หนึ่งกำเนิดสองสมบัติ : รักแสนหวานของมหาเศรษฐี - ตอนที่ 147

ตอนที่ 147 ขัดแย้ง

“พี่! อยู่นี่เองหรอคะ!”

หลีจิ่วเสียนกําลังสนทนาอย่างมีความสุขกับหยุนซือซือ แต่มีคนเข้ามาขัดจังหวะการสนทนาของพวกเขา

หยุนซือซือตกใจเมื่อได้ยินเสียงอันตื่นเต้นของหยุนนา เธอเห็นหยุนนาเดินเข้ามาหาเธอพร้อมกับเหอหลิงเซียงและขมวดคิ้ว ข้อมือของเธอที่ถือแก้วไวน์แข็งขึ้น

หยุนนา…ทําไมถึงมาที่นี่?

อย่างไรก็ตามเมื่อเธอเห็นชุดราตรีหรูหราของหยุนนาและสร้อยคอ Secret Garden เธอก็เข้าใจทันที

ชุดและเครื่องประดับของเธอถูกน้องสาวบุญธรรมขโมยไป!

เธอรู้สึกผิดหวังอย่างที่สุดกับน้องสาวบุญธรรมคนนี้ เธอเม้มริมฝีปากด้วยความโกรธ

เธอใจดีกับหยุนนาแม้ว่าจะไม่ได้เป็นน้องสาวที่แท้จริงของเธอก็ตาม ตั้งแต่ยังเด็กทั้งเสื้อผ้า เครื่องประดับหรือสิ่งที่ดีที่สุดเธอมักสงวนไว้ให้กับน้องสาวเสมอ

ในมหาวิทยาลัยเธอได้ให้แฟชั่นล่าสุดนั่นคือ Apple iPhone กับน้องสาวของเธอด้วยเงินที่เธอได้รับจากการทํางานพาร์ทไทม์เป็นเวลาสองเดือนเพียงเพราะน้องสาวร้องขอ

อย่างไรก็ตามแม้เธอจะรักและเอาอกเอาใจ แต่น้องสาวของเธอก็ยังคงทําร้ายเธอในครั้งแล้วครั้งเล่า และตอนนี้ยังใช้วิธีขโมยของสําคัญของเธออีกด้วย

เธอขดนิ้วเป็นกําปั้นขณะที่ตั้งใจจะไม่เอาผิดกับพฤติกรรมของน้องสาวบุญธรรม

ในอดีตเธอให้อภัยหยุนนาเสมอเพราะเห็นแก่พ่อ แต่ตอนนี้เธอคงไม่ใจดีนัก

หยางมี่มองไปทางคนที่เรียกหยุนซือซือและเห็นหยุนนาเด็กใหม่ที่เธอเกลียดชัง

หยุนนาเห็นหยางมี่ เธอตกใจด้วยความกลัว แต่แล้วเธอก็นึกขึ้นได้ว่าตอนนี้เธออยู่กับเหอหลิงเซียง เธอจึงกอดแขนของเขาด้วยความอวดดีขณะที่เดินขึ้นไปในกลุ่ม

หยางมี่อดไม่ได้ที่จะเยาะเย้ยความอวดดีนั้น

ช่างเป็นคนหน้าชื่อใจคด!

ถางหยู่ตัวสั่นเมื่อเห็นเหอหลิงเซียง เธอกระซิบกับหยางมี่ว่า “ผู้หญิงที่แย่งซีนพี่ก่อนหน้านี้ไม่ใช่เหรอ? เธอเป็นคู่หูหญิงของเขาแน่นอน! ไม่น่าแปลกใจที่เธอจะกล้าหยิ่งผยอง”

“B * tch” หยางมี่มองหยุนนาด้วยความชิงชัง

หยุนนาโดยมีเหอหลิงเซียงอยู่ข้างๆ เธอไม่กลัวหยางมีอีกต่อไป สิ่งเดียวในใจของเธอคือทําอย่างไรก็ได้ให้พี่สาวดื่มเครื่องดื่มที่ถูกวางยา นอกนั้นเธอก็ไม่ได้ไม่สนใจ

หยางมี่ไม่พอใจอย่างมากเมื่อถูกเพิกเฉย เธอจึงตัดสินใจให้บทเรียนกับเด็กใหม่ เธอยื่นเท้าออกมาภายใต้ชุดคลุมยาวขณะที่หยุนนากําลังเดินผ่าน

หยุนนาตกกับดักนี้จนได้ ขณะที่หยุนนาเข้าใกล้หยุนซือซื้อและยังคงยกศีรษะขึ้นสูง จากนั้นเธอก็ล้มตัวไปข้างหน้าเนื่องจากสะดุดเท้าที่ยื่นออกของหยางมี่

“โอ้ย!” หยุนนาปล่อยเสียงร้อง

การกระทําที่ยุ่งเหยิง…

หลีจิ่วเสียนสามารถจับหยุนนาที่ล้มลงมาได้ทันเวลา แต่เขาไม่สามารถปรับสมดุลแก้วไวน์ในมือได้ แก้วไวน์แดงจึงปลิวและตกลงบนหยุนซือซื้อโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า

กระเซ็น!

ของเหลวสีแดงสาดใส่ชุดสีขาวสวยงามของเธออย่างน่าอาย

หยางมี่พบกับการจ้องมองของหยุนซือซืออย่างกะทันหันก็เม้มริมฝีปากอย่างยั่วเย้า เธอหยิ่งผยองราวกับแน่ใจว่าหยุนซือซือไม่สามารถทําอะไรเธอได้

เหอหลิงเซี่ยงไม่ได้คาดว่าสถานการณ์จะเป็นแบบนี้จึงตกตะลึงไปชั่วขณะ แม้แต่ถางหยู่และหลีจิ่วเสียนที่อยู่ข้างๆก็ตกใจ