The Trembling World - ตอนที่ 355

TTW:บทที่ 355 ฝากขาย

“ถ้าผมต้องการซื้อเธอ เธอจะทําอะไรได้บ้าง” หลิวกําสอบถาม

“คุณถามว่าคุณจะทําอะไรกับผู้หญิงคนนี้งั้นหรอ?คุณสามารถทําทุกสิ่งที่คุณต้องการกับเธอได้ตราบใดก็ตามที่คุณไม่ได้ฆ่าเธอทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณทํากับเธอคณะกรรมการชนชั้นสูงจะไม่สนใจ” พ่อค้าเริ่มหัวเราะเสียงดังเพื่อพิสูจน์จุดยืนของเขาเขาเอื้อมมือเข้าไปในกรงแล้วลูบไล้ผู้หญิงคนนั้น

ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ต่อต้านการล่วงเกินของพ่อค้าเธอสั่นด้วยความกลัวและเผยสีหน้าน่าสงสารจับจ้องมาที่หลิวกํา หลิวกํา มองไปที่ป้ายราคาเหนือกรง ผู้หญิงคนนี้มีร่างกายที่ดีและใบหน้าสวยป้ายราคาของเธอคือ 2500 คะแนน หากเปรียบเทียบกับราคาอาหารกลางวันแล้วเธอคนนี้มีราคาอยู่ประมาณ 2,500 หยวน

“คุณต้องการที่จะซื้อไหม?ถ้าคุณต้องการซื้อผมสามารถให้ส่วนลดแก่คุณได้”พ่อค้ากล่าวกับ หลิวกํา

“ถ้าคุณซื้อฉันฉันสามารถช่วยให้คุณได้รับคะแนนได้ ได้โปรดซื้อฉัน!”ผู้หญิงคนนั้นอ้อนวอนการใช้ชีวิตในกรงนี้เลวร้ายยิ่งกว่าชีวิตของทาส

หลิวกํา มองผู้หญิงคนนั้นเป็นครั้งสุดท้ายเขาไม่สามารถช่วยเหลือสถานการณ์ของเธอได้ เมื่อเขาเริ่มเดินออกไปจากจุดนั้นผู้หญิงหลายคนที่ถูกขังในกรงเริ่มกรีดร้อง “ซื้อฉัน!ซื้อฉัน!” พวกเธอต้องการที่จะขายตัวเองพวกเธอต้องการเป็นทาสทางเพศมากกว่าอยู่ในกรง

แม้ว่า หลิวกํา จะรู้สึกแย่กับการค้ามนุษย์ในตลาดแห่งนี้แต่เขาก็ยังไม่ลงมือทําอะไร ใครๆก็สามารถจินตนากกรได้ว่าใน The Trembling World ต้องเจอสถานการณ์แบบนี้เกิดขึ้นทุกวัน แม้ว่าเขาจะต้องการแก้ไขสถานการณ์แบบนี้แต่เขาก็ไม่มีสิทธิ์

แม้ว่าเขาจะช่วยชีวิตผู้คนเหล่านี้ออกจากกรงแต่เขาก็ไม่สามารถรับผิดชอบต่อพวกเธอได้ เขาไม่สามารถให้อาหารกับพวกเธอ พวกเธอจะถูกจับโดยหมู่บ้านไม่ช้าก็เร็ว แล้วเหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นซ้ําๆ

แผนเดิมของ หลิวกํา คือวิ่งผ่านตลาดเล็กๆ จนกระทั่งเขาได้ยินเสียงกรีดร้องของสาวคนหนึ่งจากในกรงเธอตะโกนเสียงแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่น หลิวกําสามารถได้ยินคําพูดของเธอได้อย่างชัดเจนมันเป็นเสียงที่คุ้นเคยดังนั้นเขาจึงหยุดและพยายามหาที่มาของเสียง

“พี่ใหญ่ฉันคือคนที่แลกเปลี่ยนสาหร่ายกับคุณก่อนหน้านี้คุณจําฉันได้ไหม” หญิงสาวคนหนึ่งที่ถูกขังเริ่มตะโกนไปยัง หลิวกำ เช่นเดียวกับผู้หญิงคนอื่นๆเธอสวมเสื้อผ้าน้อยชิ้นตัวสั่นด้วยความเหน็บหนาว

หลิวกํา จําได้ทันทีว่าหญิงสาวคนนั้นคือ ลี่ดิงซิน เนื่องจากเสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่งและใบหน้าสกปรกร่างกายที่หมักหมมของเธอในขณะที่เธอแกล้งทําเป็นคนบ้าทําให้ราคาซื้อของเธอไม่สูงมากป้ายราคาของเธอนั้นอยู่ที่ 1,000 คะแนน

“หึม…คุณสนใจเธองั้นหรอ เธอเป็นคนบ้า แต่ถ้าคุณมัดเธอเอาไว้แล้วทําความสะอาดเธออาจจะดูดีทีเดียว นี่คือสิ่งที่ถูกที่สุดในร้านของผม”เจ้าของร้านเดินออกมาพร้อมกับถังน้ําและสาดน้ําไปที่ ลี่ดิงซิน ราวกับว่าเขา กําลังทําความสะอาดสุนัข

ภายในบริเวณวิทยาลัยแห่งนี้ระบบน้ําประปาได้รับการซ่อมแซมแหล่งน้ําจากทะเลสาบที่ใกล้ที่สุดจึงถูกดึงมาใช้ในชีวิตประจําวัน ถึงแม้ว่าวิทยาลัยจะตั้งอยู่บนเขา แต่มันค่อนข้างหนาวเมื่อน้ําเย็นถูกสาดลงบนตัวของ ลี่ดิงซิน เธอกรีดร้องออกมาในขณะที่เจ้าของร้านหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง

“พอแล้ว!เธอเป็นหนึ่งในเพื่อนของผม ปล่อยเธอออกจากกรง” หลิวกํา ประกาศ

“ไม่มีปัญหาเพียงแค่มอบ 1,000 คะแนนให้กับผม นี่คือข้อเสนอต่ําที่สุดผมไม่สามารถลดราคาให้มากกว่านี้ ได้แล้ว”เจ้าของร้านลูบมือเตรียมรอรับเงินของเขา

“ผมไม่มีคะแนนสะสมมากมายผมบอกคุณไปแล้วว่าเธอคือเพื่อนของผมคุณไม่ควรจับเธอมาตั้งแต่แรก” หลิวกําเน้นเขาไม่ต้องการทําให้เกิดปัญหาใหญ่เขาพยายามแก้ปัญหานี้อย่างสงบ

“เพื่อนอย่างนั้นหรอ?มีเพื่อนมากมายในโลกใบนี้หากคุณพบเธอครั้งเดียวและเรียกเธอว่าเพื่อนทุกๆคนที่นี่ก็คงเป็นเพื่อนของคุณ ผมจะทําธุรกิจได้อย่างไร เธอถูกจับมาจากภายนอกและนํามาฝากขายกับผมหากคุณรู้ว่าเธอเป็นเพื่อนของคุณคุณควรปฏิบัติตามกฎและชําระค่าใช้จ่ายที่เจ้าของร้านไม่ได้ประทับใจคําพูดของหลิวกํา

“ผมไม่มีคะแนนมากมาย” หลิวกํา ต่อ

“คุณมีเท่าไหร่?เนื่องจากเธอเป็นเพื่อนของคุณผมจะให้ส่วนลด 10% คุณมี 900 คะแนนไหม?หากคุณมีน้อยกว่านี้ผมไม่คิดจะขายเธอ”เจ้าของร้านตอบ

“ผมเป็นผู้มาใหม่ผมมีคะแนนสะสมเพียงไม่กี่คะแนนเท่านั้น” หลิวกํา ดึงตัวคะแนนออกมาจากกระเป๋าของเขาและมอบให้พ่อค้า

“ด้วยคะแนนเพียง 5 คะแนนคุณต้องการพาเธอออกไป?ล้อเล่นหรือเปล่า”เจ้าของร้านขมวดคิ้ว เขาเข้าใจสถานการณ์ว่าผู้เล่นใหม่คนนี้เพิ่งเข้าร่วมและต้องการซื้อผู้หญิง มันเป็นเรื่องตลกที่ผู้เล่นต้องการซื้อผู้หญิงเพียงใช้คะแนนเล็กน้อย

“ผมจะบอกคุณอีกครั้ง เธอเป็นเพื่อนของผม เธอไม่ควรถูกจับมาตั้งแต่แรก นี่เป็นความผิดของคุณ ผมไม่ต้องการทะเลาะกับคุณ แต่ผมต้องการพาเธอไปกับผม” หลิวกําเริ่มขึ้นเสียง

“ผมเข้าใจความรู้สึกของคุณ แต่ผมไม่ได้เป็นคนจับเธอ ชนชั้นสูงจับเธอมาแล้วฝากไว้ที่ร้านของผม หากคุณต้องการพาเธอไปคุณต้องไปคุยกับชนชั้นสูงคนนั้น โปรดอย่าทําให้เป็นเรื่องยุ่งยากสําหรับผมผมเป็นเพียงเจ้าของร้านเล็กๆ ผมทํางานหนักทุกวันแต่ผมได้รับคะแนนน้อยมาก”เจ้าของร้านเริ่มพูดเสียงต่ํา

“โอเคผมจะไม่ทําให้คุณลําบาก โปรดบอกผู้เล่นคนที่ฝากขายที่ร้านของคุณ ผมจะเจรจากับเขาเป็นการส่วนตัว” หลิวกํา ตอบหลังจากคิดเรื่องนี้สักพักเนื่องจากเจ้าของร้านไม่สามารถตกลงข้อเสนอที่ดีที่สุดของพวกเขาทั้งคู่

การเจรจาต่อรองและใช้เหตุผลกับ หลิวกํา นั้นง่ายมากเพียงผู้เล่นที่จับเพื่อนของเขามาขอโทษสําหรับการกระทําของเขาแล้วปล่อย ลี่ดิงซิน หลิวกํา ก็จะไม่โต้แย้งเรื่องนี้อีกต่อไปไม่อย่างนั้น…เขาคงต้องใช้วิธีอื่นในการเอาชนะพวกเขาไม่ว่าด้วยวิธีใดปัญหานี้จะได้รับการแก้ไข

“ผมต้องเฝ้าร้าน!ผมจะปล่อยไว้โดยไม่มีใครดูแลได้ยังไง คนที่คุณต้องการพบนั้นเป็นชนชั้นสูงชนชั้นสูงนั้น ไม่มีเวลาว่างที่จะมาคุยกับคุณ เขาไม่ใช่คนที่ผมสามารถเชิญมาได้อย่างง่ายดายโปรดอย่าทําให้มันเป็นเรื่องลําบากมากกว่านี้”เจ้าของร้านส่ายหัว