World of Beasts I Can See Their Hidden Stats! - ตอนที่ 28

ล็อคเดินลึกเข้าไปในสนามรบโบราณ

 

ระหว่างทาง งูหยกขาว 2 หัวของเขาได้ฆ่าปีศาจไปเป็นจำนวนมาก[1]

 

ขณะที่ล็อคกำลังมองหาเป้าหมายต่อไปของเขา ทันใดนั้นเขาก็ได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือของมนุษย์จากระยะไกล

 

เขามองไปทางที่เสียงร้องดังมา

 

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากหมอกหนาที่ปกคลุมสนามรบทำให้การมองเห็นของเขาจึงถูกบดบังอย่างรุนแรง

 

เขาไม่อาจมองเห็นได้ไกลมากนัก

 

เขาทำได้เพียงเร่งฝีเท้าไปยังทิศทางของเสียง

 

ส่วนงูหยกขาวสองหัวของเขาก็กำลังตามหลังมาอย่างใกล้ชิด

 

ไม่นาน…

 

เสียงร้องขอความช่วยเหลือก็ค่อยๆ ชัดเจนขึ้น

 

เขาจึงเร่งฝีเท้าให้ไวยิ่งกว่าเดิม

 

เมื่อมาถึง เขาก็เห็นปีศาจสิงโตกลุ่มใหญ่รายล้อมมนุษย์คนหนึ่งอยู่

 

ซึ่งมนุษย์ที่ว่าก็คือลีน่า เพื่อนร่วมชั้นที่เขาเพิ่งพบมาก่อนหน้านี้

 

แต่เขาไม่เห็นแบทเทิลบีสต์ของลีน่าอยู่แถวนี้

 

เห็นได้ชัดเลยว่าลีน่าเสียมานาจนเธอไม่สามารถเรียกแบทเทิลบีสต์ของเธอมาต่อสู้ได้อีกต่อไป

 

ล็อคตะโกนว่า “เฮ้ เจ้าอสูรไร้ประโยชน์ มองมาทางนี้!”

 

เสียงของล็อคได้กระตุ้นปีศาจที่อยู่ไกลออกไปทันที

 

ดูเหมือนลีน่าก็จะได้ยินเสียงของล็อคเช่นกัน เธอจึงมองมาทางเขา

 

เมื่อลีน่าเห็นล็อค ใบหน้าของเธอก็เผยให้เห็นความโล่งใจในทันที

 

ความจริงลีน่านั้นสิ้นหวังไปแล้ว เธอกระทั้งพร้อมที่จะตายเลยด้วยซ้ำ

 

เธอทราบดีว่าแม้เธอจะอยู่ในที่ฝึกที่มนุษย์สร้างขึ้น แต่มันไม่ได้หมายความว่าจะปลอดภัย

 

วิธีเดียวที่เธอจะสามารถรับรองความปลอดภัยของตัวเองได้คือเธอต้องมาพร้อมกับครูหรือไม่ก็ผู้ใหญ่

 

อย่างไรก็ตามลีน่าคิดอย่างดื้อรั้นว่าด้วยความแข็งแกร่งของเธอเอง เธอน่าจะสามารถกวาดล้างพื้นที่ฝึกระดับทองแดงได้อย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตามเธอไม่คิดเลยว่าเธอจะถูกกลุ่มปีศาจสิงโตล้อมรอบเช่นนี้

 

ส่วนแบทเทิลบีสต์ของเธอนั้นก็ถูกทำให้หมดสภาพต่อสู้ ยิ่งไปกว่านั้นเนื่องจากมีปีศาจสิงโตจำนวนมาก เธอจึงต้องใช้มานาในอัตราที่สูงตามไปด้วย เป็นผลให้ไม่นานเธอก็สูญเสียความสามารถในการเรียกแบทเทิลบีสต์ของเธอ

 

อย่างไรก็ตามในตอนที่เธอกำลังยอมรับความตายอยู่นั้นเอง…

 

ล็อคก็ได้เข้ามาช่วยเธอ

 

เมื่อสังเกตเห็นร่างของล็อค ลีน่าก็รู้สึกราวกับว่าเธอได้พบกับพระผู้ช่วย

 

ความตื่นเต้น ความเสียใจ และอารมณ์ที่ซับซ้อนทุกประเภทผุดขึ้นในใจเธอ

 

“ติ๊ง!”

 

เสียงระฆังของระบบดังขึ้นอีกครั้ง

 

[ ออกภารกิจ: สังหารปีศาจสิงโตทั้งหมดและช่วยเพื่อนร่วมชั้นของท่าน ท่านจะได้คะแนนฟังก์ชั่น30 แต้ม ]

 

เมื่ออ่านภารกิจที่ได้รับ ล็อคก็มีแรงจูงใจในทันที

 

เขาสั่งให้งูหยกขาวสองหัวพุ่งเข้าใส่ใจกลางกลุ่มปีศาจสิงโต

 

กลุ่มของปีศาจสิงโตไม่ใช่กลุ่มที่จัดการง่ายนัก พวกมันล้อมงูหยกขาวสองหัวจากทุกทิศทุกทาง

 

งูหยกขาวสองหัวก็ปล่อยระเบิดแสงเพื่อทำให้ปีศาจสิงโตสับสน

 

ก่อนที่พวกมันจะมีโอกาสได้ฟื้นตัว งูหยกขาวสองหัวของเขาก็ได้พุ่งไปยังทิศหนึ่งโดยใช้การเคลื่อนที่เชิงพื้นที่

 

ทันใดนั้นมันก็มาถึงด้านหลังของปีศาจสิงโตสามตัว งูหยกขาวสองหัวใช้ร่างกายอันทรงพลังของมันโอบรอบปีศาจและรัดคอพวกมันทันที

 

ร่างกายของมันรัดแน่นอย่างต่อเนื่อง ครู่ต่อมา มันก็กำจัดศัตรูไปสามตัว

 

ขณะเดียวกันปีศาจตัวอื่นๆก็เริ่มที่จะฟื้นตัว

 

พวกมันตวัดกรงเล็บและพุ่งเข้าหางูหยกขาว 2 หัวด้วยท่าทางก้าวร้าว

 

เมื่อเห็นดังนั้นล็อคจึงสั่งให้งูหยกขาวสองหัวของเขาใช้ฟรอสต์ฟอล

 

งูหยกขาวสองหัวทำตามคำสั่งและปล่อยแท่งน้ำแข็งพุ่งเข้าหาศัตรู

 

ทำให้ปีศาจสามตัวถูกสังหารในทันที

 

ครู่ต่อมาปีศาจทั้งห้าที่อยู่ใกล้กับงูหยกขาวสองหัวก็ได้รีบวิ่งไปที่ด้านข้างของมัน ด้วยการเหวี่ยงหางอันทรงพลัง มันจึงส่งปีศาจทั้งห้าที่พุ่งเข้าหามันบินไปออกทันที เมื่อจัดการศัตรูเสร็จ งูหยกขาวสองหัวก็ปลดปล่อยฟรอสต์ฟอลอีกครั้ง

 

ปีศาจสามตัวที่ถูกส่งบินไปไม่สามารถขัดขืนได้และถูกฟรอสต์ฟอลแทงทะลุจนเสียชีวิตในทันที

 

สิ่งที่เหลืออยู่ ณ ตอนนี้คือจ่าฝูงและยามสองตัว

 

ตัวจ่าฝูงนั้นฉลาดมาก มันตระหนักได้ในทันทีว่าล็อคไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่มันสามารถเอาชนะได้

 

มันจึงเริ่มหันหลังและวิ่งไปในทันที

 

แต่ทำไมล็อคต้องปล่อยมันไปด้วย?

 

เพราะหากมันหนีไปได้ ล็อคก็อาจจะไม่ได้รับคะแนนฟังก์ชั่น30 แต้มของเขา

 

เขาสั่งให้งูหยกขาวสองหัวของเขาใช้การเคลื่อนไหวเชิงพื้นที่ทันที

 

ร่างของงูหยกขาวสองหัวหายไปจากที่ที่มันอยู่และปรากฏตรงหน้าจ่าฝูงที่กำลังหลบหนี

 

มันขยายกระเพาะก่อนจะก้มลงและกลืนตัวจ่าฝูงลงไปทำให้มันตายในทันที

 

หลังจากนั้นปีศาจสิงโตทั้งสองที่เหลือก็ถูกฟรอสต์ฟอลบดขยี้

 

เวลาที่ใช้ในการต่อสู้ทั้งหมดนั้นสั้นมาก

 

ความสามารถในการต่อสู้ของงูหยกขาวสองหัวนั้นสูงเกินทะลุเพดานไปแล้ว

 

มันจัดการกับศัตรูรอบๆ อย่างรวดเร็วโดยปราศจากความลังเล

 

ในขณะเดียวกัน ลีน่าที่กำลังเฝ้าดูอยู่ไกลๆ ก็ตกตะลึงกับฉากต่อสู้ที่เกิดขึ้นต่อหน้าเธอ

 

เธอไม่อยากจะเชื่อทุกสิ่งที่เห็นตรงหน้า

 

นี่เป็นความแข็งแกร่งที่จ้าวแห่งสัตว์อสูรระดับทองแดงมีได้จริงหรือ?

 

ล็อคสามารถจัดการกับพวกปีศาจได้อย่างง่ายดาย ราวกับว่าเขากำลังดื่มน้ำอยู่

 

กลับกันเธอได้ใช้ไพ่ทุกใบที่เธอสามารถใช้ได้ แต่ท้ายที่สุดแล้วเธอก็ยังถูกปีศาจเหล่านี้บังคับให้อยู่ในสถานการณ์สิ้นหวัง

 

ขณะเดียวกันล็อคกลับสามารถจัดการกับอสูรเหล่านี้ได้อย่างง่ายดาย

 

ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันได้กระทบจิตใจของลีน่าอย่างรุนแรง

 

ตั้งแต่เธอยังเด็ก เธอก็ถูกยกย่องว่าเป็นอัจฉริยะ

 

อย่างไรก็ตามหลังจากที่ได้เห็นพรสวรรค์อันทรงพลังของล็อค ความเชื่อมั่นในตนเองของเธอก็ได้รับผลกระทบอย่างมาก

 

ล็อคทรงพลังเกินไป ส่วนแบทเทิลบีสต์ระดับศักดิ์สิทธิ์ของเขาก็มีพลังจนน่าขัน

 

“ติ๊ง!”

 

เสียงระบบดังขึ้นอีกครั้ง

 

[ ขอแสดงความยินดีกับโฮสต์ที่ทำภารกิจสำเร็จ ท่านได้รับคะแนนฟังก์ชั่น 30 แต้ม ]

 

ล็อคดูข้อความที่ระบบนำมา เขาอดยิ้มไม่ได้

 

ลีน่าซึ่งอยู่ไกลออกไปเดินมาหาล็อค

 

“ขอบคุณมากนะล็อค ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้า ข้าคงเป็นอาหารให้ปีศาจเหล่านั้นไปแล้ว”

 

ใบหน้าของลีน่าเต็มไปด้วยความกตัญญูขณะที่เธอพูดกับล็อค

 

ล็อคเพียงแค่โบกมือ

 

เขากล่าวกับลีน่า

 

“ไม่เป็นไร ท้ายที่สุดแล้วยังไงเราก็เป็นเพื่อนร่วมชั้นกัน มีเพียงเราเท่านั้นที่จะช่วยเหลือซึ่งกันและกัน”

 

“ข้าเชื่อว่าหากข้าต้องเผชิญกับอันตราย เจ้าก็จะมาช่วยข้าด้วยเช่นกัน”

 

ลีน่ายิ้มขอบคุณล็อค

 

“นี่คือแบทเทิลบีสต์ของเจ้าใช่หรือไม่? มันแข็งแกร่งมาก!”

 

“อย่างที่หวังไว้จากแบทเทิลบีสต์ระดับศักดิ์สิทธิ์ ความแข็งแกร่งของมันหาตัวจับยากจริงๆ”

 

ล็อคยิ้มเล็กน้อยแทนคำตอบ

 

หากปราศจากความสามารถอันทรงพลังของระบบ เขาอาจจะไม่สามารถเทียบกับลีน่าได้ด้วยซ้ำ

 

ล็อคกล่าวกับลีน่า “การฝึกของข้าสิ้นสุดลงแล้ว และข้าก็กำลังจะออกจากที่นี่ เจ้าจะมาด้วยกันไหม?”

 

เมื่อลีน่าได้ยินคำชวนของล็อคเธอก็ตอบตกลงอย่างง่ายดาย

 

ท้ายที่สุดแล้วในสนามรบโบราณอุบัติเหตุมันอาจเกิดขึ้นได้ทุกเมื่อ

 

นอกจากนี้มานาของตัวลีน่าเองก็ยังไม่ฟื้นพอที่จะเรียกแบทเทิลบีสต์

 

เมื่อล็อคเสนอจะพาเธอไปยังทางออก แล้วแบบนี้เธอจะไม่มีความสุขได้อย่างไร?

 

การเดินทางเต็มไปด้วยความเงียบ

 

ระหว่างทางกลับ เส้นทางนั้นสงบผิดปกติ

 

มันไม่มีปีศาจโผล่ออกมาให้เห็นเลยแม้แต่ตัวเดียว

 

ไม่นานหลังจากนั้นพวกเขาก็ออกมาจากสนามรบโบราณ

 

จู่ๆลีน่าก็ถามล็อคขึ้นมา

 

“ข้าเห็นว่าในเมื่อเจ้าครอบครองแบทเทิลบีสต์ระดับศักดิ์สิทธิ์กุหลาบทอง เจ้าอาจได้รับการเสนอให้เข้าร่วมมหาลัยชั้นนำของสหพันธ์แล้ว”

 

“เจ้าตั้งใจจะเข้าเรียนที่ไหน?”

 

คำถามของลีน่าอาจฟังดูน่าหัวเราะสำหรับคนปกติ

 

เพราะทุกคนต่างพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเข้าสู่สามมหาวิทยาลัยชั้นนำ อย่างไรก็ตามเธอกลับถามล็อคว่าเขาอยากจะเข้ามหาวิทยาลัยไหน

 

มันเป็นคำถามที่ชวนให้หัวเราะจริงๆ

 

[1] นี่หมายถึงพวกอสูรที่เดินเตร่อยู่ในสนามฝึก เช่นเดียวกับอสูรที่โผล่ออกมาจากรอยแยก คำสองคำนี้จะใช้สลับกันได้ ขึ้นอยู่กับบริบท