Trash of the Count’s family - ตอนที่ 222.1

บทที่ 222 ไม่ต้องกังวล 3 (1)

 

-เจ้าต้องการที่จะเสียสละตัวเองหรือไม่?

 

เสียงไพเราะของพลังศิลาเลือนหายไปกลายเป็นเสียงที่น่ารําคาญขึ้นมาทันที

 

บ่มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม!!!!!

 

โล่เงินเริ่มสั่นสะเทือน โล่เงินของราอนสั่นสะเทือนอย่างรุนแรงและคาร์ลก็รู้สึกถึงปลายนิ้วของตนที่สั่นไหว จนควบคุมแทบไม่อยู่

 

“พลังนี่มันช่าง”

 

คาร์ลกลืนคําสบถของตนลงไปในลําคอ ก่อนจะมองไปที่มหาสมุทร ท้องฟ้าสีแดงและลมโหมกระหน่ําสีม่วง ทุกอย่างรวมเข้าด้วยกันจนไม่สามารถบอกได้ว่าขอบเขตของท้องฟ้าจะไปสิ้นสุดอยู่ที่ใดและขอบเขตของมหาสมุทรมีจุดเริ่มต้นอยู่ที่ไหน

 

พายุหมุนคํารามถูกสร้างขึ้นมาเพื่อไม่ให้มองเห็นมหาสมุทรได้ชัดเกินไปกว่าโล่เงิน

 

ฟริ้วววววววววววว!!! ปัง!ปัง!ปัง!ปัง!

 

ลมกําลังกระแทกเข้ากับโล่เงิน มันดึงน้ําทะเลให้หนุนสูงขึ้นก่อนจะเปลี่ยนน้ําให้กลายเป็นสิ่งที่ดูคล้ายกับลูกเห็บ สภาพของมันราวกับจะกลืนกินโล่เงินให้หายไป สถานการณ์จะเลวร้ายยิ่งกว่านี้หากมันเคลื่อนตัวไปถึงตัวปราสาทลีโอน่า หรือบริเวณชายฝั่งตอนกลางภูเขาที่ตั้งอยู่ด้านข้างของปราสาทลีโอน่าจะถูกทําลายจนราบคาบ และผู้คนจํานวนมากจะต้องจบชีวิตลง

 

คาร์ลเพ่งสายตาฝ่าลมแรงออกไปและพยายามมองดูสิ่งที่อยู่เหนือโล่เงิน

 

ซ่า—II

 

เขารู้สึกถึงน้ําทะเลที่กระเซ็นลงบนศีรษะของเขา น้ําพุขนาดยักษ์กําลังหมุนวนอยู่เหนือโล่เงิน ดูเหมือนว่าน้ําพุยักษ์นี้จะไม่สามารถหาอะไรมารองรับมันได้หากมันทะลุผ่านโล่เงินเข้ามา

 

– มนุษย์! เจ้าเห็นพลังของข้าหรือไม่?! ข้าเป็นคนทํามันขึ้นมา!

 

คาร์ลใช้พลังสายฟ้าฟาดเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นพลังเวทย์ของราอนแทบทั้งหมด

 

“เด็กคนนี้แข็งแกร่งขึ้นตั้งแต่ที่ได้สู้กับนักล่ามังกร

“ข้าเห็นแล้ว..เจ้าเก่งมา-แค่ก!!–

 

คาร์ลกระอักเลือดออกมาเล็กน้อย จากนั้นจึงใช้แขนเสื้อของตนเช็ดเลือดออกจากมุมปาก เขารู้สึกได้ถึงรสเค็มในปากของตน

 

– มนุษย์! ทําไมเจ้าถึงกระอักออกมาเป็นเลือดอีกในเมื่อเจ้าใช้พลังไม่ถึง1ใน3 ของพลังอุ้งเท้าข้าด้วยซ้ํา! หรือว่าข้าประเมินผิด?! เป็นไปไม่ได้! ร่างกายของเจ้าจะต้องอ่อนแอมากแน่ๆนี่แค่ใช้พลังซึ่งเทียบได้กับร่างของเจ้าคนแคระหนหน้าโง่นั่น..แต่เจ้าก็ยังกระอักออกมาเป็นเลือดอีก?! เจ้าช่างแปลกประหลาดและเข้าใจยากเสียจริง!

 

คาร์ลตอบกลับให้กับเสียงบ่นของราอนในขณะที่ร่างกายของเขาก็สัมผัสได้ถึงความสดชื่นกระปรี้กระเปร่า

 

“ข้าไม่ได้เป็นอะไร”

 

ถึงคาร์ลจะพูดเช่นนั้นแต่ราอนในสภาพล่องหนและและเชวฮันกลับเริ่มขมวดคิ้วมั่น ในขณะที่ฝั่งของคาร์ล กลับเริ่มเข้าใจในปฏิกิริยาของร่างกายต่อพลังศักดิ์สิทธิ์โบราณว่ามีลักษณะการทํางานอย่างไร

 

โลนิรันดร์กาลแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆนับตั้งแต่ที่นักบวชจอมตะกละกินพละกําลังแห่งดวงใจเข้าไป

 

นั่นคือสาเหตุหลักที่ทําให้การทํางานของโล่จะไม่ส่งผลกระทบใดๆต่อร่างกายของคาร์ล เว้นแต่ว่ามันจะได้รับความเสียหายหนักจนเพียงพอให้โล่พังทลายลงได้ อย่างไรก็ตามพลังศักดิ์สิทธิ์โบรานอื่นๆ ยังคงทําให้พละกําลังแห่งดวงใจทํางานต่อไปได้ ถ้าเขาดึงพลังออกมาใช้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น

 

“ฉันไม่สามารถทําอะไรได้มากนักเนื่องจากฐานรองรับของฉันมีขนาดที่เล็กมาก

 

เพราะขนาดของฐานรองรับในร่างกายของคาร์ลมีขนาดที่เล็กมาก ส่งผลให้ความสามารถในการใช้พลังต่างๆของคาร์ลลดลง

 

“ข้าสบายดี..พวกเจ้าไม่ต้องกังวล”

 

คาร์ลโบกมือทั้งสองข้างเพื่อยืนยันว่าตนไม่ได้เป็นอะไรจริงๆจากนั้นก็มองไปที่สนามรบอีกครั้ง เป็นเพราะโล่ป้องกันของราอนมีความแข็งแกร่งมาก ทําให้เขาสามารถสังเกตสถานการณ์ที่เกิดขึ้นด้วยท่าทางที่ผ่อนคลายและสงบนิ่ง

 

มีแรงระเบิดและน้ําพุยักษ์เกิดขึ้นหลายครั้งในช่วงสิบนาทีที่ผ่านมา มหาสมุทรเริ่มสงบลงและกลับคืนสู่ปกติในไม่ช้ํา

 

ซ่า! ติ่ง! ทิ้ง!

 

มีน้ําหยดใส่ศีรษะของคาร์ลในขณะที่สายตาของเขามองผ่านโล่เงินออกไป

 

“…ทุกอย่างถูกทําลาย”

 

คาร์ลยังคงเพ่งสายตามองออกไปและไม่ได้ตอบรับกับสิ่งที่เชวฮันพึมพําออกมาแน่นอนว่าเชวฮันก็เข้าใจในปฏิกิริยาของคาร์ลเป็นอย่างดี

ทุกสิ่งทุกอย่างพังราบเป็นหน้ากลอง

 

เรือลําใหญ่ที่แล่นอยู่ในมหาสมุทรเมื่อก่อนหน้านี้บ้างก็พลิกคว่ํา บ้างก็ถูกแรงระเบิดจนพังออกเป็นเสี่ยงๆ เขามองเห็นทหารของศัตรูที่เสียชีวิตลงและบางคนก็อาการสาหัสจนแทบเอาชีวิตไม่รอด สภาพที่น่าเวทนาของศัตรูที่อยู่ด้านนอกโล่ป้องกันนั้นทําให้เชวฮันเดาได้ว่าตอนนี้คาร์ลกําลังคิดอะไรอยู่

 

นั่นคือลักษณะนิสัยของคาร์ล อย่างไรก็ตามเชวฮันคิดถูกเพียงครึ่งเดียว

 

คาร์ลเริ่มเอ่ยขึ้นหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง

 

“ราอน..ทําไม”

 

คาร์ลไม่อยากจะเชื่อฉากที่ปรากฏอยู่ตรงหน้า

 

“ทําไม่เจ้าลูกครึ่งมังกรถึงไม่ใช่โล่ป้องกัน?”

 

“อะไรนะ?”

 

เชวฮันหันขวับไปมองคาร์ลเมื่อได้ยินสิ่งที่คาร์ลเอ่ยถามราอน ดูเหมือนคาร์ลจะมีอาการตกตะลึงจนเห็นได้ชัด ราอนจึงเริ่มพูดกับทั้งสองคน

 

“เจ้ามนุษย์..เชวฮัน..มันมีบางอย่างแปลกๆ”

 

ก่อนที่สายฟ้าจะพุ่งทะลุผ่านวงเวทย์สีม่วงไป ราอนได้เห็นโล่ป้องกันสีทองเข้าล้อมรอบเรือลําใหญ่ซึ่งเป็นเรือที่นักเวทย์ร่างผอมประจําการอยู่

 

“คนที่มีเลือดมังกรอยู่ในตัวถึงครึ่งหนึ่ง..พลังของเขาย่อมร้ายกาจ..ไม่มีทางที่คนเช่นนี้จะปกป้องพวกเขาเอาไว้ไม่ได้ แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ได้ใช้โล่เพื่อปกป้องคนของตัวเอง”

 

อะไรนะ?”

 

เชวฮันตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน

 

“เขาไม่ได้ใช้โล่เพื่อปกป้องพันธมิตรของตนเองอย่างนั้นรึ?..เดี๋ยวก่อนนะ! นี่เขาต้องการที่จะทําลายทุกอย่างให้สิ้นซากงั้นรึ?”

 

“ทําไม?”

 

มันเป็นช่วงเวลาเดียวกับคําถามนี้หลุดออกจากปากของเชวฮัน ร่างกายของเขาก็เริ่มเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว

 

– เจ้านั่นมาแล้ว!

 

กรรจ์!!!!

 

มังกรนที่วายุของราอนทะยานไปยังด้านหน้าของโล่เงิน

 

เปรี้ยงงงงงง!!

 

เกิดการระเบิดขึ้นในขณะนั้น ลูกเวทย์แห่งแสงเข้าพุ่งชนร่างของมังกรนทีวายุจนทําให้น้ําที่อัดแน่นอยู่ในร่างกายของมันพุ่งขึ้นสู่อากาศ เชวฮันใช้เท้าเหยียบเข้ากับโล่เงินเพื่อกระโดดข้ามไปอีกฝั่ง

 

ออร่าสีดําที่ไหลพล่านของเขาพุ่งลงไปในน้ํา

 

ปัง!! ป้ง ป้ง!!!

 

ออร่าของเชวฮันพุ่งเข้าหาลกเวทย์แห่งแสงประมาณ 2-3 ลูกก่อนที่มันจะเลือนหายไป ซึ่งเป็นจังหวะเดียว

 

กับที่น้ําในมหาสมุทรถูกแยกออก

 

ซ่า—–III ฟรี่บ!!

 

มีร่างของคนผู้หนึ่งโผล่ออกมาจากมหาสมุทรที่ถูกแยกออก โล่ป้องกันสีทองเจือขาวเข้าล้อมรอบร่างของเขา มันป้องกันแม้กระทั่งหยดน้ําที่จะกระเซ็นมาโดนตัวเขาเมื่อลงจอดบนผิวน้ํา

 

แน่นอนว่าคนที่ยืนอยู่บนผิวน้ําคือนักเวทย์ลูกครึ่งมังกร

 

“ฮ่าฮ่าฮ่า!! ข้ายังมีชีวิตอยู่!”

 

แก้มของนักเวทย์ร่างผอมยกสูงขึ้นเพราะเขากําลังยิ้มร่าพร้อมกันนั้นเขาก็สบตาเข้ากับคาร์ล

 

“พันธมิตรของเขาทั้งหมดกําลังจะตายอยู่ทางด้าน9644 14

 

เดกําลังจะตายอยู่ทางด้านหลัง..แม้แต่กองกําลังนักเวทย์ของอาร์มเองก็กําลังจะตาย เช่นกันแต่เขา..กําลังหัวเราะอย่างนั้นรึ?”

 

เปาะ! เปาะ! เปาะ!

 

สายฟ้าขนาดเล็กปรากฏออกมาจากมือของนักเวทย์ร่างผอม และเตรียมพุ่งเข้าใส่โล่เงินอีกครั้ง มันถูกป้องกันโดยมังกรนทีวายุและเชวฮัน ทําให้มันไม่สามารถทะทุผ่านโล่เงินของราอนไปได้

 

สายฟ้าเด้งกลับและพุ่งเข้าใส่ผืนน้ําทันที

 

เปรี้ยะ!!—

 

“อ๊ากกก!!!”

 

“อีก!..โอ้ย!!”

 

“ลั่ก..ร้อนๆๆ..ร่างของข้า!”

 

สายฟ้าพุ่งลงไปในน้ําทําให้สมาชิกของพันธมิตรไร้พ่ายที่เหลือรอดอยู่รวมไปถึงกองกําลังนักเวทย์ของอาร์มได้รับผลกระทบทันที แน่นอนว่านักเวทย์เรียกใช้โล่ป้องกันหรือบางคนก็เรียกใช้เวทย์ลอยตัว ในขณะที่อัศวินที่มีทักษะมากพอก็ปีนขึ้นไปบนเรือที่พลิกคว่ําเพื่อเอาชีวิตให้รอด

 

ส่วนทอยของพันธมิตรไร้พ่ายยังคงเสียชีวิตเป็นจํานวนมาก

 

“หมอนโรคจิตหรือไงนะ?”

 

คาร์ลพึมพําออกมาเบาๆ

 

ทันใดนั้นเอง

 

“ฮี!”

 

นักเวทย์ร่างผอมและคาร์ลสบตาเข้าหากันอีกครั้ง คราวนี้นักเวทย์พุ่งตัวเข้าหาคาร์ลอย่างรวดเร็ว

 

ดาบของเชวฮันและร่างของมังกรนทีวายุพยายามจะเข้ามาขวางร่างของนักเวทย์เอาไว้

 

เปาะ! เปาะ! เปาะ!

 

อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่สามารถป้องกันนักเวทย์ที่ถูกรายล้อมไปด้วยลูกแก้วพลังเวทย์เป็นจํานวนมากได้

 

คาร์ลไม่มีเวลาที่จะหลบหนีไปทางด้านหลังได้เช่นกัน

 

ปิ้งงงงงงงงง!!!

 

นักเวทย์ร่างผอมบุกมาถึงโล่เงินและชนเข้ากับมันอย่างแรง

 

เลือดเริ่มไหลออกจากหน้าผากของนักเวทย์ลูกครึ่งมังกรแต่ใบหน้าของเขาก็ยังเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เขาเอนร่างของตนแนบไปกับโล่เงินเพื่อจองไปยังคาร์ลที่อยู่อีกฝั่งหนึ่งของโล่

 

หากให้พูดให้ชัดขึ้นต้องบอกว่าเขากําลังกวาดสายตามองสิ่งที่อยู่รอบๆตัวคาร์ล

 

“ ข้าได้กลิ่นราชามังกร!..พลังเมื่อครู่นี้ต้องเป็นฝีมือมังกรอย่างแน่นอน! ข้ารู้จักมันดี..กลิ่นนี้ต้องเป็นกลิ่นมังกรอย่างไม่ต้องสงสัย..ข้าเคยได้กลิ่นนี้มาก่อน!”

 

“หมอนี่บ้าจริงๆสินะ

 

คาร์ลไม่สามารถคิดเป็นอย่างอื่นได้เมื่อเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้า สิ่งที่เขาเห็นในตอนนี้ไม่ต่างจากหนังสยองขวัญเลยสักนิด

 

“เจ้าคือมังกรงั้นรึ?!”

 

แววตาของนักเวทย์เปล่งประกายแวววับ

 

สายฟ้าที่ลุกโชนคล้ายกับเปลวเพลิง สายฟ้านั้นประกอบด้วยพลังธรรมชาติอันบริสุทธิ์และพลังเวทย์ มันไม่ใช่สิ่งที่นักเวทย์ทั่วๆไปจะทํามันได้

 

“มังกรมีพลังของมังกรปะปนอยู่ในนั้นอย่างแน่นอน

 

“สิ่งที่ล่องหนอยู่ข้างๆเจ้าคืออะไรกันแน่?”

 

เขารู้สึกถึงมัน

 

เขารู้สึกถึงมันได้อย่างชัดเจนและมันยิ่งชัดเจนมากขึ้นเมื่อเขาเข้ามาใกล้มากกว่าเดิม เขาสัมผัสได้ถึงบางอย่างที่ล่องหนอยู่ข้างๆมนุษย์หน้าโง่ผู้นี้ อย่างไรก็ตามพลังของมันบางเบามากจนยากที่เขาจะกล้าระบุออกไปอย่างชัดๆ

 

อันที่จริงการปรากฏตัวของมนุษย์ผมแดงนามว่าคาร์ล เฮนิตัสผู้นี้ดูท่าจะชัดเจนมากกว่า กลิ่นของธรรมชาติแผ่ออกมาจากร่างของคนผู้นี้

 

นั่นทําให้เขารู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่าง

 

“เจ้าคือมังกรสินะ? อืม..ถ้าเจ้าคือมังกรจริงๆตอนนี้เจ้าก็คงออกมาเที่ยวเล่นกระมังหรือไม่?.มันก็เป็นสิ่งที่อยู่ข้างๆเจ้า! จริงอย่างที่ข้าพูดหรือไม่? ห้ะ?!”

พลั่ก!พลั่ก!

 

หมัดหนักๆของนักเวทย์ลูกครึ่งมังกรกระแทกเข้ากับโล่เงิน

 

“ไอ้บ้านี่!..สมาชิกของอาร์มมีแต่คนบ้าหรือไงนะ?” 

 

คาร์ลจ้องไปที่ร่างของคนบ้าและเริ่มพูดขึ้น

 

“มังกรที่ออกมาเที่ยวเล่นบ้านเจ้านะสิ!? ดูเหมือนสมองของเจ้าจะหลุดออกไปเล่นข้างนอกสินะถึงได้พูดอะไรแบบนี้ออกมาได้…เลิกพูดจาไร้สาระได้แล้ว”

 

“ฮ่าฮ่าฮ่าๆๆๆๆ!”

 

นักเวทย์ลูกครึ่งมังกรหัวเราะให้กับคําตอบของคาร์ล

 

“ใช่แล้ว! เจ้าต้องเป็นมังกรอย่างแน่นอน! มังกรถนัดทําเรื่องเช่นนี้..พวกมันมักแกล้งทําเป็นไม่รู้ไม่ชีและเที่ยวกลั่นแกล้งคนที่อ่อนแอกว่า..ฮ่าฮ่าๆๆ..ช่างน่าสนุกจริงๆ มันน่าสนุก”

 

เขาไม่สามารถพูดจนจบประโยคได้

 

ฟรี่บ!!

 

ร่างของนักเวทย์ลูกครึ่งมังกรเกิดการเคลื่อนไหวอย่ารวดเร็ว เงาสีดําขนาดใหญ่ตวัดผ่านจุดที่เขายืนอยู่ เมื่อก่อนหน้านี้ แน่นอนว่ามันรุนแรงมากพอที่จะเคลื่อนไหวให้ดูคล้ายกับอุ้งเท้าของมังกร

 

อย่างไรก็ตามนักเวทย์ลูกครึ่งมังกรสามารถขยับหลบได้และตอนนี้กําลังลอยตัวอยู่กลางอากาศ

 

“ยังไม่ใช่สิ่งที่ข้าคุ้นเคย

 

มันดูแข็งแกร่งแต่ก็ดูติดขัดอยู่พอสมควร

แววตาของนักเวทย์ลูกครึ่งมังกรเริ่มครึมขึ้นเรื่อยๆ

 

“หรือว่า?”

 

เขามองกลับไปที่คาร์ลอีกครั้ง

 

ผมสีแดงสดและโล่ป้องกัน ในตอนแรกเขาคิดว่ามันเป็นเพียงพลังศักดิ์สิทธิ์โบราณที่มาจากธาตุไม้บริสุทธิ์ แต่มันจะเป็นเพียงแค่นั้นจริงๆหรือ?

 

เขานึกถึงมังกรแดง

 

ดูเหมือนมันจะเป็นเช่นนั้นได้หากมันยังมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ อย่างไรก็ตามหลังจากไฟนั้นมอดลง ก็เหลือเพียงความตายที่ทิ้งเอาไว้เท่านั้น

 

จากนั้นเขาก็นึกถึงสายฟ้าที่ลุกโชนคล้ายกับเปลวเพลิงเมื่อไม่นานมานี้ มันถูกรายล้อมไปด้วยพลังเวทย์ แต่เขาก็รู้สึกถึงไฟอันบริสุทธิ์ที่อยู่ภายในนั้น

 

มีพลังของมังกรอยู่ในนั้นเช่นกันและยังเป็นปริมาณจํานวนมากอีกด้วย

 

“ข้าคือคนที่มีเลือดมังกรอยู่ในตัว และปัจจุบันนี้ก็ไม่มีมังกรแดงหลงเหลืออยู่บนโลกนี้แล้ว”

 

เขาค่อนข้างมั่นใจกับเรื่องนี้

 

“เป็นไปได้หรือไม่? ยังมีคนแบบข้าอยู่อีกงั้นรึ?”

 

การขาดประสบการณ์

 

มังกรที่ยังไม่ผ่านระยะแรกของการเจริญเติบโตนั้นถือได้ว่ายังไม่มีประสบการณ์ มันไม่รู้วิธีใช้พลังของมันได้อย่างเหมาะสม ลูกครึ่งมังกรก็ถือเป็นส่วนหนึ่งของเผ่าพันธุ์มังกร เขาต้องผ่านการเจริญเติบโตแบบที่มังกรทั่วๆไปเป็นเช่นกัน แม้แต่ลูกครึ่งมังกรก็ต้องผ่านการเจริญเติบโตทั้งสามระยะแบบที่มังกรเต็มตัวเป็น

 

เขาผ่านการเจริญเติบโตได้สองระยะแล้ว มังกรที่ยังไม่ผ่านการเจริญเติบโตในระยะแรกและลูกครึ่งมังกรฝึกหัดนั้นถือเป็นเหยื่อที่ง่ายดายสําหรับเขา นักเวทย์ร่างผอมเริ่มหัวเราะราวกับคนบ้า

 

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าๆๆๆๆ! ทุกอย่างเริ่มชัดขึ้นเรื่อยๆ! ความจริงได้ปรากฏออกมาแล้ว!”

 

นักเวทย์ร่างผอมมองเห็นมังกรนทีวายุ โครงกระดูกไวย์เวิร์นสีดํา เชวฮันและพลังเวทย์ต่างๆที่พุ่งเข้าหาเขาจากตัวปราสาทลีโอน่า

 

จากนั้นเขาก็หันไปมองคาร์ล

 

“คงถึงเวลาที่ข้าต้องเอาจริงแล้วล่ะ”

 

แสงจ้าถูกปล่อยออกมาจากร่างของนักเวทย์ลูกครึ่งมังกร

 

– เอ๊ะ?! เจ้ามนุษย์! มีบางอย่างแปลกๆ

 

เสียงตกใจของราอนดังเข้ามาในหัวของคาร์ล

 

ตั้งแต่เริ่มจนมาถึงตอนนี้ นักเวทย์ลูกครึ่งมังกรไม่ได้ใช้กําลังและความสามารถที่ตนมีทั้งหมด

 

“นั่นยังไม่ใช่พลังของเขาทั้งหมดอีกหรือ?

 

..เขาแกร่งยิ่งนัก!

 

คาร์ลมองไปที่ร่างของนักเวทย์ร่างผอม

 

พลังเวทย์สีทองเจือขาวของนักเวทย์ร่างผอมกําลังลุกโชนขึ้น มันส่งเสียงคํารามไปทั่วบริเวณ เสื้อคลุมของเขาโบกสะบัดไปตามแรงลมและเส้นผมของเขาก็ชี้ขึ้นไปกลางอากาศ ท่าทางของเขาในตอนนี้บ่งบอกถึงความมีชีวิตชีวาและเต็มไปด้วยพลังอันแข็งแกร่ง

 

นักเวทย์จ้องไปที่เชวฮันซึ่งกําลังไล่ล่าเขาด้วยออร่าสีดํา

 

ว่าทําไมข้าถึงไม่สนใจพันธมิตรของตัวเองว่าพวกเขาจะมีชีวิตอยู่หรือตาย”

 

แม้ว่าเชวฮันจะอยากรู้แต่ความเร็วของเขาก็ไม่ได้ลดลง เขาไม่เข้าใจเลยสักนิดว่าทําไมนักเวทย์ผู้นี้ถึงต้องทําแบบนั้นกับพันธมิตรของตนเอง อย่างไรก็ตามเชวฮันเริ่มขมวดคิ้วมุ่นเมื่อได้ยินคําตอบของนักเวทย์ลูกครึ่งมังกร

 

“ข้าต้องการให้มนุษย์ตายมากกว่านี้! ยิ่งมากยิ่งดี!”

 

แสงจ้าถูกปล่อยออกจากร่างของนักเวทย์ลูกครึ่งมังกรอีกครั้ง

 

เชวฮันยังไม่หยุดมือแม้ว่าแสงนั้นจะสว่างจ้าก็ตาม แต่ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเย็นไปทั่วแผ่นหลัง

 

แสงที่สว่างจ้าต่อหน้าเขา แสงนั้นทําให้เขารู้สึกเหมือนความมืดที่มืดสนิทจนมองไม่เห็นสิ่งใดๆได้ แสงที่ดูเหมือนจะแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนกําลังแผดเผาร่างของเขา เชวฮันรู้สึกถึงเหงื่อที่ท่วมฝ่ามือของตน

 

เขารู้สึกราวกับตัวเองจะตายหากเข้าไปไกลแสงจ้านั่นมากกว่านี้

 

“ข้าอาจจะตาย

 

หากเป็นเช่นนั้นพลังความมืดที่แม้จะไม่สมบูรณ์ของเขาก็อาจจะเลือนหายไปตลอดกาล อย่างไรก็ตาม เชวฮันยังไม่คิดที่จะหยุด

 

ช่วงเวลานั้นเอง