The Tale of the Void Emperor เรื่องราวของจักรพรรดิที่ไร้ประโยชน์ - ตอนที่ 162

ตอนที่ 162: อะโพคาลิปที่กึกก้อง

“อืม…..” เอธานสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อสงบสติอารมณ์

“นั่นคือ…การดํารงอยู่ของผู้ปกครองระดับสูงสุด คนๆนั้นใช้ทุกวิถีทางของเขาเพื่อปกป้องตัวเอง และ ฉัน…ทําลายล้างเขา?” ด้วยรอยยิ้มเอธานคํารามออกมา ” มันต้องจี๊ด!! “

ในที่สุดเขาก็เทียบได้กับสิ่งมีชีวิตในชั้นของมิตินี้ แม้จะอยู่ต่ํากว่าระดับเดียวกับคนเหล่านั้นก็ตาม

เขารู้สึกว่าถ้าเขาไม่ได้ใช้พลังทั้งหมดของเขาและต่อสู้ปกติกับธอรินโดยสวมขอบเขตจีโนม จากนั้นเขาก็ยังสามารถเอาชนะธารินได้ ก่อนที่พลังงานจีโนมจะหมด

“พลังงานจีโนมของฉันหมดลงแล้ว ฉันต้องทดสอบว่าต้องใช้เวลากี่วันถึงจะเต็ม” เอธานพึมพําเรื่องนี้ เขาเข้าไปในพื้นที่พิเศษและนั่งลงกับคนอื่นๆ ก่อนที่เขาจะเริ่มฝึก

การเปลี่ยนแปลงในแนวทางปฏิบัติเกี่ยวกับเทคนิคจีโนมของเขารวมถึงบางสิ่ง อย่างแรก วังวนสีม่วงมีขนาดเพิ่มขึ้นประการที่ 2 พลังงานจีโนมก็เปลี่ยนไปเช่นกัน เนื่องจากเขาไม่ต้องการพลังงานต้นกําเนิดเพื่อเติมเต็ม บ่อเพราะพลังงานจีโนมใหม่ มันทั้งแตกต่างและทรงพลังกว่าประการที่ 3 ความเร็วในการดึงพลังงานจีโนมจาก วังวนเพิ่มขึ้น แต่ความจุของบ่อก็เพิ่มขึ้นด้วย ดังนั้นเขาจึงต้องตรวจสอบว่าต้องใช้เวลาเท่าใดในการเติมให้เต็มบ่อ

“ฉันควรเติมบ่อน้ําอย่างน้อย 50% ก่อนต่อสู้ในการทดสอบการนองเลือด เพราะพลังของทุกคนไม่ได้ถูกผนึกไว้ที่นั่น

จากนั้นเขาก็จดจ่อกับการดูดซับพลังงานจากกระแสน้ําวน

ในขณะเดียวกันเทียน่าและคนอื่นๆ กําลังขยายกิ่งที่ 2 ของพวกเขา เพราะด้วยพลังใหม่ที่มาพร้อมกับการส่องสว่าง ของกิ่งที่สองเท่านั้นที่พวกเขาจะสามารถอยู่รอดได้ในการทดสอบการนองเลือด

หลังจากผ่านไป 30 วัน เอธานลืมตาขึ้น ซึ่งมีความตื่นเต้นพลางคิดว่า นี่มันเยี่ยมมาก เราใช้เวลาเพียง 1 เดือนในการเติมน้ําให้เต็มบ่อแต่…”

เขามองดูความคืบหน้าของกิ่งที่ 3 และส่ายหน้าด้วยรอยยิ้มที่บิดเบี้ยว

หลังจากนี้ 1 เดือน ซึ่งจิตวิญญาณที่ 2 ของเขาจะได้เติมเต็มกิ่งที่ 3 ของต้นไม้จีโนมเสร็จ มันก็คงเต็มเต็มได้แค่เพียงจุดเล็ก ๆ เท่านั้น

‘สมมติว่ากิ่งที่ 3 จะเต็มด้วยการเติมเข้าไป 2-3% แล้วฉันต้องใช้เวลา 40-50 เดือนหรือ 4 ปีในการเติมกิ่งที่ 3 ให้เต็มทั้งหมด เฮ้อ เอธานคิดพลางสันศีรษะ เขาตัดสินใจว่าเขาจะปล่อยให้วิญญาณที่ 2 ทํางานกับมัน ในขณะที่เขากําลังจะต้องผ่านระดับ Erudite Palace Plane ไปให้ได้

แต่ก่อนอื่น เขาต้องการสํารวจการทดสอบการนองเลือดก่อน ดังนั้นเขาจึงออกจากพื้นที่พิเศษ

ทิวทัศน์นั้นเหมือนกับครั้งที่แล้ว และมีเพียงทางเดียวในถ้ํากว้างใหญ่แห่งนี้ เขาจึงเริ่มเคลื่อนไหว

เขาสวมมงกุฎบนร่างกายของเขาเพื่อเสริมกําลังและบินไปข้างหน้า

ไม่มีอะไรใหม่ในเส้นทางที่กว้างใหญ่นี้ข้างพื้นดินและหินสีเลือด เขาเพิ่มความเร็วด้วยบาเรียตรวจจับและบินได้เร็วยิ่งขึ้น

ผ่านไป 10 นาที เอธานยังคงบินอยู่ แต่จู่ๆ หน้าเขาก็เปลี่ยนไปในขณะที่เขาพึมพํา 

“อึก…”

*บูม…..*

เขารู้สึกถึงพลังจากเบื้องบน แต่มันก็สายเกินไปแล้วที่เขาถูกกระแทกด้วยของแข็งและกระแทกกับพื้น

*อ๊อก…*

หลังจากกระอักเลือดออกมาเต็มปาก เอธานยืนขึ้นและเห็นสิ่งที่ชนเขา

*กรรรรร์…*

มันเป็นไวเวิร์นที่มีสีเทา มีลวดลายสีแดงสดที่ลําตัวและปีกของมัน

เอธาน ถูกปิดล้อมแต่เขาไม่ได้รับความเสียหายมากเท่าที่เขาคาดไว้ มีความเสียหายภายในบ้าง แต่กระดูกของเขาไม่หักมีเพียงรอยร้าวบนกระดูกสันหลังส่วนเดียวที่เขาถูกกระแทก และมันหายอย่างรวดเร็วด้วยพลังงานคริสตัลสีขาว

“ดูเหมือนว่าร่างกายของฉันจะมีพลังมากกว่าที่คาดไว้มาก…เอธานคิด ขณะเช็ดเลือดรอบปากของเขา

แม้ว่าไวเวิร์นจะไม่ทรงพลังเท่าธอริน แต่ก็ยังเป็นระดับที่ดํารงอยู่สูงกว่าเอธาน แต่หลังจากที่ไวเวิร์นโจมตี เขาในที่สุดเขาก็ตระหนักว่าร่างกายของเขาที่ได้รับการขัดเกลาด้วยพลังงานที่ปล่อยออกมาจากแกนยูนิมาและ หลังจากที่เขาสวมมงกุฏมีเขานั้นมีพลังมากกว่าที่เขาคาดไว้ในตอนแรก

“อย่างน้อยฉันก็สามารถยืนยันได้ว่าฉันจะไม่ถูกฆ่าตายในทันทีโดยสิ่งมีชีวิตระดับสูงสุดจากระดับ Ruler Plane หลังจากนี้ไปเอธาน คิดด้วยรอยยิ้มและบินขึ้นไปที่ไวเวิร์น

ไวเวิร์นที่ลอยอยู่บนท้องฟ้าคํารามก่อนที่จะฟาดฟันเข้าหาเอธานหลายครั้งจากปีกของมัน

การรับรู้ของ เอธาน ดีขึ้น และเขาก็เร็วขึ้นกว่าเดิมด้วย ดังนั้นเขาจึงหลบการโจมตีได้อย่างง่ายดาย

ไวเวิร์นคํารามอีกครั้ง ก่อนที่พลังงานบางส่วนจะล้อมรอบปีกของมัน ขณะที่มันพุ่งเข้าหาเอธานด้วยความเร็ว

ไวเวิร์นถูกปกคลุมไปด้วยพลังงานสีขาวด้วยประกายไฟสีแดงเลือดที่แผ่แรงกดดันออกมา แต่เอธานไม่ได้ขยับจากตําแหน่งของเขา เขาใช้ทักษะจีโนมที่เพิ่งได้รับมาแทน: อะโพคาลิปที่ถึงก้อง

เงายักษ์สีม่วงจาง ๆ โผล่ออกมาจากเขา เงานั้นดูคล้ายกับร่างวิญญาณของเอธาน เพราะมันมีเขาสวมมงกุฎบนศีรษะด้วย

เงายักษ์สีม่วงเปิดปาก ขณะที่คลื่นกระแทกสีม่วงจางๆ ปล่อยออกมา แต่ไม่มีเสียงคํารามดังอย่างที่คาดไว้

แต่ไวเวิร์นที่พุ่งเข้าหาเอธานรู้สึกได้ถึงเสียงคํารามที่สั่นสะเทือนในหัวและจิตวิญญาณของมัน พลังงานที่น่าสะพรึงกลัวรอบตัวมันแตกสลายก่อนที่ดวงตาของมันจะไร้ชีวิตชีวาและล้มลง

*ตุ๊ด..*

“หือ?…” เอธานอ้าปากค้าง เขาตรวจสอบบ่อพลังงานของเขาและตระหนักว่าอะโพคาลิปที่กึกก้องกินพลังงานไป 50% ของพลังงานจีโนมของเขา

หลังจากนั้นไม่กี่วินาที เขาก็ส่ายหัวและพึมพําว่า ” นี่เป็นการสิ้นเปลืองพลังงานของจีโนม การฆ่าไวเวิร์น นั้นคงจะง่ายกว่าที่จะต้องใช้พลังนี้ไป ถ้ามันมีไพ่เด็ด แต่อาโพคาลิบที่กึกก้องนี้ช่างน่ากลัวจริงๆ มันทําลายล้างระบบภายในและจิตวิญญาณของคู่ต่อสู้โดยตรง “

พวกเขาสามารถพยายามปกป้องตนเองด้วยพลังงานต้นกําเนิดและพลังงานวิญญาณ แต่ธรรมชาติของพลังของเขาสามารถทําลายการป้องกันภายในและทําลายจิตวิญญาณของพวกเขาได้อย่างง่ายดาย

“ฉันสามารถใช้ทักษะนี้เป็นไพ่ตายได้ แม้ว่าฉันจะสงสัยว่าใครก็ตามที่สามารถทนต่อทักษะนี้ได้ในชั้นนี้ .. ” เอธาน พิมพ์และบินต่อไป