รักลับ ๆ ของฉันกับท่านประธาน - ตอนที่ 192

ตอนที่ 192 คุณเฉียวมีความสามารถมากจริง ๆ

ก่อนที่เธอจะพูดจบ เขาก็ตัดบทพูดของเธอออกไปเช่นกัน

“คุณไม่ต้องพูดอะไร นี่คือเรื่องระหว่างผมกับเขา”

เฉียวเมียนเมียนพูดไม่ออก

น้ําเสียงของชายคนนี้ไม่อ่อนโยนเหมือนก่อนหน้า

แม้ว่ามันจะฟังดูใจดีกว่าตอนที่เขาพูดกับหยางเสาชิง

แต่เฉียวเมียนเมียนก็ยังคงสั่นเทาในวิธีที่เขาพูดกับเธอ

เธอคุ้นเคยกับความอ่อนโยนของเขา และรู้สึกแปลกใจเล็กน้อยที่อยู่ข้าง ๆ เขา

เธอตั้งใจจะเกลี้ยกล่อมเขา แต่เมื่อเห็นท่าทางเย็นชาของเขาเธอก็ตัสินใจที่จะไม่ทํา

หลังจากเงียบไปชั่วครู่

เซินโย่วเห็นว่าเหมาเยซื้อจะไม่ยอมปล่อยผ่านเรื่องนี้ไปได้เธอรู้สึกแย่มาก เธอจึงเกลี้ยกล่อมกงเจ่อหลี่ อย่างเงียบ ๆ

“เจ๋อหลี่ เพียงแค่ยอมรับความผิดพลาดของตัวเองต่ออาชื่อเถอะนะคุณอยากจะเลิกคบกับเขาเพราะเรื่องแค่นี้จริง ๆ หรือ”

กงเจ๋อหลี่กัดริมฝีปากของเขาแล้วหมุนตัวช้า ๆ

สายตาที่เย็นชาของเขาจ้องไปที่เฉียวเมียนเมียน หลังจากสบตาเธอสองสามวินาที เขาก็ยิ้ม

“คุณเฉียว มีความสามารถมาก การปรากฏตัวของคุณได้พลิกความสัมพันธ์ฉันพี่น้องที่มีมานานกว่า 10 ปีคุณไม่รู้สึกถึงความสําเร็จเหรอ”

เฉียวเมียนเมียนเบิกตากว้าง

….มันเกี่ยวอะไรกับเธอ?

เธอไม่ได้ทําอะไรเลยนะ

“ฉันได้ยินว่าคุณเฉียวยังเป็นนักศึกษาอยู่ใช่ไหม? อาคุณยังเด็กแต่มีความสามารถมาก”

ช่วงเวลาที่เขาพูด เขาเห็นแก้วไวน์ตรงดิ่งมาทางเขา เขาบ่ายเบี่ยงหลบอย่างรวดเร็ว

แก้วไวน์ที่อาจกระแทกเขา แตกเป็นเสี่ยง ๆ กับผนังกระจกเศษชิ้นส่วนตกลงไปที่พื้น

“อะ!” เซินโย่วร้องเสียงหง

กงเจ่อหลี่เงยหน้าขึ้นมองเหมาเยซื้ออย่างช้า ๆและไม่อยากจะเชื่อ

“ไปซะ” น้ําเสียงของเหมาเยือนั้นทุ่มและเย็นชาราวกับน้ําแข็ง

“ออกไปจากสายตาของฉันเดี๋ยวนี้ อย่ามาให้ฉันเห็นหน้าอีก”

“อาซื้อ คุณ…”

เซินโย่วไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะขว้างแก้วไวน์ใส่กงเจ่อหลี่

เพียงเพราะเฉียวเมียนเมียน?!

ผู้หญิงคนนั้นสําคัญขนาดนั้นเลยเหรอ?

สําคัญกว่าน้องของเขาที่รู้จักกันมาหลายปีอีกเหรอ?

ณ จุดนี้เซินโย่ว รู้สึกราวกับว่าเธอไม่รู้จักเหมาเยซื้ออีกต่อไป

เขาแตกต่างจากคนที่เธอรู้จักมาตลอด

เหมาเยซื้อไม่ได้มองไปที่เธอ เขาเพียแค่สบตากับกงเจ่อหลี่ขณะที่เขาพูดต่อไป

“ไม่ได้ยินที่ฉันพูดเหรอ ออกไป”

การแสดงออกของกงเจ่อหลี่มืดลงก่อนที่เขาจะหัวเราะเยาะ

“ดีมาก เหมาเยซื่อ นายเป็นบ้าไปแล้ว เพราะผู้หญิงคนนี้สําคัญกว่าใคร ๆก็ถือว่าเราได้จักกันอย่างเปล่าประโยชน์ คุณไม่ต้องการพี่น้องอีกต่อไปคุณแค่ต้องการผู้หญิงของคุณไปตลอดชีวิต”

เมื่อพูดจบแล้ว เขาก็เดินออกห้องไป

“เจ่อหลี่ เดี๋ยวก่อน…”

เซินโย่ว มองไปที่เหมาเยซื้อ อย่างลึกซึ้ง ถอนหายใจแล้วเดินออกไป

หยางเชาชิงถอนหายใจเช่นกัน เขาเหนื่อยกับเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้

ในที่สุดสิ่งที่เขากลัวก็เกิดขึ้น

ออกจากคลับเฮ้าส์แล้ว

“พี่รอง ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับน้องสี่วันนี้ แต่พี่รูว่าเขาเป็นคนที่ค่อนข้างเอาแน่เอานอนอะไรไม่ได้มักจะอารมณ์เสียอย่างไม่มีเหตุผลในบางครั้ง แค่คิดว่าเขากําลังเครียดของช่วงวันกลางคนอย่าได้ถือสาเขาเลยนะ”

“ถ้าเขาอารมณ์เย็นลง เขาก็คงรู้ว่าตัวเองทําผิด แล้วมาขอโทษพี่อย่างแน่นอน”

“ฉันจะคุยกับเขาด้วยพี่สะใภ้ผมขอโทษคุณแทนน้องสี่ด้วย”