ตอนที่ 78: ได้งานแรกแล้ว !
──
เข้าสู่เดือนมกราคม ปีใหม่ได้เริ่มต้นขึ้น และสำหรับผมที่เริ่มชินกับชีวิตในฐานะVTuberแล้ว ก็มีข่าวดีมาถึง
『 รุยคุงมีงานเข้ามาแล้วนะคะ ! 』
[ หา!? จริงเหรอครับ!? ไม่ได้แกล้งกันใช่มั้ยครับ!? ]
เนโมซังที่อยู่อีกฝั่งสายโทรศัพท์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงยินดี
『 จริงสิ! ดีใจด้วยนะ! 』
อา… ในที่สุด ผมก็ได้โอกาสทำงานสักที! เยี่ยมไปเลย!
ผมรีบถามเนโมซังถึงรายละเอียด
[ แล้วงานเป็นแบบไหนครับ? เกี่ยวกับเกมมือถือ? อาหาร? หรือคาเฟ่คอลแลปอะไรแบบนั้น…! หรือว่าจะมี ‘ราเม็งสูตรพิเศษของรุย’ ด้วย!? ]
『 ใจเย็นก่อนค่ะ รุยคุง ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะ…เหมือนเพิ่งคุยเรื่องนี้ไปไม่กี่วันก่อนเอง รุยคุงต้องเรียนรู้ที่จะฟังให้จบก่อนพูดนะคะ 』
[ อ-อ่า ขอโทษครับ… ]
『 ฉันเองก็หวังว่าจะได้งานราเม็งเหมือนกัน แต่ตอนนี้ยังไม่มีเข้ามาเลย หรือเพราะรุยคุงยังมีเครดิตไม่พอ? 』
[ ค-คงเป็นแบบนั้นแหละครับ… ]
คำพูดของเนโม่ซังที่ไม่มีเจตนาร้ายทำเอาผมสะอึก แต่นั่นแหละ เรื่องภาพลักษณ์สำหรับงานอาหารดูเหมือนจะสำคัญมาก งั้นปล่อยไว้ก่อน แล้วฟังรายละเอียดต่อดีกว่า
『 งานที่เข้ามาครั้งนี้คือ งานโปรโมตเกมตู้คีบตุ๊กตาออนไลน์ค่ะ 』
[ เกมตู้คีบ…!? ]
『 ใช่ค่ะ เป็นเกมที่ให้เล่นตู้คีบจากที่บ้านน่ะจะมีสินค้าจากSkySunให้เลือกด้วย ก็เลยอยากให้ไลฟ์เวอร์ที่เก่งเรื่องคีบมาร่วมงาน แล้วเขาก็เลือกรุยคุง 』
[ จริงเหรอครับ! ถึงจะไม่ได้เก่งมาก แต่จะพยายามเต็มที่ครับ ]
ตอนที่เคยไปแวะเกมเซ็นเตอร์ ผมก็เคยเล่นอยู่บ้าง แต่ส่วนใหญ่ผมจะเล่นเกมดนตรีหรือเกมหยอดเหรียญอื่นๆมากกว่า… แต่ก็นั่นแหละ
[ ถ้าได้รับเลือกมาแล้ว ผมจะทำให้เต็มที่ครับ! ไว้ผมจะฝึกซ้อมไว้ล่วงหน้านะครับ! ]
『 ดีมากค่ะ! ฉันว่ารุยคุงคงต้องขอบคุณเรย์จังด้วยนะ เธอพูดถึงรุยคุงไว้ในไลฟ์ก่อนหน้านี้ว่า ‘รุยเก่งเรื่องคีบมาก ถึงกับช่วยคีบฟิกเกอร์ให้เธอเลย’ นั่นอาจเป็นสาเหตุที่เขาเลือกเธอก็ได้นะ 』
[ เหรอครับ… เรย์ช่วยเปิดโอกาสให้ผมแบบนั้นเลยเหรอ…]
ต่อให้นั่นไม่ใช่เหตุผลจริงๆ ผมก็ควรขอบคุณเรย์อยู่ดี
[ แต่ถ้าปล่อยให้เรย์ที่เล่นไม่เก่งเลยมาเล่นแล้วไม่ได้ของ ก็อาจจะทำให้คนดูสนุกได้เหมือนกันนะครับ ? ]
『 ก็เข้าใจได้นะคะ แต่ฉันคิดว่าการได้ตุ๊กตากลับมาได้จะกระตุ้นให้คนดูอยากเล่นตามมากขึ้น และในมุมของงานโปรโมตแบบนี้ มันจะช่วยให้งานประสบความสำเร็จมากกว่า 』
[ นั่นสินะ…]
งานโปรโมตไม่ได้ขึ้นอยู่กับความสนุกเพียงอย่างเดียวสินะ ถือเป็นบทเรียนที่ดีสำหรับผม แล้วเนโม่ซังก็เหมือนกำลังดูเอกสารหรืออะไรบางอย่างขณะพูด เพราะได้ยินเสียงคลิกเมาส์เป็นระยะๆ
『 อ้อ แล้วในสินค้าคอลแลปของSkySun มีฟิกเกอร์ของเรย์จังด้วยนะ แถมเป็นสินค้าไฮไลต์เลยด้วย 』
[ เอ๊ะ ! !? ]
ในที่สุดฟิกเกอร์ของยัยนั่นก็มา… ! แค่คิดก็รู้แล้วว่ามันต้องเป็นฉากที่ผมต้องคีบฟิกเกอร์ของเรย์ในไลฟ์แน่ๆ!
『 แล้วฟิกเกอร์ตัวนี้ก็มีขายเฉพาะในเกมตู้คีบออนไลน์เท่านั้นด้วยนะ 』
[ งั้นถามหน่อยครับ… แล้วสินค้าของผมล่ะ? ]
『 เอ่อ… ดูเหมือนไม่มีนะ 』
จบละ…V ที่ไม่มีแม้แต่สินค้าคอลแลปยังได้งานโปรโมตแบบนี้เนี่ยนะ…!? เอาจริงๆ ก็ฮาอยู่เหมือนกัน…!!
『 อ้อ โทษที ฉันลืมบอก รุยคุงมีสินค้านะ เป็นสแตนด์อะคริลิกตั้งโชว์ 』
[ จริงเหรอครับ! ดีใจจัง… แล้วมีกี่แบบเหรอครับ? ]
『 แบบเดียว 』
… อืม ก็ไม่เกินคาด แต่แค่มีสินค้าออกมาก็ดีใจแล้วล่ะ ผมอาจจะเอาไปแจกคนดูในไลฟ์ หรือจะส่งให้เพื่อนๆ อย่างเรย์หรืออายากะดี ? แต่ก็ไม่รู้ว่าพวกเขาจะรู้สึกยังไง
『 ว่าแต่ รุยคุงจะรับงานนี้มั้ย ? 』
[ รับสิครับ! ผมพร้อมทำทุกงานครับ! ]
『 ดีมาก! รายละเอียดเดี๋ยวเรามาคุยกันอีกที ขอบคุณมากค่ะ! 』
[ ขอบคุณเช่นกันครับ! ปีนี้ก็ฝากตัวด้วยนะครับ! ]
ก่อนวางสาย ผมได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ ของเนโม่ซัง ฟังดูน่ารักดี
[ ในเมื่อได้งานมาแล้ว ก็ต้องฝึกฝนไว้ก่อนเลยสิ! ]
จากนั้นผมก็เปิดเว็บไซต์เกมตู้คีบออนไลน์ และเริ่มต้นฝึกซ้อม… โดยไม่รู้เลยว่าอีกหนึ่งชั่วโมงข้างหน้า เงินเก็บของผมจะหายไปหลายหมื่นเยน
──
