[ คุยเรื่องความรักหรอ…? ]
ชวนผมไปออกสตรีมอะไรแบบนั้นเนี่ยนะ ? เกิดมายังไม่เคยมีอะไรที่เรียกว่าความรักนั่นเลย…อายากะก็ยังคงพูดต่อด้วยน้ำเสียงร่าเริง ไม่ได้สนใจความงุนงงของผมเลยสักนิด
“อืม! จริงๆแล้วฉันขอคำแนะนำเรื่องความรักจาก Ray Girls เป็นประจำน่ะ แล้วก็…ฉันคิดว่าถ้าเชิญ V หน้าใหม่สองคนนี้มาเป็นแขกรับเชิญจะดีมั้ย ? คิดว่าน่าจะมีคนเห็นว่าพวกเธอทั้งคู่น่าสนใจจากการคอลแลปครั้งนี้ก็ได้นะ ! “
[ อ่า งี้นี่เอง ]
รู้สึกโล่งใจที่อายากะไม่ได้คาดหวังเรื่องความรักของผม แต่คิดว่าพวกคนดูจากช่องอายากะ น่าจะรู้จักผมกันอยู่แล้ว… ไม่รวมของลิลลี่แล้วกัน
[ แล้วลิลลี่ว่ายังไงบ้างอะ ? ตอบกลับมาหรือยัง ?]
“อืม! ตอบมาว่า ‘ทำสิๆ!’ มาน่ะ ดูตื่นเต้นใช้ได้เลย ทีนี้ก็เหลือนายแล้วรุย!”
[งั้นหรอ….]
ลิลลี่ดูเหมือนจะอยากทำมากเลย…เอาไงดี ? จะปฏิเสธก็รู้สึกไม่ดี
“มาเถอะนะ รุย ! ต้องสนุกมากแน่ๆ !”
อ่า..จริงๆเวลาอยู่กับอายากะแล้วก็ลิลลี่นี่รู้สึกกังวลน้อยที่สุดแล้วถ้าต้องร่วมงานกับสองคนนี้ก็คงรู้สึกสบายใจขึ้นเยอะ จะลองดูก็ไม่เสียหายอะไร”
[ เข้าใจแล้ว.. แต่อย่าคาดหวังเยอะแล้วกัน ?]
“ฮิฮิ แค่รุยมาด้วยก็สนุกมากๆแล้ว ไม่เป็นไรหรอก!”
[หมายความว่าไง ?]
อายากะนี่ก็เหมือนเดิมเลยชอบยกย่องหรือว่าคาดหวังอะไรจากผมมากเกินไปก็ไม่รู้… แต่เอาจริงๆแล้วก็ไม่ได้รู้สึกแย่อะไร…ไม่เป็นไรหรอก
“ยังไงก็ขอบคุณที่ตกลงจะมานะรุย ! ถ้างั้นเดี๋ยวฉันทวิตบอกเลยแล้วกัน”
[เดี๋ยวๆ- เดี๋ยวนะอายากะ? จะเริ่มสตรีมเมื่อไหร่หรอ ?]
“ก็อีกหนึ่งอาทิตย์ต่อจากนี้ จะเริ่มประมาณ 2ทุ่ม น่ะ!”
สัปดาห์หน้าหรอ ? ผมมีงานพาร์ทไทม์ถึงเย็นเพราะงั้นคงไม่เป็นไร หลังจากที่ดูตารางงานแล้วก็ตอบอายากะไป
[อ่า ถ้างั้นก็ไม่มีปัญหา แล้วทีนี้จะทำแบบออนไลน์หรอ?]
“เอ๊ะ ฉันก็คิดไว้แบบนั้นแหละ ? หรือ อยากจะให้มาคอลแลปแบบออฟไลน์หรอ ? ถ้าลิลลี่จังโอเค ฉันทำให้ได้นะ ?”
[อะ ไม่เป็นไร เดี๋ยวมันจะเป็นประเด็นเอา]
จริงอยู่ที่เคยไลฟ์สตรีมเกมแบบนั่งข้างๆอายากะตั้งแต่ตอนแรกๆ แต่ว่าเพิ่งมารู้สึกกังวลตอนนี้มันก็ดูจะช้าไปหน่อย แต่พอมาเป็น VTuber อย่างเป็นทางการแล้ว ก็ต้องระวังหลายๆ อย่างมากขึ้น… แต่ดูเหมือนอายากะจะไม่ค่อยกังวลอะไรเลย”
“ไม่ต้องกังวลเรื่องพวกนั้นหรอก รุย! เป้าหมายของรุยคือ ‘ทำให้ทุกคนสนุก’ ใช่มั้ยล่ะ ? ถ้ามัวแต่กังวลนู่นนี่สุดท้ายก็ไม่มีอะไรสนุกหรอก!”
[ฮะๆ จริงของเธอ]
พอพูดถึงเป้าหมายแล้ว รู้สึกเขินจังเลยแฮะ…แต่ที่อายากะพูดก็มีเหตุผลนะ
[ แต่ครั้งนี้เอาเป็นออนไลน์แล้วกัน ไม่อยากให้ลิลลี่ต้องลำบากด้วย ]
“อ่า โอเคเลย งั้นครั้งนี้ก็เอาตามที่เธอว่าก็แล้วกัน”
[ โอเค งั้นไว้เจอกันวันสตรีมนะ ]
“อืม ตั้งตารอเลย! “
ผมหัวเราะเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงของอายากะที่ดูมีความสุขมาก แล้วก็วางสายไป
****
2 วันต่อมา วันนี้เป็นวันที่ผมต้องสตรีมเดี่ยวอย่างที่บอกไว้ในสตรีมครั้งที่แล้ว ส่วนสตรีมคอลแลปกับอายากะแล้วก็ลิลลี่ยังไม่ถึงเวลา เพราะงั้นต้องรอไปก่อน
ทีนี้เตรียมเริ่มสตรีมดีกว่า…
ผมจัดอุปกรณ์ต่างๆที่ยังไม่คุ้นเคยเพื่อที่จะเริ่มสตรีม จากนั้นผมก็เปิดไมโครโฟนแล้วเริ่มพูดทักทาย
[สวัสดีตอนเย็น ฉัน รุย แอสติกา จากสกายซันลิเวอร์]
เมื่อผมพูดทักทายไปเหมือนเคย คำทักทายต่างๆก็เริ่มลอยเข้ามาในช่องคอมเมนต์
“ดีจ้ารุย”
“หวัดดีเรย์เรย์”
“หวัดดีเม็ง”
“รออยู่นะ”
“โย่ รามเม็ง”
[ถ้าจะแกล้งฉันก็ไม่ว่าอะไรหรอก แต่อย่างน้อยช่วยเรียกชื่อหน่อยได้มั้ย ? แล้วก็ วันนี้เป็นสตรีมครั้งที่สองของฉัน…ก็ยังกังวลอยู่หน่อยๆ แต่จะพยายามนะ]
“หืม?”
“?”
“อย่าทำเป็นไม่นับสตรีมขอโทษนะ”
“ความทรงจำถูกลบไปแล้ว ฮ่าๆ”
“ตอนสตรีมขอโทษยังเหลือเวลาอีกเยอะเลยนะ”
[ส่วนวันนี้กะว่าจะเล่น Arpex เกม FPS ที่นิยมอยู่ตอนนี้ ทุกคนน่าจะรู้จักกันอยู่แล้ว…แถมเกมนี้ก็เข้าใจง่ายดีด้วย ]
“โอ้”
“ดีๆ”
“คาดหวังได้รึป่าว”
“รุยแรงก์อะไรหรอ ?”
[อยากรู้แรงก์ฉันหรอ ? ฟังแล้วอย่าตกใจนะ ….ฉันอยู่ Bronze ล่ะ]
“555”
“อย่างฮา”
“อะไรเนี่ย”
“ทั้งที่ดูเก่งขนาดนั้นอะนะ”
“Bronze นี่หายากนะเนี่ย”
อธิบายให้เข้าใจคือ Bronze เป็นแรงก์ต่ำสุดอันดับสอง ส่วนRookieที่ต่ำกว่าจะไม่มีการลดคะแนน เพราะงั้น Bronze เลยนับว่าต่ำที่สุด..
[ก็นะ..ตอนนี้ฉันยังฝึกเล่นอยู่แล้วค่อยลงแรงก์ทีหลังน่ะ เอาเป็นว่าเริ่มตอนนี้เลยดีมั้ย ?]
ผมคลิกเปิด Arpex บนหน้าจอคอมผม แต่แทนที่จะขึ้นหน้าโหลดเข้าเกม มันดันขึ้นหน้าให้กดอัพเดทแทน
[อะ – แย่ละลืมอัพเดท]
“5555”
“5555”
“เอาจนได้”
“ทำไมไม่เช็คก่อนล่ะ5555”
“พึ่งครั้งที่สองเองช่วยไม่ได้”
[เอ่อ ใช่ๆ พึ่งครั้งที่สองเองยังไม่ชินเลย เพราะงั้นยกโทษให้ที]
“ไม่ยกโทษให้หรอก”
“ยกโทษให้ไม่ได้”
“ฉันยกโทษให้นะ”
“แต่ว่าเขา…”
[พอแล้ว! เลิกพูดเถอะ]
เหมือนจะเจอปัญหาแหะ ดูเหมือนว่าอัพเดทรอบนี้จะค่อนข้างนาน ถ้าฆ่าเวลากับเกมอื่นคงจะไม่ใช่เรื่อง เพราะงั้น…
[งั้นระหว่างรออัพเดท มาคุยเล่นก่อนหน่อยมั้ย ?]
พอพูดแบบนั้นไปพวกคนในคอมเมนต์ก็ดูตื่นเต้นกันใหญ่
“เย่ ! ! ! !”
“มาแล้ววว”
“ดีจังที่ยังมีชีวิตอยู่”
“คุยเล่นกับรุยล่ะ !”
“เอาล่ะ ! เดี๋ยวไปเตรียมราเม็งมานะ!”
[คือ….มันน่าดีใจขนาดนั้นเลยหรอ ? ]
รุยคุงจะเล่นเกมหมาแล้วสินะ…..
ps.ตั้งใจเขียน ARPEX ตามในWN นั้นแหละwww
