The Tale of the Void Emperor เรื่องราวของจักรพรรดิที่ไร้ประโยชน์ - ตอนที่ 122

ตอนที่ 122: การตื่นขึ้นของมีมี่ และ อเวเลีย ? 

การประชุมสิ้นสุดลง เมื่อพวกเขาตัดสินใจที่จะแอบตรวจสอบอวตารของผู้อาวราธทั้ง 7 แห่งเพราะพวกเขาพบว่าสถานที่ทั้ง 7 แห่งนี้อาจมีบางคนที่เขาคอยดูแลอยู่

สําหรับญาติของผู้อาวุโสฟาง สิ่งเดียวที่ต้องหาคือคนสําคัญที่เกี่ยวข้องกับเขา เขามีหน่วยงานส่วนตัวที่ครอบครัวของเขาจัดการ เช่นเดียวกับครอบครัวเซนฟอร์ดของพวกเขา ดังนั้นการหาคนที่เขาคอยดูแลอยู่จึงง่ายกว่าการหาคนที่ดูแลโดยผู้อาวุโสราธโดยตรง

….

1 เดือนผ่านไป ขณะที่เอธานและคนอื่นๆ ซ้อมวันละ 2-3 ชั่วโมง ในขณะที่เพลิดเพลินกับเวลาที่สถานเลี้ยงเด็กกําพร้าและหุบเขาสายฟ้า-ไฟ

พวกเขายังจัดบรรยายขนาดใหญ่ที่หุบเขาสายฟ้า-ไฟอีกด้วย เพื่อให้ผู้คนสามารถเข้าใจเจตจํานงทั้งหลายได้

…

ภายในสถานที่พิเศษ

เทียน่า อ้าปากกว้าง ขณะที่เธอใส่มังกรตัวใหญ่และยาวของ เอธาน เข้าไปก่อนที่จะดูดเข้าไปในขณะที่ลิ้นของ เอธาน อยู่ในถ้ําสีชมพูของเธอ โดยที่มันสํารวจรสชาติของถ้ํานั้นไปด้วย

ทันใดนั้นเขาก็ใช้การสั่นสะเทือนที่ลิ้นของเขา ในขณะที่ทําน้ําแข็งที่ปลายลิ้นของเขาไปด้วย

” อืม…เอธาน..ตะ-ตรงนั้นมันช่างรู้สึกดี “ร่างกายของเทียน่าสั่นสะท้าน เมื่อลิ้นของเอธาน ขยับอย่างอิสระในขณะที่สั่น

หลังจากนั้นไม่นาน เมื่อพวกเขาและเธอเล่นกันเสร็จแล้ว เอธานก็พูดด้วยเสียงล้อเลียนว่า ” ไปที่ภารกิจของเรา ในการผลิตพลังงานคริสตัลสีขาวกันเถอะ ”

เทียน่า หัวเราะคิกคัก และการต่อสู้ที่ดุเดือดเริ่มขึ้นระหว่างพวกเขา

…

ในช่วง 30 วันที่ผ่านมา เอธาน และ เทียน่า ยังคงเก็บพลังงานคริสตัลสีขาวไว้

และวันนี้ พวกเขาวางแผนที่จะรักษามีมี่และถ้าเป็นไปได้อเวเลียก็เช่นกัน เนื่องจากวิญญาณของเธอใกล้จะฟื้นตัวเต็มที่และในไม่ช้าก็จะตื่นขึ้น

หลังจากออกกําลังกายเสร็จในวันนี้ พวกเขาแต่งตัวและเดินไปหามีมี่ ก่อนจะค่อยๆ ปลดปล่อยพลังงานคริสตัลสีขาวเพื่อฟื้นฟูเธอ

มีมี่ลืมตาขึ้น ขณะที่เธอพูดด้วยรอยยิ้มหวาน ๆ ” รู้สึกอบอุ่นจัง นี่คือพลังของพลังงานคริสตัลสีขาว มีมี่ ต้องการอีก 2-3 ครั้ง ดังนั้นได้โปรดทําต่อไป”

เทียน่า และ เอธาน ยิ้มและดึงพลังงานคริสตัลสีขาวออกมา

มีมี่ยืนขึ้นหลังจากนั้นและพูดด้วยรอยยิ้มที่สดใส “ขอบคุณ พี่เทียน่าและพี่ผู้พิทักษ์”

เอธานลูบหัวแล้วพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่ต้องขอบคุณฉันหรอก ก่อนหน้านี้เธอช่วยฉันมามากแล้ว”

มีมี่หัวเราะคิกคัก หลังจากถูกเอธานลูบแล้วพูดขณะที่ลืมตาโตมองเอธาน “พี่ผู้พิทักษ์ ดูเหมือนที่จะเปิดใช้งานลูกบอลสีดําแล้ว ขอเวลาหน่อยได้ไหม ฉันต้องปลดล็อคมันก่อนเพราะพ่อบอกว่า ฉันสามารถปลดล็อกมันให้กับพี่ได้ หลังจากที่พี่ชายผู้พิทักษ์ใช้งานมันแล้ว”

เอธาน และ เทียน่า อยากรู้เรื่องนี้มากขึ้น ขณะนั้นเอธานก็หยิบลูกบอลสีดําออกมาและส่งให้มีมี่

มีมีสัมผัสลูกบอล และมันก็เริ่มแตกก่อนที่จะหักและเผยให้เห็นสิ่งที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง มันเป็นอาคารขนาดเล็ก

ตัวอาคารดูแปลกมากเพราะมันดูเหมือนยานพาหนะ ส่วนบนเป็นบล็อกสี่เหลี่ยมที่มีรูอยู่ทุกด้าน และโครงสร้างนี้ยืนอยู่ตรงกลางของสิ่งที่ดูเหมือนดอกบัว โดยพื้นฐานแล้ว บล็อกสี่เหลี่ยมที่มีรูนี้อยู่ตรงกลางของดอกบัว แต่สีของบล็อกสี่เหลี่ยมและดอกบัวนั้นเป็นสีดําสนิท

“นี่คืออะไร” เอธาน และ เทียน่า ถามด้วยความสงสัย

แต่มีมี่สายหัวแล้วพูดว่า “มีมี่ไม่รู้ สิ่งเดียวที่รู้คือป่าบอกให้ปลดล็อกลูกบอลสีดําหลังจากที่พี่ผู้พิทักษ์เปิดใช้งานมันแล้ว”

เอธาน แสดงสีหน้าครุ่นคิดก่อนจะถามว่า “เธอรู้ไหมว่าที่นี้คืออะไร”

มีมี่พยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “พื้นที่นี้คือสิ่งที่พ่อของมีมี่สร้างขึ้นโดยใช้ลูกบอลสีดําและ เชื่อมต่อกับมัน โอ้ เดี๋ยวก่อน มันไม่ใช่ลูกบอลสีดําแต่เป็นสี่เหลี่ยมสีดํา ฮิฮิ…”

เอธานถามอีก 2-3 คําถาม แต่มีมี่รู้แค่ไม่กี่อย่างเพราะจําอะไรไม่ค่อยได้

เขาพบว่าพื้นที่นี้ถูกสร้างขึ้นโดยทําให้จิตวิญญาณของเขาเป็นสื่อกลาง และการทําเช่นนั้น ทําให้จิตวิญญาณของเขามีพลังมาก

สําหรับจุดประสงค์ของพ่อแม่ของมีมีและเหตุผลที่พวกเขาทําสิ่งนี้ มีมี่ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับเรื่องนี้ ทั้งหมดที่เธอรู้คือ ในขณะที่พวกเขากําลังหลบหนี พ่อของมีมีหยุดและชี้ไปในทิศทางของที่ๆหนึ่ง ก่อนที่จะคว้าวิญญาณของเอธานและเริ่มจัดการสิ่งต่าง ๆ ด้วยการใช้จิตวิญญาณของเอธานเป็นสื่อกลาง

เอธานมีใบหน้าแปลก ๆ ขณะที่เขาคิดว่า ‘เป็นไปได้ไหมที่เขาสุ่มจับวิญญาณและนั่นอาจเป็นฉัน?’

‘ คงไม่ใช่ไหม?’ เอธาน คิดเกี่ยวกับสิ่งต่างๆ หลังจากฟังทุกสิ่งที่มีมีพูด

แต่พอคิดแล้วก็นึกอะไรไม่ออก เขาก็นึกขึ้มมาในใจว่า “อ่า…ยังไงก็เถอะ เนื่องจากตอนนี้ฉันยังมีชีวิตอยู่ ฉันจะใช้ชีวิตอย่างเต็มที่และกลับสู่โลก เมื่อฉันสามารถหาทางได้ ฉันแค่หวังว่าลุงกับป้าจะสบายดี ”

จากนั้นเขาก็มองไปที่ กล่องสี่เหลี่ยมสีดํา บนดอกบัวนั้น และตัดสินใจตั้งชื่อสิ่งนี้ว่า อาร์ค เนื่องจากเป็นคําที่เขาได้ยินมา 2 ครั้งแล้ว

จากนั้นเขาก็ใส่มันไว้ในอาณาจักรวิญญาณของเขา ในขณะที่มีมีกล่าวว่า “พี่ผู้พิทักษ์ รับนี้ไป นี่คือบทสวดของเทคนิคจีโนม ส่วนสิ่งที่ท่านจะได้รับ ขึ้นอยู่กับอึมม.ที่จริงมีมีก็ไม่รู้ว่ามันทํางานอย่างไร แต่พี่จะได้รับพลังพิเศษ ”

เธอชี้นิ้วไปที่ เอธาน ขณะที่แสงสีทองปล่อยออกมาจากนิ้วก้อยของเธอ และเข้าไปในหน้าผาก ของ เอธาน เมื่อเขาได้รับข้อมูลบางอย่าง

หลังจากทําเช่นนั้น มีมี่ก็มองไปที่วิญญาณของอเวเลียแล้วพูดว่า “พี่ผู้พิทักษ์ พี่สามารถดูเทคนิคจีโนมได้ในภายหลังได้ ตอนนี้มีมต้องการช่วยพี่สาวอเวเลีย และกินอาหารของเธอ หลังจากนั้น”

เอธานพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม ทันใดนั้นก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นได้ ขณะที่เขาถามด้วยความสงสัย “ยังไงก็เถอะ อาหารที่อเวเลียปรุงเสร็จแล้วก็หายไปเป็นเพราะแบบนี้ใช่ไหม”

อันที่จริงเขาแน่ใจว่าเป็นฝีมือของมีมี่ แต่เขาเพิ่งถามไป

มีมี่ทําหน้าทิ้งแล้วพูดด้วยใบหน้าแดงว่า “แต่มันอร่อยมาก จนอดใจไม่ไหว”

เทียน่าแทรกแซงและถามว่า “แม้ว่าวิญญาณของอเวเลียจะฟื้นและฟื้นคืนชีพ แล้วร่า งกายของเธอล่ะ?”

มีมี่หัวเราะคิกคักและพูดว่า “มีมี่สามารถสร้างร่างกายอันทรงพลังให้พี่อเวเลียได้”

เมื่อพูดเช่นนี้ นางก็โบกมือไปทางสระน้ําสีขาว ขณะที่รวบรวมน้ําก่อนที่จะรวบรวมพลังงานต่างๆ ที่มีอยู่มากมายที่นี่

หลังจากนั้น นางก็พูดว่า “พี่ผู้พิทักษ์ นํากล่องสี่เหลี่ยมสีดํานั้นออกไป แล้วทําตามที่ฉันบอก”

เอธาน พยักหน้าในขณะที่เขาหยิบหีบออกมาและทําตามที่มีมีพูด

เขาทําตามที่เธอบอกและปล่อยให้อาร์คดูดซับพลังงานทั้งหมดที่เธอรวบรวมไว้พร้อมกับน้ําสีขาว

” มาม่าบอกว่า ถ้าพี่ชายผู้พิทักษ์ตาย ให้ทําสิ่งนี้เพื่อสร้างร่างกายสําหรับจิตวิญญาณของเขา ดังนั้นฉันคิดว่าวิธีนี้อาจใช้ได้กับพี่สาวอเวเลียเช่นกัน”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ปากของเอธานก็กระตุกด้วยความสงสัย “แต่ถ้าฉันตายแล้วจะ”

เขาหยุดไปครึ่งประโยค ขณะที่เขาพบคําตอบแล้วก่อนที่จะถาม

ในกรณีที่เขาเสียชีวิตก่อนที่จะไปถึงขั้นของ Soul Altar Plane วิญญาณของเขาจะตื่นขึ้นที่นี่ และ มีมี่ สามารถสร้างร่างกายใหม่ให้กับเขาได้

“อะไรนะ” มีมี่ถามอย่างสงสัย แต่เอธาน ส่ายหน้าแล้วพูดว่า “ไม่มีอะไร ฉันรู้คําตอบอยู่

แล้ว”

“ดูสิ อาร์คกําลังปล่อยอะไรบางอย่าง” เทียน่าให้ความสนใจกับอาร์คและพูดขึ้นทันทีที่เธอสังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่าง

จากรูแห่งหนึ่งของอาร์ค สิ่งสีขาวเหมือนหิมะที่ดูเหมือนลูกบอลปรากฏขึ้น

“นี่ดูเหมือนจะไม่ใช่ร่างกาย” เอธานพูดด้วยความสับสนและมองไปที่มีมี

แต่มีมี่ก็มีสีหน้าไม่มั่นใจ ในขณะที่เธอพูดว่า “มี่ไม่รู้ มีแค่ทําในสิ่งที่แม่บอกให้ทําตอนที่มีมี่สร้างร่างกาย

เทียน่าคิดอะไรบางอย่างและแนะนํา ” ทําไมนายไม่วางสิ่งนี้ไว้ข้างวิญญาณของอเวเลียล่ะ”

เอธาน พยักหน้าและใช้พลังงานต้นกําเนิดของเขา เพื่อควบคุมลูกบอลสีขาว ในขณะที่เขาเคลื่อนมันเข้าหาวิญญาณของอเวเลีย แต่ผ่านไปครึ่งทาง ลูกบอลสีขาวก็พุ่งเข้าหาจิตวิญญาณของเธอก่อนจะกลืนกิน

เอธาน และ เทียน่า ตกตะลึงในขณะที่มีมี่เกือบจะร้องไห้

“ ฮือ ฉันทําผิดและฆ่าจิตวิญญาณของพี่สาวอเวเลียหรือเปล่า” มีมี่พูด น้ําตาก็เริ่มไหลจากดวงตาของเธอ

เทียน่าลูบหัวของเธอและพูดด้วยรอยยิ้มว่า “แน่นอน ว่าไม่ใช่ ใจเย็นๆ และมีสติให้ดี วิญญาณของอเวเลีย ยังมีชีวิตอยู่ และเหมือนกับว่าร่างกายของเธอกําลังก่อตัวขึ้น”

เอธานมองดูลูกบอลสีขาวแล้วพยักหน้าและกล่าวว่า “แท้จริงแล้ว ร่างกายของเธอกําลังก่อตัวขึ้นตามวิญญาณ ดังนั้นเธอจึงปรากฏออกมาในลักษณะเดียวกับเมื่อก่อน”

มีมี่ยิ้มอย่างเขินอายและพูดว่า “ใช่ มีมี่สัมผัสได้แล้ว แต่มีตื่นตระหนก เมื่อลูกบอลสีขา วกินจิตวิญญาณของพี่สาวอเวเลีย”

ทั้งสามคนเฝ้าดู ขณะที่ลูกบอลสีขาวค่อยๆ ใหญ่ขึ้นและรอเป็นเวลา 1 ชั่วโมงก่อนที่ลูกบอลสีขาวจะสูง 3 ฟุต

ลูกบอลเริ่มส่องแสงอย่างช้าๆ ก่อนที่มันจะค่อยๆ หายไป และเผยให้เห็นว่างเปลือยเปล่าของอเวเลียที่มีผมสีเงินและใบหน้าเหมือนกัน แต่ผิวสวยและเรียบเนียนกว่า

เธอเหยียดมือและขาของเธอขณะที่เธอลืมตา