The Rise of Otaku - ตอนที่ 167

บทที่ 167 การกลับบ้านของมิเนียน

เมื่อกลับไปที่สวนสนุกในที่สุดโจวหยูก็สามารถถอนหายใจด้วยความโล่งอกได้ เขารู้สึกราวกับว่าเขาเพิ่งเสร็จสิ้นการเดินทางรอบโลกมา ทางเดียวกันในที่สุดหลินวานก็สามารถกําจัดปัญหาที่เกิดจากพฤติกรรมแปลกๆ ของเจ้านายของเธอได้เช่นกัน ก่อนที่เธอจะกลับไปที่ออฟฟิศเพื่อทํางานของเธอต่อ อย่างไรก็ตามสํานักงานก็ไม่สงบเช่นกัน ไม่นานหลังจากที่เธอกลับมาที่สํานักงาน น้องสาวพี่สาวจากแผนกต่างๆก็ได้เข้ามาล้อมรอบเธอ และถามเธอว่ามีสิ่งที่ไม่สามารถบรรยายได้เกิดขึ้นระหว่างเธอกับเจ้านายในระหว่างการเดินทางหรือไม่

เจ้านายที่มีความสามารถพิเศษรวย และโสด แม้ว่าภาพลักษณ์ของโจวหยูจะเป็นอะไรที่ธรรมดาไปเล็กน้อย แต่มันก็ไม่ได้ถือว่ามีปัญหาอะไร

หลินวานถึงกับตัวสั่นเมื่อเธอคิดไปถึงพฤติกรรมของเจ้านายในช่วงสามวันที่ผ่านมาและพูดว่า “อันที่จริงแล้ว มันก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษหรอก ถ้าครั้งหน้าเจ้านายต้องการออกไปข้างนอก ฉันจะช่วยพูดให้เจ้านายพาพวกเธอไปแทนฉันดีไหม? “

หลินวานต้องการกลับไปทํางานเพื่อให้เธอลืมสิ่งที่เคยเกิดขึ้นมา และเนื่องจากเธอรู้ว่าบางคนในสวนสนุกอาจจะมีจุดประสงค์อื่น เธอจึงสังเกตเห็นสิ่งที่เธอไม่เคยสังเกตเห็นมาก่อนว่าเพื่อนๆที่ทํางานของเธอมีบางคนที่ทําตัวน่าสงสัยเกินไป มันทําให้เธอคิดไปถึงว่าคนพวกนี้อาจจะถูกใครบางคนจากข้างนอกติดสินบนเอาไว้?

หลังจากถูกทรมานจากคําถามนี้อยู่หลายวัน หลินวานผู้ไม่สามารถทนได้อีกต่อไปในที่สุดก็ได้บอกเรื่องที่เธอรู้ให้กับโจวฟูฟังเพราะสําหรับเธอแล้วผู้จัดการฟูดูเป็นคนที่น่าเชื่อถือกว่าโจวหยูเจ้านายของสวนสนุกแห่งนี้เสียอีก

โดยไม่คาดคิดหลังจากได้ยินเรื่องนี้โจวฟูกลับพูดอย่างใจเย็นว่า “มันไม่มีอะไรต้องกังวลเกินไป เพราะก่อนหน้านี้ฉันเองก็เคยถูกติดต่อมาเช่นกัน มีผู้คนมากมายที่อยากรู้เกี่ยวกับความลับเบื้องหลังของเจ้านายของเรา แต่เธอไม่ต้องกังวลเกินไปเพียงแค่เธอสนใจแต่งานของตัวเองทําก็พอแล้วนอกเหนือจากนั้นปล่อยให้ฉันจัดกา รเองก็พอ”

ในที่สุดหลินวานก็รู้สึกโล่งใจเมื่อรู้ว่าโจวฟรู้เรื่องนี้มานานแล้วและในแง่ที่ว่าคนอื่นจะหาความลับของเจ้านายได้ยังไงนั้นในตอนนี้มันคงไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธออีกแล้ว

เมื่อเห็นว่าหลินวานจากไปไกล โจวฟูก็ได้ถอนหายใจออกมา เขาไม่เคยคิดว่าคนคนเหล่านั้นจะยอมแพ้ง่ายๆ และมันก็เป็นจริงอย่างที่เขาคิดอย่างไรก็ตามในช่วงเวลาที่ผ่านมาถึงเขาจะพยายามสืบหาสายของคนภายนอกมากขนาดไหนก็ไม่สามารถหาได้ แต่เพียงแค่โจวหยออกไปขางนอกเพียงไม่กี่ครั้งหนูพวกนั้นก็เริ่มจะขึ้นมาจากรูแล้ว เมื่อดูจะสถานการณ์รวมแล้ว อีกไม่นานหนูพวกนั้นคงจะต้องปรากฏตัวออกมาอย่างแน่นอน

แต่มันก็เกิดคําถามขึ้นกับเขาเกี่ยวกับการเดินทางครั้งนี้ของเจ้าเด็กหยูเหมือนกัน? ถ้าคิดตามจริงแล้วหลินวานเธอเองก็เป็นผู้หญิงที่ยอดเยี่ยมคนหนึ่ง เธอได้เดินทางไปสองตอสองกับเขาเป็นเวลาถึงสามวันที่ผ่านมา แต่น่าแปลกใจที่มันไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างพวกเขาเลย? ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากที่เธอกลับมาหลินวานยังได้ถามว่าเขาจะเปลี่ยนคนเป็นเลขาของเจ้าเด็กหยได้ไหม และจากการสังเกตแล้วดูเหมือนเธอจะแสดงสีหน้าความรังเกียจออกมาเล็กๆเมื่อพูดถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเห็นได้ชัดว่าเด็กพวกนั้นไม่ได้จุดประกายไฟอะไรขึ้นมาระหว่างการเดินทางเลย

เจ้าเด็กคนนี้ก็เข้าใกล้อายุ 30 ไปแล้ว แต่ก็ยังไม่ต้องการหาแฟนหรือไง?

เมื่อคิดถึงว่าโจวหงได้ขอให้เขาเป็นคนจับคู่และสร้างโอกาสให้กับเจ้าเด็กหยุคนนี้ โจวฟูก็ทําได้เพียงถอนหายใจออกมาเท่านั้น อนิจจาไอ้น้องชาย! ไม่ใช่ว่าพี่ชายคนนี้ไม่ได้พยายามนะ แต่เป็นเพราะเด็กของนายดูเหมือนจะไม่สนใจมันมากกว่า

โอ่ใช่แล้ว! มันยังมีปัญหาเกี่ยวกับอาการประสาทหลอนอีกด้วยซึ่งหลินวานพูดถึง เขายังได้ทําร้ายตัวเองซึ่งเป็นปัญหาใหญ่

ไม่กี่วันต่อมาโจวฟูได้พบทีมแพทย์และขอให้พวกเขาทําการตรวจร่างกายเป็นประจําสําหรับพนักงานทุกคนในสวนสนุก แน่นอนนี้เป็นข้อแก้ตัวของเขา เขาไม่สามารถบอกโจวหยูได้โดยตรงว่าเพราะการแสดงออกช่วงก่อนหน้านี้ของเธอทําให้เขาคิดว่าอาจจะปัญหาทางจิต ดังนั้นเขาจึงขอให้นักจิตอายุรเวทเข้ามาช่วยเหลือในครั้งนี้

ในขณะที่เจ้าหน้าที่กําลังทําการตรวจร่างกายตามปกติ โจวหยูก็ถูกตรวจสอบโดยนักจิตอายุรเวท ที่จริงโจวหยูรู้สึกว่ามันแปลกเล็กน้อยเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่เขาก็ยังคงตอบคําถามของนักจิตอายุรเวทอย่างระมัดระวัง ท้ายที่สุดสุขภาพจิตก็เป็นสิ่งสําคัญสําหรับพนักงานเช่นกัน มันทําให้เขารู้สึกว่าการทํางานของลุงฟูนั้นเป็นมืออาชีพเป็นอย่างมากไม่เพียงแต่เขาจะใส่ใจสุขภาพกายของพนักงานเท่านั้น แต่ยังรวมถึงสุขภาพจิตของ พวกเขาอีกด้วย

เมื่อการตรวจของโจวหยูเสร็จสิ้น โจวฟก็รีบไปหานักจิตอายุรเวททันทีและถามว่า “ผลลัพธ์ออกมาเป็นยังไงบ้าง?”

นักจิตอายุรเวทคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “ไม่มีอะไรที่เป็นปัญหาเลย! ถึงแม้ว่าเขาจะมีอาการของพวกคนเก็บตัว แต่มันก็เป็นอาการเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ไม่ได้ถือว่าร้ายแรงอะไรส่วนปัญหาประสาทหลอนที่คุณพูดถึงก่อนหน้านี้ หมอได้ถามเขาหลายครั้งและคําตอบที่เขาตอบมานั้นก็ชัดเจนและมีเหตุผล มันไม่มีวี่แววของความวิกลจริตหรือโรคจิตเภทแน่นอน แต่หมอต้องบอกว่านี่เป็นเพียงการตรวจสอบเบื้องต้นเท่านั้น มันไม่สามารถระบุบถึงปัญหาได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ ถ้าหากคุณไม่แน่ใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ คุณสามารถพาเขาไปตรวจที่โรงพยาบาลขนาดใหญ่เพื่อตรวจสอบอย่างละเอียดได้”

ไม่มีปัญหา? หากเจ้าเด็กนั้นไม่มีปัญหา แล้วเขาจะได้รับบาดเจ็บได้ยังไงเมื่อเขาอยู่คนเดียวในห้อง?

โจวฟูไม่สามารถหาคําตอบได้ และตลอดการอยู่ในสวนสนุกแห่งนี้อาการอย่างนั้นก็ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนมันจึงทําให้เขาทําได้เพียงเฝ้าดูอาการนี้ต่อไปได้เท่านั้น

เมื่อเรื่องการตรวจสุขภาพนี้จบไป โจวหยูก็ได้ติดต่อเซียวฮวนอีกครั้งและบอกอีกฝ่ายว่าเขาต้องการใช้ยายกระดับเพื่อเพิ่มระดับให้นิเนียน เมื่อได้ยินข่าวนี้เซี่ยฮวนก็รู้สึกประทับใจเป็นอย่างมาก เพราะยังไงมิเนียนก็ถือว่า เป็นไอดอลอาวุโสของ บริษัทจัดการของเขาถึงแม้ว่าเขาจะมีทักษะการเล่นที่แย่ไปหน่อย แต่เขาก็ทํางานหนัก มาก นอกจากนี้เขายังมีหมู่บ้านมินิลู่หัวที่มีความสามารถมากเป็นคนหนุนหลังอยู่ดังนั้นไม่ว่าเขาจะมีค่าสถานะที่แย่มากขนาดไหน แต่เมื่อไหร่ที่มีงานการแสดงเข้ามาเซียนฮวนจะให้เขาเข้าร่วมเป็นคนแรกเสมอ

และตอนนี้ดูเหมือนว่ามิเนียนจะไม่ต้องดิ้นรนอีกต่อไป

แม้ว่าเขาจะเป็นไอดอลที่ไม่ดีมากนัก แต่โจวหยูก็ยังไม่เต็มใจยอมแพ้ที่จะช่วยเหลือ ดูจากสิ่งนี้แล้วเขาสามารถบอกได้ว่าโจวหยูนั้นไม่ได้เป็นคนใจร้ายแม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถต่อสัญญากับมิเนียนได้ในปีหน้า แต่เขาก็ยังอยากจะรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับหมู่บ้านมินิลู่หัวเอาไว้ต่อไปนี่เป็นฉันทามติที่เซียฮวนต้องรักษาเอาไว้

ดังนั้นในวันทันมาเซียฮวนจึงพานเนียนกลับไปที่หมู่บ้านมินิลัวหัว

วันเดียวกันนั้นเองโจวหยยังคงอยู่ในสตูดิโอเพื่อเฝ้าดูการผลิตรายการทําอาหารที่กาก้าและเย็นเป็นมีส่วนร่วมอยู่ และหยางกู่เองก็ทําตามข้อตกลงของเขาและช่วยบริษัทจัดการกํากับภาพยนตร์เช่นกันโจวหยูไม่ต้องการที่จะเผยแพร่ภาพยนตร์เรื่องนี้ในโลกแห่งความจริง แต่รายการทําอาหารนั้นเป็นอะไรที่ค่อนข้างน่าสนใจ เขาจึงถ่ายทําด้วยกล้องครอสความจริงเก็บเอาไว้ไม่ว่ามันจะถูกเก็บไว้เป็นของที่ระลึกหรือหลังจากนั้นจะถูกนําไปแชร์ กับทุกคนบนอินเทอร์เน็ตมันก็ยังเป็นเรื่องสนุกอยู่ดี

เพราะส่วนผสมของโลก ACG นั้นแปลกเป็นอย่างมาก

ในอดีตกาก้าและเบ็นเท็นทําอาหารที่เหมาะกับโลกแห่งความจริง ดังนั้นมันจึงดูธรรมดามาก แต่ส่วนผสมของโลก ACG นั้นแตกต่างจากโลกแห่งความจริงอย่างสิ้นเชิง อาหารบางอย่างที่พวกเขาทําจึงดูตลกมาก

ตัวอย่างเช่นสิ่งที่กําลังเตรียมในวันนี้เรียกว่ามังกรภูเขาไฟ มันเกี่ยวข้องกับการทําปลาคาร์พชนิดหนึ่งที่ อาศัยอยู่ในลาวาภูเขาไฟ ซึ่งมีกระบวนการเตรียมการที่อันตรายมาก

เกล็ดของคาร์ปชนิดนี้ติดอยู่กับไฟนิรันดร์และอุณหภูมิสูงจนอุปกรณ์การทําอาหารธรรมดาจะละลายทันที เมื่อสัมผัสในโลก ACG ทั้งหมดมีเพียงเชฟที่อยู่ในระดับสูงเท่านั้นที่สามารถจัดการกับปลาคาร์พชนิดพิเศษได้

กาก้าและเบ็นเท็นก็เป็นหนึ่งในเชฟระดับสูงที่มีคุณสมบัติที่จะทําให้มันได้

ในอดีตหากบริษัทต้องการจ้างเชฟระดับนี้ พวกเขาต้องจ่ายเงินเป็นจํานวนมาก แต่ในตอนนี้พวกเขาเพียงแค่ใช้จ่ายเงินเพียงเล็กน้อยไปกับค่าวัตถุดิบก็สามารถสร้างรายการที่ดีได้มันจึงทําให้พวกเขาอดรู้สึกมีความสุขไม่ได้

นี่เป็นรายการวาไรตี้ซึ่งเป็นรายการพิเศษของบริษัท ตามเดิมแล้วบริษัทนี้ขาดความแข็งแกร่งในการจัดจ้างไอดอล เพราะพนักงานส่วนใหญ่เป็นเจ้าหน้าที่ควบคุมภาพ รายการทีวี และการผลิต นั้นคือสาเหตุหลักที่พวกเขามีเงินไม่มากพอที่จะมีไอดอลเป็นของตัวเอง แต่ถ้าพูดถึงระดับอิทธิพลละก็พวกเขาสามารถอยู่ได้ในระดับ เกี่ยวกับบริษัทของเซียนฮวนเลยที่เดียว

เนื่องจากค่าใช้จ่ายในการจ้างเชฟไม่จําเป็นต้องใช้ ทําให้พวกเขานําเงินส่วนนั้นไปปรับปรุงมาตรฐานของรายการครั้งนี้ให้ดียิ่งขึ้น และนั้นทําให้พวกเขาอดใจรอไม่ไหวที่จะใช้รายการนี้เพื่อเพิ่มส่วนแบ่งการตลาดในอุตสาหกรรมบันเทิง .

โจวหยุผู้ไม่มีอะไรทํา ก็มักจะมาดูการถ่ายรายการวาไรตี้ทุกครั้งที่เขามีเวลา และนั้นหมายความว่าเขาจะมาดูรายการนี้ทุกวันนั้นเอง