World of Beasts I Can See Their Hidden Stats! - ตอนที่ 59

ย้อนกลับไปในอาณาเขต ตอนนี้เอเดรียนเริ่มเสียเปรียบ!

แม้ว่าการโจมตีของแบทเทิลบีสต์จะไม่กินมานามากนัก…

แต่เห็นได้ชัดเลยว่าสถานการณ์ของล็อคดีขึ้นเรื่อยๆ

เขาหลบการโจมตีของอสูรหลอมรวมได้ดีขึ้นราวกับเขาเพียงแค่เล่นเกม!

แน่นอนว่าเมื่อเห็นดังนั้นเขาจึงคิดว่าล็อคกำลังเยาะเย้ยเขา!

เมื่อคิดได้เช่นนี้ เขาก็คำรามออกมาอีกครั้ง “เจ้าพวกขยะ! หากเจ้ายังไม่รีบจัดการมันตอนนี้ ข้าจะเอาพวกเจ้าไปป้อนให้กับแบทเทิลบีสต์ของพ่อข้า!”

ประโยคนี้ค่อนข้างมีประสิทธิภาพ อสูรหลอมรวมกลายเป็นจริงจังยิ่งขึ้น!

ด้วยการโจมตีที่ดุดันไม่นานพวกมันก็สามารถบังคับให้ล็อคและงูของเขาจนมุมได้

มันทำให้ล็อคไม่มีที่หลบอีกต่อไป

“ฮ่าฮาฮาฮา! อย่าเพิ่งฆ่าเขาเด็ดขาด! ข้ายังต้องการทรมาณเขาด้วยสองมือของข้าเอง!” เอเดรียนคิดว่าเทพธิดาแห่งชัยชนะกำลังกวักมือเรียกเขา!

ล็อคแสร้งทำเป็นไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูด “เอาล่ะ! มาจบเกมกัน…”

ล็อคหลับตาลงและตั้งสมาธิโดยไม่รอให้เอเดรียนตอบสนอง จากนั้นเขากล่าวเสียงเรียบ “เปลี่ยนร่าง…!”

ทันใดนั้น หอกเทพอัคคีก็หายไปจากมือของล็อค! มันกลายเป็นลูกไฟจำนวนนับไม่ถ้วนพันรอบตัวเขา!

แต่เสื้อผ้าของล็อคไม่ได้รับความเสียหายจากไฟไหม้!

ตอนนี้เขาได้กลายเป็นมนุษย์เพลิงซึ่งดูน่าเกรงขามมาก!

ขณะนี้เขาได้รวมพลังของทั้งร่างบรรเทาและอินฟินิตไฟร์เอลเม็นท์เข้าด้วยกัน!

พลังสองกระแสรวมตัวกันที่หมัดขวาของเขา และกลายเป็นแสงสีทองแพรวพราว!

อสูรหลอมรวมได้ยกหมัดอันใหญ่โตของมันกระแทกไปทางล็อค

ขณะที่หมัดกำลังจะถึงร่างของล็อค ทันใดนั้นเขาก็ลืมตาขึ้นและชกหมัดของเขาสวนกลับไป!

“ตูม!!!”

เสียงระเบิดทำให้ฝุ่นบนพื้นปลิวขึ้นไปในอากาศ!

คนที่อยู่ภายนอกมองไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นภายในอีกต่อไป!

พวกเขาทำได้เพียงมองด้วยปากที่อ้าค้าง

“โฮก… โฮก…!” ทันใดนั้น เสียงของอสูรหลอมรวมก็ดังก้องไปทั่วสังเวียน แต่น่าเสียดายที่มันไม่ใช่เสียงคำรามแห่งชัยชนะ มันเป็นเสียงร้องไห้ที่น่าสังเวช!!!

แขนข้างหนึ่งของมันถูกล็อคต่อยจนปลิว!!

เลือดของมันกระเด็นไปทั่วทุกที่!

“เป็น… เป็นไปได้อย่างไร?!” เอเดรียนแข็งค้าง

เขาพ่ายแพ้!

เขาพ่ายแพ้อย่างสมบูรณ์!

อย่างไรก็ตาม ล็อคไม่ได้ตั้งใจจะหยุดอยู่แค่นี้ ด้วยการสนับสนุนของปีกแห่งนภา เขาจึงบินไปด้านหน้าของอสูรหลอมรวมทันที

เขารวบรวมกำลังของเขาไปที่หมัดขวา ไม่นานมันก็เกิดแสงสีทองอีกครั้ง!

“ไม่!… ไม่!!” เอเดรียนตะโกนสุดเสียง!

แน่นอนว่าล็อคไม่สนใจเขา

เขาใช้หมัดอันทรงพลังของเขาอีกครั้งทันที!

“ตูม!”

คราวนี้มันเป็นหัวที่หลุดออกจากร่างของอสูรหลอมรวม!!

หัวขนาดใหญ่พุ่งไปทางเอเดรียนก่อนจะตกใส่เขา!

เนื่องจากการตายของแบทเทิลบีสต์ทำให้เขตเกราะทองค่อยๆหายไปกลายเป็นเพียงฝุ่นผงในอากาศ…

“ล็อคชนะ!” ผู้ตัดสินเฮลเมอร์ขึ้นไปตรวจสอบสถานการณ์และประกาศผลการแข่งขันทันที!

“เยี่ยมมาก!”

“ว้าว!!”

“ล็อคจงเจริญ!”

“หมัดนั้นสวยมาก!!”

เหล่าลูกศิษย์ต่างโห่ร้องราวกับนี่เป็นชัยชนะของพวกเขา!

“เอาล่ะ พวกเจ้าไปพักเถอะ…” ล็อคส่งแบทเทิลบีสต์ของเขากลับเข้าไปในคลังของเขา ปัดฝุ่นออกจากร่างกาย และเดินออกจากสังเวียน

“ไม่เลว! เกือบไปแล้วนะเจ้าหนู!” ฌาคส์พูดด้วยรอยยิ้มขณะถือบุหรี่เข้าปาก

“ข้าว่าท่านผิดไปเล็กน้อย ความจริงแล้วข้ากำลังสนุก…” ล็อคยักไหล่อย่างไม่เห็นด้วย

“ฮึ่ม! เจ้าแสดงเก่งจริงๆ…” ฌาคส์หัวเราะอีกครั้ง

“ไม่เลว! เจ้าแข็งแกร่งกว่าที่ข้าคิด!” ทริสต้าตบหลังของเขา นี่คือวิธีแสดงความดีใจของเธอ

“เจ้ารู้ไหมว่าเจ้าเป็นคนมีอารมณ์ขัน…” ไดอาน่าปรับแว่นตาขอบดำของเธอและก้าวมาข้างหน้าก่อนจะยิ้ม

พวกเขาอยู่ใกล้กันมากจนล็อคได้กลิ่นตัวของไดอาน่า

เขาหน้าแดงเล็กน้อยและกล่าว  “ไม่… ข้าไม่มีอะไรพิเศษ”

“ท่านพี่! ท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหม ท่านพี่!” อลิซร้องไห้เมื่อเธอเดินไปข้างหน้าและผลักหัวของแบทเทิลบีสต์ออกไปก่อนจะพยายามช่วยพี่ชายของเธอให้ลุกขึ้น

“เดี๋ยว! ขาของข้าหัก…” ใบหน้าของเอเดรียนเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เขาไม่สามารถยืนขึ้นได้

เมื่อผู้ตัดสินเฮลเมอร์เห็นฉากนี้เขาก็พ่นลมหายใจและกล่าวกับทุกคนว่า “ล็อคชนะการแข่งรอบนี้ แต่มันยังเหลืออีกสองแมตช์! กรุณาเตรียมตัวให้พร้อม!

“ข้าไม่อยากเจอเขา!”

“ข้าขอยอมแพ้!”

“ล็อคแข็งแกร่งที่สุดในหมู่พวกเรา!”

นักเรียนที่เหลืออีกสามคนที่มีคุณสมบัติสำหรับรอบรองชนะเลิศประกาศการตัดสินใจของพวกเขา

ด้านหนึ่งเป็นเพราะพวกเขาประทับใจมากกับการที่ล็อคแก้แค้นให้พวกเขา

อีกด้านหนึ่ง พวกเขาไม่มั่นใจว่าจะสามารถเทียบกับล็อคได้

ดังนั้นพวกเขาจึงยอมแพ้!

“เอาล่ะ งั้นผู้ชนะของการแข่งในครั้งนี้คือ…ล็อค!!” เฮลเมอร์ไม่ลังเลและประกาศผลของการแข่งทันที

เป็นอีกครั้งที่เหล่านักเรียนเริ่มส่งเสียงเฮ!

“รอก่อน!! ล็อคสังหารแบทเทิลบีสต์ของพี่ชายข้าแถมยังหักขาสองข้างของเขาอีกด้วย! พฤติกรรมแบบนี้น่าจะไล่เขาออกและไปตัดสินที่ศาล!!”

เห็นได้ชัดว่าคนที่พูดคืออลิซ!

อย่างไรก็ตาม นอกจากโอลลี่ที่หนีไปแล้ว กับสุนัขของพี่ชายเธอ…

ทุกคนกำลังมองเธอด้วยความรังเกียจ!

“เฮ้อ! เจ้าทำลายแบทเทิลบีสต์ของตัวเองเมื่อวานนี้! ทำไมเจ้าถึงยังอยู่ที่นี่ล่ะ?”

“ฮี่ฮี่! อย่าคิดว่าตระกูลไวท์ของเจ้าจะยังสามารถหยิ่งผยองต่อไปได้!”

“ถูกต้อง! ล็อคเป็นหัวหน้าคนใหม่ของเขตเพชร!”

“รีบพาพี่ชายของเจ้าไปที่ห้องพยาบาลซะสิ หากเจ้าช้า เขาอาจกลายเป็นคนพิการได้! ฮ่าฮาฮาฮา!”

ท่าทีที่เปลี่ยนไปของเหล่านักเรียนทำให้อลิซรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า!

อย่างไรก็นี่คือปัญหาที่เล็กที่สุดที่เธอต้องเจอ

ผู้ตัดสินเฮลเมอร์เป็นคนแรกที่พูด “เอเดรียนไม่เพียงแต่ละเมิดกฎของสถาบันเท่านั้น แต่เขายังข่มขู่ข้าอย่างเปิดเผยอีกด้วย! ข้าจะรายงานเรื่องนี้ต่ออาจารย์ใหญ่ตามความเป็นจริง! รอรับโทษของเจ้าได้เลย!”

ไดอาน่าลูบหัวแบทเทิลบีสต์ที่น่ารักของเธอก่อนกล่าวเสริม “แบทเทิลบีสต์ของข้าได้บันทึกการต่อสู้ระหว่างพวกเขาทั้งสองไว้แล้ว! เอเดรียนตั้งใจจะสังหารล็อค! การตอบโต้ของเขาสอดคล้องกับกฎหมายของทั้งสถาบันและสหพันธ์!”

“สำหรับการกระทำของเอเดรียน ข้าจะรายงานให้ผู้มีอำนาจของสหพันธ์ทราบ! ตระกูลไวท์รอรับการลงโทษได้เลย!”

อลิซได้แต่ตกตะลึงเมื่อเผชิญเข้ากับคำพูดอันชอบธรรมของทุกคน

ในสายตาของเธอ โลกไม่ควรเป็นแบบนี้!

ทุกคนควรจะอยู่แทบเท้าของตระกูลเธอสิ!

เธอร้องไห้ออกมา แต่หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เธอก็หัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งราวกับคนบ้า!

“พวกเจ้า! พวกเจ้าทุกคนจะต้องถูกลงโทษโดยตระกูลไวท์! พวกเจ้าทุกคน!!”

ความเกลียดชังที่ดูน่าขยะแขยงปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเธออีกครั้ง

เธอเปลี่ยนไปราวกับแม่มดแก่!

“ไปกันเถอะ!! เราจะไปห้องพยาบาลกันก่อน!!” เธอคำราม ทำให้อเล็กซานเดอร์กับลูกน้องคนอื่นๆ รีบยกเอเดรียนขึ้นและรีบออกจากที่แห่งนี้ทันที