Tranxending Vision – เนตรเนรมิตร - ตอนที่ 404

　　
ตอนที่– 404 รอเวลาออกเดินทาง !
　　เวลา 2:00 นาฬิกา
　　ณ ประเทศเวเนซุเอลา ท่าเรือลากูลไอร่า
　　รถบรรทุกของกองทัพทหารออกจากท่าเรือและตรงไปยังฐานทัพอย่างไรก็ตามรถบรรทุกที่ขับในความมืดทำให้ทัศนวิสัยในการมองค่อนข้างน้อยจนเกือบจะชนเข้ากับผู้หญิงคนหนึ่งที่ใช้สเก็ตบอร์ดเป็นยานพาหนะ
　　“ไอ้บ้าเอ๊ยย!” ทหารที่ขับรถบรรทุกพูดอย่างหงุดหงิดและไม่พอใจก่อนจะพูดต่ออีกว่า “มาเล่นอะไรในที่มืดๆแบบนี้?”
　　ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ตอบอะไรกลับไป เธอเพียงแค่เดินผ่านไปเท่านั้น
　　“เหอะ!” ทหารที่ขับรถบรรทุกบ่นพร้อมกับออกรถอีกครั้งก่อนจะพูดต่ออีกว่า ”เกือบตายฟรีแล้วไหมหล่ะ? ออกมาพร้อมกับสเก็ตบอร์ดในตอนนี้คงจะเป็นผู้หญิงที่แอบหนีออกจากบ้านและไปพบแฟนอย่างลับๆแน่นอน”
　　ทหารติดอาวุธครบมือคนหนึ่งบนรถบรรทุกได้พูดขึ้นว่า ”หรือเราจะเล่นสนุกกับเธอซะก่อนดีหล่ะ ฮ่าฮ่า!”
　　คนขับรถบรรทุกยิ้มก่อนจะพูดว่า ”อย่าออกนอกแผน เราต้องรีบส่งอาวุธที่มาจากจีนไปยังกองทัพให้เร็วที่สุด อย่างไรก็ตามเมื่อเสร็จเรียบร้อยทุกอย่าง เราค่อยไปไนท์คลับกันก็ได้ ที่นั่นมีผู้หญิงมากมายคอยบริการซะด้วย”
　　อย่างไรก็ตามขณะที่ทหารเวเนซุเอล่าทั้งสองคนกำลังคุยกันถึงผู้หญิงที่เล่นสเก็ตบอร์ดที่เพิ่งจะเกือบชนไปก่อนหน้านี้ไม่นาน บนตู้คอนเทนเนอร์ที่พวกเขากำลังขนอยู่มีใครบางคนกำลังพยายามเปิดล็อคของตู้คอนเทนเนอร์ เธอใช้เวลาเพียงแค่สิบวินาทีเท่านั้นก็สามารถปลดล็อคได้เรียบร้อย เมื่อเปิดเสร็จเธอก็เข้าไปภายในตู้คอนเทนเนอร์ทันที
　　ภายในตู้คอนเทนเนอร์เต็มไปด้วยอาวุธมากมาย มีทั้งปืนไรเฟิลและระเบิดมือที่มาจากบริษัทฮั่นนอกจากนี้ยังมีปืนไรเฟิลซุ่มยิงอีกห้ากระบอกที่ซื้อมาจากโรงงานผลิตอาวุธของเซี่ยเหล่ยซึ่งถูกเก็บไว้ในกล่องพลาสติกพิเศษอย่างดี
　　คนที่แอบขึ้นรถบรรทุกและเข้าไปดูภายในตู้คอนเทนเนอร์ก็คือผู้หญิงที่ใช้สเก็ตบอร์ดนั่นเอง
　　มุมปากของเธอยิ้มเล็กน้อยขณะที่มองไปที่ปืนไรเฟิลซุ่มยิง XL2500
　　หากพิจารณาและสังเกตให้ดีจะรู้ได้ว่าผู้หญิงคนนั้นคือหลางซือเหยา
　　CIA แลนด์เบริกได้มอบหมายภารกิจให้กับเธอ โดยให้เธอไปนำปืนไรเฟิลซุ่มยิง XL2500 กลับมาเพื่อนำมาวิจัยและพัฒนา อย่างไรก็ตามเนื่องจากเธอไม่สามารถกลับไปยังประเทศจีนได้ดังนั้นหากจะทำภารกิจนี้ให้สำเร็จลุล่วง เธอต้องขโมยเอาจากพ่อค้าชาวต่างชาติแทน
　　“น้อยมาก พวกเขาซื้อมาเพียงห้ากระบอกเท่านั้น” หลางซือเหยาคิดในใจ
　　จากนั้นเธอก็คิดย้อนกลับไปในอดีตในขณะที่เธอและเซี่ยเหล่ยกำลังทำกิจกรรมที่ลึกซึ้งอยู่ด้วยกัน เธอไม่น่าใส่ถุงยางอนามัยเลยเพราะมันพลาดโอกาสที่เธอจะตั้งท้องเพราะเด็กคนนั้นเกิดมา เขาก็อาจจะสืบทอดมันสมองอันชาญฉลาดมาจากเซี่ยเหล่ยบ้างก็เป็นไปได้”
　　อย่างไรก็ตามนี่เป็นเพียงความคิดและจินตนาการของหลางซือเหยาเท่านั้น
　　เมื่อได้ในสิ่งที่เธอต้องการแล้ว หลางซือเหยาก็เดินกลับไปที่ประตูตู้คอนเทนเนอร์ เธอเปิดประตูออกไปภาพที่เธอเห็นอยู่ในขณะนี้ทำให้เธอตัวแข็งทื่อทันที
　　ตรงท้ายของรถบรรทุกมีรถมอเตอร์ไซต์คันหนึ่งขับตามมาติดมีผู้หญิงเป็นคนขับและมีผู้ชายเป็นคนซ้อน ผู้ชายคนนั้นกำลังเล็งปืนไปที่หลางซือเหยานอกจากนี้อีกมือหนึ่งก็ส่งสัญญาณอะไรบางอย่างที่ยังไม่ทราบแน่ชัด
　　นี่เป็นสัญญาณมือของการชนะหรือไม่? 　　อย่างไรก็ตามในช่วงเวลานี้เธอมีทางเลือกไม่มากหากเธอกลับเข้าไปในตู้คอนเทนเนอร์ก็มีโอกาสที่จะโดนทหารเวเนซุเอล่าสองคนนั้นจับได้ส่วนถ้ากระโดดลงไปก็จะถูกสองคนที่อยู่บนมอเตอร์ไซต์จับทันที
　　“จะทำอย่างไรดีนะ ?” หลางซือเหยาคิดในใจ
　　ในเวลานี้จู่ๆผู้ชายที่ซ้อนมอเตอร์ไซต์ได้ถอดหมวกกันน็อคออกจึงสามารถเห็นใบหน้าของเขาได้อย่างชัดเจน
　　“เซี่ย……ฉางห่าย” หลางซือเหยาอุทานออกมาด้วยความตกตะลึง
　　เซี่ยฉางห่ายแสดงสัญญาณมือให้กับหลางซือเหยาก่อนจะชี้ไปที่กล่องพลาสติกพิเศษที่บรรจุปืนไรเฟิลซุ่มยิง XL2500 เอาไว้
　　สัญญาณมือที่เซี่ยฉางห่ายส่งมาเป็นรูปตัว “V” หลางซือเหยาในตอนนี้เข้าใจแล้วนี่ไม่ใช่สัญญาณมือของเอาชนะแต่เป็นสัญญาณมือเพื่อบ่งบอกจำนวนว่าเท่ากับ “สอง” ความหมายของเขาคือต้องการปืนไรเฟิลซุ่มยิง XL2500 สองกระบอก
　　หลางซือเหยาพยักหน้าก่อนจะโยนกล่องพลาสติกพิเศษไปให้เขา
　　เยเลน่าที่ขับรถอยู่คว้าไว้ทันทีหลังจากนั้นก็ส่งต่อให้กับเซี่ยฉางห่ายที่นั่งอยู่เบาะหลัง
　　หลางซือเหยาเดินกลับเข้าไปหยิงกล่องพลาสติกพิเศษอีกสองกล่องก่อนจะเดินกลับมาที่ประตูตู้คอนเทนเนอร์อย่างไรก็ตามครั้งนี้เธอไม่ได้โยนมันให้กับเยเลน่าแต่เธอเลือกที่จะปิดประตูตู้คอนเทนเนอร์ก่อนจะกระโดดลงจากรถบรรทุก
　　ด้วยความเร็วของรถบรรทุกในขณะนั้นไม่ได้เร็วมาก ทำให้เมื่อเธอกระโดดลงมาแล้วร่างกายของเธอกลิ้งไปบนพื้นเพียงแค่สองตลบเท่านั้น และด้วยความสามารถในการเอาตัวรอดของเธอทำให้เธอกลิ้งอย่างถูกวิธีจึงไม่ได้รับบาดเจ็บอะไร มีเพียงรอยถลอกเล็กน้อยเท่านั้น
　　รถบรรทุกยังคงขับไปเรื่องๆ ดูเหมือนว่าทหารทั้งสองคนนั้นยังไม่รู้เรื่องอะไรเลยด้วยซ้ำ
　　ด้านหลางซือเหยาก็กำลังลุกขึ้นยืน เป็นจังหวะเดียวกับที่เยเลน่าขับมอเตอร์ไซต์มาจอดหน้าหลางซือเหยาห่างเพียงไม่กี่สิบเซนติเมตรเท่านั้น
　　“ส่งปืนมา” เยเลน่าพูดอย่างเย็นชา
　　หลางซือเหยาส่งกล่องพลาสติกพิเศษให้กับเซี่ยฮางห่ายอย่างไรก็ตามเธอไม่ได้สนใจเยเลน่าเลยแม้แต่น้อย เธอสนใจแค่เพียงเซี่ยฉางห่ายเท่านั้นเนื่องจากผู้ชายคนนี้ถูกตามล่าจาก CIA มาเป็นเวลานานหลายปีแต่ก็ยังไม่สามารถจับตัวเขาเอาไว้ได้ เขาเหมือนเป็นบทเรียนในชีวิตให้กับเจ้าหน้าที่ CIA เลยก็ว่าได้
　　“กล่องนั้นด้วย” เยเลน่าพูดอย่างเย็นชา
　　หลางซือเหยาตอบกลับอย่างไม่แยแสว่า ”ฉันจำเป็นต้องเก็บไว้หนึ่งกระบอก เพื่อสำเร็จภารกิจนี้ ตอนนี้ฉันว่าเราควรแยกย้ายกันได้แล้ว ไม่อย่างนั้นพวกเราอาจจะไม่มีใครได้ปืนไรเฟิลซุ่มยิง XL2500 ไปเลยก็ได้ หรือเลวร้ายที่สุดพวกเราก็ต้องไปนอนอยู่ในคุกเวเนซุเอล่า”
　　เยเลน่าหยิบปืนขึ้นมาและเล็งไปที่เธอทันทีจังหวะเดียวกันนี้เซี่ยฉางห่ายก็จับมือของเธอเอาไว้พร้อมกับลดปากกระบอกปืนลง
　　เซี่ยฉางห่ายมองไปที่หลางซือเหยาด้วยความเบื่อหน่ายก่อนจะพูดว่า ”ภารกิจของคุณที่ได้รับจากแลนด์เบริกคือการนำปืนไรเฟิลซุ่มยิง XL2500 ของเซี่ยเหล่ยกลับไปยังประเทศสหรัฐอเมริกาเพื่อศึกษาใช่หรือไม่?”
　　หลางซือเหยาพยักหน้า
　　เซี่ยฉางห่ายพูดต่ออีกว่า “ดูเหมือนว่าคุณจะถูกทอดทิ้งแล้วแม้ว่าคุณจะทำภารกิจนี้สำเสร็จ แต่คุณก็ไม่สามารถเปลี่ยนสถานการณ์ภายในของคุณได้ มันเป็นความผิดพลาดตั้งแต่แรกแล้วที่คุณเข้าร่วมกับ CIA”
　　หลางซือเหยาตอบกลับว่า ”คุณไม่ต้องกังวลเรื่องของฉันหรอก ฉันจัดการเองได้ แต่ฉันสงสัยเรื่องของคุณมากกว่า ทำไมคุณไม่ขอให้เซี่ยเหล่ยมอบปืนไรเฟิลซุ่มยิง XL2500 ให้หล่ะ ทำไมจะต้องมาขโมยถึงประเทศเวเนซุเอล่าด้วย?”
　　เซี่ยฉางห่ายตอบว่า “ผมไม่ต้องการทำให้เขาลำบาก”
　　หลางซือเหยายิ้มเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า “ฉันเข้าใจแล้ว”
　　เซี่ยฉางห่ายพูดอีกว่า “ดูเหมือนว่าในตอนนี้ผมจะไม่เห็นท่าทางลำบากใจของคุณในขณะที่พูดถึงเซี่ยเหล่ยแล้ว เอาหล่ะ ถึงเวลาแยกย้าย ”
　　“คุณต้องการจะไปที่ไหน?” หลางซือเหยาถาม
　　ไม่รอให้เซี่ยฉางห่ายตอบอะไร เยเลน่าก็รีบบิดคันเร่งออกตัวอย่างรวดเร็ว
　　อย่างไรก็ตามหลางซือเหยาคิดไว้อยู่แล้วว่าคงไม่ได้คำตอบ ตอนนี้เธอหันหลังกลับพร้อมเดินไปที่กรีนเบลต์
　　ครึ่งชั่วโมงต่อมาเรือประมงขนาดใหญ่ออกจากท่าเรือ ลากูลเลีย โดยมุ่งตรงไปทางทะเลน้ำลึกที่ถูกปกคลุมไปด้วยความมืด　　ในห้องโดยสารเซี่ยฉางห่ายเปิดกล่องพลาสติกพิเศษทั้งสองกล่องก่อนจะยิ้มและพูดว่า ”ด้วยปืนสองกระบอกนี้จะทำให้ประสิทธิภาพในการป้องกันตัวของเรามีเพิ่มมากขึ้น”
　　เยเลน่าเองก็พูดว่า “เมื่อครู่นี้ทำไมคุณไม่ฆ่าเธอซะหล่ะ? เธอเป็นหนึ่งในเจ้าหน้าที่ CIA นะ”
　　เซี่ยฉางห่ายตอบว่า “ฆ่าเธองั้นเหรอ? นั่นไม่ใช่เรื่องง่ายเลยและอีกอย่างดูเหมือน CIA จะไม่ต้องการเธอแล้ว เรื่องนี้ผมมั่นใจเป็นอย่างมาก”
　　ดูเหมือนว่าเยเลน่าจะเข้าใจสถานการณ์เป็นอย่างดี เธอพูดอย่างเรียบง่ายว่า “ในตอนนั้นฉันและอีเว่นส์แจถูกไล่ล่าโดยเพื่อนร่วมชาติ ถ้าไม่ใช่เพราะคุณช่วยไว้….” เยเลน่าพูดพร้อมกับยิ้มมุมปากก่อนจะพูดต่ออีกว่า ”ครอบครัวของฉันก็เช่นกันถ้าไม่ได้คุณช่วยไว้คงจะไม่มีใครมีชีวิตอยู่จนถึงทุกวันนี้อย่างแน่นอน” 　　นี่คือเหตุผลว่าทำไมทั้งอีเว่นส์แจและเยลเลน่าคอยช่วยเหลือเขาอย่างเต็มใจมาโดยตลอด
　　อีเว่นส์แจนั้นตายด้วยน้ำมือของหลางซือเหยานั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเธอถึงไม่ชอบและต้องการฆ่าหลางซือเหยาแต่ในเมื่อเซี่ยฉางห่ายไม่อนุญาตให้เธอฆ่าเธอจึงไม่สามารถลงมือได้ ยิ่งไปกว่านั้นเธอเพิ่งรู้ว่าจริงๆแล้วหลางซือเหยาไม่ใช่คนธรรมดาเพราะเธอเป็นถึงทายาทผู้สืบทอดวิชาหมัดหวิงชุนแถมยังผ่านการฝึกจาก CIA มาแล้วเช่นกันดังนั้นการจะฆ่าเธอไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
　　“อย่าให้อารมณ์มาขัดขวางการทำงานของพวกเรา” เซี่ยฉางห่ายพูดจบก็หยิบเอาแผนที่ขึ้นมากางบนโต๊ะเล็กๆ
　　บนแผนที่มีอยู่สองจุดที่มีปากกาสีแดงวงกลมล้อมรอบไว้ที่แรกคือร้าน Yongle ในประเทศจีนและอีกที่หนึ่งคือชนเผ่าเฮ็ปตาไลท์ในประเทศอัฟกานิสถาน สองที่นี้คือสถานที่พบอัลลอยโบราณ　　เยเลน่าพยายามสงบสติอารมณ์ให้กลับมาเป็นปกติก่อนจะชะโงกหน้าไปดูแผนที่พร้อมกับพูดว่า “เราจะไปที่ไหนกันต่อ?”
　　เซี่ยฉางห่ายหยิบปากกาสีแดงขึ้นมาก่อนจะวงกลมเป็นวงใหญ่ๆที่ประเทศอิสราเอลและเยรูซาเล็มของรัฐปาเลสไตน์จากนั้นก็พูดว่า “เราจะไปที่นี่
　　“คุณแน่ใจเหรอ?” เยเลน่าถาม
　　“ผมแน่ใจ” เซี่ยฉางห่ายพูดและพูดต่อว่า “รัฐบาลจีนได้เดินทางไปยังอิสราเอลเพื่อติดต่อธุรกิจแต่ในรัฐบาลจีนนี้มีนักโบราณคดีด้วย ผมสงสัยว่าสมบัติที่ซ่อนอยู่ถัดไปอาจจะจะอยู่ในกรุงเยรูซาเล็ม”
　　เยเลน่าเงียบอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “ครั้งก่อนเรามีโอกาสที่จะได้อัลลอยโบราณที่อยู่ในหลุมศพของเจ้าหญิงหยงเหม่ยมาแล้วแต่คุณก็ยอมแพ้ไปซะก่อน คราวนี้ถ้ารัฐบาลจีนตรวจพบสมบัติคุณจะทำอย่างไร จะล่วงหน้าไปหาด้วยตัวเอง? หรือรอปล้นมาจากพวกเขาเมื่อกลับประเทศจีน?” 　　“ตอนนี้มันยังเร็วเกินไปที่จะตัดสินใจเพราะเรายังไม่รู้ว่ามันถูกฝังไว้ที่ไหน เราจะตัดสินใจกันอีกครั้งหลังจากที่เรารู้ว่าสมบัติถูกฝังอยู่ที่ไหน” เซี่ยฉางห่ายพูดและพูดต่อว่า” หากในสมบัติชิ้นที่สามถูกซ่อนอยู่ไม่มีเข็มทิศชี้นำ นั่นแสดงให้เห็นว่าจะไม่มีสมบัติชิ้นที่สี่ที่ถูกซ่อนไว้อีก ในตอนนั้นเราจะเอาทุกอย่างมาเป็นของเราแต่หากเจอเข็มทิศชี้นำแสดงว่ามีสมบัติที่ถูกซ่อนชิ้นที่สี่อยู่ เราจะยังไม่ทำอะไรก่อนเพียงแค่รอเวลาและทำตามแผน”
　　เยเลน่าขมวดคิ้วก่อนจะพูดว่า “ถ้าเราปล้นเข็มทิศมาไว้เป็นของตัวเองจะไม่ดีกว่างั้นเหรอ?”
　　เซี่ยฉางห่ายส่ายหน้าก่อนจะพูดว่า “เป็นความจริงที่ว่ามันดีกว่า แต่อย่างไรก็ตามมันไม่ได้ดีที่สุดสำหรับพวกเรา เพราะผมไม่มีความสามารถและอำนาจมากขนาดนั้น ผมไม่สามารถขนย้ายอุปกรณ์ในการขุดที่มีมากมายและขนาดใหญ่ไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระ อีกอย่างหากมันอยู่ใต้ถนนเราจำเป็นจะต้องปิดถนนเส้นนั้น หากมันอยู่ใจกลางเมืองเราก็จำเป็นจะต้องกำหนดให้บริเวณนั้นเป็นเขตหวงห้าม ผมไม่มีความสามารถขนาดนั้นแต่รัฐบาลจีนมี”
　　“เอาล่ะ ฉันเชื่อคุณ งั้นเราไปกรุงเยรูซาเล็มกันเลย” เยเลน่าพูด
　　ติดตามตอนต่อไป………