World of Beasts I Can See Their Hidden Stats! - ตอนที่ 35

ในฐานะอัจฉริยะจากเมืองเล็ก ๆ ล็อคจำเป็นต้องแสดงความสามารถอันโดดเด่นเพื่อให้ถูกคัดเลือกเข้าสู่สถาบันจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับสูงแห่งสหพันธ์

 

นอกจากนี้สถาบันจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับสูงแห่งสหพันธ์ยังตั้งอยู่ในเมืองศูนย์กลางของรัฐ

 

เมืองศักดิ์สิทธิ์เป็นศูนย์รวมของสหพันธ์อย่างแท้จริง

 

ไม่ว่าจะเป็นขุนนางที่มีอำนาจสูงสุด พวกระดับสูงในสหพันธ์ หรือแม้แต่แกนกลางของกองทัพ พวกเขาทั้งหมดต่างก็อาศัยอยู่ในเมืองศักดิ์สิทธิ์

 

เมืองนี้ยังเป็นสถานที่ที่บรรดาอัจฉริยะที่แท้จริงมารวมตัวกันอีกด้วย

 

นักเรียนทุกคนในโรงเรียนมัธยมปลายที่นั่นมีพรสวรรค์เหนือยิ่งกว่าคนที่ถูกเรียกว่าอัจฉริยะในเมืองที่ล็อคอยู่เสียอีก

 

เนื่องจากมานาที่หนาแน่นของเมือง  มันจึงเป็นประโยชน์อย่างยิ่งต่อการฝึกของจ้าวแห่งสัตว์อสูร

 

ดังนั้นตระกูลและอัจฉริยะจำนวนนับไม่ถ้วนจึงต้องคิดหาทางเพื่อให้ได้ตำแหน่งในเมืองศักดิ์สิทธิ์ซึ่งจะทำให้พวกเขาอาศัยอยู่ได้นาน

 

ยิ่งไปกว่านั้น กองกำลังรักษาความปลอดภัยในเมืองศักดิ์สิทธิ์ยังทรงพลังมากจนน่ากลัว

 

มันเป็นถ้ำเสือหรือไม่ก็ถ้ำมังกรสำหรับพวกปีศาจอย่างแท้จริง

 

นั่นเป็นเพราะกว่า 80% ของกองกำลังติดอาวุธของสหพันธ์ทั้งหมดจะไปรวมตัวกันอยู่ที่นั่น

 

ที่แห่งนั้นสามารถพบเห็นจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับเพชรได้ทุกที่

 

มันเป็นสถานที่ที่ผู้คนปรารถนาจะอาศัยอยู่อย่างแท้จริง

 

สหพันธ์ทั้งหมดนั้นประกอบด้วยหนึ่งรัฐ สี่เขต และแปดเมือง

 

รัฐคือรัฐสวรรค์

 

โดยแบ่งเป็น 4 เขตได้แก่:

 

“เขตซาตาน”

 

“เขตทูตสวรรค์”

 

“เขตพระสันตะปาปา”

 

“เขตแบทเทิลบีสต์”

 

ส่วน 8 เมืองแบ่งออกเป็น:

 

“เมืองทอง”

 

“เมืองไม้”

 

“เมืองน้ำ”

 

“เมืองไฟ”

 

“เมืองดิน”

 

“เมืองลม”

 

“เมืองอสูร”

 

“เมืองศักดิ์สิทธิ์”

 

ทุกเมืองได้รับการตั้งชื่อตามลักษณะท้องถิ่นของพวกมัน

 

ความแตกต่างในภูมิศาสตร์ทำให้เกิดความแตกต่างอย่างมากในด้านคุณสมบัติขององค์ประกอบเวทย์มนตร์ในท้องถิ่น

 

ดังนั้นพวกมันจึงได้รับการตั้งชื่อตามองค์ประกอบหลักของแถบนั้น

 

รัฐสวรรค์ประกอบด้วย 4 เขต และ 4 เขตก็จะประกอบด้วย 8 เมือง

 

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเมืองหลักของรัฐสวรรค์จะทำหน้าที่เป็นแกนกลางของเผ่าพันธุ์มนุษย์ทั้งหมด

 

ในทางกลับกัน เขตทั้งสี่นั้นจะมีความแข็งแกร่งเป็นอันดับสองรองจากรัฐสวรรค์

 

แต่ละเขตมีกองกำลังติดอาวุธที่ทรงพลัง และที่มาของชื่อนั้นจะตั้งตามมหาอำนาจสี่คนแรกของมนุษยชาติ

 

แต่ละคนล้วนเป็นฮีโร่ของมนุษยชาติทั้งสิ้น

 

หากไม่มีพวกเขา มนุษยชาติจะไม่มีวันเข้าสู่ยุคทอง

 

พวกเขาได้นำมนุษยชาติไปสู่ชัยชนะหลังจากความสิ้นหวัง

 

ล็อคนั้นอาศัยอยู่ในเมืองไฟ[1]

 

ตระกูลของเขาอาศัยอยู่ที่นี่มาหลายชั่วอายุคนแล้ว

 

‘เหลือเวลาอีกสามวันก่อนการประเมินของมหาวิทยาลัยจะเริ่ม’

 

‘ภายในสามวันนี้ข้าต้องพยายามให้มากขึ้นเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้กับตัวเอง’

 

“แม้ว่าข้าจะสามารถชิงอันดับหนึ่งมาได้อย่างง่ายดายด้วยความแข็งแกร่งในปัจจุบันของข้า แต่ข้าต้องไม่ประมาท มิฉะนั้นมันคงดูไม่ดีนักหากจู่ๆก็มีอัจฉริยะปรากฏตัวออกมา”

 

ล็อคพูดสิ่งที่คิดออกมาโดยไม่ตั้งใจ

 

ล็อคไม่ต้องการแสดงความสามารถของเขามากเกินไปในการประเมินระดับเมือง เขาต้องการเพียงระดับต่ำสุดเพื่อให้ได้รับตำแหน่งในสถาบันจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับสูงแห่งสหพันธ์

 

นอกจากนี้ เขายังไม่สามารถเปิดเผยแบทเทิลบีสต์ระดับศักดิ์สิทธิ์อีก 2 ตัวของเขาต่อสาธารณะได้เช่นกัน

 

มิเช่นนั้นความสามารถของเขามันจะเด่นมากเกินไป

 

ถ้าเขาขโมยจุดเด่นจากทุกคนในระหว่างการประเมิน เกรงว่าเขาคงจะต้องตกเป็นเป้าหมายของผู้ที่อาศัยอยู่ในเมืองไฟอย่างแน่นอน

 

นี่ไม่ใช่สิ่งที่ล็อคต้องการ

 

ในทางกลับกัน หากเขาแสดงความสามารถของเขาอย่างเต็มที่ในสถาบันจ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับสูงแห่งสหพันธ์มันจะไม่มีคนกล้าแม้แต่จะสบตา

 

‘ในโลกนี้ไม่ขาดแคลนอัจฉริยะ’

 

‘ในกลุ่มคนจำนวนมากนั้นมันก็มีคนอยู่หลายประเภท’

 

ความคิดของล็อคกลับสู่ความจริง

 

ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าท้องของเขาเริ่มร้อง

 

ล็อคจึงหันไปมองเวลาบนโทรศัพท์ของเขา

 

[ 11:23 น. ]

 

ล็อคเดินออกจากห้องและตรงไปยังห้องอาหาร

 

จากนั้นเขาก็พบว่าโต๊ะตรงหน้าเขานั้นเต็มไปด้วยอาหารเรียบร้อยแล้ว

 

ล็อครีบเดินไปที่โต๊ะอาหารทันที

 

จากนั้นจึงนั่งลงบนเก้าอี้ตัวเองอย่างเร่งรีบ

 

เมื่อพ่อแม่ของเขามาถึงก็พบเข้ากับลูกชายของตนที่กำลังกวาดอาหารบนโต๊ะอย่างตะกละตะกลาม

 

เมื่อเห็นดังนั้นพวกเขาก็อดไม่ได้ที่จะเผยรอยยิ้มอย่างอบอุ่น

 

อาหารบนโต๊ะได้ถูกล็อคกินเข้าไปอย่างรวดเร็ว

 

อย่างไรก็ตาม ล็อคกลับเลียริมฝีปากของเขาราวกับว่าอาหารที่มีอยู่นั้นไม่เพียงพอ

 

เมื่อได้เห็นความอยากอาหารของล็อค พ่อแม่ของเขาก็อดตัวสั่นไม่ได้

 

ความอยากอาหารของเขาเยอะเกินไป

 

ท้ายที่สุดแล้ว อาหารที่อยู่บนโต๊ะมันก็ควรจะเพียงพอสำหรับเลี้ยงครอบครัวสามคนเป็นเวลาสองถึงสามวันเลยทีเดียว

 

อย่างไรก็ตามอาหารจำนวนที่ว่านั้นก็ถูกล็อคกวาดเข้าปากไปในเวลาไม่ถึงสิบนาที

 

มันยากสำหรับพ่อแม่ของล็อคที่เป็นคนธรรมดาจะสามารถเข้าใจได้

 

เมื่อสังเกตเห็นการแสดงออกของพ่อแม่ ล็อคจึงก้มมองดูจำนวนจานที่อยู่บนโต๊ะโดยไม่รู้ตัว เมื่อตระหนักได้ว่าเกิดอะไรขึ้น ใบหน้าของเขาก็บิดเบี้ยวเป็นท่าทางที่น่าอึดอัดใจ

 

เขาพูดกับพ่อแม่ของเขา

 

“อะแฮ่ม เรื่องนี้…”

 

“ตั้งแต่ที่ข้ากลายเป็นจ้าวแห่งสัตว์อสูร…”

 

“ข้าก็พบว่าความอยากอาหารของข้ามันมีมากผิดปกติ”

 

“ตั้งแต่นั้นมามันก็ไม่มีสักวันเลยที่ข้ากินอิ่ม”

 

เมื่อพ่อแม่ของเขาได้ยินเช่นนี้ พวกเขาก็เห็นความเขินอายบนใบหน้าของเขา

 

พ่อของเขารีบพูดขึ้น

 

“จริงด้วย นั่นสินะ”

 

“ตอนนี้ลูกชายของข้ากลายเป็นจ้าวแห่งสัตว์อสูรไปแล้ว”

 

“อาหารธรรมดาแบบนี้คงไม่เพียงพอสำหรับความอยากอาหารในแต่ละวันของเจ้า”

 

“ข้าควรจะซื้อเนื้อของปีศาจให้เจ้ากิน มีเพียงพลังงานที่มีอยู่ในเนื้อของปีศาจเท่านั้นที่สามารถช่วยเรื่องความอยากอาหารของจ้าวแห่งสัตว์อสูรได้”

 

แม่ของล็อคตบหน้าผากของเธอเอง

 

เธออุทานว่า “พวกเรานี่โง่จริงๆ เราเกือบลืมไปว่าร่างกายของจ้าวแห่งสัตว์อสูรนั้นแตกต่างจากของเรา”

 

“อาหารที่เรากินธรรมดาไม่สามารถทำให้จ้าวแห่งสัตว์อสูรอิ่มได้เลย”

 

จากนั้นเธอก็พูดกับลูกชายว่า

 

“รอหน่อยนะลูกเดี๋ยวแม่จะออกไปซื้อเนื้อปีศาจมาให้”

 

พูดจบเธอก็รีบออกจากบ้านไปทันที

 

ขณะเดียวกัน ล็อคก็ยังตกอยู่ในความงุนงง

 

ตอนนั้นเองที่เขาเพิ่งตระหนักได้ว่าทำไมจ้าวแห่งสัตว์อสูรถึงต้องกินเนื้อของปีศาจ

 

‘เป็นเพราะเช่นนี้เอง’

 

‘ไม่แปลกใจเลยที่ข้าไม่ได้กินอิ่มมาสักพักแล้ว’

 

ชายมีหนวดข้างล็อคพูดขึ้น “ตั้งแต่เจ้ากลายเป็นจ้าวแห่งสัตว์อสูร แม่ของเจ้าก็เต็มไปด้วยความสุข ทุกคืนนางจะบอกกับข้าอย่างน้อยแปดร้อยครั้งว่าลูกชายของนางเป็นจ้าวแห่งสัตว์อสูร”

 

“นอกจากนี้ ขณะที่แม่ของเจ้าเจอคนที่นางรู้จัก นางก็จะบอกกับพวกเขาว่าลูกชายของนางเป็นจ้าวแห่งสัตว์อสูร”

 

หลังจากพูดจบ สีหน้าของเขาก็ดูหมดหนทาง

 

ในทางกลับกัน สีหน้าของล็อคก็มืดลง

 

อย่างไรก็ตามเพียงไม่กี่วิต่อมา….

 

เขาก็สามารถเข้าใจความรู้สึกของแม่ได้ เพราะท้ายที่สุดแล้วจ้าวแห่งสัตว์อสูรก็เป็นอาชีพที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลก

 

ไม่ว่าจะไปทางไหนพวกเขาก็จะเป็นที่ต้องการเสมอ

 

และการที่ลูกชายของเธอที่ได้กลายเป็นจ้าวแห่งสัตว์อสูรก็เป็นเรื่องที่น่าภาคภูมิใจอย่างมากสำหรับแม่ของล็อค

 

มันเป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การแสดงให้คนอื่นเห็น

 

ท้ายที่สุดแล้วมันก็ไม่ใช่ทุกคนที่จะสามารถกลายเป็นจ้าวแห่งสัตว์อสูรได้

 

พ่อของเขาก็ภูมิใจเช่นกัน เพราะลูกชายของเขาดูมีอนาคตมากกว่าหลายคนที่เขารู้จัก

 

[1] ผู้เขียนอาจลืมเรื่องการตั้งชื่อเมืองตามโลกปัจจุบันไปแล้ว

 

[2] หลังจากนี้จะมีเรื่องการปรับเปลี่ยนบางอย่างจากผู้เขียนอยู่แต่จะน้อยลงเรื่อยๆสำหรับคนที่อ่านมาถึงตรงนี้แล้วสงสัย