Tranxending Vision – เนตรเนรมิตร - ตอนที่ 335

TXV – 335 โกหก ?

บนถนนที่เต็มไปด้วยโคลนมีทั้งรถบรรทุก รถออฟโลดพร้อมกองกําลังติดอาวุธอีกนับร้อยคนกําลังไล่ใครบางคนอยู่ซึ่งก็คือแคนลามโดยแคนลามีกําลังขี่ม้าอยู่ มันไม่ใช่เรื่องแปลกเลยเพราะสิ่งที่แปลกและน่าสนใจก็คือในกระเป๋าของม้าที่เธอขี่มีดาบอาทิสล่าอยู่ภายในด้วย!

การพยายามนี้คือการที่ปล่อยให้แคนลามสามารถหนีรอดไปได้!

เป็นเพราะออกตัววิ่งก่อนหลายนาที ทําให้เซี่ยเหลี่ยและแคนลามในตอนนี้มีระยะห่างเกือบๆหนึ่งกิโลเมตร

“เยี่ยมเลย! ในตอนแรกผมจะเตือนให้คุณขี่ม้าของที่น่าแต่ดูเหมือนไม่จําเป็นเพราะคุณขึ้นไปขี่มันก่อนที่ผมจะพูดเสียอีก” เซี่ยเหล่ยพูดออกมาเสียงดัง

แคนลามหันไปมองพร้อมยิ้มและพูดว่า “ก็ฉันเป็นคนฉลาดยังไงหล่ะ!”

เซี่ยเหลี่ยไม่รู้จะตอบกลับไปว่าอย่างไรเมื่อได้ยินสิ่งที่เธอตอบกลับมา

“ขึ้นไปบนเขา!” แคนลามีพูดพร้อมจับบังเหียนแล้วควบคุมทิศทางของม้าให้ออกจากถนนที่เต็มไปด้วยโคลน แล้วตรงไปยังเนินเขา

เซี่ยเหลี่ยเดินเองก็ออกจากถนนที่เต็มไปด้วยโคลนและพยายามขึ้นไปบนเขาเช่นกัน นี่ถือว่าเป็นแผนที่ดีเนื่องจากการขับรถบรรทุกและรถออฟโลดขึ้นเขาเป็นไปได้ยากมากแม้ว่าก่อนหน้านี้แคนลามจะไม่ค่อยฉลาดและวางแผนได้ดีซักเท่าไหร่แต่ตอนนี้มันไม่ใช่แล้ว

ปังปังปังปังปัง….

มือปืนที่อยู่บนรถบรรทุกเปิดฉากไล่ยิงไปตามทิศทางที่เซี่ยเหลี่ยและแคนลามีกําลังหลบหนี

ปืนที่ใช้ในการยิงไล่ล่านี้เป็นปืนกลหนัก ระยะหวังผลและประสิทธิภาพของมันค่อนข้างดีเยี่ยมแม้ว่าจะเป็นคนตาบอดก็สามารถยิงได้เนื่องจากจํานวนกระสุนของมันต่อหนึ่งแม็กกาซีนมีเยอะจนน่าเหลือเชื่อและอัตราการลั่นกระสุนก็เร็วอย่างมากด้วยเช่นกัน

ด้วยจํานวนกระสุนที่ถูกยิงออกไปในขณะนี้มีจํานวนไม่น้อยที่ยิงไปใกล้กับพวกเขาทั้งสอง บางนัดก็เฉียวพวกเขาไปเพียงแค่นิดเดียว ฉากนี้ถือว่าเป็นฉากที่น่าตื่นเต้นและน่ากลัวในเวลาเดียวกันสําหรับพวกเขาทั้งสองคน

ในตอนนี้เซี่ยเหล่ยก็คิดที่จะโต้กลับเพื่อทําให้ศัตรูไล่ล่าได้ลําบากขึ้น เขาหยิบปืนไรเฟิลขึ้นมาแล้วหันหลังไปครึ่งตัวจากนั้นก็ยกปืนขึ้นพร้อมเล็งไปที่มือปืนบนรถบรรทุก

แม้ว่าเซี่ยเหลี่ยจะได้รับแรงกดดันจากลูกกระสุนปืนมากมายที่ถูกกระหน่ํามาไม่ขาดสายในตอนนี้ แต่มันก็ไม่มีผลกระทบต่อสมาธิในการเล็งของเขา

ปัง! กระสุนปืนพุ่งออกจากปลายกระบอกปืนพร้อมกับเขม่าดินปืน มันตรงไปยังหัวของมือปืนที่ยิงปืนกลหนักของรถกระบะ มีผลทําให้มือปืนคนนั้นล้มลงไปกอง ซึ่งแน่นอนว่าเขาตายในทันที

หลังจากมือปืนคนดังกล่าวตายไปก็ไม่มีใครกล้าขึ้นมายิงปืนกลหนักต่อจากเขาเลย

ในการจะขึ้นภูเขา รถออฟโลดและรถบรรทุกไม่สามารถขับขึ้นไปได้ ทําให้กองกําลังราวๆครึ่งหนึ่งไม่สามารถเดินทางต่อได้แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังมีกองทัพม้าและกองทัพเดินเท้าที่ยังคงออกตามล่าได้อยู่

ในตอนนี้ที่น่าเองไม่กล้าที่จะเอาหัวและร่างกายส่วนบนของตัวเองโผล่ออกไปให้เซียเหล่ยเห็นแม้แต่น้อย เธอได้แต่ก้มหน้าและหมอบร่างกายให้แนบติดกับหลังม้าอยู่ตลอดเวลานั่นก็เพราะเธอรู้ว่าเซี่ยเหลี่ยยิงปืนแม่นแค่ไหน เธอตระหนักได้ว่าความสามารถของเขาสามารถฆ่าเธอได้ภายในกระสุนนัดเดียว

“ที่น่ายังคงไล่ตามเรามาอยู่ ต้องการให้ผมฆ่าเธอหรือไม่?” เซี่ยเหล่ยถาม

“ไม่ต้อง ฉันจะเป็นคนจัดการเธอเอง!” บนใบหน้าของแคนลามี่เต็มไปด้วยความโกรธในขณะที่เธอกําลังพูดจากนั้นก็พูดต่อทันทีว่า “เธอไม่เพียงแต่ต้องการที่จะฆ่าฉัน แต่ด้วยการกระทําของเธอทั้งหมดจนถึงในตอนนี้ ฉันไม่ให้อภัยเธอแน่ ฉันต้องการที่จะสู้กับเธอตัวต่อตัว เอาชนะเธอให้ได้และขึ้นเป็นหัวหน้าเผ่าคนใหม่!”

“ตกลง ผมจะปล่อยให้คุณจัดการเรื่องนี้เอง” เชี่ยเหลียพูดพร้อมยิ้มที่มุมปาก

การสูญเสียความไว้วางใจและการทรยศของที่น่าถือเป็นเรื่องเลวร้ายสําหรับเขาแต่ เซี่ยเหล่ยก็ไม่สามารถทําอะไรเกินกว่าเหตุได้นั่นก็เพราะยังมีตัวประกันที่ถูกจับอยู่ในชนเผ่าเฮปตาไลท์ ถ้าเกิดเขาเป็นคนฆ่าที่น่าเองตัวประกันก็จะตายไปด้วยแต่จะให้เรื่องราวไม่แย่เป็นกว่านี้ เขาจึงตัดสินใจให้แคนลามีเป็นคนฆ่าเธอ และขึ้นเป็นหัวหน้าคนใหม่แทน!

การเปลี่ยนหัวหน้าเผ่าของชนเผ่าเฮปตาไลท์ไม่ได้เกิดจากการเลือกตั้งหรือหาเสียงแต่มันเกิดจากการต่อสู้กันระหว่างบุคคลที่มีชื่อเสียงหรือมีความสําคัญกับชนเผ่ามากที่สุด แคนลามีถือว่าอยู่ในตัวเลือกพวกนี้เพราะการที่เซี่ยเหลียช่วยนําดาบกลับมาซึ่งเป็นดาบที่สําคัญของชนเผ่าเฮปตาไลท์ นี่ถือเป็นดาบที่แสดงถึงความยิ่งใหญ่ของกษัตริย์ของชาวฮั่นและตอนนี้แคนลามที่มีดาบอยู่ในมือ เธอจึงมีฐานะมากพอที่จะไปขอท้าสู้เพื่อแย่งชิงตําแหน่งหัวหน้าชนเผ่า!

เรือว่าอยู่ในตัวเลือกพวกที่แสดงถึงความยิ่งใหญ่ แย่งชิงตําแหน่ง

ถ้าแคนลามสามารถขึ้นเป็นหัวหน้าเผ่าคนใหม่ได้สําเร็จอะไรหลายๆอย่างก็คงจะง่ายขึ้นทั้งเรื่องตัวประกันหรือแม้แต่การสํารวจเมืองโบราณ

นี่คือแผนการที่เซี่ยเหลียวางไว้และดูเหมือนตอนนี้มันจะเป็นไปอย่างราบรื่น

ในพื้นที่ที่เซี่ยเหลียอยู่ในตอนนี้ มีเพียงโขดหินและต้นไม้เพียงไม่กี่แห่งเท่านั้นที่พอจะใช้เป็นกําบังได้ เขาค่อนข้างที่จะพอใจกับพื้นที่และสภาพแวดล้อมรอบข้าง เพราะในจุดนี้เขาสามารถมองเห็นรอบข้างได้อย่างชัดเจนและตราบใดที่เขายังอยู่ในบริเวณนี้ หากมีใครบ่มบ่ามบุกเข้ามา เขาก็สามารถจะจัดการคนเหล่านั้นได้อย่างไร้กังวล

บนเนินเขาในตอนนี้ เซี่ยเหลียและแคนลามลงจากหลังม้าพร้อมกับปลดกระเป๋าสัมภาระบางส่วนออก จุดที่พวกเขาอยู่ห่างจากที่น่าประมาณ 350 เมตร เซี่ยเหลียเองก็เลือกที่จะหามุมและกําบังที่ใช้ในการยิง แคนลามีเองก็เช่นกันในมือของเธอมีปืนยิงลูกระเบิดนี้เป็นผลงานการผลิตของสํานักงานลับ 101 แต่ไม่ใช่เพียงแค่นี้ ในกระเป๋าสัมพาระของพวกเขายังมีอาวุธที่มีประสิทธิภาพอีกหลายอย่าง

หลังจากเวลาผ่านไปกองกําลังติดอาวุธชนเผ่าอิกคาก็มองเห็นพวกเขาทั้งคู่ด้วยภูมิประเทศและจํานวนคนทําให้ตระหนักได้ว่าด้วยกองกําลังที่มีมากกว่าเป็นสิบๆเท่า การที่จะจับตัวคนเพียงแค่สองคนนั้นไม่ใช่เรื่องยากอะไร มันคงขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น

บัง!! เสียงกระสุนนัดแรกดังขึ้น

ลูกกระสุนพุ่งออกไปใส่ชายหนุ่มคนหนึ่งที่กําลังวิ่งขึ้นมาอย่างเร่งรีบ กระสุนพุ่งตรงเข้าหัวอย่างจัง ทําให้ทั้งเลือดและสมองของเขากระจัดการจายไปรอบๆ

บังบัง..

บังบังบัง….

หลังจากเสียงปืนนัดแรกดังขึ้นทําให้กองกําลังของชนเผ่าอิกคาเริ่มยิงสวนออกไปแต่ด้วยระยะห่างที่มากกว่าสามร้อยเมตร ปืนของพวกเขาไม่สามารถยิงและหวังผลกับเซี่ยเหลียและแคนลามีได้

“ยิ่งพวกเขาด้วยปืนยิงลูกระเบิด!” หนึ่งในชนเผ่าตะโกนออกมา

สิ้นเสียงตะโกนมีชายวัยกลางคนของชนเผ่าคนหนึ่งได้หยิบปืนยิงลูกระเบิดออกมาเพื่อเตรียมยิงแต่ในขณะที่เขากําลังเล็งและล็อกเป้าอยู่ จู่ๆก็มีเสียงปืนดังขึ้น ไม่นานหัวของมือปืนยิงลูกระเบิดก็เป็นรูพร้อมกับมีของเหลวสีแดงไหลออกมา

“บ้าเอ๊ยย! จริงๆแล้วมันเป็นใครกันแน่นะ?” หนึ่งในชนเผ่าตะโกนออกมาและดูเหมือนหลายๆคนก็จะคิดเช่นเดียวกับเขา

ขณะเดียวกันนี้ก็มีเสียงยิงออกมาหนึ่งนัด มันไม่ใช่เสียงปืนกลหนักหรือเสียงปืนไรเฟิลแต่เป็นเสียงปืนยิงลูกระเบิด มันถูกยิงโดยแคนลามโดยที่เป้าหมายของมันอยู่ที่กําบังของกองกําลังชนเผ่าอิกคา

ตูม!! เสียงระเบิดดังขึ้นพร้อมกับการแตกกระจายของก้อนหินและประกายไฟ การยิงครั้งนี้ทําให้กองกําลังของชนเผ่าอิกคาบาดเจ็บไปมากกว่ายี่สิบคน

โดยปกติแล้วระยะการยิงหวังผลของปืนยิงลูกระเบิดนี้มีน้อยกว่าสามร้อยเมตรอย่างแน่นอนแต่สิ่งที่ทําให้แคนลามียิงไปถึงกองกําลังของชนเผ่าอิกคาได้นั่นก็คือตําแหน่งที่เธออยู่แม้ว่าจะอยู่ห่างกกว่าสามร้อยเมตรแต่ตําแหน่งของเธอก็อยู่สูงกว่ามาก มันจึงไม่ใช่เรื่องยากเท่าไหร่ที่ลูกระเบิดจะไปตกถึงเป้าหมายที่อยู่ไกลได้

ตั้งแต่เริ่มการต่อสู้จนถึงตอนนี้ก็ผ่านมาไม่กี่นาทีแต่กองกําลังของชนเผ่าอิกคาสูญเสียกําลังพลไปมากกว่าสี่สิบคนแล้วแต่อย่างไรก็ตามการสูญเสียนี้ไม่ทําให้พวกเขาล่าถอยกลับ พวกเขายังคงเดินหน้าบุกต่อโดยพยายามใช้บังเกอร์เป็นที่กําบังเพื่อให้ระยะใกล้ขึ้น ส่วนสไนเปอร์ของฝั่งกองกําลังก็พยายามเล็งยิงเซี่ยเหลี่ยอยู่ตลอดเวลาถึงแม้ว่าจะไม่โดนเลยก็ตาม

การต่อสู้ยังคงดําเนินต่อไปเรื่อย ๆ ฉากการต่อสู้ในตอนนี้เรียกได้ว่าไม่น้อยหน้ากว่าในหนังฮอลีวูดเลย ผิดกันก็ตรงแค่ที่นี่คือโลกแห่งความเป็นจริง เซี่ยเหลี่ยในตอนนี้ก็ไม่ต่างจากพระเอกในหนังซักเท่าไหร่ เนื่องจากการต่อสู้จนถึงตอนนี้ยังไม่มีใครทําให้เขาบาดเจ็บได้เลย!

ตอนนี้อาบูตลูสามารถนํากําลังตามมาได้ เมื่อมาถึงเขาก็ต้องพบกับซากศพมากมายเขาไม่เห็นเซี่ยเหลี่ยและแคนลามแต่เห็นที่น่าแทน ทําให้เขาถามออกไปว่า “คุณปกปิดอะไรอยู่? จริงๆแล้วชายชาวจีนคนนั้นเป็นใครกันแน่? ”

“เจ้าหน้าที่ชาวจีนธรรมดาๆคนหนึ่ง! ก่อนหน้านี้ก็เคยบอกไปแล้วนี่” ที่น่าพูดพร้อมมองไปที่เขา

“บ้าเอ๊ยยย! แต่คุณก็ไม่ได้บอกว่าเขาจะเก่งขนาดนี้!” อาบูตลูหันไปพูดกับที่น่าพร้อมพูดต่ออีกว่า “เรื่องตอนนี้ดูเหมือนว่ามันเกินกว่าที่ตกลงกันไว้เ คุณจะแก้ปัญหานี้อย่างไรตอนนี้ผมต้องการที่สองแสนดอลล่า?”

“ฉัน…” ที่น่าพูดอย่างกระอักกระอ่วมเพราะก่อนหน้านี้เธอมั่นใจอย่างมากว่าจะได้รับการตอบแทนจากชาวอเมริกันในการจับกุมตัวเซี่ยเหลี่ยแต่ตอนนี้เธอยังจับตัวเขาไว้ไม่ได้ เธอจึงไม่สามารถจะหาเงินจํานวนสองแสนดอลล่ามาให้อาบูตลูตอนนี้ได้

อาบูตูลูโกรธมากพร้อมพูดต่อทันทีว่า “คุณยังไม่มีเงิน? แต่ต้องการที่จะให้ผมจับตัวพวกเขาเลยงั้นเหรอ! ”

สิ้นเสียงคําพูดกองกําลังอิกคาหลายคนที่อยู่ในบริเวณนั้นก็หันปากกระบอกปืนไปที่ทีน่าโดยไม่ต้องมีคําสั่งออกมา

“ท่านหัวหน้าอาบูตลู คุณจะทําแบบนี้กับฉันไม่ได้นะ” ที่น่าพูดอย่างกลุ้มใจ จากนั้นก็พูดต่อทันทีว่า “ตอนนี้พวกเขาไม่สามารถหนีไปจากที่นี่ได้ พวกเขาก็ทําได้แค่ยื้อเวลาเท่านั้นเมื่อถึงเวลาเราก็สามารถไปจับตัวพวกเขาได้ ถึงตอนนั้นฉันจะให้คุณทั้งหมดสามแสนดอลล่า! “

“คุณจะไปเอาสามแสนดอลล่ามาจากไหน?” อาบูตูลพูดออกมาด้วยความโกรธจนเกือบจะควบคุมไม่ได้และตะคอกต่ออีกว่า “ไปหามาเดี๋ยวนี้! ไม่อย่างนั้นผมจะฆ่าคุณซะ! “

ปังปัง! หนึ่งในกองกําลังยิงไปที่ใต้เท้าของที่น่าเพื่อกระตุ้นเธอ

“แล้วคุณจะต้องเสียใจ!” ที่น่าพูด

“ที่” อาบูตูลพูดในลําคอ

ที่น่ายกปืน AK-47 ขึ้นอย่างช้าๆและกําลังจะเดินไปบนเนินเขาพร้อมกับคอยสังเกตุสถานการณ์รอบข้างอย่างระมัดระวัง

ติดตามตอนต่อไป……………