รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน - ตอนที่ 204
ตอนที่ 204 คุณไม่เต็มใจเหรอ?
ดวงตาสีเข้าคู่นั้นมองตรงมาที่เธอ พวกมันเปล่งประกายทีละนิด เขายิ้ม
“ที่รัก คุณนอนหลับสบายไหม”
เฉียวเมียนเมียนดูเหมือนจะสติล่องลอยไปชั่วขณะ
ทําให้เธอนิ่งงัน
ความปรารถนาในดวงตาของเขา รู้สึกคุ้นเคยมาก เธอไม่สามารถปกปิดความตกใจได้
ทําไมเขาถึง…
เหมาเยซือไม่รอคําตอบของเธอ เขาหัวเราะเบา ๆ และเชิดคางของเธอขึ้น
“เมื่อคืนคุณหลับเร็วมาก คุณต้องนอนหลับให้สบาย ยังเช้าอยู่เลย เราออกกําลังกายเพื่อสุขภาพกันก่อนลุกจากเตียงกันเถอะ”
“ออกกําลังกาย – เพื่อสุขภาพ??”
“อืม” ดวงตาของเหมาเยซือเลื่อนไปที่ลําคอของเธอ และดวงตาคู่นั้นเปล่งประกายมากขึ้นกว่าเดิม ตอนนี้เสียงของเขาแหบกว่าเมื่อครู่
“เมื่อคืน ผมมีเรื่องด่วนที่ต้องทําให้เสร็จน่ะและมันมีปัญหานิดหน่อย ตอนนี้เรามาทําต่อในสิ่งที่ค้างคาไว้เมื่อคืนให้เสร็จเถอะ”
เขาตัดสินใจแล้ว ว่าจะไม่ปล่อยเธอไป ไม่ว่าเธอจะเลือกให้อภัยเขาแบบไหน จึงไม่มีอะไรให้ต้องคิดมากอีก
มันเป็นเรื่องของเวลาที่เธอจะกลายเป็นผู้หญิงของเขา
เธอเป็นได้แค่ผู้หญิงของเขา
เฉียวเมียนเมียนเบิกตากว้าง “คุณพูดอะไร”
เขาไม่ดูถูกเธอว่าสกปรกหรอกเหรอ?
ทําไมเขาถึง…
“ที่รัก ผมต้องการคุณ” เสียงของเหมาเยซือลึกขึ้น เมื่อจูบที่อบอุ่นและเร่าร้อนลงบนริมฝีปากของเธอ เขาสําวจบริเวณใกล้ริมฝีปากของเธอด้วยริมฝีปากของเขา ในขณะที่มือของเขาลูบไล่ภายใต้ชุดนอนของเธอ
มืออันอบอุ่นของเขาเข้าสัมผัสบนร่างกายของเธอ… เฉียวเมียนเมียนรู้สึกเหมือนมือของเขาเป็นลูกบอลเพลิงที่จุดไฟให้กับเธอ
ร่างกายของเธอก็ร้อนขึ้นเช่นกัน
ริมฝีปากของชายคนนี้ปัดผ่านเธอและระดับลง
“ที่รัก…”
เขาพูดเสียบแหบ
เฉียวเมียนเมียนรู้สึกมันจากการจูบของเขา และการต่อต้านของเธอก็ลดลง
“เหมาเยซือคะ…” เธอกัดริมฝีปากของเธอราวกับแป้งปัดแก้มสีชมพู เสียงอ่อนโยนนั้นทําให้เขาตื่นเต้นมากขึ้น
วินาทีต่อมาเขาถอดชุดนอนของเธอออก
ความเย็นลงอย่างกะทันหันบนหน้าอกของเธอดูเหมือนจะส่งสัญญาณเตือนให้เฉียวเมียนเมียน รีบออกจากความกระวนกระวาย
เมื่อเธอลืมตาขึ้นและเห็นการการแสดงออกของผู้ชายคนนี้ หัวใจของเธอก็วาบไหว
เธอตกใจกลัว
ราวกับเธอเห็นสัตว์ร้ายที่หิวโหย
และเธอเป็นเหยื่อที่สัตว์ร้ายจ้องมอง
ดูเหมือนว่าเขาสามารถตะครุบเธอ และเขมือบเธอในวินาทีถัดไป
“ที่รัก ผมต้องการคุณ” เหมาเยซือพร้อมแล้ว
“ไม่-ไม่!”
การแสดงออกของเฉียวเมียนเมียนเปลี่ยนไป เมื่อเธอเอื้อมแขนออก เพื่อหยุดไม่ให้เขาเข้าใกล้
ชายคนนั้นขมวดคิ้ว “ทําไมถึงไม่ล่ะ คุณไม่เต็มใจเหรอ”
“ไม่ใช่อย่างนั้น”
ใบหน้าของเฉียวเมียนเมียนแดงไปหมด “ไม่ใช่ตอนนี้คะ ยังไม่ได้ใช้ เหมาเยซื้อปล่อยฉันไป ฉันกําลังจะถูกจากเตียง”
ด้วยเหตุนี้เธอจึงผลักเขาออกไป
ครานี้ เหมาเยซือเกือบจะตกจากเตียงเพราะเขาไม่ทันระวังตัว
เฉียวเมียนเมียนรีบห่อผ้าห่มรอบตัวเธอ แล้วกระโดดลงจากเตียงก่อนที่เหมาเยซื้อจะตอบสนองอย่างเต็มที่กับสิ่งที่เกิดขึ้น เธอก็รีบวิ่งไปที่ห้องน้ํา โดยมีผ้าห่มพันอยู่รอบตัว