ภาพเทพอสูรบรรพกาล : Archean Eon Art - ตอนที่ 171

ตอนที่ 171 จุดไฟสัญญาณ

ราชาอสูรเข้าล้อมกําแพงเมืองหลวงรัฐเจียงจากทั้งสี่ด้านในทันที มีเพียงเจ้าวังเฮ่ยนุ่ยและอสูรฟ้าทั้งสิบเท่านั้นที่ยังอยู่บนทุ่งกว้าง

“พวกเจ้าทุกคนเองก็ออกไปได้แล้ว” เจ้าวังเฮ่ยนุ่ยสั่งเรียบๆ

“ตามข้อตกลง พวกเราจะแทรกซึมเข้าไปในรัฐเจียงแล้วก็สังหารคนให้ได้เป็นจํานวนมาก เราจะบังคับให้เทพอสูรโผล่หน้าออกมาและสังหารมัน”

“รับทราบ” อสูรฟ้าทั้งสิบรับฟังคําสั่งและแยกออกเป็นสี่กลุ่มก่อนจะหายไปจากทุ่งกว้าง

เจ้าวังเฮ่ยฉัยมองไปยังรัฐเจียงที่อยู่ไกลๆก่อนที่ร่างของเขาจะเปลี่ยนกลายเป็นน้ําสีดําอย่างเงียบๆ น้ําสีดํานั่นไหลลงสู่แม่น้ําใกล้ๆและเคลื่อนที่เข้าหาเมืองหลวงรัฐเจียงด้วยความเร็วมหาศาล

ด้านนอกกําแพงทิศตะวันตก

ร่างของราชาอสูรที่พร่ามัวพุ่งเข้าใส่กําแพงทิศตะวันตกด้วยความเร็วสูง

“ในที่สุดพวกเราก็มาถึงกําแพงเมืองทิศตะวันตกหลังจากอ้อมไปกว่าสามร้อยล์ กําแพงเมืองทิศนี้ไกลที่สุด ดังนั้นพวกเราคงจะมาถึงที่สุด ราชาอสูรตนอื่นๆคงไปถึงกําแพงเมืองทั้งสามแล้ว” ราชาอสูรแพะมองขึ้นไปบนกําแพงเมืองตะวันตกอันสูงใหญ่ตรงหน้า ในตอนนี้ราชาอสูร 30 ตนแยกออกเป็น 12 กลุ่ม พวกมันกระจายออก ไปทั่วกําแพงทิศตะวันตกที่ยาวหลายลี้ มีราชาอสูรสองตัวยืนอยู่ข้างๆราชาอสูรแพะ

“หัวหน้า ราชาอสูรพร้อมรับคําสั่ง” ราชาอสูรที่ยืนอยู่ข้างๆเต็มไปด้วยความตื่นเต้น

แววตาของราชาอสูรแพะเปี่ยมไปด้วยจิตสังหาร

พวกมันหลบซ่อนอยู่ในโลกมนุษย์มานานเกินไปแล้ว ในที่สุดมันก็ได้บุกเมืองใหญ่เสียที สิ่งที่แต่ก่อนพวกมันไม่กล้าแม้แต่จะคิด

แต่ว่าคราวนี้ไม่มีเฟิงโหวเทพอสูรอยู่ในเมือง และมีอสูรฟ้าระดับสี่มานําการบุกอีกต่างหาก!

“มาเริ่มกันเถอะ” เล็บอันแหลมคมของราชาอสูรแพะชี้ขึ้นไปบนท้องฟ้าที่มีดมน

ฟื้ว

แสงสว่างจ้าพุ่งออกมาจากเล็บของราชาอสูรแพะขึ้นสู่ท้องฟ้า ลําแสงสีขาวที่กว้างร้อยดั้งนั้นเป็นอะไรที่เด่นสะดุดตามาก แม้แต่มนุษย์เองก็ยังสามารถมองเห็นแสงนี้ได้ไกลหลายสิบลี้ ไม่จําเป็นต้องพูดถึงราชาอสูรเลย

แสงนี้เป็นสัญญาณ สัญญาณในการบุก!

“สังหารให้สิ้น!” กลุ่มราชาอสูรที่นําโดยราชาอสูรแมวกระจายอยู่รอบประตูเมืองทิศตะวันออกพุ่งเข้าใส่กําแพงเมืองอย่างรวดเร็ว ทางประตูเมืองทิศใต้ที่นําโดยราชาอสูรตนอื่นก็เริ่มเคลื่อนพลเช่นกัน ราชาอสูรเสื่อนําทัพบุกกําแพงทิศเหนือ ส่วนราชาอสูรแพะนําทัพบุกกําแพงเมืองทิศตะวันตก

“ราชาอสูร ราชาอสูรบุก!” ทหารที่ประจําการอยู่บนกําแพงเมืองตะโกนเสียงดัง เพราะเมื่อราชาอสูรไม่ปกปิดตัวเองในขณะที่พุ่งเข้าใส่กําแพงเมืองแล้ว เหล่าทหารก็มองเห็นร่างขนาดใหญ่ของมันได้ในทันที

ยิ่งไปกว่านั้น เพราะนี่เป็นเมืองหลวง ผู้บัญชาการของกําแพงเมืองแต่ละทิศต่างมีตราตรวจจับอสูร เมื่อมีพลังอสูรถูกปล่อยออกมาภายในระยะ 50 รอบตรานั้น ตราจะเตือนผู้บัญชาการทันที

ผู้บัญชาการทั้งสี่ตกใจเมื่อพบว่าตราตรวจจับอสูรของตนร้อนมาก หลังจากรีบรุดไปยังหอคอยของตนแล้วก็ได้เห็นเหล่าราชาอสูรที่พุ่งเข้าใส่กําแพงเมือง ความเร็วของราชาอสูรนั้นทําให้เหล่าทหารธรรมดาได้แต่รู้สึกสิ้นหวัง

“จุดไฟสัญญาณ!” ผู้บัญชาการร้องตะโกน

อันที่จริงเหล่าทหารเริ่มจุดสัญญาณไฟก่อนที่จะถูกสั่งเสียอีก การจุดไฟสัญญาณนั้นคือสิ่งที่ต้องทําเมื่อพบว่ามีราชาอสรบุกเข้ามา

ควันขโมงลอยขึ้นมาจากกําแพงเมืองทั้งสี่ของเมืองหลวง เหล่าทหารที่อยู่บนกําแพงเมืองต่างจุดไฟสัญญาณเมื่อเห็นราชาอสูร ทําให้ในชั่วพริบตาก็มีควันลอยขึ้นมาจากกองไฟสัญญาณนับร้อย!

“ฮ่าๆๆ..” ราชาอสูรกระโดดขึ้นไปบนกําแพงเมือง

กําแพงเมืองที่ยาว 160 ลี้ และสูง 30 ทั้งนี้ไม่ได้มีไว้ป้องกันราชาอสูร แต่ไว้ป้องกันอสูรธรรมดา! เพราะไม่ว่าจะสร้างกําแพงสูงมากเพียงใด ราชาอสูรก็สามารถปีนขึ้นไปได้อย่างง่ายดาย มนุษย์ธรรมดาไม่เป็นภัยต่อราชาอสูรแม้แต่น้อย

หมอกสีแดงดั่งโลหิตกระจายออกไป

ราชาอสูรแมวกระโดดขึ้นไปบนกําแพงเมืองและฟาดกวาดกรงเล็บออกไป ทหารบนกําแพงถูกนั่นดั่งข้าวที่ถูกเกี่ยว พวกเขาร่วงลงพื้นพร้อมกับย้อมสีแดงฉานไปทั่วพื้นที่

“ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า!” แววตาของราชาอสูรแมวเปลี่ยนเป็นสีแดงด้วยความดุร้าย

ราชาอสูรตนอื่นๆที่ปีนกําแพงขึ้นมาก็สังหารอย่างต่อเนื่อง เหล่ามนุษย์ได้แต่รู้สึกสิ้นหวัง

ราชาอสูรเหล่านี้ใช้ชีวิตตามกฎแห่งป่านับตั้งแต่เกิด พวกมันติดอยู่ในโลกมนุษย์มานานเกินไป และคราวนี้ เมื่อพวกมันได้เริ่มการโจมตีครั้งใหญ่ ในที่สุดมันก็ได้เติมเต็มความกระหายเลือดเสียที

ท้องฟ้าเหนือรัฐเจียงดูมืดหม่นพร้อมกับฝนที่โปรยลงมา

เพิ่งชวนถือร่มเดินไปตามถนนของรัฐเจียง เขาใส่ชุดสีน้ําเงินเข้มที่ได้มาจากเขาหยวนชู เขารู้ว่าจะมีการโจมตีนับตั้งแต่ที่ได้สอบปากคําศิษย์นิกายอสูรฟ้าแล้ว

โอ?’ เมิ่งชวนมองออกไปสุดสายตา เขาเห็นควันขโมงลอยขึ้นมาจากกําแพงเมือง

ควันลอยขึ้นมาจากกําแพงเมืองทิศตะวันออก สีหน้าของเมิ่งชวนเปลี่ยนไปก่อนที่เขาจะมองไปรอบตัว

กําแพงทิศตะวันตก กําแพงทิศใต้ กําแพงทิศเหนือ…

ควันลอยขึ้นมาจากทุกทิศทาง กองไฟสัญญาณกว่าร้อยกองถูกจุดขึ้นในระยะเวลาไม่กี่วินาที

สีหน้าของเมิ่งชวนเปลี่ยนไป ราชาอสูรบุกมาจากทุกทิศทาง การโจมตีครั้งใหญ่รี?”

เพิ่งชวนนั้นเร็วมาก เขาถือว่าเร็วแม้จะเทียบกันในหมู่ราชันเทพอสูรเลยด้วยซ้ํา แต่ว่ากําแพงเมืองแต่ละทิศนั้นยาวถึง 160 ลี้ แม้แต่เพิ่งชวนเองก็ยังต้องใช้เวลาถึงห้านาทีกว่าจะเดินทางจากต้นจนสุด จะมีกี่คนกันที่ต้องตายไปในห้านาทีนั้น? ยิ่งไปกว่านั้น ห้านาทีไม่ได้รวมไปถึงเวลาในการต่อสู้อีกด้วย อีกอย่าง ราชาอสูรมันไม่ได้ อยู่กันเป็นกระจุก พวกมันกระจายออกไปทั่วทั้งเมืองเพื่อสังหารทุกคน

ในจังหวะนี้ กระทั่งเพิ่งชวนเองก็ยังรู้สึกว่าเมืองหลวงรัฐเจียงนั้นใหญ่เกินไป! หลังจากราชาอสูรบุกเข้ามาในโลกมนุษย์ได้ เมืองหลวงรัฐนั้นเป็นหนึ่งในที่ที่ปลอดภัยที่สุดในโลก เมืองหลวงรัฐเจียงขยายออกไปอย่างต่อเนื่องเป็นเวลากว่า 800 ปี ส่งผลให้มีประชากรกว่า 7 ล้านคน เมืองหลวงรัฐเจียงนั้นมีกําแพงเมืองสทิศ แต่ละทิศยาวกว่า 160 ลี้

“ใจเย็นๆ ยังมีราชาอสูรอีกหลายคนในเมืองนี้ เพิ่งชวนสงบสติอารมณ์ “เขาหยวนชูสาขารัฐเพียงนั้นอยู่ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือของเมือง เทพอสูรจํานวนมากอาศัยอยู่ทางฝั่งทิศตะวันออก…. ทางทิศใต้มีเทพอสูรน้อยที่สุด ข้าควรจะไปทางนั้นก่อน

แม้เหมือนจะใช้เวลาในการตัดสิน แต่จริงๆแล้วเพิ่งชวนตัดสินใจได้ในทันที เพียงพริบตา เขาก็เปลี่ยนเป็นสายฟ้าและหายไป ร่มที่ถืออยู่ก่อนหน้านี้ร่วงลงสู่พื้น ลมพัดร่มคันนั้นให้กลิ้งไปตามพื้นก่อนจะร่วงลงสู่แม่น้ํา…..

“เร็วเข้า!”

เทพอสูรเกือบทุกคนอยู่ที่เขาหยวนชูสาขารัฐเจียง มีสิบห้าคนที่ออกไปเสริมกําลังให้เขตทางเหนือและตะวันตกในทันที และทางตะวันออกและทางใต้ก็มีการส่งกําลังเช่นนี้เช่นกัน

เทพอสูรเตรียมพร้อมสําหรับการโจมตีของอสูรมานานแล้ว แต่ว่าพวกเขายังขาดเทพอสูรอยู่ ไม่ว่าจะเตรียมตัวพร้อมแค่ไหน ไม่ว่าอย่างไรแล้วเทพอสูรก็ต้องคอยปกป้องเมืองจังหวัด เมืองด่าน ฯลฯ เหล่าอสูรและอสูรฟ้า อาจะมุ่งเน้นโจมตีใส่เมืองไหนก็ได้

ข้าหวังว่าคราวนี้พวกเราจะยื้อเอาไว้ได้ เจ้าสํานักของสาขาเขาหยวนชู เจ้าสํานักจางที่มีผมขาวโพลนยืนอยู่บนหอระฆังที่สูงที่สุดและสํารวจสถานการณ์ทั้งหมด เขาพลิกมือขวาและก็มีกล่องไม้สีดําปรากฏขึ้นมาบนมือ เจ้าสํานักจางจ้องมองกล่องไม้นั้น สํานักช่างโหดเหี้ยมเสียจริง มีเพียงเมื่อเทพอสูรแพ้จนหมดหรือประชากรในเมืองตายไปเกินสองส่วนข้าถึงจะใช้มันได้ หากไม่ ข้าก็จะเป็นคนบาป

เมื่อเจ้าสํานักจางเห็นกลุ่มควันกว่าร้อยกลุ่ม เขาก็รู้ได้ในทันทีว่ามีราชาอสูรเป็นจํานวนมากบุกเข้ามาในเมือง และกําลังไล่สังหารมนุษย์

สิ่งนั้นมันกัดกินในใจเขา แต่เขาก็เข้าใจว่าสมบัติป้องกันนั้นไม่ได้แข็งแกร่งเช่นเทพอสูร และมันจะหายไปหลังจากใช้เพียงครั้งเดียว เขาต้องรอให้ถึงเวลาที่เหมาะสมถึงจะใช้ อันที่จริงแล้วมันคงจะดีกว่าหากเขาไม่ใช้สมบัติป้องกันเลย แม้เมืองหลวงของรัฐจะถูกโจมตีหลังจากที่ไม่มีการโจมตีมานับสิบปีแล้วก็ตาม