จอมเวทอหังการ - ตอนที่ 214

บทที่ 214: เร็วเกินไป

ในขณะที่ทั้งสองกําลังเดินตรงไปเรื่อยๆพร้อมกับพูดคุยกันไปตลอดทาง ฉับพลันปรากฏบันไดขึ้นตรงหน้าของพวกเขา

ซึ่งบันไดนี้เป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์อย่างมาก มันคือขั้นบันไดที่ลอยอยู่ในอากาศ มันไม่มีตัวยึดหรือค้ำใดๆเลยทั้งสิ้น อุโมงค์นี้เป็นทางยาวมืดมิดมาสิ้นสุดที่บันไดลอยซึ่งจะนําพาไปสู่แท่นสามเหลี่ยมด้านบน

“ฉันมาส่งนายได้เท่านี้นะ ที่เหลือนายจําเป็นจะต้องเดินขึ้นไปด้านบนด้วยตนเอง” ชายหนุ่มผู้เป็นมิตรบอกกล่าว

“อ๋อ อย่างนั้นเหรอ ถ้าอย่างนั้นก็ขอบคุณมาก!”

หลังจากที่ศิษย์พี่เดินออกไปจากบริเวณนี้แล้ว โม่ฝานเริ่มขยับขาและวางลงไปบนขั้นบันไดอย่างระมัดระวัง เขากําลังทดสอบว่ามันจะร่วงลงไปหรือไม่!

ซึ่งความรู้สึกนี้เหมือนกับว่าเขากําลังเล่นเกมส์ซุปเปอร์มาริโอ้อยู่ เมื่อเขาได้เหยียบขั้นบันไดแล้วจะต้องรีบกระโดดทันทีเพื่อที่จะไม่ร่วงหล่นลงมาด้านล่าง

แต่ทว่าความเป็นจริงนั้นเมื่อโม่ฝานขึ้นเหยียบมันแล้ว มันกลับนิ่งสงบไร้การเคลื่อนไหวใดๆ โม่ฝานสงสัยอย่างมากว่านี่คือพลังแบบไหนกันที่ทําให้มันลอยได้เช่นนี้ เมื่อโม่ฝานทิ้งน้ำหนักทั้งหมดลงไป มันก็ยังไม่ขยับเขยื้อนแม้แต่น้อย

โม่ฝานรู้สึกโล่งใจอย่างมากเมื่อเป็นเช่นนี้ เขาเริ่มทําตามที่ศิษย์พี่ได้กล่าวทิ้งไว้ว่าให้เขาเดินขึ้นบันไดไปเรื่อยๆ ท้ายที่สุดเขาเดินมาถึงแท่นสามเหลี่ยมในชั้นแรก ซึ่งมันถูกเรียกว่าชั้นหนึ่ง พลังงานในชั้นนี้แข็งแกร่งอย่างมาก มันสามารถเชื่อมต่อกับเนบิวลาได้ เช่นนี้ความเร็วในการเติบโตของเนบิวลาจะเพิ่มพูนขึ้นอย่างมากเมื่ออยู่ในชั้นนี้!

โม่ฝานค่อยๆเดินขึ้นไปที่ด้านบน ในตอนแรกเขาเดินขึ้นไปอย่างราบรื่นและไม่ได้พบเจอสิ่งกีดขวางใดๆเลย..

อย่างไรก็ตามโม่ฝานรู้สึกว่าเขาเริ่มเวียนหัวทันทีหลังจากที่เขาก้าวขาได้ประมานห้าก้าว

ในขณะที่เขาพยายามจะฝืน ลมหายใจของเขายิ่งหอบหนักอย่างรุนแรงรู้สึกเหมือนว่ากําลังฝืนธรรมชาติที่บ้าคลั่งอยู่!

“นี่มันเรื่องอะไรกัน? ทําไมพลังเวทของฉันจึงได้เดือดหายไปรวดเร็วเช่นนี้?” ท้ายที่สุดโม่ผ่านได้ตระหนักถึงปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว

พลังเวทของเขาหายไป!

เขาไม่ได้ใช้เวทมนตร์ใดๆทั้งสิ้น อีกทั้งยังเป็นการเดินธรรมดาโดยที่ไม่ได้ใช้เวทควบคุมใดๆเลย แล้วพลังเวททั้งหมดของเขาจะหายไปได้อย่างไรกัน?

“ลืมมันไปก่อน อย่าได้กังวลมากเกินไป ในตอนนี้ฉันจะต้องไปถึงจุดหมายให้ได้ก่อนเป็นอันดับแรก”

โม่ฝานเพิ่มความเร็วของตนเองขึ้น พร้อมทั้งสูดหายใจลึกโดยหวังว่าจะไปให้ถึงแท่นสามเหลี่ยมกลางอากาศในอึดใจเดียว

ยิ่งเขาพยายามเดินขึ้นไปรวดเร็วมากเท่าไหร่ พลังเวทของเขายิ่งถูกสูบไปมากเท่านั้น เนบิวลา ธาตุไฟของเขาเริ่มเดือดหายไปอย่างรวดเร็วจนใกล้จะหมดสิ้นแล้ว

หลังจากที่โม่ฝานเดินขึ้นมาถึงแท่นสามเหลี่ยมด้านบน ธาตุไฟที่มากมายเริ่มเข้ามารายล้อมร่างกายของเขาทันที พวกมันราวกับกลุ่มเทวดาตัวน้อยที่กําลังโบกสะบัดอยู่รอบกายของโม่ฝาน เปลวไฟเหล่านี้ล้วนแต่แสดงความเป็นมิตรออกมา พวกมันอ้อยอิ่งอยู่รอบกายของโม่ฝานจนแน่ใจว่าเขาไม่มีพิษภัย จากนั้นพวกมันทั้งหมดเริ่มทะลวงเข้าสู่โลกวิญญาณทันที

โม่ฝานรู้สึกได้ว่าพลังงานเหล่านั้นพุ่งเข้ามาหาเขาแล้ว ทันทีเขานั่งลงและเข้าสู่สมาธิด้วยเช่นกัน ความประหลาดใจปรากฏขึ้นภายในความคิดของโม่ฝานเล็กน้อย ความเร็วในการฝึกฝนของสถานที่แห่งนี้นั้นไม่ได้ด้อยไปกว่าบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ใต้ดินเลยแม้แต่น้อย

เมื่อย้อนมองกลับไปในตอนนั้นเขาอยู่ในระดับปฐมภูมิเท่านั้น พลังงานที่ได้รับจากบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ใต้ดินในคราวนั้นสําคัญอย่างมากในการที่เขาบุกทะลุเข้าสู่ระดับมัชฌิม และในตอนนี้เขาอยู่ในระดับมัชฌิมแล้ว ด้วยระดับของเขาและความเร็วในการฝึกฝนเช่นนี้ทําให้เขายิ่งรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก มันเป็นความเร็วที่น่าอัศจรรย์

“ความเร็วในการฝึกฝนของชั้นแรกนี้เร็วกว่าฉันฝึกปกติกว่ายี่สิบเท่า แล้วชั้นที่สองจะมีอะไรรอคอยฉันอยู่กันนะ?” โม่ฝานอดไม่ได้ที่จะลอบคิดอย่างสงสัย

พลังในสถานที่แห่งนี้หนาแน่นกว่าด้านนอกยี่สิบเท่า เช่นนี้จึงทําให้การฝึกฝนของเขารวดเร็วมากกว่าเดิมยี่สิบเท่า!

เพียงแค่เขานั่งฝึกฝนอยู่ตรงนี้หนึ่งชั่วโมง มันจะเทียบเท่าการฝึกฝนจากด้านนอกหนึ่งวัน!

“แล้วถ้าฉันเดินขึ้นไปอีกล่ะ?”

อธิการบดีเซียวเคยกล่าวไว้ว่าผู้คนที่ขึ้นไปสู่ชั้นสามได้นั้นมีน้อยมากแทบนับนิ้วได้ ยิ่งขึ้นไปสูงมากเท่าไหร่ พลังของธาตุยิ่งหนาแน่นมากขึ้นเท่านั้น ซึ่งนั่นยิ่งดึงดูดให้คนจํานวนมากอยากจะท้าทายมัน

ลองไปดูที่ชั้นสองกันเถอะ!

ที่ด้านนอกของหอคอยสามชั้น ผู้พิทักษ์เมื่อครู่นี้กลับมายืนอยู่ในตําแหน่งเดิมของตนเอง

ชายอีกคนที่ยืนทําหน้าที่เดียวกับเขาคําถามออกมาอย่างรวดเร็ว “นายลืมบอกไอ้เด็กใหม่เมื่อกี้รึเปล่าว่ายิ่งขึ้นไปสูงมากเท่าไหร่ พลังเวทของมันก็จะยิ่งถูกดูดออกไปเร็วเท่านั้น?”

“เขาจะได้เรียนรู้มันด้วยตนเอง ไม่จําเป็นต้องบอกเขาทุกเรื่อง” ชายอีกคนตอบกลับอย่างไม่สนใจ

“นายควรจะเตือนเด็กใหม่นั่นว่าอย่าริอาจขึ้นไปยังชั้นที่สอง แรงโน้มถ่วงของชั้นที่สองนั้นมากเสียยิ่งกว่าชั้นแรกเกือบสองเท่าตัว นักเวทจํานวนมากสูญเสียพลังเวทจนหมดสิ้นเมื่อไปถึงครึ่งทาง… ทันทีที่พลังเวทถูกดูดออกไปจนหมดสิ้นแล้ว เขาจะเวียนหัวและไม่สามารถทําสมาธิหรือฝึกฝนใดๆได้อีกต่อไป” ชายอีกคนรีบแย้ง

“ฉันไม่ได้คิดจะบอกเขาเกี่ยวกับเรื่องนั้นด้วยเช่นกัน นายก็รู้ดีว่านักเวทมากมายหยิ่งผยองในพลังของตนเองและต้องการที่จะท้าทายพลังเหล่านั้น แม้ว่าฉันจะพยายามเตือนพวกเขาเหล่านั้นมากเท่าไหร่ สุดท้ายแล้วพวกเขาทั้งหมดก็ยังคงใช้ความพยายามอย่างมากเพื่อจะไปยังชั้นที่สองให้ได้ ยิ่งขึ้นไปชั้นที่สูงมากเท่าไหร่ พลังธาตุก็จะยิ่งรุนแรงและหนาแน่นมากขึ้นเท่านั้น..” ชายผู้ที่เป็นมิตรก่อนหน้านี้กล่าวออกมาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยเล่ห์เหลี่ยม

“นายกําลังทําผิดกฏ”

“อะไรคือทําผิดกฏ? ทําไมมือใหม่ที่อยู่ในวิทยาเขตรองจึงได้เข้าใช้งานหอคอยสามชั้นกันล่ะ? พวกเราน่ะนะจําเป็นจะต้องปกป้องหอคอยสามชั้นแห่งนี้เป็นเวลาถึงสองปีกว่าที่จะได้เข้าไปฝึกฝนด้านในด้วยซ้ำ!” รอยยิ้มที่เป็นมิตรก่อนหน้านี้ได้หายไปจนหมดสิ้น เหลือไว้เพียงใบหน้าที่เต็มไปด้วยความริษยา

ในสมัยก่อนเมื่อครั้งยังเด็ก โม่ฝานเป็นคนที่คลั่งใคล้ในการเล่นเกมส์อย่างมาก

ในเกมส์ปกติทั่วไปแล้ว จําเป็นจะต้องสังหารมอนเตอร์เพื่อเพิ่มระดับของตนเอง และเพื่อที่จะให้เกมส์มีความสมดุลและสามารถยืดอายุการเปิดบริการให้นานขึ้นจําเป็นจะต้องสร้างมอนเตอร์ที่มีความยากง่ายไล่ระดับกันไป ตัวอย่างเช่นจําเป็นจะต้องสังหารมอนเตอร์เพื่อเก็บประสบการณ์ให้ได้หนึ่งร้อยแต้มเพื่อเพิ่มระดับนั่นเอง

หลังจากเล่นไปสักพักเขาจะได้เข้าสู่เซิร์ฟเวอร์ส่วนตัวที่สามารถรับค่าประสบการณ์มากถึงหนึ่งหมื่นแต้มได้อย่างไม่ยากเย็นนัก การสังหารมอนเตอร์เพียงหนึ่งตัวแต่ได้รับค่าประสบการณ์มากมายนั้นเป็นเรื่องที่เหลือเชื่ออย่างมาก การปรับระดับเช่นนี้ทําให้ไม่ฝานรู้สึกว่าตนเองขจรวด และทิ้งห่างผู้เล่นคนอื่นไปอย่างรวดเร็ว

ในตอนนี้เขายืนอยู่บนชั้นสองของหอคอยสามชั้น นี่เปรียบเสมือนกับว่าเขาได้เข้าสู่เซิร์ฟเวอร์ส่วนตัวอย่างไรอย่างนั้น!

เวลาที่โม่ฝานฝึกฝนตามปกติที่ด้านนอกจี้ทมิฬน้อยนี้มักจะช่วยเหลือเขาในการฝึกฝนอยู่เสมอ มันเพิ่มความเร็วในการฝึกฝนของเขาขึ้นเป็นสองเท่าและทําให้ความเร็วในการฝึกฝนเนบิวลาของเขานั้นมากขึ้นถึงสี่เท่าและความเร็วในการฝึกฝนละอองดารามากขึ้นถึงห้าเท่า!

อย่างไรก็ตามในชั้นที่สองของหอคอยสามชั้นแห่งนี้ ความเร็วปกติของเขาจะเพิ่มขึ้นเป็นสี่เท่าทันที! ซึ่งจะทําให้ความรวดเร็วในการฝึกฝนเนบิวลาของโม่ฝานมากกว่าคนปกติทั่วไปถึงหนึ่งร้อยเท่าและความเร็วในการฝึกฝนละอองดาราของเขาอาจจะมากขึ้นถึงหกสิบเท่าด้วยเช่นกัน!

สิ่งนี้น่าเหลือเชื่อยิ่งกว่าบ่อน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ใต้ดินเสียอีก!

การฝึกฝนในสถานที่แห่งนี้เพียงหนึ่งวันเทียบเท่ากับการนั่งสมาธิอยู่ด้านนอกเป็นเวลาสามเดือน!

ในตอนแรกธาตุอัญเชิญของโม่ฝานนั้นสามารถฝึกฝนได้ช้ายิ่งนัก โม่ฝานจึงทุ่มความสนใจให้กับธาตุสายฟ้าและธาตุไฟก่อน อย่างไรก็ตามในขณะนี้เขาเริ่มกลับมาให้ความสนใจธาตุอัญเชิญอีกครั้งหนึ่งเมื่อเข้าสู่สถานที่แห่งนี้ ซึ่งแน่นอนว่ามันจะทะลุระดับมัชฌิมไม่ได้ยากเย็น

เพียงแค่วันเดียวถ้าหากเขาทุ่มเทการฝึกฝนให้กับมัน แน่นอนว่าละอองดาราอัญเชิญจะต้องเข้าสู่ระดับมัชฌิมอย่างแน่นอน!

แต่ทว่าธาตุอัญเชิญนั้นจําเป็นจะต้องใช้ความคุ้นเคยระหว่างเขากับมันให้มากกว่านี้เสียก่อน เช่นนี้โม่ฝานจึงตัดสินใจที่จะไม่ยุ่งย่ามกับมันมากมักในสถานที่แห่งนี้ เขากลับมาพุ่งเป้าหมายไปที่ธาตุสายฟ้าและธาตุไฟเป็นหลักเช่นเดิม

สิ่งที่สําคัญที่สุดในตอนนี้คือธาตุสายฟ้าและธาตุไฟของเขา ความรวดเร็วในการฝึกฝนที่มันมากมหาศาลกว่าภายนอกนั้นไม่ใช่สิ่งที่คุณจะได้พบเจอกับมันทุกวัน ตอนนี้ไม่ฝานจําเป็นจะต้องตักตวงทุกสิ่งให้มากที่สุด โอกาสเช่นนี้เขาจะไม่มีวันทําให้มันสูญเปล่าเด็ดขาด!

ติดตามและร่วมพูดคุยกันได้ที่เพจเลยนะคะ