The Tale of the Void Emperor เรื่องราวของจักรพรรดิที่ไร้ประโยชน์ - ตอนที่ 115

ตอนที่ 115: คุณราล์ฟ ไมค์ และ….ของเขา?

ในห้องว่างๆ ที่ไม่คุ้นเคยสักแห่งใน อะคาเดมี่, สตาร์เกทก็สว่างขึ้น

เอธานและผู้อาวุโสริเชนยืนอยู่หน้าสตาร์เกท

ผู้อาวุโสริเชนมองไปที่เอธานและพูดด้วยรอยยิ้มว่า ”ไปพักผ่อนเถอะ ไม่ว่าคุณต้องการนานแค่ไหน ฉันจะจัดการเรื่องวิชาการของคุณ เมื่อคุณรู้สึกอยากกลับมาใช้สิ่งนี้”

จากนั้นเขาก็มอบแหวนที่มีลวดลายสีเงินเข้มให้เอธาน

“วงแหวนนี้สามารถเปิดรูหนอนขนาดเล็กโดยเปิดปลายอีกด้านหนึ่งที่บ้านของฉัน เป็นไอเทมแบบใช้ครั้งเดียว ดังนั้นมันจะหายไปหลังจากที่คุณเปิดรูหนอนขนาดเล็ก และจะเปิดอยู่ได้เพียง 1 นาทีเท่านั้น”

เอธาน หยิบแหวนขึ้นมาและขอบคุณเขาก่อนที่จะเข้าไปในเกทที่ผู้อาวุโสริเชนเตรียมไว้ให้เขา

หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เอธาน ก็มาถึงที่คุ้นเคย

มันเป็นถ้ําเดียวกัน และไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ เนื่องจากทุกอย่างก็เหมือนเดิม สตาร์เกทเปิดใช้งานอย่างต่อเนื่องมาจนถึงปัจจุบัน เพราะมันถูกสร้างขึ้นจากแหล่งอวกาศ

หลังจากออกจากถ้ําและผ่านพายุอวกาศที่วุ่นวายรอบ ๆ ภูเขา เขาสัมผัสได้ถึงการมีอยู่หลายครั้งและเห็นผู้คนอยู่ข้างหน้าเขา

แต่เขาไม่ปล่อยให้พวกเขาสัมผัสถึงเขาได้ ในขณะที่เขาหายตัวไป

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เขาเทเลพอร์ตไปไกลๆ และขึ้นไปบนท้องฟ้าก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆ

“ที่ฉันสงสัยว่าไมค์และคนอื่นๆ เป็นอย่างไรบ้าง”

เขาบินไปทางหุบเขาสายฟ้า-ไฟ และใช้เวลาไม่นานในการไปถึงที่นั่น

สถานที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง เนื่องจากมีเกาะลอยน้ําอีก 2 เกาะข้างเกาะลอยน้ําหลัก ดูเหมือนว่ามีการปรับปรุงครั้งใหญ่บนเกาะลอยหลักเป็นวังขนาดยักษ์ที่คล้ายกับโถงพันเทพถูกสร้างขึ้นที่นั่น

เขาแค่ยืนอยู่ที่นั่นและมองด้วยความงุนงง ในขณะที่เขาจําวันที่เขาอยู่ที่นี่ได้

ยามลาดตระเวนสังเกตเห็นการปรากฏตัวของเขา ขณะที่พวกเขาบินไปทางเอธานและถามด้วยน้ําเสียงที่เคร่งขรึมว่า “คุณเป็นใคร นี่คือแกนกลางของหุบเขาสายฟ้า-ไฟ คุณไม่สามารถเข้ามาที่นี่ได้”

เอธาน มองไปที่ทหารรักษาการณ์แต่ไม่ได้พูดอะไรและหายตัวไป

ผู้คุมกําลังเหงื่อออกเมื่อรู้สึกว่า เอธาน จ้องมองมาที่พวกเขา พวกเขารู้สึกเหมือนกําลังยืนต่อสู้กับสัตว์ร้ายโบราณที่สามารถฆ่าพวกเขาได้ภายในไม่กี่วินาที

เอธาน หายตัวไปจากหุบเขาสายฟ้า-ไฟ และในไม่ช้าเขาก็มาถึงเมืองของเขา

เมืองไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากนัก แต่เขาสังเกตเห็นว่าสถานเลี้ยงเด็กกําพร้ามีการปรับปรุงใหม่ทั้งหมดและดูเหมือนจะใหญ่กว่าเมื่อก่อนมาก

เขาลงมาที่นั่นและรู้สึกประหลาดใจที่สังเกตเห็นว่ามี 2 คน

คนๆหนึ่งคุ้นเคยมาก ในขณะที่อีกคนดูแปลกและทรงพลัง

” จะเป็นใครได้? ”

เอธานขมวดคิ้วเล็กน้อย ขณะที่เขากังวล

เขาลงมาและเห็นเด็กที่คุ้นเคยบางคนนํารอยยิ้มมาสู่ใบหน้าของเขา

” เฮ้ นั่นคือเอธาน โว้วๆๆๆ..”

“อะไรนะ เอธานมาแล้ว ฮ่าๆๆ ทุกคน วันนี้เป็นวันโชคดี ทั้งเอธานกับไมค์ก็มา”

เมื่อได้ยินความโกลาหลทั้ง 3 คนก็ออกมาจากสถานเลี้ยงเด็กกําพร้า

“OMG!!!”

ไมค์รีบวิ่งไปหาเอธานหลังจากพบเขาและกอดเขาก่อนจะพูดด้วยรอยยิ้มว่า “บ้าจริง ไม่คิดว่านายจะมาเร็วขนาดนี้ เซอร์ไพรส์เหรอ ยืม เซอร์ไพรส์น่ายินดี ฮ่าฮ่าฮ่า”

จากนั้นเขาก็หันกลับมาและแนะนําคนที่มีรอยยิ้มหน้าด้าน “เธอคือภรรยาของฉัน เคริน เธอสวยไม่แพ้เทียน่าเลย”

เคริน ยิ้มให้ เอธาน และพูดว่า “สวัสดี ไมค์บอกฉันหลายสิ่งหลายอย่างเกี่ยวกับนาย ส่วนใหญ่เป็นการยกย่อง”

เอธาน พยักหน้าด้วยรอยยิ้มก่อนจะเดินไปหามิสซิสราล์ฟที่กําลังร้องไห้อยู่

“คุณราล์ฟ ฉันกลับมาแล้ว”

เธอกอดเขาเบา ๆ แล้วพูดว่า “ฉันดีใจที่คุณปลอดภัย เอธาน “ หลังจากนั้นเธอถามด้วยความสงสัย “ยังไงก็ตาม ฉันไม่เห็น เทียน่า เธออยู่กับคุณเหรอ”

สีหน้าของเอธานเปลี่ยนไปอย่างไม่เป็นธรรมชาติ แต่เขายิ้มสั้น ๆ แล้วพูดว่า “เธอปลอดภัย แค่เธออยู่ที่อื่น แต่ไม่ต้องกังวลอีกไม่นานเธอจะอยู่กับฉัน”

มิสซิสราล์ฟพูดด้วยน้ําเสียงดุว่า ” ดูแลเธอให้ดีๆ เธอเป็นคนมีค่า ฉันเคยได้ยินเกี่ยวกับสิ่งที่เธอทําเพื่อคุณจากไมค์ แม้ว่าเธอจะใจร้อน แต่เธอก็รักคุณจริงๆ”

เอธานพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม เมื่อได้ยินว่ามิสซิสราล์ฟพูดอีกครั้งด้วยรอยยิ้มว่า “คุณ 2 คนไปคุยกันได้ ส่วนเครินกับฉันจะเตรียมดินเนอร์ เราจะเตรียมงานเลี้ยงกันเพราะวันนี้คุณมากันหมดแล้ว”

เครินยังยิ้มและพูดว่า “ฉันได้เรียนรู้อะไรมากมายจากคุณราล์ฟ ดังนั้นขอให้รออาหารดีๆ จากฉันนะไมค์”

ไมค์แสดงสีหน้าครุ่นคิดและพูดอย่างสงสัย “อืม…คุณแน่ใจนะ คราวที่แล้วคุณเผาทั้งจานให้สุก ”

เมื่อเห็นแววตาของเคริน ไมค์ก็เงียบและพูดด้วยความรักว่า “โอเค โอเค ราชินี อะไรก็ตามที่คุณทําก็อร่อย ฉันจะกินมันด้วยความยินดี”

เครินยิ้มหวานและพูดว่า “ดี แต่ฉันจริงจังนะ โอเค ฉันจะพยายามพัฒนาให้มากขึ้นแล้วกัน”

หลังจากนั้น คุณราล์ฟและเครินก็เข้าไปในสถานเลี้ยงเด็กกําพร้าเพื่อเตรียมตัว ขณะที่ไมค์กับเอธานไปกับเด็กๆ

หลังจากพูดคุยกับเด็กๆ ทั้ง 2 ก็บินขึ้น ขณะที่ไมค์บอกให้เอธานตามเขาไป

ไมค์นําเอธานไปถึงบนยอดเขา

“พี่ชาย…เกิดอะไรขึ้น นายปิดบังอะไรฉันไม่ได้หรอก ฉันรู้จากสายตาและสีหน้าของนายแล้วว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น”

ไมค์พูดด้วยใบหน้าเคร่งขรึมต่อเอธานขณะจับไหล่ของเขา

เอธาน ละสายตาจากไมค์ แต่ไมค์ยังคงยืนกรานและไม่ยอมแพ้ ดังนั้นเขาจึงเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อเร็วๆ นี้ด้วยดวงตาสีแดง

เขายังเล่าให้ไมค์ฟังถึงเรื่องอื่นๆ ที่เกิดขึ้นหลังจากมาถึง มีเรียด สตาร์ อะคาเดมี่

ภายในวังวนสีดํา

เทียน่า ลูบหัวมีมีที่กําลังหลับอยู่ด้วยใบหน้ากังวลมีมี่ ดูเหนื่อยล้าและปวย และท่าทางการนอนของเธอก็ขมวดคิ้ว ดูเหมือนว่าเธอกําลังเจ็บปวดอยู่บ้าง

“เธอทํางานหนักมากมีมี่”

จากนั้นเธอก็มองไปในทิศทางที่แน่นอนที่ด้านบน ซึ่งวิญญาณยักษ์ของ เอธาน กําลังหลับใหลและถอนหายใจ

หลังจากฟังทุกอย่างแล้ว ไมค์ก็กอดกับเอธาน “ไม่ต้องเสียใจไปนะพี่ อเวเลียไม่อยากเห็นพี่เป็นแบบนี้หรอก…เฮ้อ นายผ่านอะไรมามากมาย”

จากนั้นเขาก็แยกจากกันและพูดด้วยใบหน้างุ่มง่าม “แม้ว่าฉันจะไม่เข้าใจกระบวนการคิดของนาย ที่จะไม่ยอมรับเธอแม้ในตอนท้าย แต่นายต้องมีความคิดของนายเองเกี่ยวกับเรื่องนี้”

เอธานส่ายหัวแล้วพูดพลางเช็ดหน้าว่า “ฉันมันโง่ ฉันรู้สึกถึงความรักที่จริงใจของเธอและ ความตั้งใจของเธอในตอนท้าย แต่ฉันกลับดื้อรั้นเหมือนคนงี่เง่า ถ้าฉันยอมรับเธอ อย่างน้อยเธอก็คงจะมีความสุขก่อน…”

เขาไม่ได้พูดต่อและสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วพูดว่า “แต่ฉันจะทําตามภารกิจของเธอและปรารถนาเมื่อฉันเข้มแข็ง นั่นคือคําสัญญาของฉัน”

ไมค์ยิ้มขณะที่เขาต่อยเอธานใต้ไหล่ขวาของเขาแล้วพูดว่า “นี่สิ พี่ชายของฉัน! ใช้อารมณ์เหล่านั้นเพื่อทําให้เข้มแข็ง นั่นคือสิ่งเดียวที่เราทําได้”

เอธานพยักหน้าด้วยรอยยิ้มเศร้าๆ ก่อนที่ใบหน้าของเขาจะขมวดคิ้วและพูดว่า ”แต่ภรรยาของนายน่ะ ฉันรู้สึกเหมือนมีบางอย่างผิดปกติกับเธอ ฉันรู้สึกว่าเธอมีพลังมาก เมื่อฉันรู้สึกถูกคุกคามเล็กน้อย เป็นไปได้ยังไง? นายพบเธอได้ยังไง”

ไมค์เงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มและพูดว่า “ฉันพบเธอที่ ดาร์ค สแวมพ์ ตอนที่ฉันไปฝึกที่นั่น โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ฉันพบว่าเธอเป็นลมหมดสติที่นั่น แต่ไม่มีสัตว์ตัวใดสามารถทําอะไรกับเธอได้ เพราะมีบาเรียสีทองล้อมรอบเธอ”

“แต่บาเรียนั้นมีรอยร้าวและดูเหมือนใกล้จะแตกหัก ฉันก็เลยช่วยชีวิตเธอ ดูเหมือนว่าเธอจะสูญเสียความทรงจําของเธอไป ดังนั้นเธอจึงจําอะไรไม่ได้เลยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ แต่ฉันดูแลเธอ และเราก็ตกหลุมรักกันเมื่อเราอยู่ด้วยกันมาระยะหนึ่ง”

“และฉันก็รู้ว่าเธอแข็งแกร่งมาก แต่ตอนนี้เรารักกันจริง ๆ”

เอธานมองมาที่ไมค์และพูดด้วยรอยยิ้มว่า ” ตกลง เป็นทางเลือกของนายนี่ น้องชาย และฉันสนับสนุนนาย”

ไมค์ยิ้มและพูดว่า “เฮ้ เธอดีกับฉันและทุกคนจริงๆ เธอยังสอนเด็กๆ ด้วย และต้องขอบคุณเธอ ที่ทําให้ฉันได้ไปถึงขั้น Origin Intent Plane และเข้าใจแม้กระทั่งขั้นสูงของธาตุอวกาศ ”

“และเราจะไปด้วยกัน เมื่อนายกลับไปที่มีเรียด สตาร์ อะคาเดมี่ ฉันหวังว่าฉันจะสอบผ่าน ส่วนเคริน ฉันคิดว่าเธอจะผ่านมันไปได้ง่ายๆ ฮ่าฮ่าฮ่า”

เอธานพยักหน้าขณะคิดว่า อืม เป็นความคิดที่ดี ผู้อาวุโสริเชนอาจสามารถเห็นได้ว่าเครินเกี่ยวอะไรกับเรื่องนั้น

หลังจากนั้นทั้งสองก็กลับไปที่สถานเลี้ยงเด็กกําพร้า

ในภูมิภาคตํานาน

มีการประชุมภายในห้องโถงใหญ่ของพระราชวังระหว่างบุคคลระดับสูงสุดของเผ่าพันธุ์มนุษย์

ราธ บลิธันซึ่งดูเหมือนชายชราพูดด้วยน้ําเสียงเย็นชาว่า “ฉันบอกคุณเกี่ยวกับการกระทําของโรทัลแล้ว ฉันกําลังพยายามหาเขาอยู่หลายชั่วโมงแล้ว แต่ดูเหมือนว่าเขาได้รับความช่วยเหลือจากใครบางคน และได้ซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่ง”

“ถ้าใครรู้เรื่องนี้ก็อย่าปิดบังฉัน เรื่องนี้เป็นเรื่องร้ายแรง”

เมื่อได้ยินเรื่องนี้ บุคคลระดับสูงสุดคนอื่นๆ ก็นิ่งเงียบไปครู่หนึ่ง

แต่ความเงียบก็ถูกใครบางคนทําลายลงในไม่ช้า

“ ผู้อาวุโสราธ คุณเป็น 1 ใน 3 เสาหลักของเผ่าพันธุ์มนุษย์ของเรา และคุณมักจะทําการตัดสินใจที่ดีที่สุดสําหรับเผ่าพันธุ์มนุษย์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเจตจํานงล่าสุดที่คุณเข้าใจของเจตจํานง ของการถ่ายทอดอย่างลึกซึ้ง แต่ตอนนี้สงครามเลือดรอมบากําลังจะมาถึง และผู้อาวุโสฟาเลือก โรทัล เป็น 1 ใน 3 ผู้เข้าร่วมการแข่งขันรอมบาจากเรา ”

คนที่พูดคือชายวัยกลางคนที่มีผมสีบลอนด์และรูปร่างผอมบาง

คนอื่นๆ ประหลาดใจและตกใจกับสิ่งที่เขาพูด ดูเหมือนว่าพวกเขาจะไม่รู้ถึงพัฒนาการนี้

ดังนั้นพวกเขาจึงคัดค้าน

“ หมายความว่ายังไง โยจาส เรายังไม่ได้จัดประชุมว่าจะเลือกใครเป็นผู้มีส่วนร่วมในสงครามเลือด รอมบาเลยนะ”

” จริงสิ ผู้อาวุโสฟางจะตัดสินใจคนเดียวได้อย่างไร ?

“ใช่ เรานี่”

ผู้อาวุโสราธ มองดูฉากนี้ด้วยอารมณ์โกรธและเศร้า เฮ้อ…ทุกคนนึกถึงเพียงสงครามเลือดรอมบาเท่านั้น และไม่มีใครสนใจเรื่องกฎหมายเลย

แรงกดดันอันน่าสะพรึงกลัวได้ระเบิดออกมาจากตัวเขาพร้อมกับแสงสีทองที่ส่องประกาย

” หุบปาก ”

*ความเงียบ*

ทุกคนหุบปากและมองดูท่าทางโกรธของผู้อาวุโสราธ