ระบบพี่เลี้ยงอสูรขั้นเทพ (神宠进化系统) - ตอนที่ 422 กําจัดให้สิ้นซาก
“ นายคือ…” เมื่อได้ยินเสียงนั้นคุณหนูหลู่ที่ตั้งใจจะกัดลิ้นตัวเองก็ เบิกตากว้างและมองไปที่ข้างตัว “ หวังเย่า หนึ่งในสิบผู้เยาว์ที่โดดเด่น งั้นหรือ ?” ตอนที่เห็นใบหน้าของเขา เธอก็จําได้ทันที เธอเคยเห็นหน้า เขาในอินเตอร์เน็ตมานานแล้ว เขาคืออัจฉริยะที่โด่งดังอย่างมาก เพราะ การที่เขาโด่งดังขนาดนี้จึงทําให้คุณหนูหลู่จําเขาได้ทันทีและรู้ว่าเขา เป็นใคร
แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้พบกับหวังเย่า เมื่อคิดได้แบบนั้นคุณหนู หลู่ก็กลับหน้าแดงขึ้นมานิดๆ
การปรากฏตัวของหวังเย่า ทําให้คุณหนูหลู่แปลกใจแต่เธอก็ไม่ได้ ใส่ใจเรื่องนี้มากนัก เพราะเธอยังกังวลเรื่องโจรตรงหน้าเธออยู่
“เด็กน้อย ฉันไม่รู้หรอกนะว่าแกโผล่มาได้ยังไงแต่แกทําให้ฉันโกรธ แกเตรียมเจ็บตัวได้เลย ! ” ชายวัยกลางคนพูดขึ้นพร้อมกับโจรคนอื่นๆ ที่พากันยกอาวุธของตัวเองขึ้นมา
ตูม ! เขายังพูดไม่ทันจบก็มีไฟลุกไหม้ลูกน้องที่อยู่ด้านหลังของเขาทันที “อ๊ากกกกกกกก ! ”
ด้วยความร้อนของเพลิงมังกร ชายคนนั้นจึงได้แต่กรีดร้องออกมา ก่อนจะโดนเผาจนกลายตอตะโกแล้วตายไปในทันที สุดท้ายไฟก็ดับลงพร้อมกับไฟในมือหวังเย่าที่ดับลงไปด้วย เมื่อเห็นแบบนั้นพวกโจรก็มีสีหน้าหม่นลง ชายวัยกลางคนที่เป็น หัวหน้าทีมก็เช่นกัน “เด็กน้อย แกกล้าลงมือกับกลุ่มนรกทมิฬ ไม่ว่ายังไงแกก็ต้องไม่ ตายดี พวกเรา จัดการมัน ! ” ชายวัยกลางคนตะโกนขึ้นมา คนที่เหลือเองก็พากันแห่เข้าไปทันที คนที่ตายไปเมื่อตะกี้นั้นทําให้พวกเขาหวั่นใจเล็กน้อย และนั่นก็ทํา ให้พวกนี้แค้นเคืองหวังเย่าขึ้นมามากกว่าเดิม อสูรหลายสิบตัวถูกเรียกออกมา พวกมันแผ่พลังกดดันและความ กระหายเลือดออกมาพร้อมกับมุ่งหน้าเข้าหาหวังเย่าและคุณหนูหลู่ “เด็กน้อย ! ฉันจะทําให้แกรู้จักกับความสิ้นหวัง ! ” ชายวัยกลางคน ตะโกนขึ้นมาและคิดจะฆ่าหวังเย่าให้ได้
กรร ! อสูรโดยรอบพากันคํารามกันออกมา
“งั้นพวกแกจะได้รู้จักกับความสิ้นหวังที่พวกแกคาดไม่ถึง ! ” ต่อ หน้าโจรพวกนี้ หวังเย่าไม่ได้ลนลานเลยแม้แต่น้อย
ตูม !
คลื่นพลังอันน่ากลัวปะทุขึ้นมาพร้อมกับแมวตัวใหญ่ที่ปรากฏตัว ขึ้นที่ด้านหลังพวกโจร
อีกด้านก็มีลิงตัวใหญ่ถือกระบองเดินเข้ามา
บนต้นไม้ก็มีเงาหนึ่งพุ่งลงมาก่อนจะควบแน่นให้กลายเป็นร่าง หยาบ
พวกโจรมองดูฉากนี้ด้วยสีหน้าสับสน
พวกนั้นรับรู้ได้ว่าคลื่นพลังของอสูรพวกนี้ต่างก็อยู่ระดับสวรรค์ขั้น สูงสุด แล้วก็ระดับศักดิ์สิทธิ์ ซึ่งทําให้พวกนี้ตะลึงกันอย่างมาก
เงาขนาดใหญ่พาดทับลงมาที่ด้านล่าง มันเหมือนกับอสูรตัวใหญ่ บนท้องฟ้า แรงกดดันอันน่ากลัวกดทับมาที่ร่างกายและอสูรของพวก โจร
ชายวัยกลางคนเงยหน้าขึ้นมองด้วยสีหน้าเหลือเชื่อก่อนจะพูด ขึ้นมาด้วยเสียงที่สั่นเครือ “ สัตว์อสูร…ระดับศักดิ์สิทธิ์ ? ! ”
โจรทุกคนต่างก็ตะลึง ตอนนี้พวกมันถึงกับขาสั่นพั่บๆ กันเลย ทีเดียว
อสูรที่พวกนั้นเรียกออกมาได้แต่นอนหมอบไปกับพื้น
ต่อหน้าพลังของสัตว์อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์แล้ว พวกมันไม่ต่างอะไร จากมดปลวกเลยแม้แต่น้อย
สําหรับสัตว์อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์แล้ว มันคือเป้าหมายของสัตว์อสูร นับไม่ถ้วน
เมื่อขึ้นไปถึงระดับนั้นได้ มันก็ราวกับเป็นตัวตนคนละระดับกับ พวกมัน
นั่นเป็นเหตุผลที่ทําให้พวกสัตว์อสูรต้องนอนหมอบไปกับพื้น แรง กดดันนี้มันมากกว่าที่พวกมันจะต้านทานไหว
พวกโจรที่ปกติจะเย่อหยิ่งแต่เมื่อเผชิญหน้ากับสัตว์อสูรระดับ ศักดิ์สิทธิ์ พวกเขากลับแข้งขาอ่อนแรงกันเลยที่เดียว
ยังไงซะก็มีแค่หัวหน้าของพวกมันที่มีสัตว์อสูรระดับศักดิ์สิทธิ์
มันทําให้พวกมันรู้ตัวว่าพวกมันต่างชั้นกับสัตว์อสูรพวกนี้แค่ไหน
“นี่…คงไม่ใช่ความจริงหรอกนะ ? !”
“ฮ่าฮ่า ต้องเป็นภาพลวงตาแน่ๆ แกคิดจะหลอกเราสินะ คนอย่าง แกนะเหรอที่จะมีอสูรระดับนี้ได้ ! ”
พวกโจรไม่คิดจะเชื่อฉากตรงหน้า
หวังเย่าเองก็ไม่ได้สนใจจะพูดคุยกับคนพวกนี้ เขาให้เสี่ยวซวี, การ์ ฟิลด์, หงอคงและตือโป๊ยก่าย จัดการโจรพวกนี้เพื่อเป็นการพิสูจน์ว่าจะ เป็นภาพลวงตาหรือว่าเรื่องจริง
ในพริบตาอสูรทั้งสี่ก็ลงมือ
หวังเย่าเดินไปแก้มัดให้กับคุณหนูหลู่
แต่คุณหนูหลู่ยังช็อกกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้าอยู่ ถึงหวังเย่าจะแก้ มัดให้เธอเสร็จ แต่เธอก็ยังไม่ได้สติกลับมา
ไม่นานหลังจากนั้นอสูรทั้งสี่ก็จัดการกับพวกโจรจนเสร็จ
อสูรที่พวกนั้นที่เรียกออกมาต่างก็โดนฆ่าไปหมด
สําหรับคนและอสูรพวกนี้ หวังเย่าไม่คิดจะใจอ่อน
พวกนี้ได้กลายเป็นแค่เศษเนื้อ เหลือแค่คนเดียวที่นอนหอบอยู่กับ พื้น
หวังเย่าจงใจปล่อยอีกฝ่ายเอาไว้ ไม่งั้นแล้วอีกฝ่ายคงกลายเป็น เศษเนื้อไปแล้ว
ชายวัยกลางคนมองขึ้นไปบนท้องฟ้าด้วยสีหน้าตกตะลึง ดู เหมือนว่าคงต้องใช้เวลาสักพักกว่าที่เขาจะได้สติกลับมา
หวังเย่าเดินเข้าไปหาอีกฝ่ายและพูดขึ้น “ผู้ตรวจสอบ 4 ดาว หลี่ ว่านเฟิงโดนหัวหน้าพวกแกฆ่าจริงๆ รึเปล่า ? ”
หวังเย่าอยากรู้ว่าหลี่ว่านเฟิงตายไปแล้วรึยัง
แต่ถึงจะได้ยินคําถามของหวังเย่า แต่ชายวัยกลางคนก็ยังไม่ได้สติ กลับมา เขาไม่ได้ตอบอะไรกลับ
“โลกนี้จะถูกทําลายในอนาคต พวกแกรู้เรื่องนี้ได้ยังไง ? ” หวังเย่า ถามขึ้นมาอีกครั้ง
ตอนนั้นเองชายวัยกลางคนก็เหมือนจะได้สติกลับมา แม้ว่าเขา จะต้องตายแต่เขากลับมองไปที่หวังเย่าแล้วหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง “ฮ่าฮ่า..ใช่ โลกนี้ต้องถูกทําลายในอนาคต ถึงแกจะมีสัตว์อสูรระดับ ศักดิ์สิทธิ์ก็เถอะ แข็งแกร่งแล้วยังไง ? ถึงตอนนั้นแกก็ไม่ต่างอะไรจาก คนธรรมดาเมื่อเจอกับการทําลายล้างโลก ฮ่าฮ่า…”
ชายวัยกลางคนหัวเราะจนหมดลมหายใจเฮือกสุดท้ายแล้วก็ตาย ไปทันที