The Trembling World - ตอนที่ 339
ITW:บทที่ 339 ข่ม
“พี่ใหญ่หลิวคุณตื่นแล้ว? ที่คุณล่วงลงไปคุณเจ็บไหม?ผมเสียใจมากผมไม่สามารถรักษาความมั่นคงได้” ฮันกวงมิน รีบเข้าไปช่วย หลิวกํา
“ไม่ ไม่เป็นไรไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไร” หลิวกํา ส่ายหัว เมื่อมาถึงจุดนี้เพราะไข้สูงทําให้เขารู้สึกง่วงและวิงเวียนราวกับเขาดื่มแอลกอฮอลแม้กระทั่งคําพูดของเขายังเป็นเสียงกระซิบและเลือนลาง
“พี่ใหญ่หลิวผมจะไม่ปล่อยให้อะไรเกิดขึ้นกับคุณ” ฮันกวงมิน พูดตั้งแต่ที่ หลิวกํา บาดเจ็บเขาได้รับบทบาทเป็นผู้นําชั่วคราวในการตัดสินใจ แต่เขายังไม่พร้อมสําหรับตําแหน่งนี้เลย
ดังนั้นเขาต้องการให้ หลิวกํา ฟื้นตัวอย่างรวดเร็วด้วยวิธีนี้มันจะช่วยลดภาระบนบ่าของเขาได้ แต่ดูเหมือนว่า มันคงไม่ใช่เร็วๆนี้ หลิวกํา ดูเหมือนแย่กว่าก่อน สภาพของเขาแย่ลง
“หัวหน้าฮันมีถ้ําขนาดเล็กอยู่ข้างหน้า ดูเหมือนว่าฝนกําลังจะตกอีกครั้งเราควรมุ่งหน้าไปยังถ้ํานั้นเพื่อนหลบฝนดีไหม?”เจียงจินหยวนและ หยงเกาพูดขึ้นในขณะที่พวกเขาเดินออกไปสํารวจข้างหน้า
“อา.. เข้าไปในถ้ํา” ฮันกวงมิน วาง หลิวกํา ลงบนเปล จากนั้นเขาและ เชาเหมิง ยกเปลต่อไป
“ถ้ําอย่างนั้นหรอ?มันอาจมีสัตว์ร้าย….หวังว่าคงไม่ใช่ถ้ําหมี?” หลิวกํา พึมพําแต่เสียงของเขาเบาเกินไปจึงไม่มีใครได้ยิน
ในขณะที่พวกเขาเดินเข้าไปใกล้ถ้ําพวกเขาอยู่ห่างประมาณ 10 เมตรพวกเขาก็ได้กลิ่นฉุนออกมาจากถ้ํา จากนั้นเขาก็เห็นหมีกลายพันธุ์ระดับสูงอยู่ที่ทางเข้าถ้ํา
การเผชิญหน้ากับหมีกลายพันธุ์ทําให้พวกเขานึกถึง เหว่ยเหลียง และนักวิทยาศาสตร์หญิงที่เสียชีวิตไป พวกเขารู้สึกหวาดกลัวมาก
“สร้างแนวป้องกัน!ปกป้องพี่ใหญ่หลิว!” ฮันกวงมิน ตะโกน สภาพปัจจุบันของพวกเขาไม่สามารถที่จะต่อสู้กับหมีได้ ถ้าพวกเขากระจายตัวกันออกไปพี่ใหญ่หลิวจะเป็นคนแรกที่ตาย พวกเขาไม่สามารถอยู่รอดเพียงลําพังในที่แห่งนี้ได้
คําถามเดียวก็คือพวกเขาจะทําอย่างไร
ในขณะที่สมาชิกกลุ่มทั้ง 3 คนอยู่ใกล้กับ ฮันกวงมิน พวกเขาหยิบไม้ขึ้นมาและมุ่งเป้าไปที่หมี ในเวลาเดียวกันพวกเขาก็ส่งเสียงดังตามที่พี่ใหญ่หลิวบอกหนีนั้นกลัวเสียงดังดังนั้นพวกเขาลองเสี่ยงดู
เมื่อมีกลายพันธ์ก้าวเข้ามาข้างหน้า 2ก้าว มันคํารามเสียงดังพร้อมกับกางเล็บเพื่อที่จะโจมตีสิ่งที่อยู่ข้างหน้า
ดูเหมือนว่าการส่งเสียงดังจะไม่ได้ผลแต่ทําให้มันโกรธมากยิ่งขึ้น
สมาชิกทั้ง 4 คนสั่นสะท้านไปด้วยความกลัวพวกเขารู้สึกตื่นตระหนก ในขณะที่พวกเขาเห็นหมีกําลังยกขา พวกเขาก็ได้ยินเสียงจากด้านหลัง เมื่อหมีได้ยินเสียงคํารามนี้มันแสดงออกถึงสัญชาตญาณความหวาดกลัวมันรีบย้อนกลับไป
หลิวกํา ลุกจากเปลและใช้พลังทั้งหมดในการส่งเสียงดังเพื่อไล่หมี
“แกอยากจะโดนอีกครั้งใช่ไหม?ออกไปเดี๋ยวนี้!ก่อนที่ฉันจะโกรธ!” หลิวกํา เดินเข้าไปใกล้ในขณะที่เขาตะโกน
หมีกลายพันธุ์ไม่ได้หนีไปมันยังคงยืนอยู่ในขณะที่พ่นลมหายใจที่มีกลิ่นเหม็นน่าขยะแขยงออกมา หลิวกํา ไม่สามารถที่จะทําอะไรได้อีกต่อไป
“กําหนดเป้าหมายการโจมตีไปที่ดวงตา!” หลิวกํา กล่าวในขณะที่เขาใช้ความสามารถของ [Psychic Shock] กับหมี
เมื่อ ฮันกวงมิน ได้ยินคําสั่งเขาเปิดใช้ Meteor Cannon ของเขาทันทีเขาขว้างหินที่อยู่ในมือไปยังดวงตาของหมี
เมื่อมีกลายพันธุ์ระดับสูงรู้สึกตัวจากทักษะของ หลิวกํา มันก็รู้สึกเจ็บปวดจากดวงตาของมัน เมื่อมันเห็น หลิวกํา อีกครั้งมันก็จําถึงการต่อสู้เมื่อคืนที่ผ่านมา มันก้าวถอยหลัง 2 ก้าวแล้วคํารามออกมาก่อนจะวิ่งหนีเข้าไปในป่า
เมื่อ หลิวกํา สามารถยืนยันได้ว่าหมีได้ละทิ้งรังของมันไปแล้วเขาไม่สามารถทรงตัวได้อีกต่อไป ฮันกวงมิน รีบวิ่งเข้ามาช่วยเหลือ หลิวกํา ก่อนที่เขาจะตกลงพื้น
การเผชิญหน้าในวันนี้นี้ยากกว่าเมื่อคืนที่ผ่านมาสภาพของ หลิวกํา ไม่สามารถที่จะต่อสู้กับแรงของหมีกลายพันธุ์ได้ หมีได้รับประสบการณ์ที่เจ็บปวดกับดวงตาของมันมันจึงขาดสติ ถ้ามันฉลาดขึ้นเล็กน้อยมันจะไม่ถูกขับไล่อย่างง่ายดาย
หลิวกํา ใช้พลังทั้งหมดที่เหลือของเขาออกไปแล้วตอนนี้เขากลับมาอ่อนแออีกครั้ง
“เข้าไปในถ้ํา จากนั้นใช้พุ่มไม้เป็นกําแพงกั้นทางเข้าถ้ําเอาไว้ นอกจากนี้เราต้องมีกองไฟด้วย..” หลิวกํา ยํากับ ฮันกวงมิน หากไม่มีคําแนะนํา ฮันกวงมิน อาจตัดสินใจผิดพลาดอีกครั้ง
“อยู่ในถ้ําอย่างนั้นหรอ?คือถ้ําของหมีกลายพันธุ์ ถ้าเกิดว่ามันกลับมา…” ฮันกวงมิน ยังพูดไม่จบ แต่เขาก็ต้องหยุดความคิดด้วยสภาพปัจจุบันของ หลิวกํา แล้วถ้าหมีกลับมาคงไม่มีใครสามารถทนต่อการโจมตีของหมีได้
“มันมีสติปัญญา มันเข้าใจผิดคิดว่าเราจะโจมตีมัน ตราบใดที่เราอยู่ในถ้ําแห่งนี้มันจะรู้สึกกลัวเรา ถ้าเราวิ่งออกไปมันจะคิดว่าพวกเรานั้นหวาดกลัวมันและมันจะพยายามโจมตีเราอีกครั้ง ตราบใดที่เราสร้างแนวป้องกันตําแหน่งของเราเอาไว้มันจะคิดว่าพวกเรานั้นแข็งแรง และไม่กล้าที่จะโจมตีพวกเรา..” หลิวกํา อธิบาย
นี่เป็นสิ่งเดียวที่พวกเขาทําได้ การออกจากถ้ําแห่งนี้เป็นสัญญาณบอกถึงความอ่อนแอทุกคนจะตาย ตราบใดที่พวกเขาอยู่ที่ถ้ําแห่งนี้พวกเขายังคงมีโอกาสที่จะรอด สําหรับระยะเวลานั้นขึ้นอยู่กับโชคชะตา
“ยอดเยี่ยมไปเลยพี่ใหญ่หลิว!พวกเราจะอยู่ในถ้ํานี้” ฮันกวงมิน เข้าใจทันทีและนํา หลิวก เข้าไปยังถ้ําทางเข้าถ้ําสูงตั้งแต่ 5 ถึง 7 เมตรและกว้างเป็น 10 เมตรด้วยไฟฉายของพวกเขาพวกเขาสามารถมองเห็นขน ของหนีทั้งบนผนังและพื้นได้ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าที่นี่เป็นถ้ําของหมีจริงๆ
ลึกเข้าไปในถ้ํามีกองกระดูกนอกจากนี้พวกเขายังพบ เหว่ยเหลียงและเสื้อผ้าของนักวิทยาศาสตร์หญิงกับส่วนที่เหลือของร่างกาย ถ้ําเต็มไปด้วยความรู้สึกน่าสยดสยอง