The Trembling World - ตอนที่ 345
ITW:บทที่ 345 ทุกทิศทาง
หมีกลายพันธุ์รู้สึกกระวนกระวายใจ มันยอมแพ้เรื่องถ้ําแล้วทําไมมนุษย์นี้ถึงไม่หยุดไล่ตามมัน? บางทีมนุษย์จะสนใจเรื่องอื่น? ถึงได้ติดตามมัน ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่เรื่องดีนัก!
หมีกลายพันธุ์พยายามวิ่งเข้าไปในป่า แต่เนื่องจากมันไม่สามารถสลัดนาน่าได้ ยินฮี จึงสามารถติดตามตําแหน่งของมัน
เพียงไม่นานหมีก็ไม่สามารถวิ่งได้อีกต่อไป ขาของมันถูกตัดออกเป็นชิ้นเนื้อด้วยฟันของนาน่า
แม่หมีจะมีกําลังมากพอที่จะใช้ขาเดียวของมันฉีกรากต้นไม่ได้ แต่ดูเหมือนสถานการณ์ปัจจุบันพลังของมันจะใช้ไม่ได้ผล สุนัขหุ่นยนต์ตัวนี้ยังคงกัดเข้าไปในขาของมัน แม้ว่ามันจะสามารถขยับขาของมันได้แต่ก็ยากที่จะบอกได้ว่ากระดูกส่วนใดบ้างที่หัก ตอนนี้มันกําลังหอบและอยู่ในสถานการณ์ที่เจ็บปวด
หลิวกํา และ ยินฮี เข้าไปจัดการกับหมี ยินฮี รู้ว่านาน่าไม่สามารถจัดการกับสถานการณ์ดังกล่าวได้ดังนั้นเธอจึงยิงเลเซอร์ไปยังหมีกลายพันธุ์
หมีกลายพันธุ์ไม่ได้มีเปลือกแข็งเหมือนกับปูยักษ์ดังนั้นความสามารถในการป้องกันมันจึงแย่กว่าปูยักษ์ เลเซอร์ทิ้งหลุมไว้บนร่างกายของหมี ด้วยการเจาะของเลเซอร์ทําให้เลือดไหลออกมาจากบาดแผล
มีกลายพันธุ์รู้สึกว่าความตายกําลังมาเยือนมัน แม้ว่ามันจะเจ็บปวดมันพยายามเหวี่ยงขาที่บาดเจ็บและสะบัด นาน่าหลุดออกไปพร้อมกับชิ้นเนื้อ มันกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดในขณะที่พยายามวิ่งหนีเข้าไปในป่าอีกครั้ง
นาน่าพุ่งจู่โจมอีกครั้ง คราวนี้สุนัขตัวเล็กๆให้พุ่งเข้าไปยังบาดแผลเดิมของเลเซอร์ ดังนั้นมีจึงไม่สามารถจัดการกับนาน่าได้อีก มันพยายามอดทนต่อความเจ็บปวดและพยายามวิ่งหนี มันไม่ยอมให้ ยินฮี และ หลิวกํา จับมันโดยง่าย ในขณะเดียวกัน ยินฮี ก็พยายามยิงปืนเลเซอร์ไปที่หมีเมื่อเธอมีโอกาส หลังจากผ่านไป 1 ชั่วโมง การไล่ล่ากลายพันธุ์ก็จบลง มันไม่สามารถหนีต่อไปได้เนื่องจากสูญเสียเลือดเป็นจํานวนมาก
“เอาไงต่อ?” หลิวกํา รู้สึกไม่เต็มใจที่จะเข้าใกล้กลายพันธุ์ มันอาจจะแกล้งตาย?แต่นี่ก็เป็นโอกาสสําหรับเขาที่จะไปถึงระดับ 10
สามารถในการสู้รบของมีกลายพันธุ์ตัวนี้อ่อนแอเกินไปอย่างน้อยมันก็อ่อนแอเมื่อเทียบกับปูยักษ์ พวกเขาเพียงใช้ความพยายามมากขึ้นก็สามารถจัดการมันได้ เรื่องนี้ผิดปกติเกินไปบางทีมันอาจจะไม่ใช่สัตว์ระดับสูง ไม่อย่างนั้นทําไมมันถึงได้อ่อนแอแบบนี้ ?
หลิวกํา รู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมากเมื่อเดินเข้าใกล์นี้กลายพันธุ์ เขาเข้าใกล้อย่างระมัดระวังแล้วยัดระเบิดมือลงไปบนบาดแผลบนร่างของหมี เพื่อให้มันระเบิดจากภายใน
ปัญหาคือหลังจากการระเบิดออกแล้วไม่มีดวงไฟสีดําหลุดออกมาจากร่างกายของมัน ในความเป็นจริงมัน ทําให้ร่างกายของหมีพองตัวมากขึ้น
ยินอียิงเลเซอร์ของเธอ ไปที่ร่างกายที่พองออกของหมี แต่ไม่สามารถทําอันตรายใดๆได้
“บัดซบ! เขาไม่สามารถเลื่อนระดับครั้งที่สองของเขาได้” หลิวก่า รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติกับสถานการณ์นี้….หมีตัวเดิมที่ได้รับบาดเจ็บกําลังลุกขึ้นยืน คราวนี้ดวงตาของมันดําสนิทไม่มีสัญญาณของสติปัญญาอยู่ในดวงตาของมัน นอกจากนี้ขนของมันยังกลายเป็นหนามคม
ในตอนนี้ลักษณะของมันคล้ายกับเม่น
“ไม่ดีแล้ว!” ยินฮี กรีดร้องในขณะที่เธอพยายามผลัก หลิวกํา ลงกับพื้น ในเวลาเดียวกันเงาของขนหนามก็พุ่งออกมาทุกทิศทาง ขนหนามสีดํานี้ทิ้งร่องรอยไว้บนต้นไม้มันพุ่งทะลุผ่านต้นไม้ต้นจนกว่าแรงผลักดันของขนหนามจะหมดลง
หมีกลายพันธุ์ตัวนี้มีสถานะ 2 สถานะ หลังจากที่มันได้รับบาดเจ็บสาหัสมันได้เปลี่ยนเข้าสู่สถานะที่ 2 ในสถานะนี้มันสามารถยิงขนหนามที่หนาแน่นออกมาได้
ถ้า ยินฮี ไม่ได้ใช้ร่างกายของตัวเธอเองปิดบังร่างกายของ หลิวกํา เอาไว้ ในตอนนี้ร่างกายของเขาคงเต็มไปด้วยรูหนาม เกราะหมอกจะได้รับความเสียหายอย่างรุนแรง
หมีชนิดนี้แม้แต่นาน่าก็ไม่สามารถสร้างความเสียหายได้มากนัก แม้ว่าเลเซอร์ของ ยินฮี จะสามารถสร้างความเสียหายให้กับหมีได้ แต่มันก็สร้างเพียงรอยแตกร้าวบนผิวของมันเท่านั้น ดูเหมือนว่าผิวของมันจะกลายเป็นเกราะหนาๆ
“ซ่อนตัวไว้ก่อน อย่าเพิ่งออกไปจนกว่าฉันจะจัดการกับหมีตัวนี้ได้ ฉันจะเรียกหาคุณอีกครั้ง” ยินฮี บอกกับ หลิวกํา
“คุณมีพลังงานเพียงพอหรือเปล่า?” หลิวกํา กังวลมาก
“พอฉันจะใช้พลังงานของ 3 เดือนที่เหลือ มันน่าจะสามารถเอาชนะได้แล้ว” ยินฮี ตอบ
หมีกลายพันธ์พุ่งเข้าหา ยินฮี และ หลิวกํา มันกางกรงเล็บของมัน ฟาดลงต้นไม้ที่รับแรงฟาดกรงเล็บของมันหักลงทันที
หลิวกํา พยายามใช้ [Psychic Shock]กับหมีหนามตัวนี้แต่มันไม่ได้ผล ดูเหมือนว่าเมื่ออยู่ในสถานะนี้มันไม่มีจิตใต้สํานึกดังนั้นทักษะนี้จึงใช้ไม่ได้ผล
หลิวกํา หลบหนีไปจากสถานที่ตรงนั้นเขาไม่สามารถช่วยอะไรได้ในขณะนี้ เขาอาจเป็นภาระให้กับ ยินฮี และนาน่าถ้าหากเขายังคงอยู่ที่นั่น การต่อสู้ครั้งนี้มากพอที่จะทําให้พวกเขาสั่นสะเทือน หลิวกํา ยืนห่างออกไปประมาณ 100 เมตรเขายังคงรู้สึกถึงแรงสั่นสะเทือน เขาสามารถจินตนาการได้ว่าการต่อสู้จะต้องเข้มข้นขนาดไหน
หลิวกํา คิดว่าด้วยความสามารถในการป้องกันและพลังอันยอดเยี่ยมของเขาพร้อมกับความสามารถในการหายใจใต้น้ําของเขาเป็นเรื่องที่แข็งแกร่ง จนถึงตอนนี้เขาไม่มีที่กระตุ้นความสามารถทางกายภาพอย่างเหมาะสมอย่างน้อยเขาได้รับการสนับสนุนในการต่อสู้เขาคงไม่ยืนขี้เกียจแบบนี้
เขายังไม่แน่ใจว่า ยินฮี และนานาสามารถจัดการกับหมีหนามนานเท่าไหร่ถึงจะฆ่ามันได้?ถ้าใช้พลังงานมากเกินไปการต่อสู้ในครั้งนี้จะไม่คุ้มค่า
บางครั้ง หลิวกํา แอบเข้าไปใกล้กับสนามรบ จากระยะไกลเขาสามารถมองเห็นความวุ่นวายของสนามรบได้ต้นไม้ที่อยู่ในบริเวณใกล้เคียงถูกบดขยี้ มีร่องรอยของหนามติดอยู่บนต้นไม้ จํานวนหนามบนหลังของมันลดลงอย่างเห็นได้ชัดดูเหมือนว่ามันพึ่งพาการใช้ประโยชน์จากขนหนามมากที่สุด การที่ ยินฮี และนาน่าจะฆ่าหมีได้เป็นเรื่องของเวลาเท่านั้น