ภาพเทพอสูรบรรพกาล : Archean Eon Art - ตอนที่ 170

ตอนที่170 ผลผลิตในรัฐเจียงและอู่เท่ากับทั้งโลก

ศิษย์นิกายอสูรฟ้าทั้งสองคนรู้สึกสิ้นหวังเมื่อได้เห็นเทพอสูรปล่อยสายฟ้าสองเส้นใส่พวกมัน อันที่จริงพวกมันหวังว่าเทพอสูรคนนี้จะไว้ชีวิตพวกมัน

เปรี้ยง! เปรี้ยง!

เมื่อสายฟ้าทั้งสองฟาดใส่เจียนรูเฉิงและศิษย์นิกายอสูรฟ้าอีกคน พวกมันทั้งคู่ก็กลายเป็นเถ้าธถลี กระทั่ง ของติดตัวก็ยังหายไป เหลือเพียงแต่หลุมสองแห่ง

เขาต้องกําจัดความชั่วร้ายให้หมด! เพิ่งชวนไม่เคยปราณีอสูรหรือนิกายอสูรฟ้าเพราะเขารู้ว่าศิษย์นิกายอสูร ฟ้าที่แม้จะดูอ่อนแอก็พร้อมจะสังหารคนบริสุทธิ์ และเมื่อพวกมันเข้าร่วมกับนิกายอสูรฟ้าและทรยศต่อมนุษยชาติ ลืมไปได้เลยว่าเขาจะไว้ชีวิต

เพิ่งชวนพาผู้อาวุโสของนิกายอสูรฟ้ากลับไปที่คฤหาสน์

“น้องเมิ่ง” จางหวินเฟิงและหยางฟางรีบมารับเขาในทันที และเห็นชายชราเคราแพะในเงื้อมมือของเมิ่งชวน

“มันเป็นอสูรฟ้าระดับสอง” เมิ่งชวนกล่าว “มันมีหน้าที่ประสานงานกับพวกหน่วยสายลับ สามารถเปลี่ยนเป็นนกได้ด้วยร่างแปลงอสูร หากข้าช้ากว่านี้ มันคงหนีรอดไปแล้ว”

“สามารถเปลี่ยนเป็นนกได้ด้วยร่างแปลงอสูรร์?” จางหวินเฟิงพยักหน้า “มันเป็นอสูรฟ้า ข้าเกรงว่าคาถาลวงตาของข้าจะไม่แข็งแกร่งพอที่จะสอบสวนมัน ข้าต้องไปขอให้ศิษย์น้องเฉิงมาช่วยศิษย์น้องเฉิงเป็นเทพอสูร ลวงตาระดับมหาสุริยัน เขาเก่งในวิชาลวงตามากกว่าข้าการจะสืบสวนอสูรฟ้าระดับสองที่ถูกสะกดพลังอสูรไว้ นั้นไม่ใช่เรื่องยากหรอก”

“ข้าจะไปด้วย” หยางฟางกล่าว “เจ้าเก่งในวิชาเขตแดนอย่างเดียว อย่าทําอะไรคนเดียว”

“อืม”จางหวินเฟิงพยักหน้ารับ

ทั้งสามคนจากคฤหาสน์ไปที่เขาหยวนชูสาขารัฐเจียง และได้พบกับเฉิงที่โหย่ว

หลังจากที่จางหวินเฟิงหยิบตราออกมา เฉิงที่โหย่วก็กล่าวในทันที “ศิษย์พี่โปรดรอสักครู่ ข้าจะสอบปากคําอสูรฟ้าเดี๋ยวนี้เลย”

ภายในห้องโถง

ข้างหน้าเพิ่งชวนและคนอื่นๆ เฉิงที่โหย่วเริ่มใช้วิชาลวงตากับอสูรฟ้า ด้วยความที่เป็นเทพอสูรมหาสุริยันระดับสูงสุดที่มีร่างอสูรลวงตา เขาจึงเป็นหนึ่งในเทพอสูรที่สําคัญมากในเมืองหลวงรัฐเจียง เขาไม่ด้อยไปกว่าหยูจหยาน หนึ่งในสหายของเมิ่งชวนที่ด่านเป่ยเหอเลยแม้แต่น้อย

ชายชราเคราแพะถูกเฉิงที่โหยวควบคุมโดยสมบูรณ์และตอบทุกสิ่งที่ถูกถามไป

“ข้าไม่รู้ ข้ามีหน้าที่แค่รวบรวมข้อมูลและส่งต่อไปให้ผู้อาวุโสสูงสุด ผู้อาวุโสสูงสุดสามารถติดต่อกับนิกายในได้” ชายชราเคราแพะกล่าว

“ใครคือผู้อาวุโสสูงสุด? แล้วจะติดต่อหาเขาได้อย่างไร?” เฉิงที่โหย่วถาม

“เขาคือผู้อาวุโสสูงสุดของตําหนักภู่ชาน(เขาอีกา) จนหยูเซียว ข้าต้องบิน 600 ลี้เพื่อไปยังทะเลสาบหลานเสอ…”ชายเคราแพะกล่าวต่อ

มีข้อมูลเพียงนิดหน่อยที่ออกมา

เพิ่งชวนและคนอื่นๆฟังไปและขมวดคิ้ว

“เครือข่ายสายลับของนิกายอสูรฟ้านั้นประกอบไปด้วยสายสั่งการต่างๆมากมาย ไม่มีทางที่จะตรวจสอบได้หมด” เมิ่งชวนกล่าว

“หากมันสามารถตรวจสอบได้ง่าย นิกายอสูรฟ้าคงอยู่มาได้ไม่นานถึงขนาดนี้หรอก” จางหวินเฟิงพูดนิ่งๆ “อีกอย่าง ข้าได้รู้อะไรใหม่ ตอนที่เจ้าวังจู่ชานสั่งคําสั่งมา เขากล่าวว่าราชวงศ์โจวที่ยิ่งใหญ่มีประชากรมากที่สุด และในรัฐเจียงและรัฐคู่นั้นมีคนมากที่สุด นั่นเป็นเหตุว่าทําไมพวกมันถึงเข้ามาตรวจสอบเทพอสูรในเมืองหลวง”

“เจ้าวังขู่ชานยังมีฐานะที่สูงมากในนิกายอสูรฟ้าด้วยเช่นกัน นอกจากเจ้าสํานักและรองเจ้าสํานักทั้งสอง ยังมีเจ้าวังทั้งเจ็ดในนิกายอสูรฟ้าอีก” จางหวินเฟิงกล่าว “และเพราะเขากล่าวว่ารัฐเจียงและอู่นั้นมีประชากรมากที่สุดในราชวงศ์โจว นั่นหมายความว่าเป้าหมายหลักของพวกมันคงเป็นรัฐเจียงและอู่นี้”

“อืม” หยางฟางและเฉิงที่โหย่วพยักหน้าเห็นด้วย

เพิ่งชวนอึดอัดใจ เขาเองก็เห็นด้วยกับการคาดเดาของศิษย์พี่จาง แต่ว่าเมืองตงหนิงนั้นอยู่ในรัฐอู่ พ่อของเขา หลิวเยว่ป้ายและคนในตระกูลเพิ่งกว่าหมื่นชีวิตนั้นอยู่ในเมืองตงหนิง เขารู้สึกเป็นกังวลเมื่อต้องเผชิญหน้า กับการรุกรานของอสูร แต่ว่าเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากอยู่นิ่งๆ เทพอสูรทุกคนอยู่ภายใต้คําสั่งของเขาหยวน

แน่นอนว่าเมื่อเขาหยวนชูเตรียมกําลังป้องกัน พวกเขาก็จะพยายามอย่างเต็มที่เพื่อดูแลตระกูลเทพอสูรด้วยเช่นกัน แต่ว่าหน้าที่หลักของเขาหยวนชูคือการปกป้องทุกคน ไม่ใช่เพียงแค่ตระกูลเทพอสูร

“ข้าจะเขียนจดหมายและรายงานทุกอย่างที่เจอไปให้เขาหยวน” จางหวินเฟิงกล่าว

เพิ่งชวนและคนอื่นๆซ่อนตัวอยู่ลับๆและเฝ้ารอในเมืองหลวงรัฐเจียงอย่างเงียบๆ

วันเวลาผ่านไป

ผู้คนจากเมืองด่านขนาดเล็กและขนาดกลางจํานวนมากกําลังอพยพกันอยู่ พวกอสูรโจมตีเมืองด่านบ้างเป็นครั้งคราว แต่พวกมันก็จะรีบกลับไปยังแดนอสูรเมื่อพบว่าเฟิงโหวเทพอสูรยังอยู่ การที่มีเฟิงโหวเทพอสูรอยู่ ทําให้เหล่าอสูรหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

เป้าหมายของอสูรคือการบังคับให้เฟิงโหวเทพอสูรป้องกันเมืองด่านเอาไว้

ในวันที่ 19 มีนาคม ช่วงเช้า

ท้องฟ้ามืดครื้มเป็นสัญญาณว่าฝนกําลังจะตก

จางหวินเฟิงและหยางฟางอยู่ในคฤหาสน์ในขณะที่เพิ่งชวนออกลาดตระเวนตามปกติ

บนเหนือเมฆห่างจากเมืองหลวงรัฐเจียง 100 ลี้ มีน้ําสีดําลอยผ่านมา

มีร่างสิบเอ็ดร่างยืนอยู่บนก้อนน้ําสีดํานั้น คนที่อยู่ด้านหน้าเป็นชายชุดดําหัวโล้น เขายืนอยู่บนก้อนน้ําสีดํา นั้นด้วยเท้าเปล่า มีอสูรฟ้าสิบคนอยู่ด้านหลังเขาและปล่อยพลังอันน่าสะพรึงออกมา พวกเขาดูน่านับถือมาก

“ดูนั่น มีราชาอสูรนกอยู่ด้านหน้า” ชายหัวโล้นชุดสีดําเห็นนกที่บินอยู่ไกลออกไปหนึ่ง แววตาของเขาเต็ม ไปด้วยความสงสาร เขากล่าว “ช่างน่าเศร้าที่ราชาอสูรนกนี้ถูกเทพอสูรล้างสมอง คราวนี้มันกลับรับใช้เทพอสูรอย่างเต็มที่ มันไม่รู้ด้วยซ้ําว่ามันเป็นราชาอสูรของโลกอสูร”

“นกนี่คงจะกําลังลาดตระเวน แต่ว่ามันไม่เห็นพวกเราแม้แต่น้อย แม้จะอยู่ใกล้ขนาดนี้ก็ตาม”

“ราชาอสูรตนนั้นจะมองเห็นทะลุการซ่อนตัวของท่านเจ้าวังได้อย่างไรกันขอรับ?”อสูรฟ้าชื่นชมความสามารถ ของเจ้าวัง

ชายหัวโล้นชุดดํานั้นคือเจ้าวังเฮ่ยนุ่ย(วารีทมิฬ) วังเห้ยนุ่ยนั้นเป็นหนึ่งในกลุ่มทั้งเจ็ดของนิกายอสูรฟ้า เขามียศสูงมากในนิกายอสูรฟ้า

ฟูววว

ชายหัวโล้นชุดดํายื่นมือออกไป มีพลังที่มองไม่เห็นปกคลุมร่างของนกตัวนั้นที่อยู่ห่างออกไปหนึ่ง นกตัวนั้นดั้นด้วยความเจ็บปวด เลือดทะลักออกมาจากร่างของมันจนในไม่ช้ามันก็กลายเป็นเพียงซากศพแห้งๆ ไม่มีเลือดหรือน้ําใดๆในร่างกายอีกต่อไป

“ไปหาราชาอสูรเถอะ” ชายหัวโล้นชุดสีดํากล่าว เขาควบคุมน้ําสีดํานั้นให้ลงสู่พื้นพร้อมกับอสูรฟ้าทั้งสิบด้านหลังเขา

นอกเมืองหลวงของรัฐเจียง 100 ล้ํา

ราชาอสูรกว่าร้อยตนรวมตัวกันบนทุ่งหญ้า มีสิบหกตนที่เป็นราชาอสูรระดับสาม และมี 103 ตนที่เป็นราชาอสูรระดับสอง

“เขามาแล้ว” ราชาอสูรเห็นภาพตรงหน้าบิดเบี้ยวและมีชายหัวโล้นชุดสีดําพร้อมกับอสูรฟ้าระดับสามสิบคนเดินออกมา

“คารวะเจ้าวังเฮ่ยนุ่ย” ราชาอสูรที่เป็นผู้นําคารวะพร้อมกับราชาอสูรตนอื่นๆ

แม้ว่าอสูรจะแข็งแกร่งกว่านิกายอสูรฟ้า แต่อสูรก็ยังต้องให้หน้านิกายอสูรฟ้าเมื่ออยู่ในโลกมนุษย์ เมื่ออยู่ที่นี่พวกเขามีฐานะเท่าเทียมกัน

เพราะไม่ว่าอย่างไรแล้วเจ้าวังเฮ่ยนุ่ยก็เป็นราชาอสูรระดับสี่ เขาแข็งแกร่งพอๆกับราชาอสูรระดับสีและเฟิงโหวเทพอสูรเลย ในแดนอสูรนั้นมีราชาอสูรระดับสามมากมาย แต่ว่ากลับไม่ค่อยมีราชาอสูณระดับสี่มากนัก ราชาอสูรระดับสี่ทุกคนต่างมีฐานะที่สูงในแดนอสูร ถึงกระนั้นพวกมันก็ไม่กล้าจะทําตนดูหมิ่นเมื่ออยู่ต่อหน้าเจ้าวังเฮ่ยนุ่ย

หากเจ้าวังเฮ่ยนุ่ยบดขยี้มันด้วยเพียงพลิกฝ่ามือและบอกว่าเทพอสูรเป็นคนทํา พวกอสูรก็ไม่มีอะไรที่จะโต้แย้งได้

“ราชาอสูรทั้งหมด 119 ตนรี?” เมื่อเจ้าวังเฮียลุ่ยเห็นดังนั้นเขาก็ถามในทันที “แค่นั้นรึ?”

“เราถูกไล่ล่าอย่างต่อเนื่องนับตั้งแต่เข้ามายังโลกมนุษย์ขอรับ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยที่จะรวบรวมกําลังมาได้มากขนาดนี้เพื่อบุกรัฐเจียง” ราชาอสูรแพะกล่าวอย่างสุภาพ “ท่านเจ้าวังเฮ่ยนุ่ย ข้าขอทราบถึงกําลังเทพอสูรในรัฐเจียงได้หรือไม่ขอรับ?”

“ข้าไม่รู้” เจ้าวังเฮ่ยนุ่ยกล่าว

“ไม่รู้?” ราชาอสูรประหลาดใจ นิกายอสูรฟ้ามีหน้าที่หาข้อมูล แต่ว่าพวกเขากลับมาบอกว่าไม่รู้เนี่ยนะ?

“คนที่มีหน้าที่ตรวจสอบรัฐเจียงไม่ได้รอดกลับมา” เจ้าวังเฮ่ยนุ่ยกล่าวเรียบๆ “แต่ว่าไม่มีอะไรจะต้องกลัวเพราะพวกเรามั่นใจแล้วว่าเฟิงโหวเทพอสูรทุกคนกําลังป้องกันเมืองด่านขนาดกลางอยู่”

“ขอรับ เข้าใจแล้วขอรับ” ราชาอสูรแพะตอบอย่างเชื่อฟัง ราชาอสูรตนอื่นๆมองหน้ากันแต่ก็ไม่กล้าจะพูดอะไรออกมา

“เมืองหลวงรัฐเจียง” เจ้าวังเฮ่ยฉัยมองไปยังเมืองที่อยู่ห่างออกไปร้อยลี้ เขากระซิบ “ผลผลิตในรัฐเจียงและอู่เท่ากับทั้งโลกอย่างนั้นรึ?”

มีคํากล่าวกันว่ารัฐเจียงและอู่นั้นมีผลผลิตที่เทียบเท่าได้กับของทั้งโลก ที่ว่าราชวงศ์โจวที่ยิ่งใหญ่นั้นมีประชากรมากกว่าราชวงศ์เยวที่ยิ่งใหญ่ แต่นั่นเป็นเพียงภาพรวม ยังมีความแตกต่างระหว่างทั้ง 23 รัฐของราชวงศ์โจวอีกมาก อย่างเช่นในที่ที่อยู่ทางเหนือเช่นด่านเบี้ยเหอก็หนาวเย็นและมีภูเขาเยอะ ในที่แห่งนั้น มีเพียงบางที่เท่านั้นที่เหมาะแก่การปลูกอาหาร และเก็บเกี่ยวได้เพียงปีละครั้ง

แต่รัฐเจียงและอู่นั้นต่างออกไป ภูมิภาคเขตตะวันออกเฉียงใต้ของราชวงศ์โจวที่ยิ่งใหญ่นั้นเต็มไปด้วยที่ราบ มีทะเลสาบมากมายกระจายอยู่ทั่วเขตนี้ และมีน้ํามากมาย ไม่จําเป็นต้องห่วงเรื่องความแห้งแล้ว พื้นดินอันอุดมสมบูรณ์อันกว้างใหญ่ อีกทั้งยังสามารถเก็บเกี่ยวได้ปีละสองครั้งอีกด้วย นั่นหมายความว่าที่แห่งนี้จะผลิตอาหารได้มากกว่าเขตทางเหนือมาก

“เทพอสูรยอมให้ราชาอสูรเข้ามาเพราะว่าพวกมันได้เปรียบมากๆ การจะสังหารคนเป็นจํานวนมากได้นั้นเป็นเรื่องยาก อาจจะสังหารได้ประมาณสองถึงสามส่วนของประชากรทั้งหมดโดยที่ต้องเสียกําลังไปมหาศาล แต่ความสูญเสียนั้นก็จะฟื้นฟูอย่างรวดเร็วเพราะความสามารถในการสืบพันธุ์ของมนุษย์ หากพวกเราต้องการจะลด จํานวนมนุษย์ลง เราต้องตัดเสบียงอาหารของพวกมัน หากไม่มีอาหาร จํานวนมนุษย์ก็จะน้อยลงไป”

เจ้าวังเฮ่ยนุ่ยรู้ว่านิกายอสูรฟ้าและผู้นําของแดนอสูรวางแผนไว้อย่างไร อาหารคือเป้าหมายหลักของอสูร ดังนั้นแล้ว รัฐเจียงและอู่คือที่ที่สําคัญที่สุด

“ราชาอสูรทุกตนต้องกระจายกําลังออกไป บุกรัฐเจียงจากทุกทิศทางและสังหารทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ที่พวกเจ้าต้องทําก็แค่สังหารทุกสิ่งที่เห็น” เจ้าวังเฮ่ยนุ่ยสั่ง

“ขอรับ” เหล่าราชาอสูรตอบพร้อมกัน