The simple life of the emperor - ตอนที่ 126
ทันทีที่เทียนหลางเดินออกมาจากห้องขังเขาก็ถูกแอนเดียต่อว่าทันที
“นี่คุณทำอะไรลงไป ! คุณไม่รู้หรือไงว่าเขานั้นเป็นคนในองค์กรของเรา ?!”
เทียนหลางมองแอนเดียเล็กน้อยก่อนจะตอบกลับด้วยท่าทีแบบไม่สบอารมณ์นัก
“อย่าพูดให้ผมขำนักเลย พวกคุณเองก็รู้อยู่แก่ใจว่าเขานั้นไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไปแล้ว ให้เขามีชีวิตอยู่แบบนี้สู้ฆ่าเขาทิ้งไปเลยยังจะดีซะกว่า”
แอนเดียที่ได้ยินแบบนั้นสีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปเธอโมโหอย่างมากพร้อมกับต่อว่าเทียนหลางอีกครั้ง
“แต่คุณก็ไม่มีสิทธิ์ไปฆ่าเขาแบบนั้นนะ”
เทียนหลางถอนหายใจออกมาทันที
“ก็คุณบอกเองว่าให้ผมจัดการได้ตามใจชอบ อีกอย่างนะตัวคุณเป็นเชิญผมมาเอง เอาละเรื่องทางนี้ก็จบแล้วพาผมไปหาอำพันปีศาจได้หรือยัง ?”
เทียนหลางถามออกไปด้วยท่าทีสบายๆ แอนเดียได้แต่ถอนหายใจออกมาพร้อมกับนำทางเทียนหลางไปยังห้องที่เก็บรักษาอำพันปีศาจเอาไว้โดยมีหัวหน้าเดเมี่ยนเดินตามอยู่ด้านหลัง ในระหว่างทางจู่ๆเทียนหลางก็เอ่ยขึ้นกับทั้งสองคนว่า
“ผมไม่รู้หรอกนะว่าพวกคุณมีประสบการณ์ต่อสู้กับปีศาจมามากขนาดไหน แต่พวกคุณอย่าดูถูกปีศาจมากจนเกินไปจะดีกว่านะ”
แอนเดียที่ได้ยินคำพูดของเทียนหลางก็อดไม่ได้ที่จะถามออกมาด้วยความสงสัย
“คุณหมายความว่ายังไง ?”
“เจ้าปีศาจที่ผมพึ่งตบตายไปนั่นก่อนหน้านั้นคุณบอกว่ามันร้ายกาจมากเลยใช่ไหม ?”
”ใช่”
แอนเดียพยักหน้าตอบรับ เทียนหลางจึงหัวเราะเล็กน้อยและพูดต่อว่า
“ปีศาจนะไม่ได้โง่อย่างที่คุณคิดหรอกนะ ในโลกของปีศาจนั้นก็มีการแบ่งชนชั้นเช่นเดียวกันกับสังคมมนุษย์นอกจากพวกปีศาจชั้นเลวที่เห็นกันได้ทั่วไปแล้วปีศาจที่อยู่เหนือกว่านั้นก็มักจะมีสติปัญญาเทียบเท่ากับมนุษย์ทั่วๆไป หรือบางทีอาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ”
เมื่อแอนเดียและเดเมี่ยนได้ยินก็พยักหน้าอย่างเข้าใจเพราะพวกเขาก็เคยเจอปีศาจที่มีสติปัญญามาบ้างเหมือนกันแต่ส่วนใหญ่ก็จะมีสติปัญญาเทียบเท่ากับเด็กอายุสิบขวบเท่านั้น ยากนักที่จะเจอปีศาจที่จะมีฉลาดเทียบเท่ากับมนุษย์ที่เติบโตเต็มที่ และในตอนนี้นักวิทยาศาสตร์และผู้นำระดับสูงขององค์กรก็ยังคงถกเถียงกันอยู่ว่าจะมีปีศาจที่ฉลาดเหนือกว่านั้นอยู่บ้างหรือเปล่า
“มีปีศาจแบบนั้นอยู่จริงๆงั้นเหรอ ?”
แอนเดียถามด้วยความสงสัย เทียนหลางที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มพร้อมกับหัวเราะออกมาก่อนจะตอบกลับคำถามของเธอไปด้วยคำถามที่ว่า
“เธอคิดว่าแท้จริงแล้วมนุษย์เราฉลาดได้แค่ไหนล่ะ ?”
แอนเดียที่ได้ยินคำถามก็คิดสักพักก่อนจะส่ายหน้า
“ไม่รู้สิปัจจุบันก็มีอัจฉริยะที่มี IQ มากกว่า 180 อยู่หลายคนเหมือนกันนะ”
เทียนหลางพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้นว่า
“ปีศาจรูปร่างคล้ายมนุษย์ที่พวกคุณเคยเห็นเดิมทีก็มีรากฐานเดียวกันกับมนุษย์เรียกได้ว่าแทบจะถอดแบบกันมาด้วยซ้ำเพียงแค่เส้นทางการดำเนินชีวิตนั้นแตกต่างกันก็เท่านั้น การที่จะมีปีศาจที่ฉลาดหลักแหลมเกินกว่ามนุษย์อยู่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้”
เทียนหลางเงียบไปสักพักก่อนจะพูดต่อไปว่า
“กอปรกับที่ปีศาจนั้นมีช่วงชีวิตที่ยาวนานกว่ามนุษย์มากมายนักย่อมมีอารยธรรมมากกว่ามนุษย์อีกทั้งพวกมันยังคงแทรกซึมอยู่ร่วมกับมนุษย์นั่นแสดงให้เห็นแล้วว่าพวกมันนั้นฉลาดเพียงใด”
เทียนหลางยิ้มขึ้นอีกครั้งพร้อมกับมองไปที่แอนเดียและเดเมี่ยน
“ระวังเอาไว้เถอะ หากมนุษย์ยังคงลุ่มหลงในอำนาจจอมปลอมอยู่แบบนี้ไม่ช้าพวกคุณก็อาจจะพ้ายแพ้ให้แก่สังคมของพวกปีศาจเอาได้นะ”
เทียนหลางเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นอีกว่า
“อีกทั้งในโลกนี้ยังมีสิ่งมีชีวิตที่เลวร้ายกว่าปีศาจอยู่”
แอนเดียและเดเมี่ยนที่ได้ยินคำพูดของเทียนหลางก็แสดงสีหน้าตกใจออกมาทันที แอนเดียเหมือนพยายามจะพูดอะไรบางอย่างแต่ทันทีนั้นก็ได้มีเสียงระเบิดดังขึ้น
ตูม !!!
เสียงระเบิดพร้อมกับเสียงสัญญาณเตือนภัยดังขึ้น แอนเดียกับเดเมี่ยนตกใจเล็กน้อยก่อนที่เดเมี่ยนจะหันมาพูดกับแอนเดียบางอย่างและเขาก็วิ่งออกไปทันที
แอนเดียทันมาพูดกับเทียนหลางว่า
“ดูเหมือนจะมีคนโจมตีที่นี้นะค่ะ โปรดตามฉันมาด้วยฉันจะพาคุณไปที่หลบภัย”
เทียนหลางมองแอนเดียเล็กน้อยก่อนจะเดินตามไปอย่างว่าง่าย แอนเดียพาเทียนหลางเดินไปตามทางเรื่อยๆซึ่งรอบข้างก็ต่างมีทหารติดอาวุธวิ่งพล่านไปทั่วพร้อมกับเสียงปืนดังสนั่น
ในระหว่างที่เทียนหลางกำลังเดินตามแอนเดียไปอยู่นั้นเขาก็ได้ถามเธอไปว่า
“เธอเคยสู้กับใครหรือเปล่า ?”
แอนเดียที่ได้ยินแบบนั้นก็ตอบกลับเทียนหลางด้วยท่าทีไม่พอใจเล็กน้อย
“คุณคิดจะดูถูกฉันเพราะเห็นฉันเป็นผู้หญิงงั้นเหรอ ?”
เทียนหลางส่ายหน้าก่อนจะชี้ไปยังด้านหน้าของแอนเดียซึ่งเป็นพื้นที่ลานกว้าง แอนเดียมองตามไปก็เห็นกับหน่วยติดอาวุธขององค์กรกำลังยิงปะทะกับผู้บุกรุกอยู่ แอนเดียตกใจเล็กน้อยและอดไม่ได้ที่จะพูดออกมา
“พวกมันบุกมาไวกันขนาดนี้ได้ยังไง ?”
”คงมาจากหลายทางหรือเปล่า ?”
เทียนหลางถามกลับแอนเดียซึ่งเธอก็ได้แต่พยักหน้าพร้อมกับเดินนำเทียนหลางไปยังห้องนิรภัย แต่ในขณะนั้นก็ได้มีคนกลุ่มหนึ่งถืออาวุธมาขวางพวกเขาเอาไว้พร้อมกับตะโกนใส่แอนเดียว่า
“หยุด !!”
แอนเดียกับเทียนหลางหยุดลงทันที เทียนหลางจ้องมองฝ่ายตรงข้ามเล็กน้อยเพื่อสำรวจคนเหล่านี้
‘อืม… เสื้อเกราะกันกระสุนอย่างดี ปืนกลกึ่งอัตโนมัติคุณภาพสูง ใช่พวกนี้บุกศูนย์วิจัยที่ขั้วโลกหรือเปล่านะ ?’
เทียนหลางขบคิดเล็กน้อยก่อนจะยิ้มออกมาอย่างช่วยไม่ได้ ทางด้านแอนเดียที่กำลังแสดงสีหน้าตกใจอยู่นั้นก็กลับมาแสดงท่าทีปกติอย่างรวดเร็วทันทีก่อนจะถามออกไป
“พวกแกต้องการอะไร ?”
พวกมันจ้องมองแอนเดียอยู่เล็กน้อยก่อนจะชูปืนขึ้นและยิงใส่พวกเขาทันที
ปัง ปัง ปัง
แอนเดียตกใจพร้อมกับลากเทียนหลางหลบไปหลังเสาขนาดใหญ่อย่างรวดเร็ว เมื่อหลบมาด้านหลังเสาแล้วแอนเดียก็หยิบปืนสั้นที่ซ่อนอยู่ออกมายิงปะทะกับฝ่ายตรงข้าม
เทียนหลางมองแอนเดียเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยถามกับเธอไปว่า
“เธอคิดจะยิ่งสู้กับพวกมันจริงๆงั้นเหรอ ?”
แอนเดียที่ได้ยินคำถามก็หันมามองเทียนหลางด้วยความสงสัยก่อนจะถามกลับไปว่า
“แล้วคุณมีวิธีที่ดีกว่านั้นงั้นเหรอ ?”
เทียนหลางพยักหน้าพร้อมกับพูดขึ้นว่า
“มีแต่เธอช่วยหยุดยิงก่อนจะได้ไหม”
แอนเดียสงสัยแต่เธอก็ไม่มีทางเลือกมากนักเพราะหากยังยืนปะทะกันนานกว่านี้กระสุนของเธออีกไม่นานก็จะหมดลงและพวกเขาทั้งคู่ก็จะโดนล้อมทันทีดังนั้นแอนเดียจึงเลือกที่เชื่อเทียนหลางและหยุดยิง
เทียนหลางที่ได้เห็นว่าแอนเดียเชื่อใจเขาตัวของเทียนหลางก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
“รออยู่นี่”
“รอ ?”
ยังไม่ทันทีแอนเดียจะหายสงสัยร่างของเทียนหลางก็จางหายไปจากสายตาของเธอพร้อมกับเสียงกรีดร้องที่ดังออกมา
อ๊าาาาา อ๊ากกกก
เลือดสายกระจายพร้อมกับซากศพของผู้ที่บุกรุกที่กองอยู่บนพื้น เวลาเพียงเสี้ยววินาทีที่แอนเดียกระพริบตาผู้บุกรุกที่กระหน่ำรุมยิงเธออยู่เมื่อครู่ก็กลายเป็นเพียงซากศพไปเสียแล้ว
แอนเดียมองเทียนหลางที่ยืนอยู่ท่ามกลางเลือดด้วยความสงสัยและตื่นตระหนก ก่อนที่เธอจะถามออกไปด้วยน้ำเสียงอันหวาดหวั่น
“คุณเป็นใครกันแน่ ?”
YOU MAY ALSO LIKE
Tips: Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipisicing elit, sed do eiusmod tempor incididunt ut labore et dolore magna aliqua. Ut enim ad minim veniam, quis nostrud exercitation ullamco laboris nisi ut aliquip ex ea commodo consequat. Duis aulores eos qui ratione voluptatem sequi nesciunt. Neque porro quisquam est, qui dolorem ipsum quia dolor sit ame