Trash of the Count’s family - ตอนที่ 216.2

บทที่ 216 พลิกกลับ 2 (2)

 

หอคอยทางเหนือ

 

จักรวรรดิกำลังต่อสู้อย่างแข็งขัน พวกเขามีการจัดขบวนตั้งรับข้าศึกเพื่อป้องกันแนวกำแพงปราสาทในขณะที่ดยุคฮเด็นก็ส่งออร่าออกไปโจมตีเผ่าหมีอย่างต่อเนื่อง จักรวรรดิแสดงให้เห็นถึงความพยายามอย่างเต็มที่

 

“พวกเขาทำงานหนักเกินไปหรือเปล่า?”

 

มันผิดปกติเกินไป คาร์ลรู้สึกว่าพวกเขากำลังวางแผนอะไรบางอย่าง

 

จากนั้นเขาก็หันไปมองหอคอยกลาง

 

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า..เตรียมทำลายกำแพงปราสาทเดี๋ยวนี้! ใช้เรือชนเข้ากับฐานกำแพง เราจะได้บุกขึ้นไปบนนั้นได้!”

 

เรือขนาดกลางสามลำชนเข้ากับฐานด้านล่างของหอคอยกลาง ทำให้กำแพงปราสาทสั่นสะเทือนอย่างแรง หมีขั้วโลกสูงราวๆสามเมตรใช้ร่างของมันปะทะเข้ากับลูกธนูและพลังเวทย์ที่ฝั่งอาณาจักรคาโรใช้โต้กลับในขณะที่ปากก็เอ่ยสั่งหมีตัวอื่นๆให้ทำตามคำสั่งของตน

 

อาณาจักรคาโรกำลังเผชิญกับสถานการณ์ที่ยากลำบาก

 

แน่นอนว่ามันต้องเป็นเช่นนี้เพราะฝ่ายพันธมิตรไร้พ่ายต้องแข็งแกร่งเป็นธรรมดา ไม่มีทางที่พวกเขาจะอ่อนด้อยเป็นกระดูกให้ใครเคี้ยวเล่นๆได้

 

“แต่พวกเขาก็ยังถือว่าอ่อนแออยู่ดี

 

ความแข็งแกร่งของพวกเขาเมื่อครั้งบุกโจมตีอาณาเขตเฮนิตัสย่อมเป็นข้อพิสูจน์ได้ดี พวกเขามีทั้งไวย์เวิร์น อัศวินผู้พิทักษ์หรือแม้แต่คนจากอาร์มที่อยู่ในระดับดาวแดงหนึ่งดวง แล้วทำไมครั้งนี้ถึงมีแต่เผ่าหมีเท่านั้น?

 

“มีบางอย่างแปลกๆ”

 

“ขอรับ?”

 

อัศวินที่ยืนอยู่ใกล้ๆคาร์ลหันไปมองเขาอย่างรวดเร็ว แต่คาร์ลเพียงแค่หันไปสังเกตรอบๆสนามรบอย่างละเอียดเท่านั้น

 

ทหารที่เพิ่งออกมาจากเรือของศัตรูกำลังเตรียมเข้าปะทะกับกลุ่มอัศวิน ยังมีเรือขนาดเล็กและกลางอีกจำนวนมากที่จอดนิ่งอยู่บริเวณชายฝั่ง หากให้เขาเดาเรือพวกนั้นก็คงมีล้ออยู่เช่นกัน มีสมาชิกจากเผ่าหมีในสภาพกลายร่างพากันคำรามดังลั่นอยู่บนเรือเหล่านั้นเช่นกัน

 

มีเรือประมาณ 100 ลำเท่านั้นที่กำลังพุ่งตัวเข้าหาปราสาทลีโอน่า

 

คาร์ลหันกลับมามองเรือที่เป็นด่านหน้าของศัตรู เรือบางลำกำลังพุ่งชนกำแพงปราสาทในขณะที่บางลำก็หยุดเพื่อเตรียมตัวโจมตี เช่นเดียวกับเรือลำเล็กส่วนหนึ่งที่กำลังแล่นมาจากทางด้านหลังเรือด่านหน้าเหล่านี้

 

เรือลำเล็กเหล่านี้แล่นไปข้างหน้าด้วยความเร็วที่เร็วมากๆ

 

บั้งงงงงงงงงงงงงงง!!

 

เรือลำหนึ่งทางฝั่งหอคอยทิศใต้ถูกทำลายลง

 

คาร์ลหันกลับมามองทางฝั่งตนอีกครั้ง หมีสีน้ำตาลทั้งหมดต่างกรูเข้าหาเชวฮัน ในขณะที่กองกำลังนักเวทย์ก็ใช้ลูกแก้วพลังเวทย์เข้าทำลายเรือขนาดกลางที่อยู่ด้านหน้า

 

ตอนนี้ท้องฟ้าเป็นสีแดงส้มเพราะพระอาทิตย์เริ่มคล้อยต่ำลง มันส่องแสงกระทบเข้ากับเรือที่แตกออกจนทำให้คาร์ลมองเห็นได้ถนัด

 

นั่นทำให้คาร์ลรู้ว่า

 

“ไม่มีอะไรอยู่ในเรือ!”

 

“อะไรนะขอรับ?”

 

อัศวินถามกลับที่แต่คาร์ลยังคงยืนนิ่งและไม่ตอบอะไรออกมา

 

ไม่มีสิ่งใดอยู่ในเรือนอกจากเผ่าหมีเท่านั้น

 

มันดูไม่สมเหตุสมผล

 

ทำไมเรื่อถึงว่างเปล่า?

 

สายตาของคาร์ลเบนไปยังเรือลำเล็กที่กำลังแล่นเข้ามาหาพวกเขา มันทำให้คาร์ลตระหนักได้ถึงบางอย่าง เรือเหล่านี้แล่นด้วยความเร็วที่สูงมาก ไม่มีสมาชิกของเผ่าหมีตนใดที่ปักหลักอยู่บนเรือเหล่านี้ มีเพียงทหารเท่านั้นที่ประจำการอยู่บนเรือ ในขณะที่คาร์ลเพ่งมองทหารที่อยู่บนเรือ เสียงของราอนก็ดังเข้ามาในหัวของเขา

 

มนุษย์อ่อนแอ! ทหารพวกนั้นพากันตัวสั่น! พวกเขากำลังร้องไห้

 

คาร์ลกวาดสายตาไปมองเรือลำเล็กทั้งหมดทันที เรือแต่ละลำมีทหารน้อยกว่า 5 นายและพวกเขากำลังร้องให้เหมือนที่ราอนบอกจริงๆ

 

“ทำไมกันนะ?”

 

“บ้าเอ้ย!!”

 

เขาได้คำตอบในที่สุด

 

มีบางอย่างอยู่บนเรือเหล่านั้น

 

สิ่งที่น่าจะเป็นไปได้ที่สุดก็คือระเบิดพลังเวทย์

 

“เชื่อมต่ออุปกรณ์เวทย์สื่อสารให้ข้าที!”

 

“เจ้าคะ?”

 

คาร์ลรีบสั่งให้นักเวทย์ของอาณาจักรคาโรทำตามที่เขาต้องการทันที

 

“ติดต่อไปหาองค์ชายรัชทายาทเดี๋ยวนี้!”

 

เรือลำเล็กเข้ามาใกล้ตัวปราสาททุกที่ๆ

 

นักเวทย์รีบเชื่อมต่อสัญญาณตามคำสั่งของคาร์ลอย่างรวดเร็ว

 

ทันใดนั้นเอง

 

“กรรจ์!!!”

 

มีเสียงคำรามออกมาดังลั่น

 

มันคือเสียงของหมีขั้วโลกนั่นเอง มันตะโกนออกมาด้วยความรีบเร่ง

 

“โจมตี! ก่อนพระอาทิตย์ตกดินเราต้องทำลายปราสาทให้ราบคาบ!”

 

เรือลำเล็กพุ่งเข้าหากำแพงปราสาทด้วยความเร็วสูงสุด ในขณะที่หมีตัวอื่นๆที่อยู่ข้างหน้าก็คำรามออกมาดังลั่นเพื่อเรียกกำลังใจให้กับตนเองก่อนจะพากันวิ่งกรูไปยังกำแพงปราสาททันที

 

“กรรจ์”

 

“ตายให้หมด! นี่คือการแก้แค้นให้กับสมาชิกในเผ่าของเรา!”

 

เชวฮันใช้มือลูบไปที่คมดาบของตนก่อนจะกระชับด้ามดาบให้แน่นขึ้นเมื่อเห็นว่าเผ่าหมีเตรียมพุ่งตัวเข้ามาหาเขาทั้งๆที่ก่อนหน้านี้พวกมันเพียงแค่ขวางทางเขาไว้เท่านั้น เชวฮันตั้งใจที่จะกำจัดพวกมันพร้อมกันทีเดียวก่อนที่พระอาทิตย์จะตกดิน

 

ท่าทางของเชวฮันดูใจเย็นยิ่งนัก

 

ทันใดนั้นเอง

 

“…อะไรกัน ?”

 

เชวฮันเต็มไปด้วยความงุนงง

 

จู่ๆพวกหมีก็พากันวิ่งหนีไป

 

พวกหมีที่ตั้งท่าเหมือนกับจะจู่โจมเชวฮันพากันหันหลังกลับและวิ่งหนีไปอย่างรวดเร็ว

 

ในขณะนั้นเสียงของคนผู้หนึ่งก็ดังไปทั่วปราสาทลีโอน่าผ่านเครื่องเวทย์ขยายเสียง มันเป็นเสียงที่ชาวอาณาจักรโรมันคุ้นเคยเป็นอย่างดี

 

แน่นอนว่ามันเป็นเสียงของคาร์ล

 

[“ทุกคนหลบ! มันคือระเบิดพลังเวทย์”]

 

“ระเบิดพลังเวทย์?”

 

เชวฮันหันไปมองเรือลำเล็กจำนวนหนึ่งที่กำลังแล่นใกล้เข้ามาทุกทีๆ มันแล่นเข้ามาอย่างบ้าคลั่งไม่ต่างจากพวกหมีที่พากันวิ่งหนีออกไปเลยสักนิด

 

หรือว่า?”

 

เชวฮันรู้สึกว่าร่างของตัวเองลอยสูงขึ้นเรื่อยๆ

 

เชวฮัน! มนุษย์อ่อนแอเป็นห่วงเจ้า! ข้าก็เลยรีบมาช่วย!

 

เสียงของราอนดังก้องอยู่ในหัวของเชวฮัน เขาก้มมองเบื้องล่างก็เห็นว่าเรือลำเล็กแล่นผ่านไปอย่างรวดเร็ว ทหารบนเรือพากันสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวในขณะที่เรือก็ยังแล่นต่อไปด้วยความเร็วสูง เป้าหมายของมันก็คือกำแพงปราสาทที่อยู่ตรงหน้า

 

คาร์ลเริ่มออกคำสั่ง

 

“โล่ป้องกัน!”

 

นักเวทย์รีบเปิดใช้งานโล่ป้องกันทันที

 

ตึด!!

 

การเชื่อมต่อสัญญาณก็เสร็จสิ้นในจังหวะนั้นพอดี

 

[“ผู้บัญชาการคาร์ลเจ้าหมายความว่าอย่างไร!? ระเบิดพลังเวทย์อย่างนั้นรึ? เจ้ากำลังจะบอกว่าเรือลำเล็กพวกนั้นบรรทุกระเบิดพลังเวทย์ไว้งั้นรึ?!”]

 

เสียงร้อนใจขององค์ชายวาเลนติโน่ลอดผ่านออกมา ใครจะไปอยากเชื่อว่ามีคนติดตั้งระเบิดพลังเวทย์ไว้บนเรือพร้อมกับทหารของพวกเขาเอง?!

 

“เราไม่มีเวลาแล้วพะยะค่ะ”

 

[“ข้าเข้าใจแล้ว”]

 

องค์ชายวาเลนติโน่ตัดสายไปอย่างรวดเร็วก่อนที่โล่ป้องกันจะปรากฏขึ้นบนหอคอยกลางซึ่งหอคอยทางเหนือก็ทำเช่นกัน

 

แค่นี้มันยังไม่พอ

 

โล่ป้องกันไม่เพียงพอที่จะต้านเรือสิบกว่าลำที่เต็มไปด้วยระเบิดพลังเวทย์ได้

 

มีการเปิดใช้เครื่องเวทย์ขยายเสียงในหอคอยกลาง

 

“รีบทำลายเรือพวกนั้นก่อนที่พวกมันจะมาถึงกำแพงปราสาท”]

 

พลังเวทย์จำนวนมากถูกยิงออกมาจากหอคอยกลางเพื่อโจมตีเรือเหล่านั้น แน่นอนว่านักเวทย์ของอาณาจักรคาโรไม่เพียงพอที่จะป้องกันเรือทั้งหมดไว้ได้แต่มันยังสามารถทำลายเรือบางส่วนได้เช่นกัน

 

ปังงงงง!!!

 

“อ๊ากกกกก!!!”

 

“เฮือกก!!!”

 

ทหารของศัตรูเริ่มกรีดร้องเมื่อเรือของพวกเขาเริ่มระเบิด

 

คาร์ลมองดูสิ่งที่เกิดขึ้นและออกคำสั่งอย่างรวดเร็ว

 

“มันคงเป็นเรื่องยากที่จะทำลายเรือข้าศึกทั้งหมดลงได้ให้เรามุ่งไปที่การเสริมกำลังของโล่ป้องกันและหยุดพวกมันให้ได้ก่อนที่มันจะพุ่งชนกับกำแพงปราสาท!”

 

คาร์ลตั้งใจจะพูดอย่างอื่นต่อแต่ก็ต้องชะงักไปเสียก่อนเมื่อเสียงของราอนดังเข้ามาในหัว

 

มนุษย์ นอกจากระเบิดพลังเวทย์แล้ว..ข้ายังได้กลิ่นอย่างอื่นอีก!

 

บั้งงงงงงงงง!!

 

เรือลำเล็กอีกหนึ่งลำถูกพลังเวทย์ของอาณาจักรคาโรทำลายลง อย่างไรก็ตามเรือที่แล่นตามหลังมาไม่ได้สะท้านต่อสิ่งที่เกิดขึ้น พวกมันยังคงแล่นต่อไปด้วยความเร็วคงที่แต่พลังเวทย์ของอาณาจักรคาโรนั้นกลับขาดช่วงลง

 

ราอนยังคงพูดต่อไป

 

“มันเป็นกลิ่นนั่น! กลิ่นของพลังเวทย์แห่งความตาย!

 

“บ..บ้าเอ๊ย!”

 

ของเหลวสีดำเริ่มพุ่งตัวขึ้นสู่อากาศพร้อมกับระเบิดพลังเวทย์ ทันทีที่ระเบิดพลังเวทย์เริ่มทำงาน ของเหลวสีดำก็กระจายตัวออกและเริ่มซึมเข้าไปในพื้นดินอย่างรวดเร็ว

 

คาร์ลหันศีรษะไปมองหอคอยทิศเหนือทันที

 

เขามองเห็นโล่ป้องกันที่อัดแน่นไปด้วยพลังเวทย์อันแข็งแกร่งโอบรอบหอคอยที่จักรวรรดิประจำการอยู่

 

“ไอ้พวกจักรวรรดิสารเลว!?

 

ระเบิดที่ทำจากพลังเวทย์แห่งความตาย มันถูกสร้างขึ้นโดยหอระฆังเล่นแร่แปรธา ตุของจักรวรรดิระเบิดพวกนี้ถูกใช้งานโดยพันธมิตรไร้พ่าย

 

คาร์ลนึกถึงสิ่งที่โคลเปย์พูดไว้

 

“พันธมิตรไร้พ่ายจะต้องวางแผนทำอะไรอยู่แน่ๆ

 

สิ่งที่โคลเปย์พูดจะหมายถึงระเบิดพลังเวทย์แห่งความตายหรือไม่? พันธมิตรไร้พ่ายไม่คิดว่าตัวเองจะชนะจนต้องใช้วิธีสกปรกที่สามารถทำให้ชาวโลกหันมาประณามพวกเขาเช่นนี้เลยหรือ?

 

“ลั่กกก!!”

 

“อีกกกกก!!”

 

คาร์ลมองเห็นทหารของศัตรูดิ้นทุรนทุรายเพราะถูกพิษของพลังเวทย์แห่งความตาย ศัตรูก็ไม่สามารถผ่าพื้นที่ที่เต็มไปด้วยพลังเวทย์แห่งความตายมาหาพวกเขาได้เช่นกัน แล้วพวกมันกำลังวางแผนอะไรกันแน่?

 

ทันใดนั้นเอง

 

ปิ้ดดดดดดดด!!!!

 

มีเสียงแตรดังมาจากชายฝั่ง

 

ทหารกลุ่มใหญ่ที่กรูลงมาปะทะกับพวกเขาเมื่อก่อนหน้านี้พากันกลับไปขึ้นเรือ

 

เรือขนาดใหญ่ของศัตรูจำนวนสองลำมุ่งหน้ากลับไปในมหาสมุทร

 

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า”

 

คาร์ลเริ่มหัวเราะออกมา

 

เรื่อศัตรูกำลังมุ่งหน้ากลับไปในมหาสมุทร

 

คาร์ลเข้าใจได้ทันทีว่ามันเกิดอะไรขึ้น

 

“พวกเขากำลังมุ่งหน้าไปยังชายฝั่งทางตอนเหนือ”

 

ในที่สุดคาร์ลก็เข้าใจว่าพันธมิตรไร้พ่ายวางแผนอะไรเอาไว้

 

กองกำลังสำคัญของอาณาจักรคาโรต่างมารวมพลที่ปราสาทลีโอน่าแห่งนี้ จะเกิดอะไรขึ้นหากพันธมิตรไร้พ่ายกระจายพลังเวทย์แห่งความตายไว้ทั่วปราสาทแล้วรีบถอยกำลังออกไป

 

ปราสาทลีโอน่าก็จะเป็นสถานที่ที่ไร้ประโยชน์ มันจะถูกปกคลุมไปด้วยพลังเวทย์แห่งความตายเพื่อที่พวกเขาจะไม่สามารถไล่ตามเผ่าหมีไปได้ทัน

 

พวกเขาจะไม่สามารถทำการต่อสู้ที่นี่ได้อีกต่อไป

 

แม้ว่าศัตรูจะนำเรือหลายร้อยลำออกไปยังดินแดนส่วนอื่นๆแต่อาณาจักรคาโรก็ไม่สามารถทำอะไรได้เมื่อต้องวุ่นวายกับการกำจัดระเบิดพลังเวทย์แห่งความตายอยู่ที่นี่

 

พันธมิตรไร้พ่ายจะอาศัยช่วงเวลานั้นมุ่งหน้าไปยังชายฝั่งทะเลทางตอนเหนือ มันเป็นคำถามที่ง่ายมากหากจะสงสัยว่าเรือของศัตรูทั้งหมดจะสามารถทำความเร็วได้เพียงใด? แน่นอนว่าไม่มีทางที่อาณาจักรคาโรจะไล่ตามศัตรูได้ทันเมื่อต้องพากันจัดการกับพลังเวทย์แห่งความตายและยังต้องตรวจสอบให้แน่ชัดเพื่อไม่ให้พลังเวทย์ที่น่ากลัวเช่นนี้ขยายวงกว้างออกไป ไม่มีทางที่อาณาจักรคาโรจะไล่ตามพันธมิตรไร้พ่ายได้ทัน

 

อาจมีทหารที่ประจำการอยู่บริเวณชายฝั่งทางตอนเหนืออยู่บ้างแต่มันก็มีจำนวนเพียงเล็กน้อยอีกทั้งยังมีพลเมืองชาวอาณาจักรคาโรอาศัยอยู่ที่นั่น เช่นเดียวกับทรัพยากรอันอุดมสมบูรณ์ที่เป็นหัวใจหลักของเศรษฐกิจตามแนวชายฝั่งทางตอนเหนือ

 

“ท่านผบ.! ข้าน้อยมั่นใจว่ามันคือพลังเวทย์แห่งความตาย!”

 

เสียงร้อนรนของอัศวินประจำอาณาจักรคาโรดังขึ้น เขารู้สึกสิ้นหวังเมื่อเห็นเรือลำเล็กยังคงมุ่งหน้ามาใกล้พวกเขา จากนั้นเขาก็หันไปมองโล่ป้องกัน

 

โล่ป้องกันของหอหอยทิศใต้แข็งแกร่งยิ่งนัก ดูเหมือนพลังเวทย์แห่งความตายจะไม่สามารถลอดผ่านเข้ามาได้

 

โล่ป้องกันของหอคอยทางเหนือก็แข็งแกร่งเช่นกัน

 

“แล้วอาณาจักรของเราล่ะ?”

 

โล่ป้องกันของหอคอยกลางค่อนข้างอ่อนแอ นักเวทย์ประจำอาณาจักรคาโรไม่ได้แข็งแกร่งเท่าอาณาจักรโรมันหรือจักรวรรดิ

 

“แล้วเราควรทำอย่างไรดี?”

 

อัศวินได้ยินเสียงของคนผู้หนึ่งดังขึ้น

 

“พวกสวะเอ้ย!..ช่างเจ้าเล่ห์เสียจริง!”

 

มันเป็นเสียงของผู้บัญชาการคาร์ล

 

เสียงของคาร์ลดังก้องไปทั่วบริเวณและมันดังเข้าไปในหูของทหารทั้งหมดที่กำลังตื่นตกใจ

 

“ไม่ต้องกังวล”

 

ทหารที่ประจำการอยู่หอคอยทางใต้ต่างหันมามองผู้บัญชาการคาร์ลอย่างพร้อมเพียง แม้ว่าเรือลำเล็กจะยังคงตรงดิ่งมาใกล้กำแพงปราสาททุกทีแล้วแต่พวกเขาก็ไม่สามารถพุ่งความสนใจกลับไปยังเรือพวกนั้นได้แสงสีเงิน

 

พวกเขามองเห็นแสงสีเงิน

 

พี่บบบบบบบบ

 

แสงสีเงินกำลังปรากฏอยู่ต่อหน้าพวกเขา

 

มนุษย์อ่อนแอ..ไม่ต้องกังวลไป! ข้ายังสร้างโล่ป้องกันเพิ่มได้อีก! เราสามารถปกป้องทุกคนไว้ได้

 

แสงสีเงินเข้าโอบล้อมหอคอยทางใต้จากนั้นก็ขยายไปยังหอคอยกลางและหอคอยทางเหนือตามลำดับ ในที่สุดปีกสีเงินก็เปิดกว้างออกเมื่อโล่ป้องกันขนาดใหญ่ปรากฏตัวขึ้นอย่างสมบูรณ์

 

แสงสีเงินล้อมรอบโล่ป้องกัน มันเป็นโล่เงินที่พวกเขาเคยได้ยินมา

 

ทหารซึ่งประจำการอยู่หอคอยทางใต้จำสิ่งที่รองหัวหน้าองครักษ์ฮิลส์แมนบอกเอาไว้ได้โล่จะไม่พัง”

 

ทันใดนั้นรอบๆปราสาทลีโอน่าก็เกิดเสียงระเบิดดังขึ้นมาเป็นชุด

 

บูมมมมมมมม!! บูมมมมมมมมม!!!! บูมมมมมมมมม!!!

 

เรือลำเล็กระเบิดออกและของเหลวสีดำก็เริ่มลอยเข้ามาปะทะกับโล่ป้องกันราวกับว่ามันคือลูกเห็บห่าใหญ่