ้น แต่คุณต้องสัญญาว่าผมสามารถเลือกจากสมบัติทั้งหมดที่องค์กรดวงดาวมี ถ้าผมรู้ว่าคุณกำลังซ่อนบางอย่าง อย่าโทษผมที่ไม่ทำตามข้อตกลงนี้” ซูผิงเตือนเขา
เซี่ยกังพูดทันที“ แน่นอนเราจะเปิดคลังให้คุณ เรามีข้อมูลทั้งหมดเกี่ยวกับสมบัติ และผมจะแสดงข้อมูลทั้งหมดที่อัปเดตภายในหกเดือนที่ผ่านมาให้คุณรู้ เราจะไม่ปิดบังคุณ”
ซูผิงพยักหน้า เขาไม่มีทางตรวจสอบได้ว่าพวกเขาปลอมข้อมูลหรือเปล่า เขาคิดว่าพวกเขาทำได้แต่ในเมื่อเซี่ยกังตอบโดยไม่ลังเล เขาก็อยากดูว่าองค์กรดวงดาวจะตัดสินใจอย่างชาญฉลาดหรือไม่ ถ้าพวกเขาปฏิบัติต่อเขาเหมือนคนโง่โดยซ่อนสมบัติดีๆทั้งหมดไว้ และเหลือไว้แต่สมบัติขยะ เขาจะสอนบทเรียนให้พวกเขาอีกครั้ง
เขาไม่ได้โลภ เขาแค่อยากได้ของหายาก และมีคุณสมบัติดีๆ
สิ่งที่คล้ายกับม้วนภาพก็น่าจะดี มันไม่ใช่อาวุธ แต่มีประโยชน์มาก
“ สำหรับข้อเรียกร้องที่สามของคุณ คุณซูไม่ต้องห่วง ในอนาคตเมื่อคุณมาที่อาณาเขตของเรา เราจะต้อนรับคุณอย่างดีที่สุด”
เซี่ยกังคิดว่านี่เป็นความต้องการที่ง่ายที่สุด
ซูผิงพยักหน้า
ปรมาจารย์ดาบถอนหายใจ แม้แต่องค์กรดวงดาวก็เลือกที่จะประนีประนอม
องค์กรดวงดาวได้แสดงตัวเพื่อช่วยผู้หญิงคนนั้น แต่สุดท้ายก็ต้องจ่ายด้วยจำนวนมหาศาล
ซูผิงกำลังกลั่นแกล้งพวกเขา!
เขาสามารถทำอะไรก็ได้ที่ต้องการเพราะเขามีพลัง! ผู้อาวุโสในตระกูลคนอื่น ๆ เต็มไปด้วยความคิดที่ซับซ้อนขณะที่เซี่ยกังยอมรับข้อเสนอ
ใครจะไปคิดว่ากองกำลังที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเขตอนุทวีปจะยอมจำนนในร้านซอมซ่อแห่งนี้ที่เมืองฐานหลงเจียง!
เซี่ยกังรู้สึกโล่งใจที่เห็นซูผิงพยักหน้า “คุณซู ผมจะพาเธอไปกับผมเลยได้ไหมครับ?” เขาถามยิ้ม ๆ
“ พาเธอไป?”
ซูผิงมองเขาราวกับว่าเขาได้ยินเรื่องที่ตลกที่สุด “ อะไรทำให้คุณคิดว่าจะพาเธอไปได้โดยที่คุณไม่ได้ให้อะไรผมเลย”
“เอ่อ…“
เซี่ยกังยังตระหนักว่านี่อาจเป็นปัญหา คิ้วของเขาขมวดเข้าหากัน “ หรือคุณช่วยให้ผมพบเธอได้ไหม?”
ซูผิงขมวดคิ้ว ในที่สุดเขาก็ตอบตกลง “น่ารำคาญมาก รอตรงนี้“
เมื่อพูดอย่างนั้น ขาจึงลุกขึ้น ไปที่ห้องเก็บของ ข้างในเขาเปิดม้วนภาพและเขย่าหยานปิงเยว่ออกจากภาพวาด หยานปิงเยว่ออกมา เธอมองไปรอบ ๆ ก่อนที่เธอจะลุกขึ้นยืน เธอจ้องมองซูผิงด้วยหน้านิ่ง ราวกับว่าไม่มีอะไรจะทำให้เธอกลัวได้
ซูผิงพูดขึ้น“ องค์กรดวงดาวมาหาเธอ”
เมื่อได้ยิน การแสดงออกที่มีชีวิตชีวาก็กลับมาบนใบหน้าของเธอ ดวงตาของเธอก็เริ่มเป็นประกาย
พวกเขามาหาเธอ! เธอกำลังจะถูกปล่อยให้เป็นอิสระ !!
ไม่น่าแปลกใจที่ซูผิงพาเธอออกมาในห้องเล็ก ๆ นี้แทนที่จะเป็นหน้าร้าน เขายังคงพยายามซ่อนความลึกลับของม้วนภาพ
หยานปิงเยว่หัวเราะเยาะ เธอจะรายงานกลับไปที่องค์กร และบอกทุกอย่างที่เธอรู้เกี่ยวกับร้านของซูผิง
“เฮอะ“
หยานปิงเยว่แสดงสีหน้าเย็นชาของเธออีกครั้ง “ เปิดประตู” เธอสั่ง
ซูผิงพบว่าทัศนคติของเธอเปลี่ยนไปอย่างน่าสนใจ แต่ก็ทำตาม
แสงจ้าสาดเข้ามาในห้อง หยานปิงเยว่ดีใจที่ได้เห็นโลกภายนอกอีกครั้ง หลังจากประสบกับความสิ้นหวัง และถูกจองจำ เธอเข้าใจดีว่าอิสรภาพนั้นมีค่านั้นยังไง
“ ราชาแห่งแขน!”
ทันทีที่เธอมาหน้าร้าน เธอก็เห็นเซี่ยกังนั่งอยู่บนโซฟา
เธอไม่รู้ว่าองค์กรให้ความสำคัญกับเธอมากขนาดนี้ พวกเขาส่งสมาชิกหลักมารับเธอ! มันน่าตื่นเต้นมากเลย!