Trash of the Count’s family - ตอนที่ 236.2 ข้าจะ...เจ้า 1 (2)

คาร์ลไม่ได้พูดอะไรและหันไปมองร่างของราอน

นอกจากราอนแล้ว โรสลินถือเป็นเพียงคนเดียวในกลุ่มของคาร์ลที่สามารถเชื่อมต่อสัญญาณให้กับอุปกรณ์เวทย์สื่อสารได้ แต่ตอนนี้เธอก่าลังเตรียมตัวที่จะรับมือกับข้าศึกอยู่

“แม้แต่ท่านอฮาเป็นก็ไม่สามารถติดต่อไปหาได้เช่นกัน

ตอนนี้มันเป็นเรื่องยากที่จะติดต่อไปหามังกรวัยชราได้ ความคิดอันหลากหายวิ่งพล่านไปหัวของคาร์ล เขาหวนนึกถึงสิ่งที่เขาได้ยินเมื่อครั้งเป็นคิมร็อกโซ

นายต้องนิ่งเข้าไว้ คนที่จะรับมือกับปัญหาต่างๆได้จะต้องมีสติและกาลังใจที่ดี เข้าใจหรือเปล่า?

มันเป็นสิ่งที่อดีตหัวหน้าเคยบอกเขาเอาไว้ ค่าพร่ําสอนของชายผู้เล็งเห็นความสามารถของเขาและช่วยให้เขาเติบโตในเส้นทางการทํางานมักเต็มไปด้วยความสงบอยู่เสมอ

แม้ว่าตอนนี้ภายในใจของเขาจะเดือดพล่านเพียงใด แต่สายตาเรียบนิ่งของคาร์ลกลับจ้องเขม็งไปที่เชวฮัน อย่างไรก็ตามเขากลับเอ่ยเรียกคนอื่น

“ล็อก”

“ขอรับ”

“ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น.. เจ้าต้องอยู่ข้างๆข้า..เข้าใจหรือไม่?”
ล็อกกาหมัดแม่นและเอ่ยรับอย่างแข็งขัน

“เข้าใจแล้วขอรับ!

ในใจของล็อกก็กําลังเดือดพล่านเช่นกัน

ปรี้ดดดดด!! ปรื้ดดดดด!!! ยิ่งสัญญาณเตือนดังลั่นเท่าไหร่ใจของล็อกก็ยิ่งยุ่งเหยิงมากขึ้น เมื่อได้รับคําตอบจากล็อกแล้วคาร์ลจึงหันหลังกลับไปที่เตียงนอน เขาเริ่มใช้ผ้าห่ม พันร่างของราอนเอาไว้ ผ้าห่มคลุมตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าของมันจนดูเป็นก้อนกลมๆ มังกรเด็กที่มีความสูงประมาณ 120เซนติเมตรถูกห่อด้วยผ้าห่มโดยใช้เวลาเพียงไม่กี่วินาที

คาร์ลอุ้มราอนขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนอย่างรวดเร็ว เขาไม่สามารถทิ้งมันไว้ที่นี่คนเดียวและก็ไม่สามารถอยู่เฝ้ามันที่นี่ได้เช่นกัน แล้วเขายังจะทําอะไรได้อีก นอกจากต้องอุ้มมันออกไปพร้อมกับพวกเขา

“เชวฮั่น”

เมื่อได้ยินคาร์ลเอ่ยเรียกตนเชวฮันก็พูดขึ้นมาทันที

“วันนี้กระผมจะอยู่ข้างๆพวกท่านตลอดเวลา นั่นคือหน้าที่สําคัญที่กระผมต้องทํา!”

คาร์ล ล็อกและราอน เชวฮันแสดงให้เห็นถึงเจตจํานงของตัวเองว่าสิ่งที่เขาต้องการปกป้องในวันนี้ก็คือบุคคลทั้งสาม

การต่อสู้กับข้าศึกก็ถือเป็นเรื่องสําคัญอย่างหนึ่งและเขาก็ต้องการช่วยโรสลิน ปกป้องอาณาจักรของเธอ แต่ครอบครัวของเขาย่อมมาก่อนเรื่องอื่นเสมอ

“เจ้าพูดอะไรของเจ้า”

อย่างไรก็ตามท่าทางของคาร์ลกลับทําให้เขารู้สึกงุนงง ดูเหมือนคาร์ลกําลังบ่นบางอย่างให้กับเขา

“เชวฮั่น ก่อนที่ศัตรจะข้ามฝั่งมาได้ เจ้าต้องทําลายพวกมันให้หมด”

ทําลายศัตรูก่อนที่พวกมันจะข้ามฝั่งมาได้

สีหน้าของเชีวฮันแปลกไปทันที

ในเวลาเดียวกันคาร์ลก็ยื่นร่างของราอนในห่อผ้าไปให้กับล็อก แขนที่อุ้มร่างของราอนสั้นเล็กน้อย แม้เขาจะอุ้มมันเพียงไม่นานแต่ตอนนี้ราอนอ้วนขึ้นมากเลยทําให้เขารู้สึกหนักไม่น้อย

“อุ้มไว้

“เอ่อ..? ขอรับ!”

แม้จะงงๆอยู่บ้างแต่ล็อกก็อุ้มราอนไว้ด้วยความระมัดระวัง เขารู้สึกถึงน้ําหนักตัวของราอนที่อยู่ในอ้อมแขน เขามองไม่เห็นร่างของราอนเพราะผ้าห่มที่คลุมทับเอาไว้ แต่ยังคงได้ยินเสียงหอบหายใจหนักๆของมัน ล็อกกระชับอ้อมแขนให้แน่นขึ้นเมื่อความรู้สึกบางอย่างผุดขึ้นมาในใจ น้ําหนักตัวของมังกรตนนี้ซึ่งถือเป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดไม่ได้หนักเท่าที่ล็อกคาดเอาไว้และตอนนี้มันยังป่วยหนักอีกด้วย

ราอนเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเขา!

“เจ้าไม่ตามมาเหรอ?”

“อ่า…ขอรับ!”

ล็อกขยับไปด้านหลังของคาร์ลอย่างรวดเร็ว “อยู่ใกล้ข้าเอาไว้ ห้ามไปไหนไกลเป็นอันขาด เข้าใจหรือไม่?” “ขอรับ!”

ล็อกเข้าใจถึงเจตนาของคาร์ล

คาร์ลพยายามปกป้องพวกเขาทั้งสองคนเอาไว้ แม้ว่าใบหน้าของเขาจะไม่แสดงออกถึงอารมณ์ใดๆแต่ภายในใจของคาร์ลนั้นอาจเต็มไปด้วยความเป็นห่วงพวกเขาก็เป็นได้?

ล็อกรู้ว่าตัวเองต้องทําอะไรในการทําศึกครั้งนี้
อุ้มราอนเอาไว้

ติดตามคาร์ลอย่างใกล้ชิด

แม้ฟังดูอาจจะไม่ใช่ภาระหนักอะไรนักแต่ความจริงที่ว่ามีบางอย่างให้รับผิดชอบในระหว่างการต่อสู้กลับท่าให้หัวใจของล็อกรู้สึกอิ่มเอิบ ความแข็งแกร่งแล่นไปทั่วร่างของเขา หมาป่าจะแข็งแกร่งขึ้นเมื่อพวกมันมีบางอย่างให้ปกป้อง อาจมีความแตกต่างระหว่างความโดดเดี่ยวและความรู้สึกถึงการมีส่วนร่วมจนทําให้ทั้งล็อกและคาร์ลมองข้ามเรื่องสําคัญนี้ไป

เชีวฮันมองตามหลังคาร์ลและล็อกที่กําลังเดินออกไปนอกกระโจม

พรึ่บ!

ปากกระโจมถูกยกขึ้นอีกครั้งก่อนที่คาร์ลจะไปหยุดยืนอยู่ด้านหน้ากองกําลังหลักของอาณาจักรโรมันซึ่งกําลังจ้องมาที่เขาอยู่ แมรี่ ฮิลส์แมน อัศวินจากกองกําลังทะลวงฟันและกองกําลังนักเวทย์

ปรี้ดดดดด!!!! ปรื้ดดดดด–

แม้สัญญาณเตือนจะดับลงแล้วแต่ความวุ่นวายก็ยังคงปรากฏให้เห็น มีเพียงกองกำลังของอาณาจักรโรมันเท่านั้นที่รอคาร์ลอย่างใจเย็น คาร์ลหยุดยืนอยู่ตรงหน้าพวกเขาในขณะที่เชวฮันโผล่ออกมานอกกระโจมและไปหยุดยืนอยู่ใกล้ๆคาร์ล

คาร์ลเริ่มพูดขึ้นทันที