The simple life of the emperor - ตอนที่ 159

เมื่อเทียนหลางได้เห็นเขาก็ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมประเทศดาราแห่งนี้ถึงได้ขึ้นชื่อเรื่องการท่องเที่ยว ด้วยธรรมชาติอันอุดมสมบูรณ์ ทำให้เกิดทิวทัศน์และสภาพแวดล้อมที่งดงาม แถมที่เกาะแห่งนี้ยังมีภูเขาไฟขนาดใหญ่ที่เป็นจุดน่าดึงดูดแก่นักท่องเที่ยวอีกด้วย

และเหตุผลที่ประเทศดารานั้นกลายเป็นแหล่งส่งออกแร่ดิบอันดับต้นๆของโลกก็คงต้องยกความดีความชอบให้กับภูเขาไฟและความสมบูรณ์แบบของธรรมชาติที่เกาะแห่งนี้

ไม่นานนักเครื่องบินก็ล่อนลงจอดที่สนามบินส่วนตัว เมื่อเทียนหลางและเฟิงหยวนลงมาทั้งคู่ก็บิดขี้เกียจเล็กน้อยก่อนที่เทียนหลางจะหันไปคุยกับนักบิน

“นายชื่ออะไร ?”

เมื่อนักบินได้ยินคำถามเขาก็หันมาตอบเทียนหลางด้วยความนอบน้อมว่า

“ผมชื่อ ตานก๋งครับบอส”

เทียนหลางพยักหน้าก่อนจะถามต่อ

“เป็นลูกน้องของซ่านฉินสินะ”

“ใช่แล้วครับ”

เมื่อได้ยินแบบนั้นเทียนหลางก็อดไม่ได้ที่จะทึ่งกับความสามารถของซ่านฉินที่สามารถมีลูกน้องเป็นนักบินแบบนี้ เพราะเขาคิดว่ารอบตัวของซ่านฉินนั้นมักจะมีแต่พวกนักเลงเสียอีกแต่ดูเหมือนเขาจะคิดผิดไปถนัด

อันที่จริงแล้วความคิดของเทียนหลางก็ไม่ได้ผิดมากนัก แต่หลังจากที่ซ่านฉินได้กลายมาเป็นผู้ดูแลศาลาสวรรค์แล้ว เขาก็เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหลังมือกลายเป็นคนจริงจังยิ่งกว่าเดิมและเมื่อได้รับคำแนะนำจากตัวของเฟิงหยวนแล้วด้วยก็ทำให้เขานั้นเปลี่ยนไปมากกว่าเก่า

ตอนนี้รอบตัวของซ่านฉินนั้นล้วนแต่มีคนเก่งๆรายล้อม ไม่ว่าจะอดีตทหารรับจ้าง อดีตหน่วยรบพิเศษ

นักบัญชี หมอ หรือแม้แต่ทนาย เรียกได้ว่าตอนนี้ซ่านฉินได้แทรกซึมเข้าไปในองกรค์สำคัญๆของรัฐบาลเรียบร้อยแล้วในตอนนี้ซ่านฉินกลายเป็นนักธุรกิจอันดับต้นๆของเมืองจิงไห่ไปแล้วโดยที่ตัวของเทียนหลางไม่ล่วงรู้เลยแม้แต่น้อย

เพราะในตอนนี้มีเพียงเฟิงหยวนที่คอยดูแลศาลาสวรรค์อยู่ด้านหลังฉาก และเธอเองก็ไม่ค่อยจะได้เล่ารายละเอียดพวกนี้ให้กับเทียนหลางได้ฟังมากนัก เพราะเธอไม่อยากให้เขาต้องมานั่งปวดหัวกับเรื่องพวกนี้

เทียนหลางหยิบบัตรใบหนึ่งออกมายื่นมันให้กับตานก๋ง

“ในบัตรมีเงินอยู่สองหมื่นเหรียญ นายเอาไปใช้ซะ”

ตานก๋งได้ยินแบบนั้นเขาก็ถึงกับตกตะลึงก่อนจะถามออกมา

“จะดีเหรอครับบอส ?”

เทียนหลางโบกมือเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า

“เอาไปใช้เถอะ ฉันกับเฟิงหยวนอาจจะใช้เวลาอยู่ที่นี้หลายวัน จะให้นายนอนอยู่แต่ในเครื่องบินก็ยังไงอยู่ เอาไปใช้เที่ยวเล่นเถอะ”

ตานก๋งได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้าพร้อมกับก้มหัวขอบคุณเทียนหลางยกใหญ่

“ขอบคุณครับบอส ขอบคุณครับ !!”

เทียนหลางโบกมืออีกครั้งก่อนจะบอกว่า

“ถ้าไม่พอก็โทรไปขอซ่านฉินก็แล้วกันนะ แต่อย่าให้ฉันรู้ละว่านายเอาเงินไปลงกับการพนันหมด”

ตานก๋งได้ยินแบบนั้นก็ชะงักเล็กน้อยก่อนจะยิ้มและบอกว่า

“บอสไม่ต้องห่วงครับ ผมเป็นคนไม่ชอบเล่นการพนัน”

เทียนหลางที่ได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้า

“ดีแล้วล่ะ การพนันก็เหมือนกับยาเสพติดแม้นายจะรู้สึกดีกับมันเพียงเล็กน้อย แต่ในไม่ช้ามันก็ค่อยๆมาทวงทุกอย่างคืนไปจากนาย”

ตายก๋งพยักหน้า

“ขอบคุณที่สั่งสอนครับบอส”

เทียนหลางยิ้มก่อนจะเดินพาเฟิงหยวนไปที่ด่านตรวจคนเข้าเมือง น่าแปลกใจเล็กน้อยเพราะไม่ว่าคุณจะมาด้วยเครื่องบินจากสายการบิน หรือเครื่องบินส่วนตัวคุณก็จำเป็นจะต้องผ่านด่านตรวจคนเข้าเมือง ไม่มีใครสามารถใช้สิทธิพิเศษลักลอบเข้าเมืองได้

เมื่อเทียนหลางและเฟิงหยวนเดินเข้ามาในอาคารตรวจสอบ ทั้งคู่ก็ต้องแปลกใจที่ภายในอาคารนั้นมีการรักษาความปลอดภัยที่เข้มงวดเป็นอย่างมาก มีทหารติดอาวุธยืนอยู่เต็มไปหมดแถมบางคนในนั้นยังเป็นผู้บ่มเพาะอีกด้วย แม้จะไม่ได้เก่งกาจแต่สำหรับการต่อสู้กับคนธรรมดาแล้วย่อมไม่เป็นปัญหา

“ดูเหมือนกองทัพของประเทศดาราจะชุบเลี้ยงผู้บ่มเพาะเอาไว้ไม่น้อยเลย”

เทียนหลางกล่าวกับเฟิงหยวน เฟิงหยวนพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้นว่า

“ไม่น่าแปลกเท่าไหร่ด้วยภูมิประเทศที่สมบูรณ์แบบนี้ การจะปลูกสมุนไพรเพื่อช่วยในการหล่อเลี้ยงผู้บ่มเพาะรุ่นเยาว์นั้นเป็นอะไรที่ง่ายดายอย่างมาก”

“นั่นสิ”

เทียนหลางหันไปมองรอบๆก็พบว่ามีนักท่องเที่ยวเป็นจำนวนมากกำลังต่อแถวรอรอตรวจอยู่ ซึ่งทั้งคู่ก็ไปต่อแถวด้วยเช่นกัน

เมื่อถึงคิวของทั้งคู่ เทียนหลางและเฟิงหยวนก็ได้ยืนหนังสือเดินทางและไอดีการ์ดให้กับพนักงาน เมื่อพนักงานมองดูก็ต้องแปลกใจเล็กน้อยก่อนจะมองไปเอกสารและใบหน้าของทั้งคู่สลับกันไปมา

เทียนหลางเห็นแบบนั้นก็อดไม่ได้ที่จะถามด้วยความสงสัย

“มีอะไรผิดปกติงั้นเหรอครับ ?”

พนักงานสาวได้ยินแบบนั้นก็ส่ายหน้าก่อนจะพูดว่า

“ไม่มีอะไรคะ แค่ตกใจเล็กน้อยที่พวกคุณทั้งสองหน้าตาดูดีมาก ฉันเลยคิดว่าพวกคุณน่าจะเป็นดาราหรือนักแสดงอะไรทำนองนี้”

เทียนหลางที่ได้ยินแบบนั้นก็หัวเราะเล็กน้อย ก่อนที่พยักหน้าจะปั้มเอกสารและกล่าวถาม

“ไม่ทราบว่าทั้งคู่มาทำอะไรที่นี้คะ ?”

“พอดีเราทั้งคู่กะว่าจะมาเข้าร่วมงานประมูลที่จะจัดขึ้นในอีกสองวันนี้นะครับ และก็ตัดสินใจจะมาฮันนีมูนกันที่นี้ด้วย”

พนักงานสาวได้ยินแบบนั้นก็พยักหน้าพร้อมกับรอยยิ้มก่อนจะบอกว่า

“ยืนดีต้อนรับสู่ประเทศดารา ขอให้สนุกกับงานประมูล และการฮันนีมูนนะคะ”

เมื่อเทียนหลางและเฟิงหยวนได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มพร้อมกับรับเอกสารคืน ก่อนจะกล่าวขอบคุณ