Tranxending Vision – เนตรเนรมิตร - ตอนที่ 336

TXV – 336 หัวหน้าเผ่าคนใหม่ !

ในขณะนี้กองกำลังติดอาวุธของชนเผ่าอิกคาหยุดการโจมตีทำให้สนามรบเงียบมากไม่มีเสียงปืนแม้แต่นัดเดียว

อย่างไรก็ตามการที่เธอเดินออกไปด้านหน้าและอยู่ตรงกลางสนามรบนี้ เธอมั่นใจได้อย่างหนึ่งว่าเซี่ยเหลี่ยจะไม่ยิงเธอนั่นก็เพราะว่าในชนเผ่าเฮปตาไลท์ตอนนี้ยังมีตัวกระกันถูกจับเอาไว้อยู่

“เซี่ยเหลียไม่กล้าที่จะยิงฉันแน่ๆ ที่เหลือก็คือแคนลาม หากโน้มน้าวเธอให้ยอมจำนนได้แล้วละก็ ด้วยกำลังของเซี่ยเหลียแค่เพียงคนเดียวไม่สามารถต้านท้านกองกำลังที่อยู่ ณ ที่นี่ทั้งหมดด้วยตัวคนเดียวได้ หลังจากนั้นฉันก็ค่อยฆ่าแคนลามีซะ แล้วค่อยส่งตัวเซี่ยเหลี่ยให้กับพวกอเมริกัน ตอนนี้แผนการยังไม่ได้ล้มเหลว มันก็แค่มีปัญหาเกิดขึ้นก็เท่านั้น” นี่คือสิ่งที่ที่น่าคิดขึ้นในหัวเธอค่อนข้างมั่นใจกับความคิดนี้ของตัวเองหลังจากนั้นเธอก็ค่อยเดินออกไปนอกบังเกอร์

การเคลื่อนไหวในตอนนี้ของที่น่า เซี่ยเหลี่ยสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจน สำหรับเขาการยิงเธอเธอว่าเป็นเรื่องง่ายแต่เขาก็ไม่สามารถทำได้นั่นก็เพราะเขาได้ยกเธอให้กับแคนลามไปแล้ว

“เธอกล้าจริงๆ เธอคงคิดว่าเราไม่กล้าที่จะยิงเธอสินะ?” แคนลามีพูดขึ้นด้วยความโกรธ

ปังปัง! มีกระสุนพุ่งไปตกใกล้กับที่น่า มันเป็นการยิงที่ตั้งใจไม่ให้โดนอยู่แล้ว

ที่น่าผงะเล็กน้อยจากนั้นก็ยืนตัวตรงและตะโกนออกไปว่า “แคนลามี่! นี่เธอกำลังจะทำอะไรกันแน่? ทำไมต้องหนีด้วย?”

“คุณต้องการที่จะฆ่าฉันแล้วคุณจะให้ฉันอยู่รอให้คุณมาฆ่าอย่างนั้นเหรอ?” แคนลามตะโกนออกไปพร้อมถ่มน้ำลายลงพื้น

“ใครบอกกันว่าฉันต้องการฆ่าเธอ? เซี่ยเหลียงั้นเหรอ” ที่น่าตะโกนออกไปและยังคงตะโกนต่ออีกว่า “เขากำลังโกหกเธอ ฉันจะฆ่าเธอไปทำไมกัน? เธอเป็นนักแม่นปืนของชนเผ่าเรา เธอเป็นคนสำคัญของชนเผ่าแถมเธอก็ยังเหมือนกับน้องสาวของฉัน แล้วฉันจะไปฆ่าเธอได้อย่างไรกัน อย่าไปฟังเขา ฉันไม่ฆ่าเธอหรอก”

แคนลามีกำลังจะบอกว่าเธอรู้ได้อย่างไรว่าที่น่าต้องการจะฆ่าเธอ แต่เซี่ยเหลี่ยได้ห้ามเธอไว้เสียก่อน

ที่น่ายังคงพยายามเกลี้ยกล่อมต่อว่า “แคนลามออกมาเถอะ ตอนนี้ฉันไม่ถือว่าเธอทำผิดอะไรหรอกนะ เรากลับชนเผ่าพร้อมกันดีกว่า น้องสาวของฉัน” ที่น่าพูดต่ออีกว่า “ส่วนเซี่ยเหล่ยดูเหมือนคุณจะเข้าใจฉันผิดไปนะ ฉันไม่ได้ต้องการที่จะฆ่าแคนลามีซักหน่อย และฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมคุณถึงมีความคิดเช่นนั้น ยอมจำนนแล้วออกมาดีกว่า เราตกลงกันได้ คุณต้องการจะช่วยเหลือเพื่อนของคุณที่ชนเผ่าไม่ใช่เหรอ ออกมาเถอะตอนนี้กองกำลังของชนเผ่าอิกคาไม่ทำร้ายคุณแล้ว “

บนเนินเขาเซี่ยเหลียหัวเราะพร้อมพูดออกมาว่า ” เธอช่างไร้ยางอายเสียจริง คิดว่าผม ไม่รู้สินะที่เธอพูดแบบนี้เพื่อต้องการล่อให้พวกเราออกไปจากนั้นค่อยฆ่าเราทีหลัง”

“ให้ฉันฆ่าเธอซะดีกว่าเ” แคนลามพูดพร้อมเริ่มหมดความอดทนแล้วยิ่งเธอพูดถึง ที่น่ามากเท่าไหร่เธอก็ยิ่งรู้สึกแย่และรู้สึกเกลียดเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น

“เซี่ยเหลี่ย!” ที่น่าพูดพร้อมกับเดินขึ้นเนินเขาต่อในตอนนี้ระยะห่างระหว่างพวกเขาห่างกันประมานยี่สิบเมตรเท่านั้น ที่น่าหยุดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็วางปืนแล้วเดินต่อพร้อมพูดอีกว่า “เราออกมาคุยกันก่อนดีกว่านะ!”

เซี่ยเหลียตะโกนออกไปว่า “เรายังต้องพูดอะไรกันอีก?”

ที่น่าตอบกลับไปว่า “คุณไม่ต้องการช่วยเหลือตัวประกันแล้วงั้นเหรอ? คุณจะให้ฉันติดต่อไปที่ชนเผ่าในตอนนี้เพื่อจัดการพวกเขาเลยหรือไม่?”

เซี่ยเหล่ยยิ้มพร้อมพูดว่า “ในชนเผ่าเฮปตาไลท์ไม่มีโทรศัพท์นี้แล้วคุณจะติดต่อกลับไปยังไงหล่ะ? ถึงตอนนี้แล้วคุณก็ยังโกหกผมอีกงั้นเหรอ? คุณไม่อายบ้างเหรอที่ทำแบบนี้? “

“คุณไม่กลัวว่าฉันจะกลับไปฆ่าตัวประกันทั้งหมดนั้นเหรอ?” ที่น่าพูดแต่เธอไม่ได้อธิบายว่าจะทำอย่างไรในตอนนี้

“คนอย่างคุณไม่ควรที่จะเป็นหัวหน้าของชนเผ่าเฮปตมไลท์หรอกนะ” เซี่ยเหลี่ยพูด

แคนลามวางปืนลงพร้อมหยิบดาบสั้นออกมาจากนั้นก็เดินออกไปหาที่น่าพร้อมพูดกับเธอว่า ” หัวหน้า นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะเรียกคุณแบบนี้ดังนั้นมาสู้กับฉันที่นี่ตอนนี้ซะ”

ที่น่ายิ้มและหัวเราะก่อนจะพูดว่า “สู้กันงั้นเหรอ? เธอคิดว่าตัวเองมีคุณสมบัติพอที่จะสู้กับฉันงั้นเหรอ? เธอต้องการตำแหน่งของฉันงั้นเหรอ? เรื่องนั้นเราค่อยกลับไปคุยกันที่ชนเผ่า ตอนนี้บอกให้เซี่ยเหลี่ยออกมาก่อนดีกว่า!”

“อุ้ย!” การถุยน้ำลายลงพื้นในครั้งนี้คือคำตอบของแคนลาม

จู่ๆที่น่าก็จะหยิบมีดออกมาอย่างกะทันหัน

บัง! เสียงกระสุนดังขึ้น ส่วนลูกกระสุนบินเฉียวที่น่าไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

“อย่าคิดเล่นตุกติกเพราะนัดต่อไปจะไม่ใช่การเตือน มันจะผังที่หัวของเธอทันที” เซียเหล่ยพูดอย่างเยือกเย็น

จังหวะนี้ทำให้ที่น่าหยุดการเคลื่อนไหวทุกอย่าง เธอรู้สึกสับสนเล็กน้อยว่าเซี่ยเหลี่ยจะกล้ายิงเธอจริงๆหรือเปล่า

ขณะนี้เซี่ยเหล่ยก็ตะโกนเสียงดังออกไปว่า “กองกำลังของชนเผ่าอิกคา การที่ที่น่าให้สัญญากับพวกคุณว่าจะให้เงินจำนวนสองแสนเหรียญ ผมจะให้มากกว่าเธอเป็นสองเท่า ซึ่งหัวหน้าเผ่าเฮปตาไลท์คนใหม่แคนลามจะเป็นคนจ่ายมันให้กับพวกคุณ! ”

แคนลามีตะลึงไม่น้อย เธอหันกลับไปพูดกับเซี่ยเหลี่ยทันทีว่า “ฉันไม่มีเงินสี่แสนดอลล่าหรอกนะ ฉันจะไปหามาให้พวกเขาได้ยังไงกันหล่ะ!”

เซี่ยเหล่ยยักไหล่ เขาไม่ได้ตอบอะไรกลับไปบางครั้งเขาก็คิดว่าในหัวของเธออาจจะไม่มีสมองอยู่ก็ได้แต่ก็ยังถือว่าโชคดีที่เสียงพูดของเธอไม่ได้ดังมากจนทำให้กองกำลังชนเผ่าอิกคาได้ยิน

เสียงของอาบูตลูตอบกลับมาอย่างรวดเร็วว่า “คุณจะจ่ายพวกเราได้ยังไง?”

เซี่ยเหล่ยกระซิบบอกแคนลามว่า “บอกพวกเขาไปว่าเธอจะจ่ายเงินด้วยการชำระผ่านการโอนเงินทางธนาคาร นั่นจะทำให้สามารถโอนเงินได้ตลอดเวลา ๆ

“แต่ฉันไม่มี” แคนลามตอบ

“ผมจัดการเอง! คุณ … “ เซียเหล่ยหมดคำพูด

เมื่อเธอได้ยินว่าเขาจะเป็นคนจ่าย เธอก็ตะโกนออกไปทันทีว่า ” ฉันจะจ่ายเงินให้พวกคุณผ่านการโอนเงินทางธนาคาร มันสามารถทำได้ตลอดเวลาตราบเท่าที่มีอุปกรณ์!”

“แคนลาม คุณเป็นหัวหน้าเผ่าคนใหม่ของพวกเราแล้ว! ตอนนี้เราเป็นเพื่อนกัน! คุณรอก่อน ผมจะไปจัดเตรียมอุปกรณ์ทันที!” เสียงของอาบูตลูพูดออกมาตอนนี้เท่ากับว่าเขายอมรับสถานะของแคนลามแล้ว

ใบหน้าของที่น่าซีดลงในทันที ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความเยือกเย็นและน่ากลัว

แคนลามีเดินเข้าไปใกล้กับที่น่าท่าทางและการแสดงออกของเธอในตอนนี้ให้ความรู้สึกราวกับว่าเธอเป็นหมาป่าสาวกำลังต้องการจะต่อสู้กับหัวหน้าของฝูงหมาปา ท่าทางของเธอดูดุดันไม่น้อย

ในมือของเซี่ยเหลี่ยตอนนี้เตรียมจะขว้างมีดอยู่ตลอดเวลาแม้ว่าเขาจะเคยพูดกับแคนลามี่ไว้แล้วว่าจะยกที่น่าให้เธอเป็นคนจัดการแต่หากเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นกับเธอ เซี่ยเหล่ยก็พร้อมจะปามีดนั้นช่วยเธอซะเพราะเขาไม่ต้องการให้แคนลามพ่ายแพ้ในการต่อสู้ครั้งนี้แม้ว่าการต่อสู้กันของชาวฮั่นจะเป็นไปอย่างยุติธรรมแต่เขาก็ไม่อยากให้มีอะไรผิดพลาดเกิดขึ้น แคนลามี่ต้องได้ขึ้นเป็นหัวหน้าเผ่าของชนเผ่าเฮปตาไลท์

แคนลามเดินไปหยุดอยู่หน้าที่น่าจากนั้นก็พูดออกไปว่า ” หยิบดาบของคุณขึ้นมาแล้วมาสู้กับฉัน!”

ที่น่าลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะดึงดาบออกมาและเธอก็ลังเลอีกครั้งหนึ่งว่าจะโจมตีออกไปดีหรือไม่ แต่จู่ๆท่าทางของเธอก็เปลี่ยนไปเป็นการโจมตีอย่างรวดเร็ว!

แคนลามรีบถอยออกไปด้านหลัง แต่ก็ไม่สามารถหลบพ้นได้ทั้งหมด ใบมีดมันถากหน้าอกไปมีเลือดไหลซึมออกทันที่ดูเหมือนว่าการมีหน้าอกขนาดใหญ่จะเป็นปัญหาสำหรับเธอในตอนนี้

เซี่ยเหลี่ยตกใจมากจนเกือบจะขว้างมีดออกไปแล้ว

ที่น่าไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดไปดูเหมือนเธอต้องการที่จะฝังดาบลงไปที่หัวใจของแคนลามี่แต่หลังจากที่โจมตีครั้งแรกไปแล้วดาบของเธอก็ต้องการที่จะตวัดไปที่คอของแคนลามี่!

จังหวะเดียวกันนี้ร่างกายของแคนลามีก็เอี้ยวตัวหลบและทันทีที่หลบมือของเธอก็เหวี่ยงดาบไปโดนขาซ้ายด้านนอกของที่น่า ทำให้เลือดไหลออกมาอย่างไม่หยุดหย่อน

แม้ว่าการต่อสู้จะยังไม่จบลงแต่เซี่ยเหลี่ยดูผ่อนคลายลงอย่างมาก เขาได้เห็นการโจมตีที่มีประสิทธิภาพของแคนลามแล้วดูเหมือนว่าฝีมือการต่อสู้ของเธอจะมีมากกว่าที่น่าเสียอีก

ในตอนนี้การเคลื่อนไหวของที่น่าช้าลงอย่างมากเนื่องจากบาดแผลที่ขาข้างซ้า ยของเธอเลือดเองก็ยังไหลอยู่ตลอดเวลา

“ถ้าฆ่าฉัน เธอก็จะต้องโทษประหารชีวิตนะ!” ที่น่าพูดด้วยท่าทางที่คล้ายกับคนคลั่งและพูดต่ออีกว่า “ฉันคือหัวหน้า! ไม่ใช่เธอ!”

“ถ้าฆ่าคุณ ฉันก็จะกลายเป็นหัวหน้า!” แคนลามพูดขึ้นเธอไม่ได้โจมตีต่อนั่นก็เพราะดาบของเธอถูกอาบยาพิษเอาไว้ก่อนแล้วจึงไม่จำเป็นจะต้องลงมืออะไรมากมาย ที่น่าก็จะตายอยู่ดี

หลังจากการต่อสู้ ที่น่าได้ล้มลงไปกองกับพื้นในลักษณะท่านั่ง โดยยังใช้ดาบค่ำพื้นเอาไว้อยู่

จังหวะนี้แคนลามีก็ตวัดดาบไปจ่อที่คอของที่น่า

“แคนลามไม่นะ . ฉันได้ทำผิดพลาดไป ฉันยอมรับความพ่ายแพ้” ที่น่าพูดขึ้น พร้อมกับในมือของเธอค่อยๆขยับดาบทีละน้อยและหันปลายดาบไปที่แคนลามอย่างลับๆ

เซี่ยเหลี่ยเห็นทุกอย่าง เขากำลังจะพูดเตือนเธอแต่ยังไม่ทันจะได้พูดออกไป ดาบในมือของแคนลามี่ก็แทงไปที่คอของที่น่าทันที ทำให้เลือดพุ่งทะลักออกมาจากคอของที่น่า

หลังจากนั้นร่างของที่น่าก็ล้มลงนอนกองอยู่กับพื้น

เท้าของแคนลามเตะไปที่ศพของที่น่าสองสามครั้งจากนั้นเธอก็ถ่มน้ำลายลงไปที่ศพพร้อมพูดออกมาว่า “ฉันเคยบอกคุณไปแล้วว่าฉันไม่ใช่คนโง่แต่คุณก็ไม่เชื่อ ทีที ไปลงนรกซะไอ้สารเลว! “

ติดตามตอนต่อไป….