เพื่อนสมัยเด็กของผมเป็นVTuber – ตอนที่ 23 อัพเดทเสร็จแล้วครับ
──
หลังจากนั้นช่องแชทก็ดูมีชีวิตชีวาขึ้นมา แล้วมันก็ผ่านไป 2 ชั่วโมง….
[ ฟู่วว… คุยกันซะเยอะเลยเริ่มเหนื่อยแล้วเนี่ย ]
“เหนื่อยหน่อยนะ”
“จะจบแล้วหรอ”
“พูดต่ออีกหน่อยสิ”
“อา รุยคุงจะไปออกไลฟ์คุยเรื่องความรักกับเรย์จังด้วยเหรอ? แปลกใจจังนะ”
[ ‘รุยก็จะไปออกไลฟ์’……. อ่อใช่ๆ ฉันจะไปออกไลฟ์เรื่องความรักของเรย์ที่จะไลฟ์ตอนสัปดาห์หน้าด้วย น่าจะอยู่ที่ข่องเรย์ เพราะงั้นถ้าว่างก็มาดูด้วยแล้วกัน ]
ผมยกคอมเมนต์ดีๆมาและเริ่มโปรโมทการคอลแลป ดูเหมือนเสียงตอบรับจะดีมากเลย….
“โห”
“เย้ คอลแลป ! !”
“รุยคุยเรื่องความรักหรอ ?”
“ไม่ใช่ว่ารุยเป็นพวกเดียวกับเราหรอ ?”
“รุยคงจะป๊อปน่าดู”
ดูเหมือนจะมีคนเข้าใจผิดอยู่นะ…..
[ ไม่นะ ไม่ได้พูดเรื่องความรักของฉันหรอก ฟังจากเรย์มาว่าจะรับปรึกษาเรื่องความรักจากผู้ชม แล้วพวกเราจะเอามาแซวกันเฉยๆ ]
“5555”
“แซวอะไร ? “
“ก็คือแก้ไม่ได้หรอ?”
“บอกเรื่องความรักของรุยด้วยสิ”
“คนที่มีปัญหาจริงๆ คงไม่ส่งไปหาเรย์หรอก…..”
นั่นก็จริง ไม่เคยเห็นยัยนั่นไปให้คำปรึกษาเรื่องความรักกับใครหรือแม้แต่มีแฟนก็ยังไม่เคยมีเลย หรือบางทีผมอาจจะรู้เรื่องของเธอน้อยไป,,,,
[ ม่า…นอกจากเรย์กับลิลลี่แล้ว ฉันก็ไม่เคยมีความรักมาก่อนเลยนะ อย่าคาดหวังคำปรึกษาจากฉันก็แล้วกัน ]
“จริงป่ะ ?”
“ไม่จริงอ่ะ รุยต้องเป็นที่นิยมแน่ๆ”
“ทั้งที่หล่อขนาดนี้เนี่ยนะ !?”
“หรือว่าจะไม่รู้สึกตัว ?”
“ยังเหลือเวลาอยู่ บอกมาซะดีๆ !”
[ ไม่มีอะไรต้องบอกหรอก ก็มันเรื่องจริงนี่นา….แต่ฉันก็อ่านพวกมังงะกับไลท์โนเวลแนวเลิฟคอมเมดี้อยู่บ้างนะ ]
“อยู่ฝั่งนี้สินะ”
“เป็นพวกเดียวหรอกหรอ !?”
“เชื่อได้ใช่มั้ย !?”
[ จะเชื่อหรือไม่เชื่อก็แล้วแต่ ฉันคิดว่าฉันก็ไม่ต่างอะไรกับพวกนายมากหรอก… เหมือนที่ทุกคนรู้ ฉันก็แค่นักเรียนมัธยมปลายที่ชอบเล่นเกมและกินราเม็งเท่านั้นเอง ]
“เป็นแค่นักเรียนมัธยมปลาย(ท็อปของโรงเรียนเวทมนตร์)”
“เราใช้เวทย์มนตร์ไม่ได้นะ”
“ฉันมีดวงตาปีศาจด้วยหรอ…?”
[ เอ่อ ฉันไม่ได้คิดไปถึงขั้นนั้นเลยนะ… ]
ระหว่างที่ผมพูดอยู่ก็เห็นคอมเมนต์ที่สะดุดตาอันนึง
“นี่รุยไม่ใช่ว่าอัพเดทจะเสร็จแล้วหรอ ?”
[ อ่า ลืมไปเลย ! ที่จริงนี่แค่คุยเล่นระหว่างรออัพเดทจริงๆนะ !! ไม่ได้ตั้งใจให้เป็นสตรีมแชทเลยนะ !! ]
“5555”
“จำได้สักที 555”
“นี่ก็ลืมเหมือน”
“เช็คด้วยนะว่าอัพเสร็จยัง”
[ โอเค จะไปเช็คเดี๋ยวนี้แหละ ]
ผมเปิด Arpex อีกครั้ง ดูเหมือนว่าจะอัพเดทเสร็จแล้วหน้าจอโหลดเข้าเกมเลยขึ้นมา
[ อืม เหมือนจะอัพเดทเสร็จแล้ว…. ที่นี้ทำไรดี ? ]
“เล่นสิ”
“เล่นเลยๆ”
“จะไม่เล่นหรอ ?”
“โชว์ฝีมือหน่อยสิ”
ดูเหมือนว่าทุกคนจะอยากดูนะ….ตอนแรกคิดว่าจะจบสตรีมเร็วๆนี้แล้ว แต่ก็ไม่อยากปฎิเสธด้วย …. แต่พรุ่งนี้ต้องตื่นเช้าด้วย…. เพราะงั้น….
[ งั้น แค่ตาเดียวนะ ? แค่ตาเดียวจริงๆ จบแล้วจะปิดสตรีมเลยนะ ]
“ดีๆ”
“เย่ ! ! !”
“ok ok”
“มาแล้วววววว”
ผมเข้ามาที่ล็อบบี้แล้วตั้งค่าการแข่งขัน….
[ คิดว่าถ้าเล่นแรงก์มันจะน่ากลัวไปหน่อย เอาเป็นโหมดธรรมดาแล้วกันแล้วก็เล่นดูโอ้น่าจะไหว ]
“โห ?”
“ทำไมดูโอ้อะ ?”
[ เพราะว่าฉันเล่นไม่เก่ง เลยคิดว่าน่าจะดีกว่าถ้ามีเพื่อนร่วมทีมน้อยๆจะได้ไม่ไปลำบากพวกเขา…. ]
“555”
“ไม่แย่ไปหน่อยหรอ”
“ดูไม่ใช่รุยเลย”
“จำตอนที่ตบเรย์ได้มั้ย ?”
[ไม่อะ ฉันว่า ฉันแค่ไม่เก่งเกม FPS น่ะ]
พอผมพูดจบ ก็กดปุ่มพร้อมแล้วเริ่มหาห้อง ผมเดาว่าน่าจะโดนเก็บเร็วแน่ๆ ถ้าแบบนั้นก็ดูน่าสนใจดี แต่ว่าความคิดนั้นก็พังทลายลงในไม่กี่วิต่อมา
[ เอาล่ะ เจอห้องแล้วทีนี้เพื่อนเราจะเล่นตัว…..หืม???? ]
ก่อนที่จะพูดจบในช่องคอมเมนต์ก็ดูคึกคักขึ้นมา นี่คือสิ่งปกติที่จะเกิดขึ้นเวลากดห้องไปเจอกับคนดัง ! ผมสัมผัสอะไรบ้างอย่างได้ หัวใจของผมเต้นรัวขึ้นเรื่อยๆ ไหนดูสิเจอใคร…… ! ? ผมมองไปดูชื่อเพื่อนร่วมทีมด้านล่าง…..
“อะ”
“โอะ”
“เอ๋ ! ?”
“จริงดิ ! !?? “
“เห้ยจริงป่ะเนี่ย ! ! ! ! ?? ? ?”
“ตัวจริงด้วย ! ! ?? “
“มาแล้ว555555”
“ไรมุจัง ?”
[ ‘ ฮาซุมิ ไรมุ | Raimu | สกายซัน ‘ …… อ-เอ๊ะ ไม่จริงใช่มั้ย………….. ]
