cat2auto | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF
  • หน้าหลัก
  • อ่านมังงะ
  • เว็บอ่านมังงะ
  • นิยายวาย [Yaoi]
  • Nekopost
  • Niceoppai
  • รออัพเดท
  • มังงะ18+
  • แทงหวย24
  • manga
Advanced
Sign in Sign up
  • หน้าหลัก
  • อ่านมังงะ
  • เว็บอ่านมังงะ
  • นิยายวาย [Yaoi]
  • Nekopost
  • Niceoppai
  • รออัพเดท
  • มังงะ18+
  • แทงหวย24
  • manga
  • Romance
  • Comedy
  • Shoujo
  • Drama
  • School Life
  • Shounen
  • Action
  • MORE
    • Adult
    • Adventure
    • Anime
    • Comic
    • Cooking
    • Doujinshi
    • Ecchi
    • Fantasy
    • Gender Bender
    • Harem
    • Historical
    • Horror
    • Josei
    • Live action
    • Manga
    • Manhua
    • Manhwa
    • Martial Arts
    • Mature
    • Mecha
    • Mystery
    • One shot
    • Psychological
    • Sci-fi
    • Seinen
    • Shoujo Ai
    • Shounen Ai
    • Slice of Life
    • Smut
    • Soft Yaoi
    • Soft Yuri
    • Sports
    • Tragedy
    • Supernatural
    • Webtoon
    • Yaoi
    • Yuri
Sign in Sign up
Prev
Next
สล็อตเว็บตรง

เกิดใหม่เป็นสาวน้อยชนบท [特工狂妃:农妇山权有点田] - บทที่ 33 ศัตรูหัวใจ?

  1. Home
  2. All Mangas
  3. เกิดใหม่เป็นสาวน้อยชนบท [特工狂妃:农妇山权有点田]
  4. บทที่ 33 ศัตรูหัวใจ?
Prev
Next

บทที่ 33 ศัตรูหัวใจ?

กลอนประตูที่อยู่ในสภาพทรุดโทรมของบ้านแม่เฒ่าเจียง ถูกเปิดออกอย่างแรงด้วยฝีมือของแม่เฒ่าซู เพียงนางออกแรงก็สามารถทำให้มันพังได้แล้ว! สองสามีภรรยาถือวิสาสะเดินเข้าไปในลานบ้านโดยที่ไม่ได้รับอนุญาต ทั้งสองพบกับแม่เฒ่าเจียงกับแม่เจิ้นกำลังพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน แต่เมื่อเห็นสองสามีภรรยายเดินเข้ามา พวกเขาก็พลันชะงักไป

แม่เฒ่าเจียงจ้องมองไปยังทั้งคู่และเอ่ยว่า “ออกไปเดี๋ยวนี้นะ! นี่พวกเจ้ามาทำอะไรกันที่นี่ เหตุใดไม่กลับไปหาอะไรกินที่บ้าน!”

“ก็ลูกชายของข้าอยู่ที่นี่ ข้าก็ต้องได้กินข้าวที่นี่สิ! เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาไล่ข้าไม่ทราบ?” แม่เฒ่าซูพูดด้วยท่าทางหยิ่งผยอง พ่อเฒ่าซูที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็พยักหน้าเห็นด้วย เมื่อเห็นว่ามีเก้าอี้ฟางตัวหนึ่งว่างอยู่ก็เดินตรงไปนั่งลงด้วยท่าทีวางมาด หญิงชราเชิ่ดหน้าขึ้นด้วยท่าทางเย่อหยิ่งราวกับรอให้พวกนางทำอาหารและเรียกให้พวกเขากิน

พวกเขาไม่อยากแบ่งอาหารให้กับคนชราทั้งสองนี้แม้แต่คนเดียว!

แม่เจิ้นและแม่เฒ่าเจียงส่งสายตาให้กันเมื่อไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อ ส่วนซูหวานหว่านเดินเอาตะกร้าที่ไปซ่อนไว้เป็นอย่างดี จากนั้นนางก็นำผักป่าผสมเข้ากับรำข้าววางลงบนจานเนื้อ ก่อนจะยกมันและมุ่งไปทางประตู เมื่อแม่เฒ่าซูเห็นอาหารจานนั้นก็ถึงกับต้องเบือนหน้าหนีด้วยท่าทางรังเกียจ ซูหวานหว่านเลยอดไม่ได้ที่จะแอบขำให้กับท่าทางของคนตรงหน้า หากแต่นางก็กลั้นเอาไว้และพูดออกไปเป็นเชิงล้อเล่นว่า

“ท่านย่าอยากจะกินอาหารจานนี้หรือไม่”

“จะบ้าหรือไง! เอาออกไปไกล ๆ เลยนะ! ข้าจะกินเนื้อที่พวกเจ้าปรุง ไม่ใช่ขยะพวกนี้!” แม่เฒ่าซูพูดพร้อมโบกมือไล่และเบือนหน้าหนี

ทันทีที่นางกำลังจะออกไปจากบริเวณลานบ้าน ก็มีลมพัดโชยเข้ามาทำให้แม่เฒ่าซูได้กลิ่นเนื้อลอยมา แม่เฒ่าซูโวยวายออกมาทันที “ซูหวานหว่าน! เนื้ออยู่ที่ใด? ใช่จานในมือเจ้าหรือไม่!?”

“ท่านย่าคิดว่าข้ากำลังถืออะไรอยู่ในมือ? ไม่เห็นหรืออย่างไรเว้นเสียแต่ว่าท่านจะตาบอด” เมื่อจบพูดเด็กสาวก็หันหลังกลับไปโดยที่ไม่รอให้แม่เฒ่าซูได้โวยวายใส่

อย่างไรก็ตามเมื่อแม่เฒ่าเจียงและแม่เจิ้นเดินออกไป คนแก่ทั้งสองก็ไม่ได้กลิ่นหอมของเนื้ออีกต่อไปแม้แต่กลิ่นจาง ๆ ก็ไม่หลงเหลือเอาไว้เลย!

จะเป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาจะยกมันออกไปแล้ว?

แม่เฒ่าซูนึกแล้วก็โมโหขึ้นมา หญิงชราผลุนผลันวิ่งเข้าไปในบ้าน และพบว่าทุกคนได้กินอาหารกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว

ในจานเหลือเพียงคราบน้ำมันของเนื้อ ทำให้แม่เฒ่าซูถึงกับน้ำลายหก แต่หญิงชรากับเบี่ยงเบนด้วยการรีบเช็ดน้ำลายและชี้นิ้วไปที่ซูต้าเฉียง “เจ้า! ไอ้ลูกอกตัญญูไม่รู้บุญคุณ! แอบข้ากินเนื้องั้นหรือ! จะมากเกินไปแล้วนะ!”

พลันใดนั้นแม่เฒ่าซูก็นึกขึ้นมาได้ว่าเหตุใดจึงไม่เห็นเนื้อ นางชี้หน้าซูหวานหว่านและก่นด่าออกมา “นังซูหวานหว่าน! นี่เจ้าโกหกข้างั้นหรือ!”

เห้อ…

พูดจาไร้สาระอีกแล้ว…

ซูต้าเฉียงมองไปที่แม่ของตนด้วยท่าทีที่สงบพร้อมพูดอย่างใจเย็นว่า “ท่านแม่ พวกเราไม่ได้ทำอะไรลับหลังท่านเลย พวกเราก็กินของเรากันปกติตรงนี้อย่างเปิดเผย ข้าไม่ได้ปิดบังอะไรท่าน ตั้งแต่ท่านไล่พวกเราออกจากบ้าน พวกเราก็ไม่ได้ยุ่งเกี่ยวกันแล้ว ข้าว่าท่านกลับบ้านไปทำอาหารกินกันเองเถอะ”

เขากล้าไล่ข้างั้นเหรอ! ทั้งพ่อเฒ่าซูและแม่เฒ่าซูไม่พอใจกับคำพูดของลูกชาย คนชราทั้งสองทำการดุด่าว่ากล่าวซูต้าเฉียงยกใหญ่ ทั้งยังพาลไปด่าใส่ทุกคนในบ้านด้วย พวกเขาทั้งสองบ่นด่ากันอย่างไม่ลดละจนกระทั่งรู้สึกเหนื่อยจึงหยุดไปเอง โดยที่คนในบ้านไม่ได้ให้ความสนใจกับคนชราทั้งสองเลยแม้แต่น้อย

นี่พวกเขาเมินข้างั้นเหรอ!?

พวกเขาไม่ได้ฟังที่ข้าพูดเลยด้วยซ้ำ!

แม่เฒ่าซูโกรธจัดจนตาเหลือกและความดันขึ้นจนทำให้อาเจียนเป็นเลือด ก่อนที่จะเป็นลมล้มหมดสติอยู่ตรงนั้น

ตาเฒ่าซูตวาดใส่ลูกชายทันทีที่เห็นภรรยาของเขาล้มลง “ต้าเฉียง!! เจ้าเห็นรึยังว่าแม่ของเจ้าโกรธจนเป็นลมล้มพับไป! เจ้าควรจะสำนึกและรีบให้เงินค่ารักษาแม่เจ้ามาให้ข้าได้แล้ว!”

ซูหวานหว่านเหล่ตามองไปยังแม่เฒ่าซูที่นอนอยู่บนพื้น เห็นได้ชัดว่าขนตาของนางยังกระตุกอยู่ แน่นอนว่านี่คงเป็นอีกหนึ่งการแสดงของนาง!

ซูหวานหว่านจึงแกล้งเอ่ยถามกับแม่เฒ่าซูว่า “นี่ท่านย่าหมดสติจริงหรือเปล่า?”

“ก็ใช่สิ ไม่เห็นหรือไง นางไอเป็นเลือดขนาดนี้เจ้ายังคิดว่านี่เป็นการแกล้งเล่นอยู่อีกเหรอ!” ตาเฒ่าซูพูดด้วยน้ำเสียงและท่าทางจริงจังเพื่อให้การแกล้งเป็นลมของภรรยาดูสมจริงมากยิ่งขึ้น

ยังจะหน้าด้านโกหกอยู่อีก ก็เห็น ๆ กันอยู่ว่านางแกล้งเป็นลมชัด ๆ!

เด็กสาวถอนหายใจยาวออกมาและเดินกลับเข้าไปในห้องครู่หนึ่ง จากนั้นก็ออกมาพร้อมกับถุงผ้าสีดำใบเล็ก ๆ นางยื่นมันไปให้พ่อเฒ่าซูอย่างไม่เต็มใจ “สิ่งนี้… เป็นยาวิเศษที่ข้าได้มาจากหมอ สรรพคุณเมื่อกินเข้าไปแล้ว อาการทุกอย่างจะกลับมาเป็นปกติ นี่คือสิ่งเดียวที่ข้าสามารถให้ท่านได้ ท่านเอาไปให้ท่านย่ากินเถอะ”

หลังจากที่ซูหวานหว่านวางถุงผ้าใบเล็กไว้ข้าง ๆ แม่เฒ่าซูแล้ว ภายในถุงนั้นก็มีการเคลื่อนไหวเล็ก ๆ เกิดขึ้น ลางสังหรณ์บางอย่างของแม่เฒ่าซูบ่งบอกว่าของที่อยู่ในถุงนั้นไม่ใช่ของดีอย่างที่ซูหวานหว่านพูดแน่ ๆ ทำให้แม่เฒ่าซูที่แกล้งหมดสติอยู่รู้สึกเป็นกังวลจนเผลอขมวดคิ้ว

ซูหวานหว่านจับแม่เฒ่าซูอ้าปาก ซึ่งนางก็ให้ความร่วมมือกับซูหวานเป็นอย่างดี ทว่าทันใดนั้นแม่เฒ่าซูก็ต้องลืมตาขึ้นเมื่อสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างเย็น ๆ ลื่น ๆ สัมผัสที่ริมฝีปากของตน และสิ่งที่นางเห็น… มันก็ทำให้นางกรีดร้องเด้งตัวลุกขึ้นแล้วพลักซูหวานหว่านออกไป!

“เจ้ากล้าดียังไงเอางูมาให้ข้ากิน!” แม่เฒ่าซูพูดด้วยท่าทางขยะแขยง

“ท่านเข้าใจผิดแล้ว นี่ไม่ใช่งูทว่าเป็นยาต่างหาก” ซูหวานหว่านยิ้มอย่างเป็นมิตรพร้อมกับยื่นของในมือไปใกล้แม่เฒ่าซูมากขึ้น ในขณะที่แม่เฒ่าซูเองก็กระเถิบถอยห่างไปเรื่อย ๆ “ท่านย่า ยานี้มีประโยชน์อย่างน่ามหัศจรรย์จริง ๆ ใช่หรือไม่ ท่านยังไม่ทันได้กินก็ดีขึ้นแล้ว!”

เมื่อพูดจบเด็กสาวก็หยิบสิ่งนั้นขึ้นมาและคลายหางของมันที่ถูกพันไว้รอบคอของตัวเอง ปรากฏให้เห็นว่าสิ่งมีชีวิตนั้นที่แท้จริงแล้วมันก็คือตุ๊กแก หางของมันดูละม้ายคล้ายกับงูมากจนทำให้แม่เฒ่าซูถึงกับตกใจ ซึ่งพ่อเฒ่าซูเองก็รู้สึกหวาดกลัวเช่นกัน ทว่าอย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าสิ่งมีชีวิตในถุงสีดำนั้นจะไม่ใช่งู… หากแต่เป็นแค่ตุ๊กแกก็มากพอแล้วที่จะทำให้คนชราสองกลัวจนตกใจถอยหลังหนีไป

ซูต้าเฉียงที่ซ่อมประตูก็ได้เจอเข้ากับพ่อแม่ของตนอีก เมื่อทั้งสองเห็นลูกชายจึงเริ่มโวยวายด่าทอ ทว่าซูหวานหว่านที่อยู่ตรงนั้นไม่ยอมให้เรื่องวุ่นวายนี้เกิดขึ้น นางทำท่าทางเหมือนกับจะเอาตุ๊กแกในมือโยนใส่พวกเขา คนแก่ทั้งสองจึงวิ่งหนีกระเจิงไปคนละทิศคนละทางอย่างรวดเร็ว

หลังจากจบเรื่องวุ่นวายหลังมื้ออาหาร ซูหวานหว่านก็รีบผละตัวออกมาพร้อมกับอาหารจานหนึ่งกับก้อนหยกในตะกร้า นางคลุมทับด้วยผักป่าเพื่อไม่ให้เตะตาคนอื่นก่อนจะเดินออกจากบ้านไปอย่างเงียบ ๆ

สำหรับก้อนหยกก้อนนี้หากว่าซูหวานหว่านนำมันไปขายเปล่า ๆ จะต้องขาดทุนราวกับมันเป็นเพียงของไร้ค่า เด็กสาวจึงกำลังคิดหาวิธีที่ดีกว่านี้เพื่อที่จะได้เพิ่มราคาของหยก เพราะนางจำเป็นต้องแบ่งเงินไปซื้อไก่ไปให้พวกหมาป่าตามที่ได้สัญญาเอาไว้

ซูหวานหว่านคิดว่าอาจจะต้องหยิบยืมอะไรบางอย่างจากฉีเฉิงเฟิงเพื่อเพิ่มมูลค่าให้กับมัน

เมื่อไปถึงหน้าประตูบ้านของฉีเฉิงเฟิง ซูหวานหว่านที่กำลังจะเคาะประตูก็ได้ยินเสียงเด็กสาวที่เต็มไปด้วยความโกรธทว่ากลับแฝงความอ่อนโยนอยู่ในน้ำเสียงโวยวายลอดออกมา “ท่านพี่ฉี อย่าทำแบบนี้อีกนะ!”

เกิดอะไรขึ้น?

หญิงนางใดกันที่มาโวยวายใส่ฉีเฉิงเฟิงถึงบ้าน?

ซูหวานหว่านหยุดคิดชั่วครู่ พลางสังเกตการณ์ต่อไปเรื่อย ๆ ว่าสิ่งที่นางคิดในใจนั่นถูกหรือผิดกันแน่

ซูหวานหว่านจึงตัดสินใจเงี่ยหูฟังอย่างเงียบ ๆ “ท่านพี่ฉี!! เหตุใดท่านถึงได้อยู่กับนังซูหวานหว่านสองต่อสอง! ท่านชอบซูหวานหว่านหรือ ท่านทำเช่นนี้ได้อย่างไร? นี่ท่านคู่ควรแก่ความพยายามของข้าแล้วงั้นหรือ!”

ตึง!

เสียงหนังสือกระทบกับโต๊ะไม้ในบ้านดังขึ้น ไม่นานฉีเฉิงเฟิงก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอันเรียบนิ่ง “หากข้าทำอันใด อย่างไร ที่ไหน กับใคร เหตุใดข้าต้องรายงานเจ้าด้วย แล้วถ้าหากข้าชอบซูหวานหว่านมันก็ไม่ใช่เรื่องของเจ้า”

ซูหวานหว่านที่ได้ยินบทสนทนาดังกล่าวก็โล่งอกเนื่องจากนางมั่นใจแล้วว่าฉีเฉิงเฟิงไม่ได้ทำเรื่องแย่ ๆ อย่างที่นางคิด ทว่าอย่างไรก็ตามที่ฉีเฉิงเฟิงพูด…นั่นหมายความว่า…เขาชอบนางเหรอ!

เมื่อคิดเช่นนั้นหัวใจของเด็กสาวก็เต้นตึกตักและหน้าแดงขึ้นมาทันที

“หึ! แล้วท่านพี่จะเสียใจ!” เด็กสาวผู้นั้นพูดขึ้นพร้อมกับกระทืบเท้าอย่างเอาแต่ใจก่อนเปิดประตูแล้ววิ่งออกมาจากบ้านของฉีเฉิงเฟิงอย่างรวดเร็ว ซูหวานหว่านจึงพยายามเอียงตัวหลบเพื่อไม่ให้นางสังเกตเห็น

แม้ว่าจะไม่ได้ชนกัน ทว่าหญิงสาวผู้นั้นรู้สึกเหมือนเห็นอะไรบางอย่าง และเมื่อเห็นว่าเป็นซูหวานหว่านนางก็พูดออกมาอย่างไม่เป็นมิตร “เจ้าไม่ได้ยินอะไรใช่หรือไม่เมื่อครู่?”

น้ำเสียงของเด็กสาวคนนี้ช่างแย่ซะจริง! ทั้งดูยโสและดูถือตัว

อะไรทำให้เด็กสาวผู้นี้ดูมั่นใจขนาดนี้กันนะ? ท่าทางที่นางแสดงออกมาเหมือนกับว่านางมองซูหวานหว่านเป็นคู่ปรับ

ซูหวานหว่านรู้สึกไม่สบอารมณ์ที่ดูเหมือนจะถูกมองว่าเป็นศัตรูหัวใจโดยที่ยังไม่ได้ทำอะไรเลย “แล้วเจ้าคิดว่าอย่างไร?”

สรุปแล้วได้ยินหรือไม่? หญิงสาวตรงหน้ากัดฟันกรอดอย่างไม่พอใจ “เหอะ! ข้าไม่สนใจหรอกว่าเจ้าได้ยินหรือไม่ เพราะยังไงเจ้าก็จะไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้าไปยุ่งกับท่านพี่ฉีเด็ดขาด!”

หญิงสาวผู้นั้นพูดพร้อมกับน้ำตาที่ร่วงหล่นลงมา

ซูหวานหว่านลอบมองเด็กสาวผู้นั้นอีกครั้ง จึงสังเกตได้ว่าใบหน้าของนางถูกแต่งแต้มอย่างสวยงามด้วยเครื่องประทินโฉมราคาแพง โดยรวมแล้วนางดูสวยกว่าฮวงอี๋ฮวนอยู่มากเลยทีเดียว

ดูเหมือนว่าซูหวานหว่านจะไม่สนใจว่านางจะเป็นลูกเต้าเหล่าใคร ทว่าดูจากหน้าตาและลักษณะของคิ้วแล้วก็คงจะเป็นลูกสาวของท่านหัวหน้าหมู่บ้านแน่ ๆ

อยู่ ๆ หัวใจของซูหวานหว่านพลันเต้นไม่เป็นจังหวะด้วยความรู้สึกแปลก ๆ ‘ป๋าย เย่วซิน’ เด็กสาวผู้นี้เป็นหญิงที่เลื่องลือเรื่องความงดงาม นางงดงามขนาดที่ว่านางปฏิเสธการขอแต่งงานของคนไปแล้วเป็นจำนวนกว่า 10 คนเลยทีเดียว

หรือว่า…. ที่ท่านหัวหน้าหมู่บ้านเลี้ยงดูฉีเฉิงเฟิงที่ไม่มีทั้งพ่อและแม่เป็นอย่างดี เพราะต้องการเลี้ยงและฟูมฟักเขาเพื่อให้มาเป็นสามีของลูกสาวของตัวเองกัน?

Prev
Next

YOU MAY ALSO LIKE

614496fbfn20euxW
หมอหญิงพลิกธรรมเนียม
8 กรกฎาคม 2022
7223_cover
[นิยายแปล]Yuushashi Gaiten บันทึกประวัติศาสตร์ไร้มูลเหตุของผู้กล้า
30 กันยายน 2021
131782374
ราชันมังกรแห่งสงคราม
18 สิงหาคม 2021
9543_cover
GM ไปต่างโลก
15 มิถุนายน 2021
MY READING HISTORY
You don't have anything in histories
POPULAR MANGA
กระบี่จงมา
กระบี่จงมา
บทที่ 992.2 ดอกไม้แดงบนภูเขาเขียวดุจเพลิงลุกไหม้ 27 พฤศจิกายน 2024
บทที่ 992.1 ดอกไม้แดงบนภูเขาเขียวดุจเพลิงลุกไหม้ 27 พฤศจิกายน 2024
323r
ท่านอ๋องผู้โหดร้ายกับหมอปีศาจ
ตอนที่ 2138 จะทำลายพวกเจ้า 27 พฤศจิกายน 2024
ตอนที่ 2137 เทือกเขาแห่งความตาย 27 พฤศจิกายน 2024
เทพกระบี่มรณะ (chaotic sword god)
เทพกระบี่มรณะ (chaotic sword god)
ตอนที่ 2528 - การตัดแขน 27 พฤศจิกายน 2024
ตอนที่ 2527 - ชำระหนี้แค้น 27 พฤศจิกายน 2024
61d44445LSpjhqcZ
เปิดระบบสุดโกงอัปสกิลหมอ
บทที่ 869 ที่หลบภัย 27 พฤศจิกายน 2024
บทที่ 868 ผมซับเหงื่อให้ครับ 27 พฤศจิกายน 2024
Full-time-Artist-ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิ
Full-time Artist ใครว่าผมไม่เหมาะเป็นศิลปิน
ตอนที่ 775 อาภรณ์หลวมโพรกมิเสียดาย เพื่อเจ้าข้าผ่ายผอมยอมอิดโรย 27 พฤศจิกายน 2024
ตอนที่ 774 ผีเสื้อรักบุปผา 27 พฤศจิกายน 2024
นิยายแปล-~จ้าวนักสู้เกิดใหม่ทั้งทีดันเป็นนางร้าย-~-ลูน่าอยากรีไทร์แล้ว
[นิยายแปล] ~จ้าวนักสู้เกิดใหม่ทั้งทีดันเป็นนางร้าย ~ ลูน่าอยากรีไทร์แล้ว
ตอนที่ 53 - 030:แผนการฝึกนักบุญ⑦ ค้นหาศัตรู 27 พฤศจิกายน 2024
ตอนที่ 52 - 029:แผนการฝึกนักบุญ⑥ ก่อนการต่อสู้ 27 พฤศจิกายน 2024
Here for more Popular Manga

Comments for chapter "บทที่ 33 ศัตรูหัวใจ?"

MANGA DISCUSSION

ใส่ความเห็น ยกเลิกการตอบ

You must Register or Login to post a comment.

  • HOME
  • BLOG
  • CONTACT US
  • ABOUT US
  • COOKIE POLICY

© 2025 Madara Inc. All rights reserved

Sign in

Lost your password?

← Back to cat2auto | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

Sign Up

Register For This Site.

Log in | Lost your password?

← Back to cat2auto | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

Lost your password?

Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.

← Back to cat2auto | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF