Tranxending Vision – เนตรเนรมิตร - ตอนที่ 376
TXV – 376 ทรมาน !
ลีซึ่งอิลเป็นตัวแทนที่ยอดเยี่ยมมาๆพิสูจน์ได้จากการที่เซี่ยเหลี่ยไม่รู้ตัวเลยว่าเขาโดนสะกดรอยตามแถมเขายังเป็นคนที่อันกวนส่งมาประเทศจีนโดยตรงอีกต่างหาก
ลีซึ่งอิลรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่งที่ได้รับใช้อันกวน เขายอมทําทุกอย่างตามที่อันกวนสั่งนั่นก็เพราะนอกเหนือไปจากเงินเดือนที่สูงแล้ว อนาคตอันกวนอาจจะเป็นประธานาธิบดีคนต่อไปของเกาหลีใต้ไม่ต้องคิดเลยว่าเขาจะได้รับใช้คนระดับไหนจากเรื่องนี้ไม่มีทางที่ดีซึ่งอิลจะปฏิเสธการทํางานให้เขาอย่างเด็ดขาด
อย่างไรก็ตามทั้งหมดนี้จบลงด้วยเวลาเพียงหนึ่งชั่วโมงก่อนเรื่องราวจะเปลี่ยนทิศทาง
เพราะเมื่อหนึ่งชั่วโมงผ่านไป ลีซึ่งอิลลืมตาขึ้นมาพบว่าตัวเองนั่งอยู่บนเก้าอี้ในห้องที่มีแสงไฟสลัวมือและเท้าของเขาถูกมัดไว้กับเก้าอี้ตัวนั้นทําให้ไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้
ภายในห้องนี้ไม่มีใครอยู่เลยเป็นห้องสี่เหลี่ยมทึบที่บนฝาผนังมีรูปวาดอยู่สองรูป ประตูทางเข้าของห้องปิดสนิทยากต่อการหลบหนี
“บ้าเอ๊ยย!” ลีซึ่งอิลพูดพร้อมพยายามจะดิ้นเพื่อให้ตัวเองหลุดออกจากการถูกมัดแต่เขาก็ทําไม่สําเร็จ เชือกมัดเขาไว้แน่นมาก
จู่ๆในเวลานี้ประตูก็เปิดออกอย่างกะทันหัน มีผู้หญิงคนหนึ่งยืนอยู่หน้าประตู เธอสวมเสื้อและกางเกงหนังรัดรูปทําให้เห็นสัดส่วนของเธอได้อย่างชัดเจน มันเต็มไปด้วยเส้นโค้งเว้าที่งดงามตามสไตล์ผู้หญิงหุ่นดีแต่ใบหน้าของเธอกลับไม่แสดงอารมณ์ใดๆเลย ในมือของเธอก็ถือกระเป๋าเดินทางสีดําอยู่หนึ่งใบไม่รู้ว่ามีอะไร อยู่ภายในกันแน่และด้านข้างเธอก็มีผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ด้วยซึ่งเขากําลังสวมหมวก Duckbill
ผู้ชายคนนั้นเดินเข้าไปในห้องพร้อมกับถอดหมวก Duckbill ออกจากนั้นก็เดินไปนั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม
กับลีซึ่งอิล
ลีซึ่งอิลเห็นใบหน้าของผู้ชายคนนั้นก็รู้สึกประหลาดใจอย่างมากเพราะใบหน้าของเขาเหมือนกับเซียเหล่ยไม่มีผิด ต่างกันตรงที่เขาดูมีอายุมากกว่าเท่านั้น
“คุณ …… “ลีซึ่งอิลพูดขึ้นและตะกุกตะกักและถามต่ออีกว่า “คุณเป็นใครเซี่ยเหลียงั้นเหรอ?”
“ผมชื่อ เซี่ยฉางหาย ” น้ําเสียงโทนต่ําออกมาจากผู้ชายคนนั้นและเขายังพูดต่ออีกว่า “ผมเป็นพ่อของเซียเหล่ย”
“คุณต้องการจะทําอะไร?” ลีซึ่งอิลพูดพร้อมพยายามซ่อนความหวาดกลัวที่กําลังเกิดขึ้นภายในจิตใจแต่ปากของเขาก็ต้องพยายามแสร้างพูดอย่างกล้าหาญว่า “ผมเป็นคนของรัฐบาลเกาหลี หากคุณปล่อยผมไปตอนนี้ผมจะถือว่าไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น “
เซี่ยฉางห่ายตอบกลับอย่างเรียบง่ายว่า “ผมรู้ว่าคุณเป็นคนเกาหลีและผมก็รู้ด้วยว่าคุณเป็นเจ้าหน้าที่ของเกาหลีที่ชื่อว่า ลีซึ่งอิล อีกด้วย ปีนี้คุณอายุครบ 30 ปีและเมื่อปีที่แล้วคุณได้ทําภารกิจหนึ่งซึ่งคุณได้ฆ่าวัยรุ่นชายไปหนึ่งคนในตอนที่เขากําลังหลบหนีไปทางเหนือรวมถึงเด็กผู้หญิงคนหนึ่งด้วยที่คุณข่มเหงเธอก่อนจะฆ่าเธอผมพูดถูกใช่ไหม? “
บนหน้าผากลีซึ่งอิลมีเหงื่อไหลออกมามากมาย เขาพยายามพูดให้น้ําเสียงเป็นปกติที่สุดแต่ก็ทําไม่ได้มันจึงเป็นน้ําเสียงที่สั่นออกไปว่า “จริงๆแล้ว คุณเป็นใครกันแน่?”
แน่นอนว่าลีซึ่งอิลรู้เรื่องนี้ดีเพราะเขาเป็นคนทําแต่เขาก็ประหลาดใจอย่างมากเพราะมีคนแปลกหน้ารู้เรื่องนี้ด้วยเหมือนกัน!
เซี่ยฉางห่ายเองก็ตอบกลับอย่างเรียบง่ายด้วยน้ําเสียงโทนต่ําอีกครั้งว่า “ผมไม่ได้บอกไปก่อนหน้านี้งั้นเหรอ? ผมเป็นพ่อของเซี่ยเหลี่ยไง”
ลีซึ่งอิลพูดขึ้นทันทีว่า “แต่พ่อของเซี่ยเหลียหายตัวไปกว่าหกปีแล้ว!”
เซี่ยฉางหายไม่ให้ความสําคัญกับคําพูดของลีซึ่งอิล เขากลับพูดในสิ่งที่อยากพูดขึ้นมาว่า “อันกวนนับว่าเป็นพ่อที่ดีมาก เขาพยายามสร้างธุรกิจขนาดใหญ่เพื่อให้ลูกชายของเขาได้สานต่อและอยู่อย่างสุขสบายผมเองแม้ว่าจะไม่มีความสามารถที่จะสร้างธุรกิจขนาดใหญ่ได้เหมือนกับเขาแต่ผมก็เป็นพ่อที่พร้อมจะทําทุกอย่างให้ทั้งลูกชายและลูกสาวของผมมีความสุขและปลอดภัยดังนั้นไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรผมก็ยอมทําแม้แต่ว่าจะต้องฆ่าใครก็ตาม “
ใบหน้าของลีซึ่งอิลซีดเผือดทันที
เซี่ยฉางห่ายยังคงพูดต่ออีกว่า “อันที่จริงเรื่องระหว่างคุณและลูกชายของผมมันควรจะจบไปตั้งแต่ตอนที่อันซูฮยอนได้รับการปล่อยตัวแล้วแต่ดูเหมือนคุณจะยังไม่จบ ผมจึงต้องพาคุณมาที่นี่เพื่อให้คุณได้รู้ว่าไม่มีพ่อคนไหนที่จะยอมให้ลูกตัวเองถูกคนอื่นทําร้าย”
“ผมไม่รู้ว่าคุณกําลังพูดถึงเรื่องอะไร!” ซึ่งอิลพูดและยังคงพูดต่ออีกว่า “ปล่อยผมเดี๋ยวนี้!คุณก็รู้แล้วว่าผมเป็นเจ้าหน้าที่ของเกาหลีถ้าคุณฆ่าผมคุณไม่รู้อย่างนั้นหรอว่าจะต้องเจอกับอะไรบ้าง?”
ในเวลานี้เยเลน่าเปิดกระเป๋าเดินทางหนังสีดําและแสดงสิ่งของที่ของภายในให้ ลีซึ่งอิลได้เห็น
ภายในกระเป๋าเดินทางหนังสีดํามีอุปกรณ์สําหรับทรมานอยู่มากมายไม่ว่าจะเป็นมีดกรรไกรที่คมจนสามารถตัดนิ้วมือได้ คีมกรรไกร เลื่อย ค้อน มีดผ่าตัด เข็มฉีดยาและอื่นๆอีกมากมายอุปกรณ์เหล่านี้ถูกเตรียมพร้อมสําหรับให้ใช้งานได้ตลอดเวลา
เยเลน่าพูดขึ้นว่า “ให้ฉันเริ่มเลยไหม?”
“ไม่…ผมเอง” เซี่ยฉางห่ายพูดพร้อมเดินไปหยิบคุมกรรไกรออกมา เขาตั้งใจที่จะตัดนิ้วของลีซึ่งอิลทีละนิ้วๆอย่างช้าๆ
แน่นอนว่าลีซึ่งอิลหวาดกลัวอย่างมากแต่เขาเองก็ได้รับการฝึกในเรื่องการทนต่อการทรมานจากผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านมาแล้วเขาจึงไม่แสดงความกลัวที่มีอยู่ภายในใจออกมาจากนั้นก็พูดขึ้นว่า”คุณไม่กล้าทําหรอกเพราะผมเป็นเจ้าหน้าที่ของเกาหลีใต้!”
เซี่ยฉางห่ายพูดขึ้นทันทีว่า “ผมไม่สนใจหรอกนะ ดังนั้นบอกผมมาว่าอันกวนมีแผนจะทําอะไรกันแน่ถ้าคุณไม่บอกผมคงไม่ต้องบอกหรอกนะว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับคุณแต่อ่อ…ดูจากท่าทางและสีหน้าของคุณในตอนนี้แล้วคุณคงจะได้รับการฝึกการทนต่อการทรมานมาแล้วสินะแต่ถึงอย่างนั้นผมจะบอกไว้เลยว่าการฝึกแบบนั้นสําหรับผมมันเหมือนกับเด็กน้อยเล่นขายของมันเทียบไม่ได้กับสิ่งที่ผมจะทําต่อจากนี้เลยและอีกอย่างคําตอบของคุณจะเป็นตัวตัดสินว่าคุณจะมีชีวิตอยู่ต่อเห็นวันพรุ่งนี้หรือไม่ด้วย”
รอ? ถึงผมจะบอกคุณแต่
ลีซึ่งอิลกัดฟันและพูดด้วยความโกรธออกมาว่า “ผมต้องเชี: สุดท้ายคุณก็จะฆ่าผมอยู่ดีคิดว่าผมโง่ใช่ไหม! “
มุมปากของเซี่ยฉางห่ายยิ้มเล็กน้อย มันเป็นรอยยิ้มที่เต็มไปด้วยความเยือกเย็นจากนั้นเขาก็พูดขึ้นว่า “ดูเหมือนคุณจะตัดสินใจได้แล้วก็ดี…ผมก็อยากจะรู้เหมือนกันว่าคุณจะทนได้ซักแค่ไหนมา…เรามาเริ่มกัน เลยดีกว่า”
“ไอชั่ว…ไปตายซะ!” ลีซึ่งอิลพูดพร้อมดิ้นอย่างสุดแรงเพื่อหวังให้เชือกที่มัดตัวเขาอยู่คลายออกแต่ยังไงซะมันก็แน่นเกินกว่าที่จะคลายออกได้เพียงแค่การดิ้นสุดแรง
เซี่ยฉางหายจับนิ้วชี้มือซ้ายของลีซึ่งอิลขึ้นมาก่อนจะใช้คีมหนีบไปที่ด้ามนิ้วจากนั้นกดตัดอย่างสุดแรงนิ้วชี้ขาดทันทีพร้อมกับเลือดที่ทั้งไหลและกระเซ็นออกมามากมาย
“อ๊ากกก!!” ลีซึ่งอิลร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด
แต่หลังจากนิ้วชี้ขาดไปเพียงแค่สองวินาที เซี่ยฉางหายก็คว้านิ้วกลางของ ลีซึ่งอิลขึ้นมาก่อนจะตัดอย่างรวดเร็ว
นิ้วกลางของลีซึ่งอิลขาดพร้อมหล่นลงไปที่พื้นทันทีและด้วยความเจ็บปวดที่รุนแรงที่ลีซึ่งอิลกําลังรู้สึกอยู่ในตอนนี้ มันทําให้สติของเขาค่อยๆเลือนลางไปเรื่อยๆ แต่ยังไม่ถึงขึ้นหมดสติ
ลีซึ่งอิลเสียนิ้วไปสองนิ้วในเวลาแค่สี่วินาทีเท่านั้น
ในตอนนี้เซี่ยฉางห่ายพูดอย่างเรียบง่ายว่า “จนถึงตอนนี้? เทียบได้กับตอนที่คุณถูกฝึกทรมานจากผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านทรมานได้รึยัง ? “
“อุ้ย!” ซึ่งอิลถุยน้ําลายใส่เซี่ยฉางหาย
เซี่ยฉางห่ายพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้นว่า “อืม…คุณเป็นมืออาชีพจริงๆ ” พูดเสร็จก็ตัดนิ้วโป้งและนิ้วก้อยของลีซึ่งอิลต่อทันที
ลีซึ่งอิลในตอนนี้ไม่สามารถยกมือหรือไหล่ขึ้นมาได้เลย แถมดวงตาของเขาก็ค่อยๆปิดลงทีละนิดๆ
จังหวะเดียวกันนี้ เยเลน่าก็ได้หยิบเข็มฉีดยาจากกระเป๋าเดินทางหนังสีดําขึ้นมาพร้อมกับพูดว่า “นี่คือผลิตภัณฑ์ใหม่ที่สุดยอดของบริษัทมันสามารถช่วยให้เขากลับมามีสติครบถ้วนได้ในเวลาไม่กี่วินาทีเท่านั้น”
เซี่ยฉางห่ายรับเข็มฉีดยาจากมือของเยเลน่าจากนั้นก็ปักเข็มไปที่ต้นคอของลีซึ่งอิลทันที
สติของลีซึ่งอิลค่อยๆกลับมาจากนั้นเขาก็ถามอีกครั้งว่า “มึงเป็นใครกันแน่?”
เซี่ยฉางหายไม่ได้ตอบใดๆทั้งสิ้นทันทีที่ลีซึ่งอิลพูดจบ เขาก็ตัดนิ้วนางซึ่งเป็นนิ้วสุดท้ายในมือออกอย่างรวดเร็ว
“ไอ้บ้าเอ๊ยยย! ถึงจะต้องเสียใจ!”ลีซึ่งอิลได้แต่ตะโกนออกมาด้วยความเจ็บปวด ในความเป็นจริงหากเป็นคนธรรมดาคงจะหมดสติไปเรียบร้อยแล้วแต่ลีซึ่งอิลเคยได้รับการฝึกทนต่อการทรมานมาแถมตอนนี้ยังได้รับตัวยาชนิดพิเศษเข้าไปทําให้เขาคงยังมีสติอยู่
“ลีซึ่งอิล ผมจะให้โอกาสคุณครั้งสุดท้าย” เซี่ยฉางห่ายพูดอย่างเยือกเย็นก่อนจะพูดต่ออีกว่า “ตอบผมมาเดี๋ยวนี้ ไม่อย่างนั้นผมจะเริ่มทรมานคุณอย่างจริงจังและเมื่อถึงเวลานั้นคุณจะเจ็บปวดจนลืมตายไปเลยทีเดียว! “
“ตัดนิ้วมือข้างซ้ายทุกนิ้วยังไม่ถือว่าเป็นการทรมานของเขาอีกงั้นเหรอ?” ลีซึ่งอิลได้แต่คิดในใจด้วยความหวาดกลัว
แม้ว่าจะหวาดกลัวยังไงแต่จิตใจของลีซึ่งอิลยังคงแน่วแน่ต่อการปิดปากเงียบ เขาสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดอย่างรวดเร็วพร้อมกับนั่งตัวตรงทันที มันเป็นจิตวิทยาสําหรับการอดทนต่อความเจ็บปวดและแน่นอนว่าการกระทํานี้ของเขาถือเป็นคําตอบสําหรับเซี่ยฉางห่ายด้วย
เซี่ยฉางห่ายหันไปที่ที่ประเป๋าเดินทางหนังสีดําก่อนจะหยิบเอามีดผ่าตัดพร้อมกับเส้นด้ายไนลอนออกมาก่อนจะพูดขึ้นว่า “ในสมัยโบราณ เพชฌฆาตจะใช้สิ่งนี้สําหรับการประหารนักโทษ มันถือเป็นวิธีการประหารชีวิตที่ดีที่สุดในยุคสมัยนั้นและตอนนี้ผมจะใช้มันเพื่อให้คุณได้ลิ้มลองรสชาติของความเจ็บปวดที่แท้จริง! “
“ผะ..ผมไม่รู้…” จู่ๆ ลีซึ่งอิลก็โผล่งออกมา
คิ้วของเซี่ยฉางหายย่นเล็กน้อยก่อนจะใช้เส้นด้านในลอนพันตัวของลีซึ่งอิล เอาไว้แน่น
ผ่านไปไม่กี่นาทีหลังจากมัดลีซึ่งอิลเรียบร้อยแล้ว เซี่ยฉางห่ายก็ลงมืดใช้มีดผ่าตัดเฉือนไปที่เนื้อของลีซึ่งอิลตามลอยเส้นด้ายไนลอนที่มัดไว้ก่อนหน้านี้
“อ๊ากกกกกกก!!” ลีซึ่งอิลร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดอย่างทุรนทุราย
ใบมีดผ่าตัดของเซี่ยฉางห่ายเฉือนไปตามส่วนต่างๆของร่างกายตามเส้นด้ายไนลอนที่มัดไว้ก่อนหน้านี้เขาจดจ่ออยู่กับการเฉือนเนื้ออย่างมาก เขาดูสงบและน่ากลัวท่าทางของเขาในตอนนี้ดูคล้ายกับศิลปินที่กําลังแกะสลักไม้ไม่มีผิด!
ลีซึ่งอิลที่ตอนนี้ไม่สามารถทนความเจ็บปวดต่อไปได้แล้ว เขาร้องไห้ออกมาพร้อมกับพูดด้วยน้ําตาว่า”หยุดเถอะ!ผม… ผมจะบอกคุณ!”
เซี่ยฉางห่ายหยุดมือและมองเข้าไปในดวงตาของลีซึ่งอิล
ลีซึ่งอิลร้องไห้และตัวสั่นด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับพูดออกมาว่า “อันกวนและ CIA ในตอนนี้พวกเขากําลังร่วมมือกันอยู่ โดยอันกวนได้จ้าง CIA บางคนให้สืบเรื่องของเซี่ยเหล่ยหลังจากนั้นก็วางแผนให้ CIA เริ่มใช้ปฏิบัติการ “ตกปลา”กับเซี่ยเหลียพูดง่ายๆก็คือแผนจับตัวเซี่ยเหลี่ยที่ประเทศรัสเซีย “
เซี่ยฉางหายพูดอย่างเรียบง่ายว่า “ดวงตาเป็นหน้าต่างของหัวใจคุณไม่ได้บอกผมหมดทุกอย่างหนหรือว่าคุณกําลังทดสอบความอดทนของผมอยู่? เห้อ…เสียเวลาจริงๆ” พูดจบก็ทําท่าจะเฉือนเนื้อของลีซึ่งอิลต่อ
“ไม่…อย่า…พอแล้ว… “ลีซึ่งอิลพูดพร้อมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะพูดต่ออีกว่า “ผมไม่ค่อยแน่ใจว่าอันซูฮยอนกําลังมองหากลุ่มนักฆ่าเพื่อให้ไปสังหารเซี่ยเหลียหรือเปล่า?”
“กลุ่มนักฆ่างั้นเหรอ? กลุ่มไหนหล่ะ?” เซี่ยฉางห่ายพูดอย่างประหลาดใจ
“ผมไม่รู้ ผมไม่รู้ อย่าฆ่าผม อย่าฆ่าผม…” ลีซึ่งอิลร้องไห้อย่างหนักเพื่อร้องขอชีวิต
“โอเค ผมจะปล่อยคุณไป” เซี่ยฉางห่ายพูด
“จริงเหรอ?” ลีซึ่งอิลถามออกมาด้วยน้ําเสียงแห่งความหวัง
“จริง” เซี่ยฉางห่ายพูดเสร็จก็ใช้มีดตัดไปที่ลําคอของลีซึ่งอิลอย่างรวดเร็วและรุนแรง
เลือดปะทุออกมาเหมือนกับท่อประปาแตกพร้อมกับร่างกายที่สั่นเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆเบาลงจนหยุดนิ่งในที่สุด นี่แสดงให้เห็นว่าการมีชีวิตของเขาได้สิ้นสุดลงแล้ว
เซี่ยฉางห่ายโยนมีดกลับไปในกระเป๋าเดินทางหนังสีดําพร้อมหันไปพูดกับเยเลน่าว่า “แผนตกปลางั้นเหรอ? ดูเหมือนพวกเขาอยากจะจับปลาฉลามนะ เอาเถอะเรารีบเตรียมตัวและไปประเทศรัสเซียกัน “
เยเลน่าไม่ได้ตอบอะไรออกไป เธอเพียงแค่พยักหน้าพร้อมกับเริ่มจัดการกับศพของลีซึ่งอิล
จังหวะเดียวกันนี้เซี่ยฉางหายก็ดึงโทรศัพท์มือถือของลีซึ่งอิลออกมาจากนั้นก็ส่งข้อความสั้นๆเป็นภาษาเกาหลีไปว่า: ท่านประธาน ทุกอย่างราบรื่นดีแต่ตอนนี้เซี่ยเหลี่ยระมัดระวังตัวอย่างมากหากได้เรื่องอะไรผมจะติดต่อกลับไปใหม่โดยเร็วที่สุด
เซี่ยฉางห่ายส่งข้อความสั้นๆจากโทรศัพท์มือถือของลีซึ่งอิลหลังจากส่งเสร็จก็โยนโทรศัพท์ทิ้งทัน
เยเลน่าในตอนนี้จัดการลาดน้ํามันก๊าซไปที่ศพของลีซึ่งอิลพร้อมกับจุดไฟ เผา ภายในหนึ่งนาทีศพของลีซึ่งอิลก็ถูกเผาอย่างรวดเร็ว…
ติดตามตอนต่อไป..