Tranxending Vision – เนตรเนรมิตร - ตอนที่ 406

　　
ตอนที่- 406 ไรเฟิลจู่โจม Gale
　　กลุ่มบริษัทอุตสาหกรรมจีนส่งคำร้องต่อศาลให้ฟ้องร้องเซี่ยเหล่ยเรื่องที่เขาทำผิดสัญญาค้าขายและโรงงานทหารอาชาสายฟ้ากำลังละเมิดลิขสิทธิ์ แต่ถึงอย่างนั้น เซี่ยเหล่ยก็ไม่มีทีท่าว่าจะเคลื่อนไหวอะไร รวมทั้งทนายของโรงงานทหารอาชาสายฟ้าก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบรับใดๆเช่นกัน
　　มู๋เจียนเฟิงต้องการพิมพ์เขียวและข้อมูลทางวิศวกรรมของเครื่องจักรอัจฉริยะ ‘มังกรเพลิง’ แบบพัฒนาแล้วจากโรงงานทหารอาชาสายฟ้าแต่ฝ่ายเซี่ยเหล่ยก็ก็อปปี้พิมพ์เขียวของเครื่องเดิมและส่งหนังสือตำราวิศวกรรมไฟฟ้ามาให้อ่านแทนทุกครั้ง และเมื่อขึ้นศาล ทนายของกลุ่มบริษัทอุตสาหกรรมจีนเป็นต้องโกรธทนายของโรงงานทหารอาชาสายฟ้าทุกครั้งไปแต่ถึงเขาจะโกรธก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดี
　　จริงๆแล้วมู๋เจียนเฟิงอยากกดดันเซี่ยเหล่ยมากกว่านี้แต่เขากลัวสื่อประโคมข่าว ทั้งยังกลัวหลิงฮั่นอีกด้วย
　　ในสายตาของมู๋เจียนเฟิงแล้ว เซี่ยเหล่ยก็เป็นแค่เด็กซนคนหนึ่งเพียงแต่เขาฉลาดเป็นกรดและเก่งมากๆ ถ้าโจมตีเขา เขาก็จะหนีไปซ่อนตัวถ้าควบคุมเขา เขาจะซ่อนตัวใต้จมูกคุณให้คุณหาเขาไม่เจอและทำทุกอย่างที่ทำให้คุณโมโหจนแทบบ้าคลั่ง ยิ่งไปกว่านั้นเซี่ยเหล่ยก็กำลังเติบโตขึ้นเรื่อยๆ และเมื่อวันหนึ่งเขาแข็งแกร่งมากพอ การกำจัดเขาก็คงเป็นไปไม่ได้อีกเลย
　　เซี่ยเหล่ยเป็นเหมือนเสี้ยนหนามที่ปักตาเมื่อมองและคอยทิ่มแทงเนื้อตัวเขาอยู่ตลอดเวลาและนั่นคือสถานการณ์ในตอนนี้
　　คดีความระหว่างกลุ่มบริษัทอุตสาหกรรมจีนและโรงงานทหารอาชาสายฟ้ายังคงไม่สรุปผลคดีจากนั้น 1 เดือนต่อมาเครื่องจักรอัจฉริยะ ‘มังกรเพลิง’ ของเซี่ยเหล่ยก็เสร็จสมบูรณ์
　　ด้วยน้ำหนักกว่า 500 ตันเครื่องจักรอัจฉริยะ ‘มังกรเพลิง’ จึงถือเป็นเครื่องจักรยักษ์ใหญ่ในโลกเครื่องจักรกลและประสิทธิภาพการทำงานของมันก็ก้าวล้ำเครื่องจักรอัจฉริยะรุ่นเก่าที่ขายให้กลุ่มบริษัทอุตสาหกรรมจีนไปไกลแบบแทบไม่เห็นฝุ่น
　　และด้วยเครื่องเครื่องจักรอัจฉริยะ ‘มังกรเพลิง’ แล้วการจะดัดแปลงเครื่องจักรอัจฉริยะทั่วไปก็กลายเป็นเรื่องง่ายมากๆ ขั้นตอนการทำงานของมันก็ไม่จำเป็นต้องให้เซี่ยเหล่ยคอยทำด้วยตัวเองอีกแล้วเพราะโปรแกรมของมันสามารถทำงานให้เสร็จได้เอง เซี่ยเหล่ยเพียงแค่ดูแลเรื่องโปรแกรมควบคุมเชิงตัวเลขและวิศวกรรมไฟฟ้าเท่านั้น ซึ่งเขาเองก็คุ้นชินและทำได้ง่ายๆอยู่แล้ว
　　ต่อมานอกจากเครื่องมือเครื่องจักรที่จำเป็นในการปรับปรุงสายการผลิตแล้ว เซี่ยเหล่ยก็เลือกเริ่มต้นปรับปรุงปืนไรเฟิลของโรงงานทหารอาชาสายฟ้าที่ถูกพัฒนามาก่อนโดยอเลน่า
　　ซึ่งโมเดลไรเฟิลกระบอกนั้นมีชื่อว่า‘Gale’
　　แต่ครั้งนี้เซี่ยเหล่ยและอเลน่าไม่ได้มุ่งเป้าไปที่ระยะยิงของปืนแต่มองความเสถียรในทุกๆด้านและแม้แต่การดีดตัวเล็กๆน้อยๆของปืนขณะยิง
　　ในวงการปืนไรเฟิลจู่โจมหรือassault rifle แรงยิงและการดีดตัวของปีนเป็นองค์ประกอบที่สำคัญโดยตรงยกตัวอย่างเช่นปืน AK-47 แม้ว่าพลังยิงจะต่างจากไรเฟิลมากแต่แรงดีดของมันก็ทำให้คนยิงปวดหัวได้เลยทีเดียว ในสถานการณ์ใช้ปืนจริงคนที่ใช้ AK-47 จะยิงอย่างต่อเนื่องได้ยากมากแม้ว่าเป้าหมายจะอยู่ในระยะยิงก็ตาม
　　ปืนไรเฟิล M16 ของสหรัฐเองก็เป็นปืนที่ดังระดับโลกซึ่งวางใจได้ในเรื่องประสิทธิภาพ ทั้งยังรักษาเสถียรได้ดีมากแต่พลังและระยะยิงยังถือว่าด้อยกว่าอาวุธของรัสเซียอยู่
　　ไรเฟิลจู่โจม Gale ที่เซี่ยเหล่ยและอเลน่าดัดแปลงในครั้งนี้จะมีพลังและระยะยิงของ AK-47 แต่จะมีความเสถียรและประสิทธิภาพการทำงานที่ดีเยี่ยมของไรเฟิล M16 ในขณะเดียวกัน โมเดลปืนไรเฟิลจู่โจมตัวนี้จะมีแรงดีดขณะยิงน้อยว่า AK-47 และ M16 เสียอีก!
　　ซึ่งปืนที่ผสมผสานข้อดีของไรเฟิลจู่โจมรัสเซียและไรเฟิลจู่โจมสหรัฐเข้าด้วยกัน แน่นอนว่ามันต้องได้ขึ้นบัลลังก์ราชาไรเฟิลจู่โจมอย่างไม่ต้องสงสัยเลย ส่วนเรื่องการขายนั้นไม่ต้องกังวลอะไรเพราะแค่ยอดสั่งซื้อในจีนเพียงประเทศเดียวก็มากพอจะทำให้พนักงานโรงงานทหารอาชาสายฟ้าทำงานกันหัวหมุนแล้ว!
　　ทั้งพัฒนาเครื่องมือเครื่องจักรที่จำเป็นสำหรับเวิร์คช็อปใหม่และปรับปรุงตัวต้นแบบของไรเฟิล Gale ที่อเลน่าออกแบบ เรียกได้ว่าทุกวันของเซี่ยเหล่ยดำเนินไปด้วยตารางงานที่แน่นขนัดแทบไม่ได้หายใจเลย
　　และอีก 2 เดือนต่อมา
　　ปังปังปัง ปังปังปัง
　　ที่เขาด้านหลังโรงงานทหารอาชาสายฟ้า เซี่ยเหล่ยยืนอยู่กับปืนไรเฟิลที่รูปร่างดูไม่น่าอภิรมย์ในมือ กำลังยิงเป้าหมายหลายจุดในระยะ 500 เมตรอย่างต่อเนื่อง
　　กระสุนพุ่งออกไปในขณะที่ปลอกกระสุนร่วงลงกับพื้น ควันจากการยิงลอยคลุ้งขึ้นในอากาศ ก่อนที่ลมฤดูใบไม้ร่วงจะพัดมันลอยไป
　　เมื่อตรวจสอบเป้ายิงระยะ 500 เมตรทั้งหมดแล้ว ผลปรากฏว่าเซี่ยเหล่ยยิงเข้าเป้าเกือบทั้งหมดแม้ว่าเขาจะกราดยิงอย่างรวดเร็วก็ตาม! ถ้าเอาไรเฟิลจู่โจมรุ่นอื่นมายิงก็คงไม่มีทางทำแบบนี้ได้เลย!
　　เมื่อมองดูแล้วจะรู้สึกราวกับว่าเซี่ยเหล่ยไม่ได้ถือไรเฟิลจู่โจมแต่เป็นสไนเปอร์ไรเฟิลน้ำหนักเบาอยู่!
　　และนี่คือไรเฟิลจู่โจมของโรงงานทหารอาชาสายฟ้า Gale
　　ปืน Gale ว่องไวและมีพลังสมชื่อปืนพายุเรียกได้ว่ามันแทบจะกวาดทุกสิ่งที่ขวางทางให้ราบเป็นหน้ากลองเลย! 　　และที่น่าทึ่งมากกว่านั้นคือแม้ว่าจะยิงเร็วมากๆ แต่ตัวปืนแทบจะไม่สั่นให้เห็นเลย อีกทั้งยังเงียบจนน่าเหลือเชื่อ ส่วนแรงดีดระหว่างยิงก็เทียบเท่าปืนพกเลยทีเดียว!
　　นี่มันปาฏิหาริย์ !!!
　　ความลับที่ซ่อนอยู่ในตัวปืนนั่นคือ เซี่ยเหล่ยเป็นคนออกแบบอุปกรณ์รับแรงสั่นสะเทือนของกลไกภายในเอาไว้ด้วยตัวเองอุปกรณ์รับแรงสะเทือนแบ่งออกได้เป็น 2 ส่วน ชิ้นหนึ่งอยู่บนตัวปืนและอีกชิ้นอยู่ที่ท้ายปืน ทั้งสองชิ้นถูกเชื่อมเข้าด้วยกัน ตามหลักการรับน้ำหนักของกายศาสตร์ แรงสั่นที่เกิดจากการยิงจะถูกระบบรับแรงสะเทือนดูดซับเอาไว้ นั่นทำให้คนยิงแทบจะไม่รู้สึกถึงแรงสั่นของตัวปืนเลย
　　แน่นอนว่า Gale เป็นตัวต้นแบบปืนที่เซี่ยเหล่ยทำขึ้นด้วยมือเขาเองการผลิตเป็นจำนวนมากในครั้งเดียวคงทำให้มีประสิทธิภาพระดับนี้ไม่ได้แต่อย่างไรก็ตามมันก็ถูกลิขิตมาให้เป็นปืนไรเฟิลจู่โจมที่ก้าวหน้าที่สุดในโลกแล้วอยู่ดี
　　หลังจากกระสุนอีก 2-3 นัดถูกยิงออกไป เซี่ยเหล่ยก็แสดงสีหน้าพอใจออกมา
　　อเลน่าถอดที่อุดหูออกและพูดขึ้นอย่างตื่นเต้น “ลูคัส ฉันไม่รู้จะเอาคำไหนมาอธิบายระดับ IQ คุณเลยจริงๆนะ ฉันแค่ออกแบบไรเฟิลจู่โจมธรรมดาออกมาแต่คุณทำให้มันกลายเป็นปาฏิหาริย์ได้! ฉันมั่นใจเลยว่าพอเราผลิต Gale ออกมาเยอะๆแล้ว อีกไม่นานเราจะต้องแซงหน้ากลุ่มบริษัทอุตสาหกรรมจีนและเป็นผู้ผลิตอาวุธเบาที่ใหญ่ที่สุดในจีนได้แน่ๆ”
　　เซี่ยเหล่ยตอบรับพร้อมรอยยิ้ม “ความสำเร็จของโรงงานทหารอาชาสายฟ้าครึ่งหนึ่งก็มาจากคุณนะ บอกหน่อยสิ พอถึงวันที่เราทำสำเร็จแล้ว คุณอยากได้อะไรเป็นพิเศษรึเปล่า?”
　　”ฉันได้เครดิตครึ่งหนึ่งเลยเหรอ? ไม่ไม่ไม่ ฉันมีเครดิตแค่เรื่องเดียวเท่านั้นแหละ” อเลน่าตอบ เธอไม่ได้ถ่อมตัวเกินไปเลยแต่เธอพูดความจริง　　เซี่ยเหล่ยยิ้ม “งั้น ตามนั้นก็ได้ เราไม่จำเป็นต้องไประบุมันชัดเจนนักหรอกแต่คุณยังไม่ได้บอกผมเลยนี่นาว่าคุณอยากได้อะไร?”
　　อเลน่านิ่งคิดไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบ “คุณก็ให้ฉันมาเยอะแล้วนะ ฉันเลยไม่เคยนึกถึงอะไรที่อยากได้เลยแต่ก็พอจะมีความฝันอยู่เรื่องหนึ่งนะ ใช่ มีอยู่อย่างหนึ่ง”
　　”อะไรเหรอ?” เซี่ยเหล่ยถามอย่างอยากรู้ เขาไม่เคยได้ยินอเลน่าพูดเรื่องความฝันของเธอมาก่อนเลย
　　”อื้ม” อเลน่ายกยิ้มน่ารักที่มุมปาก “ฉันอยากสร้างปราสาทสไตล์บาวาเรียที่เยอรมนีน่ะ สร้างไว้ริมแม่น้ำอีซาร์แล้วก็มีฟาร์มใหญ่ๆอยู่ข้างปราสาท ฉันจะปลูกองุ่นสายพันธุ์แคร์เบอเน็ตเซอแบนยองในนั้นและทำไวน์ที่ดีที่สุดด้วยตัวเอง”
　　เซี่ยเหล่ยกล่าว “ปราสาทฟาร์มกับไวน์ ไม่มีปัญหา ผมจะช่วยให้ฝันคุณเป็นจริงเอง”
　　แต่อเลน่าแค่นยิ้มขม “แต่ว่าที่เยอรมนีฉันถูกล่าหัวอยู่นี่สิ คนของ CIA คงไม่ปล่อยฉันไปแน่ ฉันเชื่อนะว่าคุณมีเงินมากพอจะทำให้ฝันฉันเป็นจริงได้ แต่…… คุณคงทำให้มันเป็นจริงไม่ได้จริงๆหรอก”
　　ถ้าอเลน่ากลับเข้าเยอรมนีรัฐบาลเยอรมันจะต้องจับเธอทันทีแน่ถึงตอนนั้นไม่ต้องพูดถึงความฝันเลยเพราะแค่อิสระของเธอก็ไม่มีแล้ว ความฝันที่ว่าของเธอจึงไม่ใช่ปัญหาเรื่องเงิน แต่การเมืองและกฎหมายต่างหากที่เป็นปัญหา
　　เซี่ยเหล่ยโอบไหล่หอมของอเลน่าอย่างนุ่มนวลพูดขึ้นข้างหูเธอ “ผมอาจจะทำให้มันเป็นจริงไม่ได้ตอนนี้ แต่เชื่อผมนะ สักวันนึงผมจะช่วยคุณได้แน่ๆ”
　　”จริงเหรอ?” อเลน่าใจเต้น
　　เขาพยักหน้าและพูดต่อ “แน่นอน ผมเคยหลอกคุณด้วยเหรอ?”
　　”เมื่อคืนไง คุณบอกว่าคุณจะมาหาฉันที่ห้องแต่สุดท้ายคุณก็วุ่นอยู่กับงานทั้งคืนเลย”　　เซี่ยเหล่ย “……”
　　ฉิงเสวียงเดินตรงมาจากทางแยก เมื่อเห็นอเลน่าที่กำลังซบแขนเซี่ยเหล่ยอยู่ก็กระแอมขึ้น
　　อเลน่าดึงตัวเองกลับมาปล่อยแขนเซี่ยเหล่ยแล้วยืนตรงเต็มส่วนสูงข้างๆเขา
　　ฉิงเสวียงพูดยิ้มๆ “นี่ฉันมาเร็วไปรึเปล่า? เอาล่ะไม่เป็นไร ไว้ฉันกลับมาใหม่ในอีกครึ่งชั่วโมงนะ”
　　เซี่ยเหล่ยขัด “เดี๋ยวสิ มาแล้วพูดอะไรหน่อยก็ได้”
　　”หลงบิงมาหาคุณน่ะ ตอนนี้อยู่ที่โรงงาน” ฉิงเสวียงตอบ
　　เซี่ยเหล่ยถามต่อ “เธอบอกมั้ยว่ามีอะไร?”
　　”เธอก็เหมือนก้อนน้ำแข็งขยับได้นั่นแหละ ฉันไม่อยากถามเธอเท่าไหร่ว่ามีธุระอะไรกับคุณ” ฉิงเสวียงกล่าว “คุณไปถามเธอเองสิ”　　เซี่ยเหล่ยส่งไรเฟิลให้อเลน่า “เอาปืนไปเก็บในที่ปลอดภัยที่คฤหาสน์นะ อย่าเพิ่งบอกใครเรื่องประสิทธิภาพของมันล่ะ ตอนนี้เรากำลังทำงานล่วงเวลาเพื่อทำ XL2500 ให้สมบูรณ์อยู่ และเราก็มีคนไม่พอจะทำไรเฟิลจู่โจมแบบนี้ด้วย”
　　อเลน่าพยักหน้ารับ “ฉันเข้าใจความหมายของคุณแล้ว จะทำตามที่บอกนะ”
　　อันที่จริง ต่อให้ไรเฟิลจู่โจม Gale ถูกขโมยไปก็คงทำอะไรกับมันไม่ได้อยู่ดี เพราะพิมพ์เขียวและข้อมูลที่เกี่ยวข้องก็ถูกเซี่ยเหล่ยเผาทิ้งไปหมดแล้วที่สำคัญหัวใจหลักของมันคือระบบรองรับแรงสะเทือนที่เซี่ยเหล่ยออกแบบเอง ถ้ามันถูกถอดออกเมื่อไหร่ระบบทำลายตัวเองอัตโนมัติจะเริ่มทำงาน ส่วนประกอบกลไกและตัวปืนก็จะกลายเป็นกองเศษปืนไปทันที
　　แต่ถึงอย่างนั้น ถ้าไม่มีใครรู้เลยก็คงถือเป็นการดีกว่าซึ่งมันช่วยลดปัญหาที่ไม่จำเป็นลงไปได้เยอะทีเดียว　　อเลน่ารับปืน Gale และกลับไปที่ออฟฟิศส่วนเซี่ยเหล่ยไปหาหลงบิงกับฉิงเสวียง
　　หลงบิงไม่ได้รออยู่ในออฟฟิศของเซี่ยเหล่ยแต่รออยู่ที่ลานจอดรถ เธอมากับรถ Off-road Warrior คันหนึ่ง พูดกับเซี่ยเหล่ยทันทีที่เห็นเขา “ขึ้นรถ”
　　เซี่ยเหล่ยนิ่งอึ้ง “ไปไหน? ไปทำไม?”
　　เธอตอบ “บอกระหว่างทาง ตอนนี้ขึ้นไปก่อน”
　　เซี่ยเหล่ยไม่เต็มใจนิดหน่อย “ผมงานยุ่งมา 4 เดือนแล้วนะ จริงๆวันนี้ก็ยุ่ง ผมเลยอยากพัก อยากหยุดสักวันสองวัน……”
　　ไม่รอให้เซี่ยเหล่ยบ่นจนจบ หลงบิงก็ขัดขึ้น “ดูเหมือนว่าตอนนี้คุณจะพักไม่ได้แล้วนะ เร็วเข้า กลุ่มผู้เชี่ยวชาญกำลังมีปัญหา”
　　เซี่ยเหล่ยรู้ว่ากลุ่มผู้เชี่ยวชาญที่เธอพูดหมายถึงใคร “เกิดอะไรขึ้น? มีใครเป็นอะไรถึงชีวิตมั้ย?”
　　”ครั้งนี้ไม่มีคนตาย แต่เป็นบ้าไปทั้งกลุ่มเลย” เธอตอบ
　　เมื่อฟังจบ เซี่ยเหล่ยก็ช็อคจนพูดไม่ออก
　　หลงบิงขึ้นรถไปก่อน “คุณมัวรออะไรอยู่? อยากไปเจอเพื่อนคุณมั้ย ด็อกเตอร์หนิงจิงน่ะ?”
　　”หนิงจิง เธอ…… เป็นบ้าเหรอ?” เซี่ยเหล่ยแทบไม่เชื่อหูตัวเอง
　　หลงบิงมองแรงเซี่ยเหล่ยด้วยสายตาเรียบนิ่งโดยไม่ได้ตอบคำถามของเขา
　　”โอเค ผมจะไปกับคุณ” เซี่ยเหล่ยพูดก่อนจะขึ้นรถทันที
　　หลงบิงสตาร์ทรถ แล้วจึงเหยียบคันเร่งออกไป
　　ฉิงเสวียงมองรถ off-road ขับไปอย่างรวดเร็ว เธอพูดขึ้นกับตัวเองเบาๆ “คุณหาเงินได้มากขนาดนี้แล้ว แต่ก็ยังต้องทำงานหนักเป็นเครื่องจักรอีก ไม่คิดว่ามันน่าเบื่อรึไงกันนะ?”
　　ติดตามตอนต่อไป………