Trash of the Count’s family - ตอนที่ 236.3 ข้าจะ...เจ้า 1 (3)

“เป้าหมายของพวกเราในวันนี้ เป็นเรื่องที่ง่ายมาก”

คาร์ลอธิบายเป้าหมายให้กับกองกําลังของตนได้ทราบ

“มุ่งเป้าไปที่การป้องกันมากกว่าการโจมตี”

โล่เงิน

การป้องกันอันแข็งแกร่งที่คนทั่วไปต่างรู้จักคือฝีมือของราอน โล่เงินของคาร์ล สามารถแข็งแกร่งขึ้นได้ก็เพราะได้รับการสนับสนุนจากราอน ซึ่งในวันนี้ไม่มีทางที่มัน จะเกิดขึ้นได้ อย่างไรก็ตามคาร์ลไม่แสดงความกังวลหรือความอ่อนแอให้กับพวกเขาได้เห็น เขาแค่ต้องเปลี่ยนคําสั่งให้ต่างออกไปจากแผนเดิมที่วางไว้

“อย่าออกไปไกลจนเข้าเขตแดนของศัตรู ห้ามอยู่เพียงลําพัง ต้องมีคนอยู่ในกลุ่มสามคนขึ้นไปพวกเจ้าถึงจะเคลื่อนไหวไปปะทะกับศัตรูได้”

แม้ว่าพวกเขาจะมาช่วยอาณาจักรเบรคแต่คาร์ลก็สนใจชีวิตของตนเองและคนจาก อาณาจักรโรมันเป็นอันดับแรก คาร์ลต้องการความมั่นใจว่าตัวเขาเองและคนใกล้ชิด จะไม่มีใครบาดเจ็บหรือล้มตายจากศึกครั้งนี้ นั่นคือสาเหตุที่เขาสั่งให้คนจากอาณาจักรโรมันเน้นไปที่การป้องกันมากกว่าการโจมตี

ยกเว้นเพียงคนเดียว

เชวฮันกระชับดาบในมือของตนให้แน่นขึ้น เมื่อเห็นว่าคาร์ลมองมาที่ตน เขาพยักหน้าให้กับคาร์ลโดยไม่พูดอะไรออกมาจู่โจมก่อนที่จะป้องกัน

เชวฮันเป็นเพียงคนเดียวในกลุ่มที่ได้รับคําสั่งให้ทําลายศัตรูก่อนที่พวกมันจะข้าม ฝั่งมาได้ เช่วฮันเข้าใจว่าสั่งนี้ได้อย่างแจ่มชัด

ราอนไม่สามารถทําอะไรได้ในตอนนี้ จึงเหลือเพียงแค่เขาคนเดียว

คาร์ลเริ่มพูดเมื่อเห็นรอยยิ้มบางๆของเชวฮัน “ทุกคนไปประจําตําแหน่งของตัวเองได้!”

เสียงสะบัดชุดคลุมของกองกําลังนักเวทย์และเสียงขยับชุดเกราะของอัศวินทะลวงฟันดังขึ้นพร้อมๆกันก่อนที่พวกเขาทั้งหมดจะเคลื่อนตัวไปยังทิศทางที่แตกต่างกัน

คาร์ลก็เริ่มออกเดินเช่นกันโดยมีแมรี่ ฮิลส์แมน เชวฮันและล็อกเดินตามหลังเขาไปติดๆ

“มีบางอย่าง…เกิดขึ้นกับ..ท่านราอนหรือเจ้าคะ?”

เสียงยานๆของแมรี่เอ่ยถามคาร์ลขึ้นมา คาร์ลหันไปมองร่างในชุดคลุมสี่ดาและสีหน้ากังวลของฮิลส์แมนที่เดินอยู่ข้างๆเธอก่อนจะตอบกลับ

“ใช่ มีบางอย่างเกิดขึ้นจริงๆ”

คาร์ลมองเห็นพวกเขาทั้งสองสะดุ้งโหยง

แน่นอนว่าคาร์ลไม่ได้เอ่ยปลอบใจพวกเขาเช่นค่าว่า ผ่อนคลายซะ..ไม่มีอะไรต้องห่วงหรือประโยคที่ว่า พวกเจ้าต้องมีสติและเผชิญหน้ากับปัญหาอย่างเข้มแข็งนั้น คือสิ่งเดียวที่จะทําให้เรารับมือกับสถานการณ์เร่งด่วนได้

คาร์ลเลือกที่จะพูดความจริงให้กับทั้งสองฟัง “นั่นคือสาเหตุที่พวกเจ้าทั้งคู่จะต้องตื่นตัวเสมอและห้ามให้มีอันตรายเกิดขึ้นกับคนอื่นเป็นอันขาด”

แมรี่และฮิลส์แมนเม้มปากแน่นทันที ห้ามได้รับบาดเจ็บและให้ระมัดระวังตัวเอง

ปากสั่นๆของแมรี่และท่าทางกังวลของฮิลส์แมนกลับคืนสู่ภาวะปกติอย่างรวดเร็ว

คาร์ลค่อยๆหันหน้าหนีจากพวกเขาทั้งคู่และมุ่งหน้าไปหาใครบางคน โรสลิน

เขาต้องไปหาเธอ

เธอเป็นคนที่เข้าใจสถานการณ์ปัจจุบันได้ดีที่สุดและเขาต้องการความช่วยเหลือจากเธอ

คาร์ลเห็นแผ่นหลังของโรสลินอยู่ไม่ไกล ฟริ้ววว —- ฟริ้ววว —-

เสียงลมยังคงพัดดังให้ได้ยินเป็นระยะๆ เพราะเป็นเวลารุ่งสางจึงทําให้ท้องฟ้ายังคงมีดอยู่

หุบเขาแห่งความตายเกิดจากหน้าผาสูงชันที่คดเคี้ยวสลับซ้ายและขวาทอดยาวเป็นระยะทางหลายร้อยกิโลเมตร หน้าผาที่โรสลินยืนอยู่เป็นจุดที่สูงที่สุด ซึ่งเป็นพรมแดนระหว่างอาณาจักรเบร็คและอาณาจักรอัสโคซาน

เธอประจําการอยู่ที่นั่นเพื่อตรวจดูกองกําลังของอาณาจักรอัสโคซานที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของหน้าผา ข้างๆเธอนั้นคือกองกําลังนักเวทย์และอุปกรณ์เวทย์เคลื่อนย้ายมวลสารขนาดใหญ่

ฟรี่บ!!! ฟรี่บ!!! ฟรี่บ!!!

อุปกรณ์เวทย์เคลื่อนย้ายมวลสารยังคงกระพริบแสงไม่หยุด อัศวินและทหารก็ปรากฏตัวขึ้นมาเรื่อยๆ

อย่างไรก็ตามคาร์ลไม่ได้มองไปที่สิ่งเหล่านั้น

“เดี๋ยวเรา

ฮิลส์แมนเหมือนกําลังจะพูดอะไรแต่คาร์ลไม่เสียวลาฟังสิ่งที่เขาพูด สายตาของคาร์ลทอดไปยังอีกฝั่งของหน้าผา

มันคืออาณาเขตของศัตรู แสงกระพริบถี่ๆปรากฏขึ้นที่นั่นเช่นกัน
แสงกระพริบจ้าขึ้นข้างๆคาร์ลอีกหนึ่งดวง แน่นอนว่ามันเป็นแสงจากอุปกรณ์เวทย์เคลื่อนย้ายมวลสาร แสงที่เหมือนกันนี้ปรากฏขึ้นอีกฝั่งหนึ่งของหน้าผาและมีปริมาณหลายสิบดวง

“…สมกับที่เป็นศึกครั้งสุดท้าย”

อีกฝั่งหนึ่งของหน้าผา

ศัตรูจํานวนมากยืนเรียงรายตามช่องว่างของหน้าผาและกําลังจ้องมาที่พวกเขาอย่างไม่ยอมละสายตา จํานวนของศัตรูมีจํานวนมากจนยากที่จะประเมินด้วยสายตาได้

พรึ่บ!!!! พรึ่บ!!!!

ธงอันเป็นสัญลักษณ์ว่าพวกเขาคือส่วนหนึ่งของพันธมิตรไร้พ่ายกําลังพัดกระบือโตไปกับสายลม

จํานวนของศัตรูที่ปรากฏโฉมอยู่ในขณะนี้เมื่อเทียบกับทหารที่เข้าโจมตีในอาณาจักรโรมันหรืออาณาจักรคาโร มันดูเยอะกว่าจนน่าเหลือเชื่อ

นอกจากนี้อาณาจักรทางตอนเหนือรวมไปถึงอาณาจักรพารันต่างเป็นอาณาจักรแห่งอัศวิน หากต้องสู้กันด้วยยุทธวิธีทางราบอัศวินถือว่ามีความแข็งแกร่งพอตัว หากอัศวินแข็งแกร่งทหารของพวกเขาก็ย่อมแข็งแกร่งเช่นกัน

นอกจากแม่น้ําที่อยู่ด้านล่างของหน้าผาซึ่งเป็นตัวแบ่งเขตระหว่างอาณาจักรเบร็คและอาณาจักรอัสโคซานแล้ว ก็ไม่มีแหล่งน้ําใดอยู่ในบริเวณนี้อีก

“…กระผมคาดเอาไว้แล้วนะขอรับแต่การได้มาเห็นจานวนของศัตรูด้วยตัวเองแบบนี้ต้องบอกว่าพวกมันมีจํานวนมากจริงๆ”

“ไม่หรอก..ศัตรมีเยอะกว่าที่เจ้าบ้านั่นบอกเราต่างหากล่ะ”

“ขอรับ?”

ศัตรูมีจํานวนมากกว่าที่โคลเปย์เคยบอกเอาไว้

มีทหารจํานวนมากเกินไป

“ท่านโรสลิน”

“…นายน้อยคาร์ล”

มือของคาร์ลวางไปที่ไหล่ของโรสลิน ค่าถามเมื่อครู่นี้ยังคงวิ่งวนอยู่ในหัวของเขาคาร์ลกระซิบบางอย่างกับโรสลินอย่างรวดเร็ว

“คนจํานวนมากขนาดนั้นจะข้ามฝั่งมาด้วยวิธีใด?”

คนจํานวนมากศัตรูจะใช้วิธีใดข้ามฝั่งเข้ามา?