──เมื่อผมถึงบ้านของอายากะ ก็จอดจักรยานแล้วกดอินเตอร์คอม จากนั้นก็ได้ยินเสียงปลดล๊อค แล้วคนที่ออกมาจากประตูก็…
[เอ๊ะ เห~ มาจริงๆด้วยสินะ รุย ! ]
…ก็คืออายากะที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่
[ครับๆ มาแล้วครับ]
ผมพยายามตอบส่งๆไป แต่…ผมเดาว่าเธอคงจะสังเกตได้
[ฮิฮิ ถ้านายไม่อยากมา นายก็คงไม่มาหรอกใช่มั้ยละ ?]
[ เงียบน่า ]
[อ่าหะ , งั้น…เข้ามาสิ?]
[อ่า]
จากนั้นผมก็เข้าบ้านและอายากะก็พาผมขึ้นบันได และเข้าไปในห้องของเธอซึ่งมีโปสเตอร์ “เรย์” ติดอยู่
อายากะปิดประตูห้องแล้วขอให้ผมไปนั่งบนเก้าอี้ทรงกลมอีกครั้ง…ผมไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธเลยไปนั่งตรงนั้น
[แล้ว… โทรมาทำไมล่ะ? พยายามชวนฉันไปก็ไม่มีประโยชน์หรอกนะ ?]
[ม่า…..ไม่เป็นไร ทำไมไม่ลองดูสมาชิกของ สกาย ซันลิเวอร์ ดูก่อนล่ะ พวกเขามีเอกลักษณ์และน่าสนใจมากๆเลย]
[ถึงจะค่อยไม่อยากดูก็เถอะ…แต่ฉันมั่นใจว่ามีเกือบ 100 คนเลยใช่มั้ย ? ให้ดูหมดทุกคนเวลาไม่พอหรอก ]
[โอ้ ก็รู้ดีนิ ! งั้นเลือกสักคนที่นายสนใจเลย เดี๋ยวให้ดูคลิปสนุกๆของพวกเขาเอง]
เมื่อพูดจบ อายากะก็นั่งลงบนเก้าอี้เล่นเกมมิ่ง เปิดหน้าแรกของ “สกาย ซันลิเวอร์” และหน้าจอก็แสดงรายชื่อและเอกลักษณ์ของแต่ละคน ผมลากเมาส์แล้วดูที่ละคน
[ถึงเธอจะบอกว่าให้เลือกคนที่สนใจก็เถอะ……โอ้ มีตัวละครรุ่นปู่อยู่ด้วยหรอเนี่ย]
[ใช่แล้วล่ะ! คุณปู่ได้รับความนิยมไม่น้อยเลยนะ !]
[หืมม มีแบบนี้ด้วยสินะ]
ฉันคิดว่าวีทูบเบอร์เป็นกลุ่มที่มีแต่สาวสวยทำอะไรสนุกๆกันอย่างเดียว แต่ผมแปลกใจที่ไม่ได้เป็นแบบนั้นทั้งหมด โลกนี้มันกว้าจังเลยนะ…..
[แล้ว รุยสนใจคนไหนหรอ ?]
[เอ๊ะ ฉันว่าคุณปู่คนนี้แหละ]
[ ไม่ใช่คุณปู่ซิ!!! ]
[ทำไมอะ ?]
[ไม่หรอก คือว่าคุณปู่อะนะ ตอนที่ออกรายการด้วยกันเขาก็ใจดีแถมตลกอยู่หรอกแต่ฉันไม่ค่อยได้ดูสตรีมเลยรู้ไม่เยอะเท่าไหร่ รู้แค่สตรีมพวกไพ่นกกระจอกบ่อยมากๆ ]
เอ๊ะ ออกรายการอะไร…? วีทูบเบอร์ทำอะไรพวกนี้ด้วยหรอ ?
[อายากะ….ที่ว่าออกรายการนี่คือ?]
[อ่า มีสตรีมเมอร์บางคนที่ทำรายการทีวีและรายการวิทยุด้วย โดยสเกลจะแตกต่างกันไป แต่รายการก็ได้รับการสนับสนุนจากฝ่ายบริหารให้เช่าสตูดิโออะไรทำนองนั้น]
[นั่นสุดยอดมากเลยนะ….]
เธอดูเหมือนไอดอลจริงๆเลย…หรือว่าเธอกำลังทำสิ่งที่เหมือนไอดอลมากกว่าไอดอลจริงๆ หรือเปล่า?
[ งั้นอายากะ ก็ทำรายการอะไรนั่นด้วยรึป่าว ?]
[ไม่อะ ฉันเป็นแค่แขกรับเชิญน่ะ รายการที่ฉันออกกับคุณปู่ก็รายการนั้นแหละ]
[เอ๊ ~ งั้นหรอ]
โดยปกติแล้วรายการจะจัดสัปดาห์ละครั้งหรืออย่างน้อยก็เดือนละครั้ง เลยคิดว่าคงต้องเป็นคนที่มีเวลามากจริงๆทำ ผมก็ไมไรู้อะไรมากนักหรอก..
[ สรุปแล้วรุยชอบคนไหนหรอ ? ถ้าเป็นผู้หญิงจะช่วยได้เยอะเลย! ]
[ทำไมอะ?]
[ก็คนที่ฉันติดต่อด้วยบ่อยๆคือสตรีมเมอร์ผู้หญิงนี่นะ ! ฉันคุยกับผู้หญิงส่วนใหญ่ในค่ายมาแล้วด้วย!]
[อะ งั้นหรอ]
ไม่สิ…มันยากที่จะเลือกต่อหน้าอายากะ ทุกคนในนี้มีแต่สาวสวยด้วย… ผมไม่อยากให้อายากะรู้รสนิยมของผมเท่าไหร่ แต่ถึงอย่างนั้น… ผมก็ไม่กล้าเลือก “เรย์” อยู่ดี
[ ……………….. ]
สักพักผมก็หยุดเลื่อนดู ในหน้าเพจที่มีสตรีมเมอร์สีผมหลากสีสัน ผมสดุดกับเด็กผู้หญิงในชุดเครื่องแบบผมสีดำมัดผมแบบหางม้าคู่ที่ดูธรรมดาๆ
[โอ๊ะ สนใจเด็กคนนั้นหรอ ?]
[ฉันยังไม่ได้พูดอะไรเลยนะ]
แต่ว่า… อายากะเฉียบคมในเวลาแบบนี้มาก เธอสังเกตุเห็นท่าทีของผมทันที
[ไม่หรอกรุย นายชอบผู้หญิงคนนี้มากใช่ไหมล่ะ รุยมองว่าเด็กผู้หญิงธรรมดาๆแบบนี้น่ารักใช่มั้ย?]
[นี่เธอรู้อะไรเกี่ยวกับฉันบ้างเนี่ย…?]
….มันคือเรื่องจริง ผมเลยไม่อาจปฏิเสธได้ จากนั้นอายากะก็ตื่นเต้นและอธิบายเกี่ยวกับเด็กคนนั้นให้ฟัง
[ฮิฮิ ผู้หญิงคนนี้ชื่อ ‘คิยามะ อิบุกิ’จัง เธอเท่และฉลาดมากเลยล่ะ!]
[ อืม ใส่เครื่องแบบ แบบนั้น…..เป็นนักเรียนธยมปลายหรอ? ]
[อือ! เซตติ้งคือนักเรียนมัธยมปลายน่ะ!]
[เซตติ้งสินะ..]
พอลองคิดดูดีๆ มันก็เมคเซ้นส์ดีเพราะคงจะยากถ้าจะจ้างนักเรียนมัธยมปลายมาจริงๆ…
[อืม โอเค! ถ้าอย่างนั้น เรามาดูคลิปของอิบุกิกันดีกว่า! อืม… อันนี้แล้วกัน? ‘อิบุกิ คิยามะ หัวเราะอย่างบ้าคลั่งหลังจากคว่ำรถบรรทุกและจุดไฟเผามัน????’]
[เดี๋ยวดิ ? เด็กนี่ทำอะไรอยู่เนี่ย ?]
[อ๊ะ โทษทีรุย อันนี้พาร์ท 2 น่ะ]
[ พาร์ท 2 !? ]
ผมตกใจมาก แต่พอมองใกล้ ๆ ที่ภาพขนาดย่อ ก็เห็นว่ามันเป็นหน้าจอเกม… ก็คิดอยู่แล้วว่าควรจะเป็นแบบนั้น… ถ้าไปทำอะไรแบบนั้นในชีวิตจริง น่าจะโดนจับอะนะ…
[อ๊ะ เจอพาร์ท 1 ละ มาดูกันเถอะ !]
[อ่า…]
จากนั้นผมก็นั่งข้างอายากะแล้วดูคลิปของเด็กผู้หญิงที่ชื่ออิบุกิ
เนื้อหาของวิดีโอเป็นคลิปของเด็กผู้หญิงที่ดูเงียบๆ ซึ่งพลังของเสียงก็ตาม….ที่คาดไว้ แต่ในเกมโอเพ่นเวิลด์ที่สามารถทำอะไรก็ได้ เธอได้ก่ออาชญากรรมมากมายในเกมนั้น อ่าา ช่องนี้น่าสนใจจริงๆ…..
[ 5555 เกินไปแล้วนะอิบุกิจัง !]
เมื่ออายากะเห็นคลิปนั้น เธอก็หัวเราะออกมาดังๆ… เข้าใจแล้ววีทูบเบอร์น่าทึ่งกว่าที่ผมคิดไว้ พวกเขาทำให้คนที่ดูพวกเขายิ้มได้แบบนี้
[ฮิ ฮิ-]
[อ่า ~ ! รุยขำแล้ว !]
[ไม่ได้ขำสักหน่อย]
[ไม่ ไม่ นายไม่ต้องเก็บอารมณ์ไว้ก็ได้ ! ทีนี้มีฉันแค่คนเดียวน่า ! ]
ผมตกใจกับคำพูดสบายๆของอายากะ แต่มันก็จริง….พยายามซ่อนอารมณ์ไว้แม้จะอยู่ต่อหน้าอายากะ….ไม่เป็นตัวผมเอาซะเลย
[อ่า , นั้นสินะ]
[ฮิฮิ ไม่เป็นไรหรอก ฉันเองก็ขำเหมือนกัน….]
[ฮ่าๆๆ]
[ฮะ..ฮ่าๆๆๆ]
…จากนั้นเราก็ไปดูคลิปอื่นๆ ของอิบุกิ เวลาก็ผ่านไปจนกระทั่งแม่ของอายากะเรียก พร้อมบอกว่าอาหารเย็นพร้อมแล้ว
——————————————————-
ขอบคุณที่ตามอ่านครับ ????????
ps. มีผิดอะไรต้องไหนแจ้งได้นะครับ
