World of Beasts I Can See Their Hidden Stats! - ตอนที่ 38

“ทองแดง 7 ดาว ผ่าน”

 

“ทองแดง 6 ดาว ผ่าน”

 

“ทองแดง 5 ดาว ไม่ผ่าน”

 

เสียงของผู้คุมสอบดังขึ้นเป็นครั้งคราว

 

ทุกครั้งที่เสียงดังขึ้น มันทำให้บางคนมีความสุข ในขณะที่ทำให้บางคนเป็นทุกข์

 

นักเรียนที่สอบตกเดินออกจากกลุ่มไปอย่างเศร้าใจ ส่วนนักเรียนที่สอบผ่านก็ยืนเงียบๆ อยู่ด้านข้างเฝ้าดูการประเมินของคนอื่นๆ

 

“ระดับเงิน! มาดูเร็วเข้า! นั่นใช่ระดับเงินอย่างที่ข้าเห็นใช่ไหม?”

 

“โอ้พระเข้า! มันเป็นระดับเงินจริงๆด้วย มันสว่างถึงสองในสิบของเสา!”

 

“สองในสิบ! นี่ไม่ได้หมายความว่าตอนนี้นางเป็นจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับเงินไปแล้ว?”

 

นักเรียนที่กำลังเข้ารับการประเมินร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อเห็นแสงสว่างบนเวที

 

ราวกับว่าพวกเขาได้เห็นบางสิ่งที่น่าเหลือเชื่อ

 

แน่นอนว่ามันต้องเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อ เหตุเพราะนักเรียนส่วนใหญ่ในปัจจุบันยังคงเป็นจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับทองแดง

 

พวกเขายังต้องใช้เวลาอีกอย่างน้อยหนึ่งปีกว่าจะถึงระดับเงิน

 

พวกเขาไม่คิดเลยว่าจะมีใครในหมู่เพื่อนของพวกเขาที่ไปถึงระดับเงินแล้ว

 

เมื่อรู้แบบนี้แล้วจะให้พวกเขาใจเย็นอยู่ได้อย่างไร?

 

ท้ายที่สุดแล้ว อัจฉริยะก็คืออัจฉริยะ พวกเขาเป็นตัวตนที่แตกต่างจากคนทั่วไป

 

ผู้คุมสอบเองก็ตกตะลึงอย่างเห็นได้ชัดเช่นกัน

 

พวกเขาไม่คิดเลยว่ามันจะมีนักเรียนที่อยู่ระดับเงินปรากฏตัวออกมา

 

“เงิน 2 ดาว ผ่าน”

 

แม้ว่าผู้คุมสอบจะตกใจ แต่เขาก็ไม่ลืมหน้าที่ของเขา

 

“ผู้หญิงคนนี้เป็นใครกัน? ข้าจำได้ว่าในการประเมินก่อนหน้านี้ผลงานของนางก็น่าประทับใจเช่นกัน นางมาจากตระกูลที่ร่ำรวย?”

 

“เจ้าไม่รู้จักนาง? นางชื่ออลิซ นางมาจากตระกูลที่ร่ำรวยที่สุดในเมืองไฟ!”

 

นักเรียนที่อยู่ด้านล่างเวทีกำลังคุยเรื่องคนที่อยู่ในระดับอัจฉริยะ

 

“ข้านึกออกแล้ว นางเป็นสัตว์ประหลาดที่มีความสามารถระดับ 5!”

 

“อย่างที่คาดไว้จากอัจฉริยะของตระกูลใหญ่ นางแข็งแกร่งจริงๆ”

 

บทสนทนาใต้เวทีดำเนินไปโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุด

 

“ชิ เป็นอัจฉริยะจากตระกูลใหญ่แล้วทำไมกัน ลองยึดทรัพย์สมบัติของพวกเขา จากนั้นก็มารอดูกันว่าจะเกิดอะไรขึ้น”

 

“ล็อคต่างหากที่เป็นคนที่น่าทึ่งอย่างแท้จริง แม้เขาจะมาจากตระกูลธรรมดาอย่างเรา แต่เขากลับไม่ด้อยกว่าอลิซเลยแม้แต่น้อย”

 

นักเรียนที่ดูเหมือนจะมาจากตระกูลธรรมดาพูดขึ้นเพื่อล็อค

 

บนเวที อลิซดูเหมือนจะได้ยินความคิดเห็นของเด็กชายคนนั้น

 

เธอมองไปที่ล็อค

 

ขณะเดียวกัน ล็อคก็มองมาเธอเช่นกัน

 

สายตาของพวกเขาสบกัน

 

สายตาของอลิซเต็มไปด้วยการยั่วยุ ราวกับจะแสดงให้ล็อคเห็นว่าเธอปฏิเสธที่จะยอมรับความพ่ายแพ้

 

ราวกับเธอกำลังจะบอกเขาว่า “ข้าแข็งแกร่งกว่าเจ้า และเจ้าไม่สามารถเอาชนะข้าได้”

 

อีกด้านหนึ่งล็อคกำลังมองเธอด้วยความสับสน

 

เขารู้สึกงุนงงเป็นอย่างมาก

 

‘ทำไมผู้หญิงคนนี้ต้องมองมาที่ข้าด้วยความโกรธด้วย?’

 

‘นี่มันแปลกมาก ข้าจำได้ว่าข้าไม่เคยแม้แต่จะยั่วยุเธอ’

 

ไม่นานเหตุการณ์เล็กๆนี้ก็จบลง

 

ส่วนการทดสอบก็ยังคงดำเนินต่อไป

 

ไม่นานมันก็ถึงตาของล็อค

 

เมื่ออลิซเห็นล็อคกำลังเดินขึ้นไป เธอจึงโบกมือให้เขา

 

ราวกับเธอกำลังข่มเขา ‘เจ้าจะมีความสามารถแค่ไหนกันเชียว?’

 

‘ข้าไม่เชื่อว่าเจ้าจะเหนือกว่าข้า เพราะข้านั้นมีตระกูลใหญ่คอยสนับสนุนอยู่ด้านหลัง’

 

‘ส่วนเจ้านั้นก็เป็นแค่คนธรรมดาสามัญ เจ้ามีสิทธิ์อะไรมาท้าทายข้าคนนี้?’

 

ล็อคมองเข้าไปในตาของอลิซ ในที่สุดเขาก็เข้าใจความรู้สึกของเธอ

 

สิ่งนี้ทำให้ล็อคโกรธเล็กน้อย

 

ย้อนกลับไปตอนที่เขาอยู่บนโลกเดิม เขานั้นก็เคยโดนคนรวยทำร้ายเช่นกัน

 

ดังนั้นเขาจึงไม่เคยชอบพวกตระกูลร่ำรวยตั้งแต่เขามายังโลกนี้

 

อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาเห็นการยั่วยุของอลิซ มันไม่เพียงทำให้เขาโกรธเท่านั้น แต่มันยังทำให้เขามีความมุ่งมั่นอีกด้วย

 

มันทำให้เขามีความมุ่งมั่นที่จะเปิดเผยความแข็งแกร่งของเขาในการประเมินครั้งนี้

 

เขาต้องการให้เหล่าบรรดาผู้ที่ถูกเรียกว่าขุนนางเห็นว่าสามัญชนนั้นก็แข็งแกร่งมากเช่นกัน

 

พวกเขาไม่ได้อ่อนแอไปกว่าพวกที่ถูกเรียกว่าตระกูลใหญ่

 

เขานั้นต้องการตบหน้าพวกที่เรียกตัวเองว่าขุนนางอย่างแรง

 

ล็อคยืนอยู่หน้าเสาก่อนจะปิดตาของเขาลง

 

เขาพยายามอย่างเต็มที่ที่จะสัมผัสถึงการมีอยู่ของแกนมานาของเขา

 

แกนมานาโคจรอย่างรวดเร็วจากนั้นมานาจำนวนมากก็พุ่งออกมา

 

ล็อครวบรวมกำลังทั้งหมดของเขาเพื่อต่อยไปยังเสา

 

เสาสว่างขึ้น

 

มันส่องแสงสีเงินก่อนที่ความสูงของเสาจะเริ่มเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

 

“สองในสิบ สามในสิบ มันยังไม่หยุด!”

 

“วันนี้ข้าฝันไปรึเปล่า? มันเกิดอะไรขึ้นกับโลกนี้?”

 

“พระเจ้า นี่มันบ้าไปแล้ว ทำไมถึงได้มีอัจฉริยะมากมายนัก?”

 

“ถูกต้อง แล้วแบบนี้สามัญชนแบบพวกเราจะอยู่กับสิ่งนี้ได้อย่างไร?”

 

ทุกคนมองไปยังเสาบนเวทีด้วยความประหลาดใจในขณะที่พูดคุยกันไม่หยุด

 

พวกเขาไม่แปลกใจเหมือนก่อนหน้า

 

เพราะเมื่อพวกเขาเห็นล็อคเดินขึ้นไปบนเวที พวกเขาก็ตัดสินไปแล้วว่าล็อคต้องเป็นจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับเงิน

 

ดังนั้นเมื่อพวกเขาเห็นว่าแสงมันสว่างขึ้นเป็นระดับเงินพวกเขาจึงไม่แปลกใจเท่าไหร่ เพราะพวกเขาได้เตรียมใจเอาไว้แล้ว

 

ไม่นานหลังจากนั้น

 

แสงก็หยุดอยู่ที่สี่ในสิบของเสา

 

“เงิน 4 ดาว เจ้าผ่าน”

 

เสียงของผู้ตรวจสอบสั่น เขายังคงตกใจอยู่

 

ทางด้านอาจารย์จากสถาบันจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับสูงแห่งสหพันธ์ที่กำลังเฝ้าดูการทดสอบจากระยะไกลต่างก็ตกใจกับความสามารถของล็อค

 

ระดับเงิน 4 ดาว

 

นี่ถือเป็นพรสวรรค์ระดับอัจฉริยะ แม้จะนับรวมทั่วสหพันธ์แล้วก็ตาม

 

พวกเขาไม่คิดเลยว่าจะมาเจอเรื่องแบบนี้

 

เดิมทีพวกเขาคิดว่าพวกเขาคงจะไม่สามารถรับสมัครอัจฉริยะคนใดได้เมื่อถูกส่งมายังเมืองไฟ

 

อย่างไรก็ตามจากการปรากฏตัวของล็อคนั้นได้ทำให้ผู้ฝึกสอนทั้งสองไม่สามารถควบคุมความตื่นเต้นได้

 

‘ดูเหมือนว่าการเดินทางครั้งนี้จะไม่สูญเปล่า’

 

“ชายหนุ่มคนนี้ที่ชื่อล็อคเป็นคนดีทีเดียว”

 

“ถ้าเขาทำได้ดีในอนาคต เขาอาจจะสามารถเข้าสู่ระดับทองได้ด้วยซ้ำ”

 

ทริสต้าพูดกับครูฝึกอีกคนด้วยรอยยิ้มยินดี

 

“อืม”

 

“นี่เป็นเรื่องที่น่าประหลาดใจสำหรับพวกเราสองคนอย่างแท้จริง”

 

“ตอนแรกข้าคิดว่าอย่างมากเราก็คงรับสมัครอัจฉริยะรุ่นเยาว์สองสามคนที่ดีพอจะเข้าห้องระดับเงินได้หลังจากมาที่เมืองไฟ”

 

“แต่ข้าไม่คิดเลยว่าเราจะได้รับเด็กสองคนที่อย่างน้อยก็มีความสามารถมากพอที่จะอยู่ห้องระดับทองมาแทน”

 

ฌาคส์อารมณ์ดีมาก

 

ตรงกันข้ามกับการตอบสนองของผู้ชม ล็อคดูเหมือนจะรู้สึกหดหู่เล็กน้อยขณะเดินลงจากแท่นทดสอบ

 

‘เกิดอะไรขึ้น?’

 

‘ข้าไม่คิดเลยว่าระดับมานาของข้าจะอยู่ที่เงิน 4 ดาวเท่านั้น’

 

‘นี่ไม่ใช่สิ่งที่ข้าคิดไว้’

 

ล็อคก้มหน้าลง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความทุกข์

 

หากนักเรียนคนอื่นรู้ว่าล็อคกำลังคิดอะไรอยู่ล่ะก็…

 

พวกเขาอาจจะรวมพลังกันเพื่อทุบตีเขา

 

จากนั้นก็ตะโกนใส่ว่า “เจ้าสามารถทำตัวเย็นชาได้ถ้าเจ้าต้องการ แต่ขอให้มันพอดีด้วย!”

 

“เพราะเจ้ากำลังทำให้พวกเราที่เหลือทั้งหมดดูแย่!”