World of Beasts I Can See Their Hidden Stats! - ตอนที่ 41

ทริสต้าเดินไปข้างหน้าและประกาศ “นี่คือที่ที่เราจะประเมินความความสามารถในการต่อสู้ของพวกเจ้า”

“หลังจากนี้จะมีเจ้าหน้าที่มาบอกกฎของการประเมินและคอยนำพวกเจ้าไป”

“ซึ่งในระหว่างนี้ อาจารย์ฌาคส์กับข้าจะรอฟังข่าวดีอยู่ที่นี่”

กลุ่มนักศึกษาเข้าสู่ศูนย์ฝึกอบรมภายใต้การนำของเจ้าหน้าที่

ไม่นานพวกเขาก็มาถึงสนามประลองรูปวงแหวนขนาดใหญ่

วงแหวนรอบนอกเรียงรายไปด้วยที่นั่งหลายแถว

ส่วนตรงกลางของวงแหวนจะเป็นสนามที่ว่างเปล่าซึ่งมีประตูเหล็กขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่

แน่นอนว่าที่แห่งนี้คือโคลอสเซียม เป็นสถานที่ที่เหมาะสมสำหรับการประเมิน

“ที่เห็นอยู่นี่คือสถานที่ประเมินสำหรับพวกเจ้า”

“พวกเจ้าสามารถเลือกปีศาจที่ต้องการเผชิญหน้าได้”

“ไม่ว่าจะเป็นความแข็งแกร่ง สายพันธุ์ หรือระดับ ทั้งหมดจะขึ้นอยู่กับพวกเจ้า”

“ดังนั้นความแข็งแกร่งของปีศาจที่เจ้าเลือกนั้นจะสัมพันธ์กับผลการประเมินของพวกเจ้า นอกจากนี้ผลงานของพวกเจ้าในการต่อสู้ก็เป็นหนึ่งในเกณฑ์หลักของการประเมิน”

“กล่าวคือ หากเจ้าเอาชนะปีศาจที่มีระดับ 1 ขั้น 1 เจ้าก็จะได้รับคะแนนต่ำ”

“ยิ่งเจ้าสามารถเอาชนะปีศาจที่แข็งแกร่งได้มากเท่าไหร่ ผลประเมินที่เจ้าได้รับก็จะยิ่งสูงมากเท่านั้น”

“เอาล่ะ นั่นคือสิ่งที่ข้าอยากจะบอก ต่อจากนี้ผู้คุมสอบจะนำพวกเจ้าไปสู่ส่วนต่อไป”

ชายวัยกลางคนที่ดูกำยำใช้โทรโข่งที่อยู่ในมือประกาศ

จากเครื่องแต่งกายของเขา ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นผู้นำของศูนย์ฝึกอบรมครอบคลุมแห่งสหพันธ์แห่งนี้

เมื่อประกาศเสร็จเขาก็จากไปทันที

เขาปล่อยให้ผู้คุมสอบอธิบายรายละเอียดที่เหลือ

ผู้คุมสอบกล่าวกับเหล่านักเรียน “เมื่อพวกเจ้าจะทำการประเมิน จงอย่าลืมเลือกปีศาจที่พวกเจ้าสามารถจัดการได้เท่านั้น เจ้าต้องไม่ ข้าขอย้ำว่าพวกเจ้าต้องไม่เลือกปีศาจที่เกินกำลัง มิเช่นนั้น หากเกิดอุบัติเหตุขึ้น นั่นรวมถึงการเสียชีวิตของพวกเจ้าด้วย ทางศูนย์ฝึกอบรมของเราจะไม่ขอรับผิดชอบใดๆทั้งสิ้น”

“ข้าหวังว่าพวกเจ้าจะไม่ประเมินตนเองสูงเกินไป อย่าเลือกศัตรูที่อยู่เหนือความสามารถของพวกเจ้าเพียงเพื่อต้องการคะแนนประเมินที่ดี”

“จำไว้เสมอว่าชีวิตของพวกเจ้านั้นสำคัญกว่าการประเมิน ท้ายที่สุดแล้วพวกเจ้าจะทำไปเพื่ออะไรหากต้องมาตายระหว่างนั้น?”

“นอกจากนี้จงรับรู้ไว้ด้วยว่าเรามีสิทธิ์ที่จะเข้าไปแทรกแซงการต่อสู้ของพวกเจ้า ดังนั้นหากเรารู้สึกว่าชีวิตของพวกเจ้าตกอยู่ในอันตราย เราก็จะรีบเข้าไปสังหารปีศาจตัวนั้นทันที และหากเป็นเช่นนั้นคะเนนที่ได้รับจากการประเมินของพวกเจ้าก็จะเป็นศูนย์”

“ข้าว่าเราพูดกันมามากพอแล้ว ตอนนี้ได้เวลาเริ่มการประเมิน”

หลังจากได้ยินกฎของการประเมินแล้ว เหล่านักเรียนก็พบว่ามันยากที่จะทำให้ตัวเองสงบลง

พวกเขาไม่คิดเลยว่ามันจะมีความเสี่ยงที่จะเสียชีวิตอยู่ในการประเมิน สำหรับนักเรียนเหล่านี้ซึ่งได้รับการปกป้องมาทั้งชีวิต นี่เป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวจนพวกเขาไม่อยากจะเชื่อ

ภายใต้ความหวาดกลัวนักเรียนบางคนได้เดินออกไปทันที บางทีพวกเขาอาจตระหนักได้ว่าพวกเขาไม่สามารถผ่านเกณฑ์ของสถาบันจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับสูงแห่งสหพันธ์ได้พวกเขาจึงเต็มใจที่จะจากไปด้วยความสมัครใจ

“นักเรียนคนแรกก้าวออกมา เลือกประเภทและระดับของปีศาจที่ต้องการจะสู้”

ผู้คุมสอบพูดเสียงดัง

ไม่นานก็ได้มีนักเรียนตัวสูงคนหนึ่งเดินออกมาและกล่าวกับผู้คุมสอบ “ข้าขอเลือกปีศาจระดับทองแดง 5 ดาว อสูรลมเขียว”

จากนั้นนักเรียนตัวสูงก็เดินเข้าไปข้างใน ในเวลาเดียวกันนั้นปีศาจอสูรลมเขียวก็ปรากฏตัวออกมาจากฝั่งตรงข้าม

เมื่อนักเรียนตัวสูงเห็นท่าทางที่ดูดุร้ายของปีศาจ เขาก็อดตัวสั่นไม่ได้

นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเผชิญหน้ากับปีศาจตัวเป็นๆ

เขาก้าวถอยหลังสองก้าวโดยไม่รู้ตัว

อย่างไรก็ตามไม่นานเขาก็กลับมาสงบสติอารมณ์และควบคุมตนเองได้อีกครั้ง

เขาตั้งท่าเตรียมสู้กับปีศาจตรงหน้าเขาทันที

ไม่นานหลังจากนั้น…

อสูรลมเขียวก็พุ่งเข้าใส่เขา

เพื่อต่อกรกับมันนักเรียนตัวสูงคนนี้จึงเรียกแบทเทิลบีสต์ของเขาออกมา

เสื้อเขี้ยวดาบของเขาเป็นแบทเทิลบีสต์ระดับ1 ขั้น 5 ซึ่งเท่ากับอสูรลมเขียว

อสูรทั้งสองเริ่มต่อสู้กัน

อย่างไรก็ตามการโจมตีของอสูรลมเขียวนั้นรุนแรงและเฉียบคมกว่ามาก

ทำให้เสือเขี้ยวดาบค่อยๆสูญเสียความได้เปรียบของมัน

ในขณะเดียวกัน นักเรียนคนนั้นก็เริ่มแสดงสีหน้ากังวล

แบทเทิลบีสต์ของเขากำลังจะพ่ายแพ้

การแพ้หมายึวามว่าเขาจะเสียโอกาสในการเข้าสถาบันจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับสูงแห่งสหพันธ์

เขาตะโกนออกมาด้วยความไม่พอใจ

เมื่อสัมผัสได้ถึงความรู้สึกของเจ้านาย เสือเขี้ยวดาบก็เริ่มโต้กลับ

มันระเบิดพลังออกมาและกระแทกเข้ากับอสูรลมเขียว

อสูรลมเขียวล้มลงกับพื้นทำให้เสือเขี้ยวดาบสัมผัสได้ถึงโอกาสและชิงความได้เปรียบนั้นไว้

มันกัดเข้าที่คอของอสูรลมเขียวทันที

หลังจากดิ้นรน ไม่นานอสูรลมเขียวก็เสียชีวิต

เมื่อตระหนักถึงชัยชนะของเขา นักเรียนคนนั้นก็กระโดดด้วยความตื่นเต้น

เขาชนะ

เขาเอาชนะคู่ต่อสู้ได้สำเร็จ

แม้ว่าแบทเทิลบีสต์ของเขาจะอยู่ในสภาพที่ไม่สู้ดีนัก แต่เขาก็ชนะการต่อสู้มาได้

“อสูรลมเขียวระดับทองแดง 5 ดาวถูกสังหาร เจ้าผ่านการประเมิน”

“พรสวรรค์ระดับต่ำ”

เสียงของผู้คุมสอบดังขึ้นในขณะที่เขาประเมินผลงานของนักเรียน

แม้ว่าเขาจะถูกประเมินว่าเป็นเพียงคนที่มีพรสวรรค์ระดับต่ำ แต่เขาก็ยังกระโดดด้วยความยินดี

เป็นเพราะเขาสามารถเข้าสถาบันจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับสูงแห่งสหพันธ์ได้สำเร็จ

เมื่อเห็นนักเรียนตัวสูงแสดงความแข็งแกร่งของเขา ไม่นานเหล่านักเรียนคนอื่นก็เริ่มกระสับกระส่าย พวกเขาต้องการแสดงความแข็งแกร่งของตนเองและเข้าสู่สถาบันจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับสูงแห่งสหพันธ์เช่นกัน

ด้วยคำสั่งของผู้คุมสอบ นักเรียนก็เริ่มเข้าประเมินทีละคน

ในขณะที่นักเรียนบางคนสามารถเอาชนะคู่ต่อสู้ได้สำเร็จ แต่น่าเสียดายบางคนกลับไม่ได้โชคขนาดนั้น

เหล่านักเรียนที่พ่ายแพ้ต้องเดินออกจากศูนย์ฝึกอบรมอย่างหดหู่

พวกเขาไม่สามารถเข้าร่วมกับสถาบันจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับสูงแห่งสหพันธ์ได้อีกต่อไป

กลับกันนักเรียนที่ผ่านทุกคนกำลังตื่นเต้น

ส่วนใหญ่ได้รับการประเมินว่ามีคุณสมบัติต่ำ

มีเพียงสองคนเท่านั้นที่ได้รับการประเมินว่ามีคุณสมบัติระดับกลาง ซึ่งส่วนใหญ่เป็นเพราะคุณภาพของแบทเทิลบีสต์ที่พวกเขามี

“อลิซ เชิญเลือกประเภทและระดับของปีศาจ”

เสียงของผู้คุมสอบดังขึ้นอีกครั้ง

เมื่อตระหนักได้ว่าถึงคราวของอลิซที่จะต้องเข้าสู่สนามประลอง ทุกคนก็จ้องมองมาที่เธอ

พวกเขาอยากจะรู้ว่าคนจากตระกูลใหญ่มีพลังมากเพียงใด

“ข้าเลือกระดับ 5 ขั้น 2 วานรโอนิกซ์โกลด์”

เสียงเย็นชาของอลิซดังขึ้น

เหล่านักเรียนตะลึงกับสิ่งที่พวกเขาเพิ่งได้ยิน

“ข้าหูฝาดไปรึเปล่า? นางเลือกวานรโอนิกซ์โกลด์จริงๆ?”

“ไม่ เจ้าได้ยินถูกแล้ว นางเลือกคู่ต่อสู้เป็นระดับ 5 ขั้น 2”

“นางไม่บ้าไปหน่อยหรือ? เรากำลังพูดถึงปีศาจระดับ 5 ขั้น 2 อยู่นะ โดยเฉพาะเจ้าวานรโอนิกซ์โกลด์ที่ทรงพลังอย่างยิ่งแล้วด้วย!”

เหล่านักเรียนต่างตกใจกับความบ้าคลั่งของอลิซ พวกเขาไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยินขณะคุยกัน

แม้แต่ผู้คุมสอบก็ยังไม่อยากจะเชื่อ

เขาถามอลิซอีกครั้ง “เจ้าแน่ใจหรือไม่ว่าต้องการเลือกเจ้าวานรโอนิกซ์โกลด์ระดับ 5 ขั้น 2? วานรโอนิกซ์โกลด์นั้นทรงพลังมาก ข้าหวังว่าเจ้าจะคิดมาดีแล้ว”

อลิซตอบอย่างหนักแน่น

“ข้าแน่ใจ”

เหล่านักเรียนต่างตกใจกับการตัดสินใจของอลิซ

‘เธอตั้งใจเลือกมัน เธอต้องกล้าขนาดไหนกัน!’