Trash of the Count’s family - ตอนที่ 219.2

บทที่ 219 พลิกกลับ 5 (2)

 

เชวฮันมั่นใจว่าวังน้ําวนของคาร์ลและราอนที่อยู่ใต้น้ําเป็นต้นเหตุของสถานการณ์นี้

 

วังน้ําวนป้องกันไม่ให้เรือเคลื่อนที่ต่อไป

 

ศัตรูถูกล้อมรอบไปด้วยโล่เงินที่อยู่ด้านหน้าและวังน้ําวนที่อยู่ด้านล่าง

 

ทําไมเชวฮันต้องนึกกลัวในเมื่อเขามีสหายที่เก่งกาจเช่นนี้

 

“ไปกันเถอะ”

 

พรึ่บ!! พรึ่บ!!

 

โครงกระดูกไวย์เวิร์นโฉบลงไปด้านล่างอีกครั้ง มันพร้อมจะเข้าโจมตีเรือขนาดใหญ่ลําหนึ่งโดยไม่มีแม้แต่ความลังเล อย่างไรก็ตามมันไม่สามารถจัดการได้ในทันที

 

“โล่! เปิดใช้โล่ป้องกันเร็วเข้า!”

 

เสียงตะโกนของศัตรูดังมาจากด้านล่าง

 

ออร่าสีดํานําทางไปยังดาดฟ้าเรือก่อนที่ไวย์เวิร์นจะเข้าปะทะกับเรือลํานี้ มันเป็นเรือที่ มีวงเวทย์ขนาดใหญ่ที่สุดและตอนนี้เชวฮันก็ได้เหาะมาอยู่ด้านบนเหนือเรือลํานี้แล้ว

 

“อ้อ! เชวฮันเจ้าบ้าโคลเปย์ได้บอกเอาไว้ว่าพันธมิตรไร้พ่ายก็มีกองกําลังนักเวทย์เช่นกัน ในเมื่ออาณาจักรพารันถือเป็นดินแดนแห่งอัศวิน..ดังนั้นกองกําลังนักเวทย์ที่โคลเปย์พูดถึงน่าจะเป็นกองกําลังของพวกอาร์มเอง”

 

เชวฮันได้พบเหยื่อของเขาแล้ว

 

‘เขายังบอกอีกว่า 1ใน 2 ของสมาชิกดาวสีแดงที่เหลืออยู่เป็นนักเวทย์..ระวังตัวเองให้ดีเป็นไปได้ว่าเขาอาจจะอยู่ที่นั่นด้วย..แต่โคลเปย์บอกว่าเจ้านั่นอ่อนแอกว่านักล่ามังกร.’

 

“เราไม่สามารถเชื่อทุกสิ่งที่คนบ้าบอกเราได้”

 

มันคือเรื่องจริง

 

พวกเขาไม่สามารถเชื่อใจโคลเปย์ได้ พวกเขาไม่สามารถเชื่อใจคนที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นศัตรูของพวกเขามาก่อน

 

อย่างไรก็ตามเชวฮันเชื่อใจแมรี่และตัวเขาเอง

 

นั่นคือสาเหตุที่ออร่าสีดําพุ่งตรงไปที่เรือของกองกําลังนักเวทย์อย่างไม่นึกลังเลอีกครั้ง

 

“หลบ!”

 

“เปิดใช้โล่ป้องกัน! แจ้งให้ทหารทุกนายกลับเข้ามาด้านในโดยด่วน!”

 

“เปลี่ยนเวทย์โจมตีเป็นเวทย์ป้องกันเดี๋ยวนี้!”

 

เกิดความวุ่นวายบนดาดฟ้าเรือ

 

ทันใดนั้นเอง

 

พึ่บ!

 

เชวฮันมองเห็นนักเวทย์คนหนึ่งเงยหน้าขึ้น

 

สู้ดที่คลุมศีรษะของนักเวทย์ผู้นั้นหลุดออกจากศีรษะทําให้เชวฮันมองเห็นหน้าของเขาได้ถนัด

 

อืม..หน้าตาของหมอนี่ดูทึ่มไปหน่อย

 

แต่สัญชาตญาณของเชวฮันกําลังร้องเตือนบางอย่าง

 

มันเป็นจังหวะเดียวกับที่มือของนักเวทย์ร่างผอมเริ่มขยับ

 

“ต้องเป็นหมอนี้อย่างแน่นอน!”

 

สมาชิกของอาร์มผู้มีดาวสีแดงหนึ่งดวง

 

เชวฮันมั่นใจว่าต้องเป็นชายผู้นี้

 

ออร่าสีดําของเชวฮันเปลี่ยนทิศทางอย่างรวดเร็ว มันมุ่งหน้าไปยังร่างผอมของนักเวทย์ผู้นี้

 

ทันใดนั้นเอง

 

“แมรี่……”

 

โครงกระดูกไวย์เวิร์นหยุดชะงัก นอกจากนี้ยังมีคนกระชากร่างของเขากลับไปอีกด้วย

 

“เอ๊ะ?”

 

เชวฮันถูกกระชากร่างกลับไปอย่างรวดเร็ว ยังไม่ทันที่เขาจะรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นโครงกระดูกไวย์เวิร์นที่เขาประจําอยู่ก็เหาะหนีไปทางอื่นทันที

 

“เจ้าโคลเปย์! ไอ้บ้าเอ้ย! ช่างไร้ประโยชน์เสียจริง!”

 

“อะไรนะ?”

 

เชวฮันหันหลังกลับไปมองจึงเห็นว่าคนที่กระชากร่างเขากลับคืนมาก็คือคาร์ลนั่นเอง มือของคาร์ลกําลังสั่นเล็กน้อย จากนั้นไวย์เวิร์นที่คาร์ลประจําอยู่ก็เหาะไปด้านหน้าอย่างรวดเร็วทําให้เชวฮันมองเห็นเพียงด้านหลังของคาร์ลเท่านั้น

 

“ท่านคาร์ล!”

 

“กะไว้แล้วเชียว! บ้าเอ้ย!”

 

ไวย์เวิร์นของคาร์ลกางปีกขนาดใหญ่ออกก่อนที่มันจะเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง มันมุ่งหน้ากลับไปที่โล่ป้องกัน

 

มันเป็นช่วงเวลาที่คาร์ลและเชวฮันออกจากบริเวณนี้ซึ่งเป็นบริเวณที่เชวฮันเพิ่งมาถึงได้ไม่นาน

 

เปรี้ยะ!!!

 

มันไม่ได้เป็นเสียงที่ดังมากนัก พวกมันถูกกลบด้วยเสียงหลายอย่างจนทําให้เกิดเสียงแค่พอได้ยินเท่านั้น อย่างไรก็ตามเชวฮันกลับรู้สึกว่าแผ่นหลังของตัวเองกําลังเย็นยะเยือก

 

มันเป็นสายฟ้าขนาดเล็ก มันเป็นสายฟ้าที่มีขนาดเล็กมากๆ แต่มันต้องมีอะไรที่มากกว่านี้ มันมีบางอย่างที่ทําให้เชวฮันรู้สึกเป็นกังวล

 

เชวฮันไม่มีโอกาสได้คิดเรื่องนี้ออกเมื่อได้ยินเสียงของราอนตะโกนออกมาดังลั่น

 

“มนุษย์! เจ้าเจ้านั่นไม่ใช่มนุษย์?”

 

เจ้านั่น!

 

เชวฮันก้มศีรษะมองไปด้านล่าง

 

“เจ้าบ้าโคลเปย์เอ้ย! อ่อนแองั้นรึ? นี่เจ้าคงรู้จักแค่เวทย์โจมตีเท่านั้นสินะ!”

 

เสียงสบถของคาร์ลดังเข้ามาในหูของเขา จากนั้นเขาก็มองเห็นชายผู้นั้น

 

มันคือนักเวทย์ที่หน้าตาดูที่มๆผู้นั้น ใบหน้าที่ผอมตอบของเขาทําให้เชวฮันมองเห็นหนังติดกระดูกที่กําลังขยับขึ้นมายกยิ้ม

 

เขาสามารถอ่านปากของนักเวทย์ผู้นั้นได้

 

‘น่าเสียดาย’

 

‘“น่าเสียดาย?..เสียดายอะไร?’

 

พรึ่บ!

 

นักเวทย์ร่างผอมสะบัดมือของตนอีกครั้ง มีโล่ขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นบนเรือ จากนั้นสายฟ้าขนาดเล็กก็ฟาดลงบนโล่ป้องกันทันที

 

เปรี้ยงงงงงง

 

ทันทีที่เปิดใช้งานอย่างเต็มรูปแบบสายฟ้าขนาดเล็กก็ส่งเสียงดังยิ่งกว่าสายฟ้าของคาร์ลเสียอีก เมื่อสายฟ้านั้นกระทบเข้ากับโล่ป้องกันมันก็แตกตัวออกเป็นสายฟ้าขนาดเล็กอีกนับร้อย

 

การที่มันฟาดใส่โล่ป้องกันทําให้มหาสมุทรเริ่มปั่นป่วนขึ้นมาอีกครั้ง

 

“มนุษย์! เจ้านั่นตั้งใจทําแบบนี้! เจ้านักเวทย์นั่นต้องการแสดงให้พวกเราเห็น! เขาสามารถกําจัดพลังเวทย์ของเขาออกไปได้แต่เลือกที่จะสร้างโล่นั้นมาป้องกันพลังสายฟ้าของตนเอง!”

 

นักเวทย์ของอาร์มแสดงให้พวกเขาได้เห็นถึงวิธีการโจมตีและวิธีการป้องกันอย่างจงใจ

 

เชวฮันกระชับดาบของตนไว้แน่น เขาได้ยินเสียงของราอนพึมพําออกมาอีกครั้ง

 

“แต่เขาดูแข็งแกร่งเกินไปจริงๆมีบางอย่างแปลกๆเหมือนกับเขาไม่ใช่มนุษย์แบบเต็มตัว”

 

“เจ้านั่นไม่ใช่มนุษย์งั้นหรือ?”

 

“ข้าได้กลิ่นอันคุ้นเคยมาจากตัวเขา”

 

เชวฮันหันศีรษะไปมองคาร์ลและเห็นว่าคาร์ลกําลังเม้มปากของตนแน่นอย่างใช้ความคิด คาร์ลก้มศีรษะของตนลงและจ้องเขม็งไปที่นักเวทย์ผู้นั้น

 

เหล่าผีพายกําลังทํางานอย่างหนักเพื่อจะหันเรือไปยังทิศทางอื่นแต่มันก็ทําได้ค่อนข้างยากเพราะวังน้ําวนที่คาร์ลและราอนสร้างขึ้น

 

แน่นอนว่าคาร์ลไม่ได้สนใจสิ่งนี้เพราะความสนใจของเขาพุ่งไปที่นักเวทย์ร่างผอม

 

“เจ้าบ้านั่นกําลังพูดอะไร?”

 

เชวฮันเป็นคนตอบคําถามนี้

 

“เขาบอกว่าได้กลิ่นบางอย่างคล้ายกับราชา”

 

ราชา?

 

สิ่งเดียวที่คาร์ลคิดออกในตอนนี้คือ ราชามังกร”แม้ว่ามันจะไม่มีเหตุผลใดที่จะทําให้มีกลิ่นคล้ายกับราชามังกรอยู่ที่นี่แต่อย่างน้อยมันก็มีมังกรอยู่ที่นี่จริงๆ

 

คาร์ลหันไปถามราอน

 

“กลิ่นที่เจ้าบอกว่าคุ้นเคยใช่กลิ่นมังกรหรือไม่?”

 

เสียงตกใจของราอนตอบกลับมาทันที

 

“อ่า..ใช่แล้วเจ้ามนุษย์อ่อนแอ! เป็นอย่างที่เจ้าว่าจริงๆด้วย!”

 

“มันคือมังกรจริงๆใช่มั้ย?”

 

คาร์ลรู้สึกว่าหัวใจของเขาหล่นไปกองที่ตาตุ่ม

 

แม้ว่าอาร์มจะเป็นองค์กรที่แข็งแกร่งแต่สมาชิกในระดับดาวสีแดงซึ่งทํางานรับใช้ผู้เป็นเจ้าของดาวสีขาวคือมังกรจริงๆนะหรือ? มังกรที่หยิ่งโอหังแบบนั้นจะยินดีทํางานรับใช้ผู้อื่นจริงๆนะ?

 

“ทําไมกันนะ?.หมอนี่เสียสติไปแล้วเหรอ? ฉันควรติดต่อหาอูฮาเป็นตอนนี้ดีหรือเปล่า?”

 

จากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงร่าเริงของราอนที่ดังขึ้นมาพร้อมกับเสียงกระพือปีกของมัน

 

“มันผสมกับกลิ่นของมนุษย์! หมอนี่เป็นลูกครึ่งมังกร!”

 

“ให้ตายเถอะ!”

 

“มันก็ถือเป็นเรื่องสมเหตุสมผลสําหรับผู้ที่จะมาเป็นศัตรูของเชวฮันอย่างน้อยในนิยายจะต้องมีคนที่แข็งแกร่งในระดับนี้อยู่บ้าง”

 

“ท่านคาร์ล..เวทย์โจมตีของนักเวทย์ที่ดูท่าทางโง่เง่าผู้นั้นดูเหมือนจะอ่อนแอกว่านักเวทย์วัยชรา..ข้ามั่นใจว่าอาณาจักรโรมันและพันธมิตรของอาณาจักรพารันจะเป็นฝ่ายกําชัยชนะมาได้..ท่านคาร์ล. จะไม่มีผู้ใดขวางทางของท่านได้”

 

“เจ้านั่งโคลเปย์เอ้ย! มันคงเป็นความผิดของฉันสินะที่เลือกเชื่อคนบ้าแบบนั้นไปได้”